หัวใจของมาเฟีย

 

 

 

 

 

“โถ่โว้ย เอกสารพวกนี้ยืนยันจะเอาลายเซ็นหัวหน้าแก๊งค์มังกรทองอย่างเดียว ไม่เข้าใจจริงๆว่าพวกไอ้

แก่่ในแก๊งค์ถึงยังเคารพไอ้เด็กบริหารงานไม่เป็นอย่างมันได้นะ แทนที่จะร่วมมือค้าอาวุธกับคุณสตีเฟ่น

กลับจะทำงานบริสุทธิ์ ทั้งๆที่พ่อมันเองก็ทำแต่สิ่งผิดกฏหมาย แล้วให้ป๊ากับเกริกก้องต้องคอยตาม

เช็ด”ดนัยปาเอกสารที่ห้องทำงานป๊อปปี้ที่ฮ่องกงด้วยความหงุดหงิดพลางคิดถึงอดีต

 

 

 

 

“ช่างเถอะค่ะ ตอนนี้ป๊อปปี้ก็ไปรักษาตัวที่ภูเก็ตแล้ว เราก็ปลอมลายเซ็นป๊อปไปแทนก็ได้นี่คะ”ขนมจีน

ว่าอย่างไม่ใส่ใจ

 

 

 

 

 

“แล้วนี่ยังไงถึงไม่ไปดูแลผัวแกที่ภูเก็ต เห็นเมื่อก่อนล่ะหวงไม่ให้ใกล้นังฟางแบบนั้น”ดนัยถามลูกสาว

 

 

 

 

“ดูทำไมคะ อารมณ์ขึ้นๆลงๆอย่างกับพายุแบบนั้น สู้กลับมาดูแลที่นี่ตอนไม่มีป๊อปปี้จะดีกว่า เบื่อที่ต้อง

คอยอยู่เป็นเงาแบบนี้ตลอดแล้ว ดีซะอีกดูแลตัวเองไม่ได้แบบนี้เราจะได้มาจัดการทุกอย่างแทนเอง คิด

แล้วก็สะใจไอ้พวกอาชานะคะที่โง่ให้เราหลอกแล้วหลอกอีกว่าจะช่วยแก้แค้นมังกรทองให้แต่สุดท้าย

ก็ต้องชวดเงินจากนังแก้วไปเพราะเราตัดหางปล่อยวัดไปแล้ว”ขนมจีนพูดอย่างสะใจและยิ้มออกมา

อย่างร้ายกาจ

 

 

 

 

“เลวที่สุด นี่เธอให้ผู้อาวุโสในแก๊งค์บีบแก้วกับป๊อปปี้ออกจากทรัพย์สินและการงานในแก๊งค์งั้นหรอ

เสียแรงที่พวกเค้ารักและเชื่อใจแก นี่อุษาต้องกลับไปภูเก็ตด่วนก็เพราะแผนพวกแกจะฮุบทุกอย่างล่ะสิ

ไอ้พวกงูพิษ”มาดามหลี่ที่แอบได้ยินทุกอย่างก็ว่า ทั้งคู่ตกใจก่อนที่จะตั้งสติแล้วรีบวิ่งไปตามมาดามหลี่ที่จะไปโทรศัพท์ก่อนที่จะผลักมาดามหลี่ตกบันไดและแน่นิ่งไป

 

 

 

 

 

“ต่อไปนี้ทุกอย่างในบ้านหลังนี้จะอยู่ในสิทธิ์ขาดของชั้นกับขนมจีนถ้าใครขัดขืนก็ออกไปซะ”เมื่อทุก

คนเข้ามาดูอาการมาดามหลี่ที่แน่นิ่งไปก็รีบประกาศก่อนที่ลูกน้องที่เป็นพวกขนมจีนจะเดินเข้ามาอยู่

ข้างหลัง สาวใช้คนหนึ่งในบ้านเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดทุกอย่างก็ค่อยๆย่องแอบออกไปโทรหาอุษาทันที

 

 

 

 

 

 

 

“แน่ใจนะครับว่าพี่ชายพี่แก้วอยู่ที่นี่จริงๆ ทำไมบ้านเงียบไม่มีใครอยู่แบบนี้ล่ะครับ”เติร์ดพูดขึ้นพลาง

มองไปรอบๆบ้านพักที่เงียบมากไม่มีคนอยู่

 

 

 

 

“นั่นสิ รึว่ายัยฟางจะพาพี่ป๊อปไปเดินเล่นข้างนอก”แก้วพูดก่อนที่จะเดินไปที่ชายหาดแล้วทันใดนั้นเอง

เรือสปีดโบ็ทก็แล่นเข้ามาจอดก่อนที่บอดี้การ์ดของแองจี้จะพาป๊อปปี้มานั่งรถเข็นแล้วเข็นตามฟางที่

เดินจูงมือแองจี้ไม่สนใจเขา และปอร์เช่เดินตามมาติดๆ

 

 

 

 

 

“แม่ลูกไม่คิดจะคุยกับพ่อจริงๆหรอ”ป๊อปปี้พูดขึ้นเมื่อเห็นฟางและแองจี้เอาแต่คุยกันไม่ยอมคุยกับตัว

เองตั้งแต่กลับมาจากเกาะส่วนตัว

 

 

 

 

“ป๊าเก่งแล้วป๊าก็ดูแลตัวเองไปสิคะแองจี้จะอยู่กับแม่ ไปเถอะค่ะ”แองจี้หันขวับมาว่าก่อนที่จะพาฟาง

เดินไปแล้วทั้งคู่ชะงักเมื่อเห็นแก้ว แก้วรีบวิ่งไปกอดพี่ชายตัวเองแล้วร้องไห้ทันที

 

 

 

“แก้วพลาดเองพี่ป๊อปแก้วโดนตัดออกจากมังกรทองไปแล้ว”แก้วพูดจบทำให้ป๊อปปี้อึ้งก่อนที่จะเข้าไป

ข้างในและเล่าเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นกลับตัวเองให้พี่ชายฟัง

 

 

 

 

“พี่ต้องคุยเรื่องนี้กับขนมจีนให้รู้เรื่อง แล้วก็ไปจัดการไอ้โทโมะด้วย”ป๊อปปี้ฟังทุกอย่างจบก็เดือดจัด

 

 

 

 

“เรื่องพี่ชายของผมกับคนในแก๊งค์ผมพอช่วยได้นะครับ ผมเหมือนรู้มาว่า พ่อกับพี่ชายผมได้รู้ข่าววงใน

มาจากคนในแก๊งค์ของพวกคุณตลอด แต่หลังจากที่พี่แก้วถูกตัดหางปล่อยวัดแล้ว คนส่งข่าวก็ไม่ได้ส่ง

ข่าวอะไรมาอีก”เติร์ดพูด

 

 

 

 

 

“เพราะพวกมันคงเล่นงานสำเร็จไปครึ่งนึงแล้วล่ะสิ ทำร้ายพี่ป๊อป บีบชั้นออกจากทรัพย์สินและหน้าที่

ต่างๆในมังกรทอง”แก้งพูดอย่างแค้นเคือง

 

 

 

 

“ก็เป็นคนอื่นไปไม่ได้หรอกนอกจาก2พ่อลูกคู่นั้น”ฟางโพล่งออกมา

 

 

 

 

“นี่เธอหมายถึงใครน่ะฟาง ขนมจีนกับอาดนัยงั้นหรอ ไม่มีทาง”ป๊อปปี้รีบแย้ง

 

 

 

 

“จริงสิคะ ขนมจีนคือคนที่คุณรักและไว้ใจมากไม่แปลกที่จะไม่มีวันเชื่อ แต่ชั้น คุณท่านทั้ง2และก็พี่จง

เบเราสืบเรื่องนี้กันอยู่ว่าอาดนัยกับขนมจีนปลอมลายเซ็นคุณและอาจจะมีส่วนในเรื่องการลอบทำร้าย

คุณเกือบทุกครั้ง”ฟางรีบพูดความจริงออกมา

 

 

 

 

“ไม่จริงขนมจีนอยู่กับชั้นมาตั้งหลายปี ทั้งอาดนัย ขนมจีนช่วยกันบริหารอาณาจักรของมังกรทองให้มี

ยิ่งใหญ่ออกมาแบบนี้ได้เธออาจจะเข้าใจผิด”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

“เหอะ ทำร้ายชั้นกับพิม จนพิมตาย พวกเรา2คนต้องแท้งลูกพวกชั้นมันคงจะเลวมากสินะคะเลยต้องถูก

ขนมจีนและพวกทำร้ายแบบนั้นไปโดยที่คุณเองก็รับรู้แต่ก็ยังจะปกป้องคนผิด เพราะว่าคุณรักขนมจีน

ก็แล้วแต่เลยค่ะ อยากจะหาว่าชั้นใส่ร้ายคนที่คุณรักแล้วจับชั้นไปทรมานอีกก็เอาเลยชั้นมันก็แค่นักโทษ

ของมังกรทองเท่านั้น”ฟางพูดตัดพ้อด้วยความน้อยใจร้องไห้ออกมาก่อนที่จะลุกหนี ป๊อปปี้ตกใจรีบลุก

แล้ววิ่งตามฟางออกไปทันที

 

 

 

 

“นี่มันอะไรกันไหนว่าพี่ป๊อปเดินไม่ได้ถึงจะทำกายภาพบำบัดแต่ก็ยังต้องพึ่งไม้ค้ำนี่ทำไมถึงกับวิ่งปร๋อ

แบบนี้ล่ะ”แก้วตกใจกับสิ่งที่เห็นก็รีบถามแองจี้

 

 

 

 

“ความจริงป๊าไม่ได้เป็นอะไรมากหรอกค่ะ กายภาพบำบัดแค่อาทิตย์เดียวก็สามารถเดินได้เป็นปกติแล้ว

แต่รายนั้นเค้าสารภาพกับแองจี้กับแม่ตอนที่แองจี้พาป๊ากับแม่ฟางไปทิ้งไว้ที่เกาะให้คืนดีกันว่าอยาก

ลองใจว่าใครอยู่กับเค้าในยามเค้าลำบากเท่านั้นเองค่ะ”แองจี้พูดแล้วส่ายหน้ากับความคิดอะไรแผลงๆ

ของป๊อปปี้ที่ไม่ยอมบอกคนอื่นแถมหลอกปิดตาฟางตอนอยู่ที่เกาะทำให้ฟางต้องงอนป๊อปปี้ตั้งแต่กลับ

มา แล้วนี่ยังยิ่งโกรธป๊อปปี้ที่้เข้าข้างขนมจีนไปเมื่อกี้อีก งานนี้ป๊อปปี้คงง้อฟางยากกว่าเดิมแน่ๆ

 

 

 

“ตามมาทำไมคะ เดินได้แล้วก็กลับไปหาขนมจีนสิคะ หน้าที่ของชั้นหมดลงแล้ว ต่อไปนี้เราก็ต่างคน

ต่างอยู่เหมือนเดิม”ฟางปาดน้ำตาร้องไห้อยู่เห็นป๊อปปี้ตามตัวเองมาก็รีบว่า

 

 

หมับ

 

 

 

ป๊อปปี้ไม่รอช้ารีบคว้าร่างบางไปกอดไว้แน่นโดยไม่สนใจว่าคนตัวเล็กจะขัดขืนรึทุบเขาให้ปล่อยเท่่า

ไหร่ก็ตาม

 

 

 

 

“ไม่หมด หน้าที่ของเธอไม่หมด ชั้นจะไม่ยอมให้เธอไปจากชั้นอีกแล้วนะฟาง ลูกเองก็ยอมรับเธอแล้ว

อยู่กับชั้น กับลูกของเราเถอะนะที่ชั้บอกไปบนเกาะชั้นพูดจริงๆนะฟาง เธอเชื่อใจชั้นได้มั้ย ชั้นรักเธอ

ชั้นไม่ได้อยากจะเอาชนะเธออะไรทั้งนั้นนะ”ป๊อปปี้รีบพูดและขอร้องฟางอีกครั้งทำให้ร่างบางนิ่งเงียบ

เลิกขัดขืน

 

 

 

”ตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเรื่องธุรกิจของมังกรทอง คุณ เอ่อ ป๊อปไปจัดการเรื่องทุกอย่างในเรียบร้อย

แล้วค่อยมาคุยเรื่องของเราแล้วกัน”ฟางเงียบสักพักก่อนที่จะผละร่างสูงออกจากเธอแล้วพูดแต่ไม่ยอม

สบตา ป๊อปปี้มองฟางที่ไม่ยอมมองตาตนเองก็รีบจับมือฟางเอาไว้ก่อนที่จะพาฟางเดินกลับเข้ามาข้าง

ในด้วยกัน

 

 

 

 

“นี่ก็เท่ากับว่าพี่ป๊อปหายแล้วงั้นเราก็กลับฮ่องกงกันเถอะ”แก้วรีบพูดเมื่อเห็นพี่ชายเดินเข้ามาข้างใน

 

 

 

“ก็ดีเหมือนกันพี่ก็อยากจะเคลียร์กับขนมจีนและอาดนัยให้รู้เรื่องเหมือนกันว่าเรื่องมันเป็นยังไงกัน

แน่”ป๊อปปี้เห็นด้วย

 

 

 

 

“เดี๋ยวก่อนค่ะ ถ้าจะไปตอนนี้เราบุ่มบ่ามเข้าไปมันก็ไม่มีหลักฐานที่จะมัดตัวคนผิดได้เลยนะคะ”ฟาง

แย้งออกมา

 

 

 

 

“มีรึไม่มีตอนนี้พวกนั้นก็ฮุบอำนาจพวกเราเกินครึ่งแล้วนะจะให้เรานิ่งนอนใจได้ยังไง”แก้วโวยวาย

 

 

 

“ผมว่าตอนนี้ทุกคนควรกลับไปที่มังกรทองด่วนเลยดีกว่านะครับ”เติร์ดที่เงียบมานานอ่านข้อความที่ได้

พร้อมกับยื่นรูปในมือถือให้ทุกคนได้เห็นแล้วทุกคนต้องตกใจเมื่อเห็นภาพถ่ายจากห้องฉุกเฉินเป็นมา

ดามหลี่ถูกใส่เครื่องช่วยหายใจ

 

 

 

 

“งั้นพรุ่งนี้เช้าเรากลับไปที่มังกรทองกัน”ป๊อปปี้พูดก่อนที่จะรีบขึ้นไปเตรียมตัวกลับไปมังกรทอง

 

 

 

 

“นี่เติร์ดได้ภาพพวกนี้มาจากไหนกัน”แก้วรีบถาม

 

 

 

“พี่แก้วอาจจะไม่เชื่อก็ได้นะครับ แต่รูปนี้มันถูกส่งมาจากพี่โทโมะพร้อมกับข้อความว่าให้รีบกลับไป

ก่อนที่จะสายไป”เติร์ดพูดแล้วลุกขึ้นออกไปทิ้งให้แก้วอึ้งและสับสนไปหมด ว่าตกลงโทโมะจะดีรึร้าย

กันแน่

 

 

 

 

“นี่จะเก็บกระเป๋าไปไหนน่ะฟาง นี่มันไม่ใช่เรื่องที่เธอจะต้องเข้าไปยุ่งด้วยเลยนะ อยู่ที่นี่กับแองจี้

ซะ”ป๊อปปี้เห็นฟางนั่งเก็บกระเป๋าเสื้อผ้าก็รีบเข้ามาว่า “ไม่ค่ะ คุณท่านเจ็บขนาดนี้ฟางทนอยู่เฉยที่นี่ไม่

ได้หรอกค่ะ”ฟางรีบว่า

 

 

 

 

“ไม่ได้ ชั้นไม่ให้เธอไป เพราะถ้าเกิดเรื่องทุกอย่างพวกอาดนัยเป็นคนทำร้ายและอยู่เบื้องหลังทุกอย่าง

จริงๆเธอจะตกอยู่ในอันตรายชั้นไม่ยอม”ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

“ฟางดูแลตัวเองได้ค่ะ”ฟางพูดแล้วลุกขึ้นแต่ป๊อปปี้รีบคว้า้อมือเอาไว้

 

 

หมับ ป๊อปปี้ไม่รอให้ฟางพูดจบดึงร่างบางมากอดแน่น

 

 

 

 

 

“ขอร้องอยู่ที่นี่เถอะนะ ป๊อปกลัวกลัวว่าฟางจะเป็นอะไรไป ชั้นได้เธอกลับมาแล้วชั้นไม่ยอมเสียเธอไปอีกแน่”ป๊อปปี้พูดและกอดฟางแน่นทำให้ร่างบางหน้าแดงใจเต้นรัวขึ้นมา

 

 

“ขอบคุณนะที่เป็นห่วงกัน แต่ถ้าคิดอีกมุมนึง ถ้าพวกอาดนัยเป็นคนร้ายจริงป๊อปเดินได้กลับไปแบบนี้

พวกนั้นก็อาจจะเล่นงานป๊อปง่ายขึ้นก็ได้นะ”ฟางพูดทำให้ป๊อปปี้นิ่งคิดบางอย่าง

 

 

 

 

 

 

 

“นี่มันอะไรกันคะ รักษาตัวยังไม่ทันหายแล้วป๊อปกลับมาทำไม”วันต่อมาเมื่อป๊อปปี้ไปถึงบ้านเจ้าสัวหลี่จางทำให้ขนมจีนตกใจเมื่อเห็นสามีนั่งรถเข็นมาโดยมีแก้วเข็นรถเข็นมาให้และเติร์ดที่ตามมา

 

 

 

 

“ก็เพราะว่าอาการของป๊อปปี้ดีขึ้นไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงไงคะฟางเลยคิดว่าป๊อปปี้กลับมาดูแลมังกรทอง

ต่อน่ะถูกต้องแล้ว”ฟางพูดแล้วเดินเข้ามา”ไหนมาดามหลี่บอกว่าแกกลับเมืองไทยไปอยู่กับหมอเขื่อน

แล้วไง ทำไมแกมาอยู่ด้วยกันได้”ขนมจีนโวยวายพลางแอบโกรธตัวเองที่มัวแต่ยุ่งเรื่องที่นี่ไม่ได้มีเวลา

เช็คดีๆว่าฟางไปอยู่กับเขื่อนจริงๆ

 

 

 

 

“อย่าพึ่งหึงโวยวายไปหน่อยเลยค่ะทุกคน พาพี่ป๊อปเข้าไปข้างในดีกว่า จะได้เช็คเอกสารต่างๆ

ด้วย”แก้วด่วนสรุปก่อนที่จะพาป๊อปปี้ไปที่ห้องทำงานและป๊อปปี้กลับมาจัดการเรื่องทุกอย่างทำให้

ดนัยและขนมจีนไม่พอใจเป็นอย่างมากแต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะผู้อาวุโสในแก๊งค์ต่างเห็นด้วยและฟัง

ป๊อปปี้มากกว่า

 

 

 

 

 

 

 

“ทำไมคุณท่านถึงเป็นแบบนี้คะ ฟางไม่น่าทิ้งคุณท่านไปเลย”ฟางที่มาเยี่ยมมาดามหลี่ที่หลับไม่ได้อยู่ที่

โรงพยาบาลพูดขึ้นอย่างรู้สึกผิด

 

 

 

 

“เพราะเราไว้ใจงูพิษไงล่ะ คุณท่านเลยต้องเป็นแบบนี้”เฟย์ที่ตั้งใจมาเยี่ยมมาดามหลี่เห็นเข้าก็พูดขึ้น

 

 

 

“เฟย์เป็นยังไงบ้างพี่เป็นห่วงเฟย์มากนะ”ฟางดีใจที่ได้เจอเฟย์อีกครั้งก็พูดขึ้น

 

 

 

 

“ชั้นว่าชั้นคิดถูกจริงๆที่มาที่นี่ก่อนที่พี่ป๊อปจะกลับมาทำให้ได้รู้ว่าพวกนั้นจ้องทำร้ายพี่ป๊อปมาโดย

ตลอดแต่คอยใส่ร้ายยืมมือคนอื่นทำและพรุ่งนี้พวกนั้นจะฆ่าพวกเค้า”เฟย์พูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบทำให้

ฟางอึ้งกับสิ่งที่รับรู้

 

 

 

 

ทิ้งเรื่องนี้ไปนานอาจจะมีข้ามไปมาบ้าง แต่พยายามจะใส่ให้คู่ป๊อปฟางหวานๆนะ

 

เพราะกำลังพิมเรื่องอื่นอยู่ไม่รู้ว่าจะสนใจกันมั้ยอ่ะถ้าจะลงเรื่องใหม่