Fic อนิเมะ นักเดินทางข้ามโลก

-

วันที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2561 เวลา 17.45 น.

  7 ตอน
  0 วิจารณ์
  8,262 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2561 18.53 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4) บทที่2: โลกใหม่

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
          "การขนส่งมิติ....เริ่ม!!!"
          .
          .          
          .
          ในสนามเด็กเล่นแห่งหนึ่งในกรุงโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น (โตเกียวปล่าวไม่แน่ใจ)
          มีชายคนหนึ่งนอนหลับอยู่บนสนามหญ้า คนที่เดินผ่านไปผ่านมาได้มองเล็กน้อยก่อนจะเดินต่อไป และเวลาผ่านไปไม่นานนักเขาก็ได้ตื่นขึ้นและแน่นอนเขาคือริม
          "....ที่นี้คือที่ไหนกัน" ริมพึมพำอย่างงัวเงีย ขณะที่ค่อยๆ ลุกขึ้นยืนพร้อมกับมองไปรอบๆ ตัวของเขาและขณะนั้นก็มีเสียงของหกดังขึ้นในหัวของเขา
 
          "การขนส่งเสร็จสิ้น...."
          "เฮ้ๆ... หก นายยังอยู่ไหม" ริมที่ตั้งสติขึ้นมาได้จึงเรียกหกทันที
          "อยู่ครับ นายท่าน" หกยังคงตอบด้วยเสียงเรียบเฉยแม้จะพูดว่านายท่าน
          "ตอนนี้เราอยู่ที่ไหนกัน... ญี่ปุ่น?" ริมที่กำลังมองไปรอบๆ ก็ได้ยินเสียงคนพูดกันเป็นภาษาญี่ปุ่น ถ้าถามว่ารู้ได้ไงก็แน่นอน ในฐานะโอตาคุ คุณต้องรู้จักคำภาษาญี่ปุ่นบ้างไม่มากก็น้อย
          "เราอยู่ในญี่ปุ่นครับ ในโลกของปริสิตเดรัจฉาน ไม่ต้องห่วงเรื่องภาษานะครับ ผมได้ใส่ความรู้ด้านภาษาญี่ปุ่นลงไปในหัวของนายท่านแล้ว นายท่านสามารถสื่อสารได้อย่างง่ายๆ สบายๆ เลยครับ"
          "ป..ปริสิตเดรัจฉาน!!! นี้ฉันเข้ามาในโลกอนิเมะจริงๆ ใช่ไหม... ไม่น่าเชื่อเลย..." ริมรู้สึกดีใจเป็นอย่างมากเพราะเขาเป็นหนึ่งในแฟนของอนิเมะเรื่องนี้
          "ใจเย็นๆ ก่อนนะครับ นายท่าน อย่างแรกผมแนะนำว่าให้เปิดดูสถานะของตัวเองดูก่อน" 
 
          พอได้ยินดังนั้นริมจึงค่อยๆ สงบสติ สงบอารมณ์ลง
          ".อ..อา.. ได้สิ ว่าแต่ต้องเปิดยังไงล่ะ?.."
          "แค่คิดในใจว่า 'สถานะ' ก็พอครับ"
          ได้ยินแล้วริมก็ลองทำตามที่หกแนะนำดูซึ่งกูดูเหมือนว่าจะสำเร็จ
 
               ชื่อ: ริมแม่น้ำ  (เอาแบบนี้แหละ:ผู้แต่ง)
               สายเลือด: มนุษย์
               สถานะ: ปกติ
               โลกปัจจุบัน: ปรสิตเดรัจฉาน
               อุปกรณ์: -
               แต้ม:100
 
          [ร้านค้า] [ภารกิจ] [เปิดหีบสมบัติ]
 
          พอเห็นหน้าจอขึ้นมาข้างหน้าของตัวเองตามที่ใจคิด ริมก็ร้องตะโกนขึ้นมาอย่างตื่นเต้นเพราะนี่้เป็นหลักฐานว่าเขาข้ามโลกมาจริงๆ แต่พอสงบจิตใจได้แล้วเขาก็คิดคำว่า 'ภารกิจ' ต่อทำทันทีและทันใดนั้นหน้าจอก็เปลี่ยนไป
 
               [ภารกิจ]
               ภารกิจหลัก: สังหารโกโต  (ลาสบอสน่ะ:ผู้แต่ง)
               รางวัล:หีบสมบัติระดับ1-3 ดาว 1กล่อง
 
               ภารกิจรอง: สังหารอิซุมิ ชินอิจิ
               รางวัล: หีบสมบัติระดับ1-2 ดาว 1 กล่อง
 
               ภารกิจรอง: ช่วยเหลือคานะ เคมิชิมะ (Kana Kimishima)
               รางวัล: หีบสมบัติระดับ1 ดาว 1 กล่อง
 
          พอมองไปที่ภารกิจของเขา ริมก็รู้สึกไม่สบายใจและกลัวขึ้นมาในทันที เพราะในฐานะที่เขาเคยดูอนิเมะเรื่องนี้มาก่อนเขาก็พอจำได้ว่าใครคือโกโต 
 
          โกโตคือศัตรูที่แข็งแกร่งที่สุดของพระเอก มีปริสิตในร่างถึง5 ตัว โดยปกติคนอื่นจะมีแค่ตัวเดียวแต่ก็สามารถฆ่าคนได้ง่ายอย่างผักปลาเท่านั้นแค่นี้ก็สะท้อนให้เห็นถึงความน่ากลัวของโกโตได้แล้ว
 
          ในอนิเมะอิซุมิสามารถฆ่าโกโตได้เนื่องจากดวงที่ดีของอิซุมิที่บังเอิญเอาแท่งเหล็กขึ้นสนิทแทงเข้าไปในร่างของโกโต แต่นั้นแหละอิซุมิเป็นพระเอกยังต้องชนะโกโตด้วยดวงแล้วเขาล่ะ เขาเป็นใคร เขาเป็นแค่คนธรรมดา!!
 
          พอคิดถึงเรื่องนี้ริมจึงตื่นขึ้นมาจากฝันหวานของตัวเองและพบกับความจริงที่แสนโหดร้าย ว่าในโลกอนิเมะที่แสนอันตราย เขาก็เป็นแค่คนธรรมดา 
 
          ในขณะที่ริมกำลังจิตตก หกก็ดูเหมือนจะรู้สึกอารมณ์ของเขาจึงพูดออกมาอย่างเฉยชาว่า 
          "นายท่านไม่ต้องกังวลหรอกครับ เพราะนายท่านยังมีระบบที่คอยช่วยเหลืออยู่ แม้ว่าจะอันตรายแต่ท่านมีระบบที่สามารถช่วยให้นายท่านแข็งแกร่งขึ้นได้ เมื่อถึงจุดหนึ่งโกโตก็เปรียบเสมือนมดเมื่ออยู่ต่อหน้าท่าน"
 
          "แต่นั้นก็คงไม่ใช่เร็วๆ นี้หรอก .. ใช่ไหมล่ะ ทุกอย่างไม่มีทางได้มาง่ายๆ แต่ก็ขอบใจนะ ช่วยได้เยอะเลยล่ะ" ริมก็ได้กดความกลัวของเขาลงไปและได้แต่เชื่อคำของหก
          พอตั้งสติได้อีกครั้งริมก็เลยคิดจะลองไปดู 'เปิดหีบสมบัติ' แต่พอคแค่คิดไปมีมีเสียงดีงขึ้นมาในหัวว่า "ไม่มีหีบสมบัติให้เปิด"
 
          ริมจึงคิดจะเปิดร้านค้าขึ้นมาดูว่าจะมีอะไรช่วยเขาได้บ้างไหม
               [ร้านค้า]
               สายเลือด: ชาวไซยา
               แหล่งที่มา: ดราก้อนบอล
               แต้ม: 100,000,000
 
               อุปกรณ์: กุเร็นลากันน์
               แหล่งที่มา: กุเร็นลากันน์
               แต้ม: 95,000,000
 
               อุปกรณ์: ชุดเกราะโกลด์ครอส [Gemini]
               แหล่งที่มา: เซนต์เซย่า
               แต้ม: 90,000,000
 
          'อึด....สุดยอดไปเลย แต่เรามีแต้มแค่100เอง ของพวกนี้คงจะเกิดใหม่อีกหลายชาติถึงจะได้'  ริมได้แต่ฝันถึงพลังเหล่านี้ซึ่งเป็นพลังระดับสุดยอดของอนิเมะ
 
          แต่ในขณะที่ริมได้แต่ฝันอยู่ หกก็เรียกปลุกให้เขามีสติขึ้น เขาจึงละสายตาไปจากของพวกนี้ไปหาของอย่างอื่นที่เหมาะสมกับเขามากกว่า
 
               อุปกรณ์: ปืนพกglock43 กระสุนไม่มีวันหมด  (ชอบ)
               แหล่งที่มา: ระบบ
               แต้ม: 50
 
               อุปกรณ์: ยาฮีล
               แหล่งที่มา: sword art online
               แต้ม: 20
 
          เมื่อเห็น2 อย่างนี้ริมก็ซื้อทันทีอย่างไม่ลังเลทำให้ตอนนี้เขาเหลือแต้มอยู่เพียง30 แต้ม ซึ่งเขาจะเก็บไว้ใช้ในยามฉุกเฉินเพราะไม่มีใครรู้ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นในอนาคต
 
          หลังจากซื้อของเสร็จเรียบร้อยแล้วริมก็ปิดหน้าต่างระบบลง พร้อมกับมองไปรอบๆ ตัวเองอีกครั้งและ
 
          ตอนนั้น!!
 
          มีชายหนุ่มคนหนึ่งแต่งตัวชุดนักเรียน ใส่แว่นตากำลังวิ่งมาทางสนามเด็กเล่นอย่างรีบร้อนเหมือนหลบหนีอะไรที่น่ากลัวมากๆ มา  พอเห็นหน้าของชายหนุ่มคนนี้ริมก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยเพราะเขารู้สึกคุ้นๆกับชายหนุ่มคนนี้  ไม่นานเขาก็จำได้ว่าชายหนุ่มคนนี้คือ 'อิซุมิ ชินอิจิ' !!
 
          'สนามเด็กเล่น.... ชินอิจิวิ่งหนี....  นี้มัน.. ฉากการพบกันครั้งแรกของชินอิจิกับปรสิตที่เป็นหมานี้' พอนึกได้เช่นนี้ ริมก็รู้สึกกลัวอยู่ในใจเพราะเขารู้อันตรายของปรสิตดีและตอนนี้เขากำลังจะพบกับการสู้กันของปรสิต 
 
          'ไม่ๆ เราต้องไม่กลัว ถ้ากลัวกับอะไรแค่นี้แล้วเราจะไปโลกที่อันตรายกว่านี้ได้ยังไงล่ะ!!'  สิ้นเสียงในใจ ริมก็ตบหน้าของตัวเองให้หายกลัวแล้วตาของเขาก็กลับเป็นมั่นคงและหนักแน่น!
 
          ผ่านไปแค่แปปเดี๋ยว ชินอิจิก็วิ่งมาถึงสนามเด็กเล่นและเขาก็เห็นริมเข้าพอดี  ด้วยความที่เป็นคนดีเขาจึงตะโกนออกมาอย่างหวังดีว่า 
 
          "รีบหนีไปเร็ว!! ......ม..มีฆาตกรกำลังตามมา"  ชินอิจิรู้ว่าถ้าเขาบอกเรื่องจริงก็คงไม่มีใครเชื่อเขา ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจโกหกออกไปในทันที
 
          ริมที่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อไป เขาจึงรู้ว่าชินอิจิหวังดีต่อเขาแต่เขาตัดสินใจจะอยู่รอดในโลกใบนี้แล้ว เขาจะต้องเผชิญหน้ากับมัน!
 
          พอเห็นว่าริมไม่วิ่งหนีไม่ยอมหนีไปชินอิจิก็จะตะโกนบอกอีกทีเพราะคิดว่าริมไม่ได้ยิน แต่ก่อนจะตะโกนออกมา ก็มีเสียงออกมาจากมือขวาของเขาก่อน
 
          "ชินอิจิ.. ไม่ทันแล้ว เราจะต่อสู้"  มิกิพูดแล้วก็เปลี่ยนตัวเองให้กลายเป็นใบมีด
 
          "ส..สู้..เหรอ"  พอจบคำทุกคนในที่นั้นก็เห็นสัตว์ประหลาดรูปร่างคล้ายกับหมาแต่บริเวณหัวยื่นออกมาเหมือนปีก
 
          แน่นอนริมก็เห็นมันด้วย เขาเห็นทั้งมิกิที่เปลี่ยนร่างเป็นมีดและเห็นหมาที่มีหัวเป็นปีก
          'นี้เหรอ... ปรสิต.. อึด...' 
 
          ทันใดนั้นมิกิก็ยืดตัวออกไปอย่างรวดเร็วและแทงเข้าไปในตัวของปรสิตร่างหมาพร้อมกับกระชากหัวใจของมันออกมา
 
          หลังจากนั้นไม่นานปรสิตหมาก็ตกพื้นแล้วก็เหี่ยวเฉาอย่างรวดเร็ว  ในขณะที่มนุษย์อีก2 คนกำลังตกใจอยู่กับฉากที่เห็น
 
          หลังจากฆ่าปริสิตร่างหมาแล้วมิกิก็หันมาหาริมที่ยืนอยู่ไม่ไกลนัก พร้อมกับตัดสินใจว่าจะฆ่าเขาทันที เพราะริมได้รู้จักตัวตนของพวกเขา ริมต้องไปแจ้งตำรวจหรือรัฐบาลแล้วตัวของมิกิก็อาจจะถูกนำไปทดลองและฆ่า ซึ่งมิกิไม่มีทางปล่อยให้มันเกิดขึ้น
 
          และริมที่เห็นว่ามิกิมองมาทางตัวเองและเตรียมจะพุ่งเข้ามา เขาก็รู้สึกตึงเครียดทันทีเพราะเขารู้ว่าถ้ามิกิพุ่งเข้ามาโดนเขา เขาจะต้องตายอย่างแน่นอน เขาจึงเรียกปืนglock ออกมาจากระบบทันที
 
          มิกิเห็นฉากนี้ก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยแต่ก็ยังตัดสินใจจะฆ่าริมอยู่ดี ซึ่งตอนนั้นชินอิจิที่พึ่งฟื้นสติจากอาการตกใจก็เห็นว่ามิกิกำลังจะพุ่งไปหาริมก็รีบหยุดทันที
 
          "เฮ้ย! มิกิหยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ"
          แต่มิกิก็ยังไม่หวั่นไหวพร้อมพูดว่า
          "เขาเห็นตัวตนของพวกเราแล้ว ถ้าไม่ฆ่าเราจะเป็นอันตราย"
          "...แต่... เขาเป็นมนุษย์" ชินอิจิผู้เป็นมนุษย์พูดอย่างสั่นเครือ
          "ฉันไม่สนใจ" มิกิกล่าวอย่างไม่แยแสแล้วก็พุ่งออกไปในทันทีด้วยความเร็วสูง
 
          ริมที่เห็นฉากนี้ก็คิดจะหลบในทันทีแต่ว่าเขาไม่สามารถหลบมันพ้น เพราะการโจมตีของปริสิตนั้นเร็วมาก  เร็วเกินที่มนุษย์จะสามารถหลบได้
          แต่ตอนนั้นเองชินอิจิก็จับมือขวา(มิกิ) ของเขาแล้วเหวี่ยงออกไปทำให้การโจมตีของมิกิไม่ได้แทงริมเต็มๆ แต่แค่เฉียดหัวไหล่ขวาไป
 
          "ชินอิจิ... นายจะทำอะไร" มิกิถามด้วยความสับสนและสงสัยว่ามนุษย์ตรงหน้าของเขาเป็นคนโง่หรือเปล่าที่จะปล่อยคนที่รู้ว่าตัวเองไม่ใช่มนุษย์
 
          "ฉันรู้ว่าเขาเห็นพวกเรา... แต่เขายังเป็นมนุษย์อยู่เราไม่ควรฆ่ามนุษย์ ฉันไม่ใช่ปีศาจเหมือนนายนะมิกิ!!"  ชินอิจิตะโกนออกมาด้วยอารมณ์ เขารู้สึกแย่มาก เขาคิดว่าการฆ่ามนุษย์ด้วยกันเป็นเรื่องที่แย่มาก
 
          มิกิที่ได้ยินอย่างนั้นก็เลยไม่พูดอะไร แล้วก็เก็บมือเข้ามาพร้อมกับ กลับเป็นมือปกติก่อนจะทิ้งท้ายด้วยคำว่า
 
          "แล้วแต่นายเลย แต่ระวังตัวด้วยก็ดี"  เสร็จแล้วมิกิก็เงียบไป
 
          ชินอิจิก็ไม่ได้พูดอะไรตอบ  ตอนนั้นริมที่เห็นว่าสถานการณ์เข้าสู่ความสงบแล้วเขาก็เลย คิดจะเดินเข้าทักทายชินอิจิ
          แต่ชินอิจิที่เห็นริมเข้ามาก็รีบถอยในทันทีและพูดออกมาอย่างรวดเร็วว่า
          "ฉันไม่ได้เป็นสัตว์ประหลาดนะ"
          ริมที่เห็นอย่างนั้นก็ถอนหายใจเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า
          "ฉันเข้าใจ ฉันรู้ว่านายไม่ใช่สัตว์ประหลาด นายเป็นมนุษย์"
          ชินอิจิได้ยินอย่างนั้นก็ทรุดตัวลงแล้วร้องไห้ออกมา
          "..ข.. ขอบคุณ... ขอบคุณ...ที่เข้าใจฉัน"
 
          นี้คือจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมด มันเป็นจุดเริ่มต้นของการเดินของริม ผู้ที่เป็นนักเดินทางข้ามมิติ
          
-------------------------------------------------
อาจจะยาวหน่อยนะครับ ไม่รู้สิมันลื่น มันเลยยาว 
อาจมีข้อผิดพลาดมาก ช่วยชี้แนะด้วย เขียนแปลกๆ ไปบ้างนะ
 
ปล.เนื้อเรื่องหลักๆ จะเอามาจากอนิเมะแต่ก็มีบางส่วนคิดขึ้นเองนะครับ เพราะให้เหมือนหมดจะไม่มัน แล้วก็น่าจะมีหลายอย่างเลยที่ไม่เหมือนอนิเมะเพราะจำได้ไม่หมดและก็ผมต้องการให้มันต่าง (ส่วนใหญ่ที่ไม่เหมือนจะเป็นเนื้อเรื่องหลังจากพระเอกเข้าแทรกแซงนะครับ เช่นในตอนนี้ ดูบทพูดก็ได้มันไม่เหมือนเป๊ะแล้วมีเปลี่ยนบ้าง)
 
ปล2. เรื่องคาแลกเตอร์ของตัวละคร น่าจะทำไม่เหมือนในอนิเมะนะครับเพราะผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน 5555+
 
 
 
          
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา