ไฟแค้นซ่อนรัก

 

 

 

 

                             หลังจากคลอดลูก ได้ประมาณ 3 เดือน ฟางก็ตัดสินใจกลับเมืองไทยพร้อมกับป๊อบปี้และย้ายมาอยู่ที่ไร่ ตะวันฉาย ทุกคนต่างก็ดีใจที่ป๊อบปี้กลับมารวมทั้งมีเด็กตัวน้อยๆกลับมาด้วย 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ฟาง ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณ ลูกหลับรึยัง

 

 

 

 

 

ฟาง: หลับแล้ว เรื่องอะไรเหรอ 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ผมตัดสินใจแล้ว ว่าผมจะบวช 

 

 

 

 

 

ฟาง: บวช ? 

 

 

 

 

ป๊อบ: ใช่ ผมตั้งใจไว้ตั้งแต่ที่อยู่ที่นู้นแล้วอ่ะ ตลอดเวลาที่ผ่านมาผมทำผิดไว้มาก เรื่องทั้งหมดถ้าผมไม่เริ่ม ไม่เป็นคนจุดไฟขึ้นไฟมันคงไม่ลุกลาม เรื่องทั้งหมดคงไม่บานปลายมากมายขนาดนี้ 

 

 

 

 

 

ฟาง: ชั้นแล้วแต่คุณนะ แต่ชั้นไม่อยากให้คุณรู้สึกผิดกับเรื่องที่ผ่านมาแล้ว ตั้งแต่วันที่ลูกคลอดออกมา ชั้นก็ตั้งใจจะลืมทุกอย่างแล้วเริ่มต้นใหม่ตั้งแต่วันนั้น แล้วชั้นก็เชื่อแล้วว่าคุณเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: แต่ผมก็ตั้งใจไว้แล้ว ว่าจะบวชให้พ่อของคุณและพ่อกับแม่ของผมด้วย และให้ผลบุญส่งผลถึงคุณแล้วก็ลูก 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ชั้นอนุโมทนาบุญกับคุณนะ แล้วคุณจะบวชนานแค่ไหน

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ผมขอเวลา 2 ปี แล้วผมจะกลับมาหาคุณกับลูกผมสัญญา 

 

 

 

 

ฟาง: ชั้นกับลูกจะรอคุณนะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                     หลังจากที่ป๊อบปี้ได้บวชและใช้ชีวิตในการศึกษาพระธรรม เค้าเข้าใจถึงคำว่าให้อภัยอย่างแท้จริงสักที ตลอดเวลาที่ป๊อบปี้บวช ฟางก็ทำหน้าที่แม่ของลูกได้ดีมาก ดูแลลูกเป็นอย่างดี และตื่นมาใส่บาตรให้ป๊อบปี้ทุกเช้า หรือไม่บางวันก็พาลูกไปทำบุญที่วัดด้วย 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

        

 

 

 

 

 

 

                                                2 ปี ผ่านไป

 

 

 

 

 

 

 

 

                        เขื่อนกับโทโมะไปรับป๊อบปี้กลับบ้าน ฟางรวมถึงคนงานก็ยืนรอต้อนรับและก็มีเด็กชายตัวน้อยๆ วัย 2 ขวบกว่าๆยืนรออยู่ด้วย เมื่อป๊อบปี้ลงจากรถเฟิร์สก็วิ่งไปหาป๊อบปี้ป๊อบปี้ก็รีบเข้ามาอุ้มลูก

 

 

 

 

 

 

พร: ต้อนรับกลับบ้านนะจ้ะนาย 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ทุกคนสบายดีนะ 

 

 

 

 

 

พร: สบายดีจ้ะนาย 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: แล้วคุณแม่ล่ะสบายดีรึเปล่า 

 

 

 

 

 

ฟาง: ชั้นเหรอ ? 

 

 

 

 

ป๊อบ: อืม 

 

 

 

 

ฟาง: สบายดี 

 

 

 

 

 

เฟิร์ส: ป๊าป๊า 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ว่าไงครับ

 

 

 

 

 

 

เฟิร์ส: เล่นๆ 

 

 

 

 

 

พร: เดี๋ยวนี้ คุณหนูน้อยพูดเก๊งเก่ง 

 

 

 

 

 

เขื่อน: พัฒนาการดีวันดีคืนเลยแหละ 

 

 

 

 

 

เฟิร์ส: เล่นๆๆ ป๊า เล่นๆ 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ปะๆไปเล่นในบ้านกัน...ขอบคุณทุกคนมากนะที่มาวันหยุดแท้ๆ ไปพักผ่อนกันเถอะ