เเล้วเราจะได้รักกันไหม ?

 
 
 
 
        ณ.หลังอาคารมหาลัยเเห่งหนึ่ง
 
 
 
                  เพี้ย ! 
 
 
 
                " ทำไมอ่ะโทโมะ ทำไมต้องทำเเบบนี้ ! "
 
 
 
                  หญิงสาวผมสีน้ำตาลอ่อนตัวเล็กๆกำลังตบตีชายหนุ่มที่ดูเหมือนว่าจะเป็นเเฟนของเธอ! ดวงตาสีเทาอมน้ำตาลของเธอคลอไปด้วยน้ำตา จะไม่ให้เธอเสียใจได้อย่างไร ในเมื่อเเฟนของเธอ " โทโมะ " ที่คบกันมาได้เกือบจะสองปี บอกให้เธอไปคบกับเพื่อนของเขา "ป๊อปปี้ " ทั้งที่เธอคบกับเขาอยู่เนี้ยนะ!! 
 
 
 
 
                " ก็ป๊อปมันรักฟาง.. "
 
 
 
               " เเล้วโมะไม่รักฟางหรอ ! "
 
 
 
                ยังไม่ทันที่ชายหนุ่มจะพูดจบ เธอก็ตอกกลับมาด้วยคำพูดที่เเทงใจดำ ที่คนฟังเเละคนพูดเจ็บในเวลาเดียวกัน ทำไมเธอจะไม่รู้ละว่าโทโมะรักเธอมากเเค่ไหน เเต่ทำไมล่ะ ทำไมต้องยัดเยียดให้เธอไปคบกับคนอื่น 
 
 
 
 
 
                " โมะรักฟางมาก ฟางก็รู้.. โมะเเค่รู้ตัวว่าโมะไม่ดีพอที่จะดูเเล ฟ..า..ง "
 
 
                 เพี้ย ! 
 
 
                 " เห็นเเก่ตัว ! เห็นเเก่ตัวที่สุด เหตุผลเเบบนี้หน่ะหรอที่จะบอกเลิกฟาง ฟางไม่ยอม กรี้ดดดด! "
 
 
 
 
                 " ฟางง มีสติหน่อยสิ " เขาพยายามเขย่าคนตรงหน้าที่เอาเเต่ร้องไห้ สะอึกสะอื้นโดยไม่ฟังอะไรเขาเลย เขาเองก็มีน้ำตาไม่ต่างจากเธอหรอก.. คิดว่าง่ายหรอเรื่องทำใจปล่อยฟางไปให้ป๊อปปี้นั้น!
 
                 เขารู้ว่าตัวเขาไม่ได้ดีอะไรนัก มีผู้หญิงมากหน้าหลายตาเข้าหาเขาอย่างไม่ขาดสาย เขาหน่ะ..เสือผู้หญิงดีๆนี้เอง ! ถึงเขาจะเจ้าชู้เเต่เขาก็รักเป็น เขาเเยกเเยะออกว่าคนไหนเขารัก คนไหนเขาเล่น เเละนี้เเหล่ะเสน่ห์ของตัวเขาที่ทำให้ฟางรักเขามากก
 
 
 
                 " ฮื่ออ อื่ออออ โมะจะทิ้งฟาง โมะไม่รักฟางเเล้วว ทำไมๆๆๆๆตอบมาเส้ !! " เธอล้มลงกับพื้น กอดเขาร้องไห้อย่างผิดหวัง เธอไม่รู้ว่าเธอจะรั้งโทโมะไว้ยังไง ในเมื่อเขาอยากจะไป.. 
 
 
 
 
              " ฟังโมะน่ะฟาง อีกไม่กี่เดือนป๊อปมันจะไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ โมะเเค่อยากให้เพื่อนมีความสุขก่อนที่มันจะไป ไว้ใจมันได้เลยว่ามันจะไม่ล้วงเกินฟางเเม้เเต่นิดเดียว "
 
 
 
 
              เขาคุกเข่าลงไปเช็ดน้ำตาคนตรงหน้า มือหนึ่งเช็ดน้ำตา อีกมือหนึ่งลูบหัวอย่างอ่อนโยน เขารักเธอจริงๆ เเต่ถ้าสิ่งนี้มันเเลกกับให้เพื่อนเขามีความสุขเขาก็จะยอม เขาไว้ใจป๊อปปี้ได้ เเละเขาหมั้นใจ!ว่าป๊อปปี้จะไม่ทำอะไรล้วงเกินฟางเป็นเเน่
 
 
 
 
                  " เเค่ไม่กี่เดือนจริงๆนะโมะ ถ้าสิ่งนี้มันทำให้โมะมีความสุขได้ฟางก็จะทำ เเต่ถ้าป๊อปปี้ไปเรียนต่อต่างประเทศเเล้วเราจะหมั้นกันทันทีเลยน่ะโมะ เเละเราจะเเต่งงานกันให้เร็วที่สุด "
 
 
 
                    " ได้สิครับ ที่รัก. " 
 
 
 
 
 
 
               2 เดือนต่อมา
 
 
              ณ. สนามบิน
 
                  ตอนนี้ฟางเป็นเเฟนของป๊อปปี้เเล้ว คู่ของเขาดูเหมือนจะรักกันมากเเต่หารู้ไม่ว่าฝ่ายชายนั้นคิดไปเองคนเดียว มันต่างจากฝ่ายหญิงที่เเสดงละครว่ารักเขาเเต่ในใจนั้น "มันมีเเค่โทโมะคนเดียว "
 
 
 
                  " ฟางงง ฟางรอป๊อปน่ะ ป๊อปจะรีบเรียนให้จบเเละจะกลับมาขอฟางเเต่งงานน่าา สัญญาได้ไหมว่าจะรอ.. " 
 
 
 
                  ชายหนุ่มทำท่าทีออดอ้อนคนตรงหน้าเป็นลูกเเม่อ้อนเจ้านายไม่มีผิดด เขาจับมืออันเเสนนุ่มของหญิงสาวมาประคองใบหน้าเขาไว้ เเละเขาก็ประคองใบหน้าของหญิงสาวเช่นกัน 
 
 
 
                 สายตาของเธอเเละเขาผสานกันอย่างห้ามไม่ได้ เธอมองเขา เขามองเธอ 'ทำไมนะ ทำไมเวลามองดวงตาอันอ่อนโยนของเขาทีไร มันทำให้หัวใจดวงน้อยๆของเธอสั่นระริกเหมือนตอนเธออยู่กับโทโมะได้ '
 
 
 
                  เธอลังเลมากพอสมควร เธอไม่กล้าตอบคำว่าสัญญา.. เพราะใจของเธอก็ยังมีโทโมะอยู่..
 
 
 
                 " ป๊อปจะถือว่าเเววตาของฟาง เเละสิ่งที่เต้นอยู่ในอกด้านซ้ายของฟางมันเป็นเครื่องยืนยันว่าฟางตอบตกลงนะ จุ้บ "
 
 
 
 
                 ป๊อปเขาไปหอมเเก้มฟางโดยที่เธอยังไม่ทันตั้งตัว เเก้มเนียนใสของเธอเเดงระริกขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้ เเละเขาก็วิ่งขึ้นเครื่องไปอย่างรวดเร็วโดยที่ไม่ลืมตะโกนบอกรัก พ่อ เเม่ ฟาง เเละโทโมะ เพื่อนของเขาที่มาส่งเขาวันนี้ด้วย..  
 
 
 
**** ตอนเเรกเอาเบาๆไปก่อนเนอะ เรื่องนี้บอกเลยย ดราม่าทั้งเรื่อง สำหรับคืนนี้ฝันดีค้าบบ 
 
                                                                               23:11 น 20/10/60