เกิดใหม่เป็นเพียงพอนในต่างโลก

 
เอ๋...!! 
 
 
 
ผมรู้สึกตกใจ เมื่อลืมตาขึ้นมาก็พบว่าตัวผมตื่นขึ้นมาอยู่ในที่สถานที่ไม่รู้จัก
 
 
 
ทั่วบริเวณเต็มไปด้วยผนังและก้อนหินคล้ายกับถ้ำใต้ดิน จึงทำให้แสงแดดจากดวงอาทิตย์ลอดผ่านเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
 
 
 
ผมไม่อยากจะเชื่อสายตา จึงใช้มือสองข้างขยี้ตา แต่นั่นกลับทำให้ผมแปลกใจเข้าไปอีก เมื่อพบว่ามือสองข้างมีขนสีขาวและกรงเล็บยาว คล้ายกับอุ้งเท้าสัตว์
 
 
 
มันเกิดอะไรขึ้นละเนี่ย?
 
 
 
ในหัวของผมเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถาม แล้วนี้มันเกิดอะไรขึ้นกัน? เมื่อตรวจสอบบริเวณลำตัว ก็พบขนสีขาวอ่อนนุ่มทั้งตัวและมียังมีหางโผล่ออกมาอีกด้วย
 
 
 
กระรอก กระต่าย หรือว่าจะเป็นแมว?
 
 
 
“[คำตอบ: เพียงพอน]”
 
เสียงตอบรับเรียบนิ่งไร้ ผุดขึ้นในใจของผม เป็นน้ำเสียงที่ไร้ความรู้สึกราวกับหุ่นยนตผ์ 
 
 
 
แค่ฟังจากน้ำเสียงจึงไม่สามารถแยกแยะได้ว่าเป็นเสียงของผู้หญิงหรือผู้ชายกันแน่
 
 
 
เพียงพอน! แล้วทำไม เมื่อตื่นขึ้นมาผมถึงได้กลายเป็นเพียงพอนไปซะแล้วล่ะ
 
 
 
เฮ้ยๆๆ!! รอเดี๋ยวก่อนนะ ขอเวลาสักครู่หนึ่ง ผมจะสงบสติอารมณ์ซักหน่อย ในสถานการณ์แบบนี้คงต้องหายใจ เข้าลึกๆ เพื่อจะทำให้ออกซิเจนไปเลี้ยงสมองได้เพียงพอ
 
 
 
งั้นก็... เริ่มเลยละกัน!
 
 
 
แค่กๆ! เหมือนว่าผมจะสูดหายใจเข้าลึกเลิกเกินไปหน่อย จนทำให้สำลัก
 
 
 
นี่มันเกิดอะไรขึ้นกัน! เพียงแค่โดนรุมกระทืบนิดหน่อย แค่ซักพักก็น่าจะไปฟื้นที่โรงพยาบาลไหนสักแห่งแล้ว 
 
 
 
แล้วนี่อะไร ทำไม่ถึงกลายเป็นเพียงพอนไปได้
 
 
 
ว่าแต่ ใครตอบคำถามผมละเนี่ย?
 
 
 
“[คำตอบ: AI หรือผู้ช่วย ที่จะคอยสนับสนุนมาสเตอร์]”
 
 
 
เหมือนผมจะไม่ได้คิดไปเอง มีน้ำเสียงเรียบนิ่งไร้อารมณ์ที่อ้างว่าเป็น AI หรือผู้ช่วย คอยตอบคำถามของผมจริงๆ
 
 
 
ผมควรจะตกใจตรงไหนก่อนดี? ระหว่างมี AI ที่ตอบคำถามอยู่ในหัวของผม กับผมกลายเป็นเพียงพอน
 
 
 
ทำไมผมยังไม่กรีดร้องตกใจนะหรือ ก็คงเป็นเพราะ นี่เป็นเรื่องเหนือความคาดหมายเกินไป ซึ่งผมยังไม่อาจยอมรับ และลึกๆในใจยังคงคิดว่านี่อาจเป็นความฝันก็ได้
 
 
 
“[คำตอบ:ความจริง]”
 
 
 
“อ้าก..!!”
 
เพียงพอนน้อย กรีดร้องด้วยความตกใจ ร่างเล็กทรุดลงไปกลิ้งกับพื้นทันที
 
 
 
คุณผู้ช่วย! นี่ไม่คิดจะอธิบายหน่อยหรอครับ?
 
 
 
“[คำตอบ:Lvไม่เพียงพอ ไม่สามารถเข้าถึงข้อมูลได้ต้องการใช้สกิล 100,000 พอยต์ เพื่อพัฒนา สกิลผู้ช่วยหรือไม่?
 
 
 
Yes/No]”
 
 
 
[Yes] อยากได้อะไรก็เอาไปเถอะ แต่กรุณาช่วยอธิบายสถานการณ์ให้ผมเข้าด้วยเถอะครับ
 
 
 
ผมเลือกคำตอบโดยไม่ต้องคิดและผมก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่า ไอ้ 100,000 พอยต์ นี้มันคืออะไร
 
 
 
“[คำตอบ: ยืนยันสำเร็จ ใช้ 100,000 พอยต์ แต้มสกิลคงเหลือ 0 พอยต์ พัฒนา สกิลผู้ช่วย Lv1→Lv2 เสร็จสิ้นในอีกเวลา 23:59:58 น. ขอให้มาสเตอร์โชคดี]”
 
 
 
จากนั้นก็ไร้เสียงตอบรับของคุณผู้ช่วย ผมพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อติดต่อ ก็ไม่มีสัญญาณตอบรับเลย
 
 
 
เวรเอ้ย! ผมจะทำยังไงดี นี่มัน...พวกต้มตุ๋นชัดๆเลยนี่หว่า! 
 
 
 
เฮ้อ...ตัดใจเสียเถอะ คิดซะว่าเป็นความสะเพร่าของตนเองละกัน ที่ไม่ยอมตรวจสอบให้แน่ชัดเสียก่อน
 
 
 
ในหัวแสดง ตัวเลขแบบดิจิตอลและลดลงทุกๆ 1 วินาที นี่อาจจะเป็นเวลาคูลดาวน์ก็ได้ 
 
 
 
ว่าแต่... นานไปหรือเปล่า ใช้เวลาตั้ง1วันเลยนะเว้ย!
 
 
 
จากนี้ก็ต้องพึ่งตัวเองไปก่อนสินะ.
 
 
 
เพียงพอนตัดสินใจสู้ ไม่ว่าจะกลายเป็นอะไรก็ยังคงตัดสินใจที่จะชีวิตมีชีวิตต่อไป
 
 
 
เท้าเล็กๆ ปีนป่ายตามผนังตามสัญชาตญาณ ขึ้นไปยังข้างบนตามช่องทางที่แสงดวงอาทิตย์ลอดผ่าน
 
 
 
เอาล่ะ ท้องก็เริ่มหิวแล้ว ว่าแต่ เพียงพอนนี้กินอะไรเป็นอาหารกันนะ?
 
 
 
อุ้งเท้าหน้าเล็กๆเกาศีรษะด้วยความสงสัย แววตาจับจ้องไปยังบริเวณป่าข้างหน้า 
 
 
 
นี่ผมอยู่ในรูใต้ดินจริงๆหรือ? หลังจากปีนป่ายตามผนังถ้ำใต้ดิน 
 
 
 
นี่คงจะเป็นบ้านของผมสินะ ที่นี่มีกลิ่นตุๆแปลกๆติดอยู่ เมื่อผมออกไปหาอาหารคงจะไม่ลืมหรอกมั้ง 
 
 
 
อุ้งเท้าเล็กเหยียบย่ำไปตามป่า ขึ้นไปตามต้นไม้ ถึงจะเคลื่อนที่รวดเร็วเพียง เสียงเท้ายังคงเบามาก
 
 
 
ย่องเบา Lv1→Lv2
 
ปีนป่าย Lv1→Lv2
 
 
 
โอ้ แค่เพียงเคลื่อนที่ไปมาก็ได้ Lvสกิลก็อัพเหมือนในเกมส์ แนว MMORPG เลยหรอเนี่ย 
 
 
 
จะอะไรไม่รู้แหละ แบบนี้ชักจะเริ่มตื่นเต้นแล้วสิ!
 
 
 
ความกังวลของเพียงพอนตัวน้อยหายไปสิ้น เปลี่ยนเป็นความตื่นเต้นแทน
 
 
 
เริ่มจาก หาแหล่งน้ำก่อนแล้วกัน
 
 
 
พังพอนน้อยใช้อุ้งเท้าและกรงเล็บแหลมปีนป่ายขึ้นไปตามต้นไม่สูงเพื่อสังเกตการณ์
 
 
 
แต่ด้วยความที่ไม่ระวังก็ต้องพบกับงูยักษ์ขนาด4เท่าตัวของเพียงพอนที่นอนอยู่บนต้นไม้สูง
 
 
 
โย่ว! สวัสดีเพื่อนยาก
 
 
 
งูยักษ์มองเพียงพอนน้อยด้วยแววตาเป็นประกาย มันเห็นแค่เพียงพังพอนน้อยเป็นอาหารเท่านั้น และเริ่มโจมตีทันที 
 
 
 
งูยักษ์ใช้ส่วนหางฟาดเข้าไปยังบริเวณกิ่งไม้ที่เพียงพอนเกาะอยู่ทันที
 
 
 
แย่ละสิ! ร่างเล็กกระโดดหลบและพุ่งไปยังกิ่งไม้ส่วนอื่น 
 
 
 
กิ่งไม้เดิมที่เพียงพอนน้อยเคยยืนอยู่หักโครมและตกไปยังพื้นข้างล่างทันที
 
 
 
เฮ้ยๆ แค่จะขึ้นมาสังเกตการณ์นิดหน่อย นี่คิดจะเอาชีวิตกันเลยหรือไง 
 
 
 
เป็นสัตว์อสูรเหมือนกันแท้ๆ ควรปรองดองกันไว้จะดีกว่านะ!
 
 
 
พังพอนน้อยไม่รู้วิธีสื่อสาร ทำได้แค่เพียงคิดในใจ และทำการหลบหนีสุดชีวิต
 
 
 
ร่างเล็กกระโดดลงจากต้นไม้สูง แต่ก่อนที่ร่างเล็กจะกระทบพื้น เพียงพอนน้อยก็รู้สึกตกตลึง
 
 
 
นี่มัน! เท้าเล็กเหยียบบนอากาศจากนั้นก็กระโดดลงพื้นอย่างปลอดภัย
 
 
 
ได้รับ กระโดดLv1
 
 
 
นี่มัน...ดับเบิลจัมป์งั้นหรอ? ชักจะเหมือนในเกมส์เกินไปแล้ว
 
 
 
ฟ่อ!! งูยักษ์ขู่ฟ่อด้วยความไม่พอใจ เพียงแค่สัตว์อสูรเพียงพอนที่ยังไม่โตเต็มวัย กับสามารถหลบหนีจากการโจมตีถึงตายของมันได้
 
 
 
ร่างสีดำเลื่อยลงมาจากต้นไม้อย่างรวดเร็ว หวังจะตามจับเพียงพอนน้อยเป็นอาหาร 
 
 
 
แย่แล้วๆๆ! วันนี้ไม่ได้อาหาร แถมยังต้องเกือบจะมาเป็นอาหารให้งูอีกต่างหาก
 
 
 
เพียงพอนน้อยเห็นดังนั้นจึงวิ่งหนีสุดชีวิต กลับไปยังทิศทางของถ้ำที่ตนคิดว่าเป็นบ้าน
 
 
 
เหมือนความเร็วของผมจะเหนือกว่างูยักษ์ ทำให้หนีห่างออกมาไกลพอสมควร ถ้าระยะห่างขนาดนี้เจ้างูโง่คงจะทำอะไรผมไม่ได้แล้วล่ะ ผมคิดเช่นนั้นแล้วจึงผ่อนการป้องกันลง
 
 
 
แต่ทว่า พังพอนประมาทเกินไป นี้ไม่ใช่โลกเดิมที่เคยมีชีวิตอยู่แล้ว แม้แต่สัตว์อสูรเพียงพอนยังครอบครองสกิลที่ทำให้เหนือธรรมชาติได้เลย งูยักษ์ก็เช่นกัน...
 
 
 
งูยักษ์ขดตัว จากนั้นก็ดีดตัวพุงมาด้วยความเร็วสูงราวกับลูกศรธนู
 
 
 
แย่แล้ว! หลบไม่ทันแน่ 
 
 
 
เมื่อผมรู้ตัวว่าประมาทเกินไปก็สายไปเสียแล้ว งูยักษ์อ้าปากกว้างพอที่จะเขมือบผมในทีเดียวและพุ่งเข้ามาระยะประชิด 
 
 
 
งูยักษ์สีดำตัวนี้จะไม่ใช่งูพิษ เพราะผมไม่เห็นเขี้ยวพิษของมันเลย
 
 
 
ผมกระโดดหลบออกไปด้านข้าง แต่ก็ไม่สามารถหลบพ้นการโจมตีของงูยักษ์
 
 
 
เท้าหลังสองข้างและส่วนหางถูกงูยักษ์เขมือบ
 
อ๊าก...!!
 
ผมกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด ถึงร่างเพียงพอนจะยังไม่ขาดเป็นสองท่อน แต่ผมก็ไม่สามารถรับรู้ถึงการมีอยู่ของขาหลังและหางได้เลย กระดูกคงจะแหลกละเอียดไปแล้ว
 
ฟ่อ!! งูยักษ์ทำท่าทางพึงพอใจ แววตามองเพียงพอนน้อยที่ยังไม่ถูกเขมือบทั้งตัวอย่างดูถูก
 
นี่ ตายแหงๆ! สุดท้ายก็ต้องเจ็บตัวเพราะประมาทอีกแล้ว
 
แต่ในขณะที่ผมจะตัดใจ ก็ได้สบตากับงูยักษ์
 
แววตานั้นมันอะไรกัน ดูถูกกันหรือไงฟะ! ในสายตาราวกับมองเหยื่อของงูยักษ์ ไม่แม้จะเห็นผมเป็นศัตรูแม้แต่น้อย
 
แบบนี้ในฐานะนักเลงเก่าผมย่อมยอมไม่ได้ ต่อให้ต้องตายก็จะมีของฝากก่อนไปยมโลก
 
ผมใช้อุ้งเท้าข้างหน้าและกรงเล็บสองข้างตบเข้าไปที่ดวงตาข้างขวาของงูยักษ์ และใช้ฟันแหลมคมกัดเข้าไปที่หัวของงูยักษ์สุดแรง
 
แกก็ประมาทเช่นกัน มาดูสิว่าใครจะกินใครกันแน่!
 
กัดLv1→Lv2
ตบLv1→Lv2
 
ด้วยแรงตบและกรงเล็บแหลมของเพียงพอนน้อย ดวงตาข้างขวาของงูยักษ์ถูกจึงทำลาย
 
ฟ่อ!!! งูยักษ์ขู่เสียงฟ่อและดิ้นด้วยความเจ็บปวด พยายามจะกลืนเหยื่อลงท้อง แต่กลับทำไม่ได้เพราะเพียงพอนน้อยได้ฝังเขี้ยวเล็บแน่นแล้ว
 
ตอนนี้งูยักษ์มองเพียงพอนน้อยเป็นศัตรูเต็มตัวแล้ว!
 
งูยักษ์พยายามจะฉีกร่างของเพียงพอนน้อยออกเป็นสองส่วน แต่น่าแปลกส่วนผิวหนังของเพียงพอนน้อยเหนียวมากไม่สามารถฉีกขาดได้ง่ายๆ
 
ฮาฮ่าๆ เป็นอะไรไปเล่า!
 
เพียงพอนน้อยหัวเราะเยาะในใจ แต่จริงๆเจ้าตัวก็จะหมดแรงต้านแล้ว มีเพียงความดื้อรั้นที่ใช้เป็นแรงฮึด
 
งูยักษ์เริ่มรู้สึกหวาดกลัวต่อเพียงพอนที่มันเคยคิดว่าเป็นเพียงอาหารของมัน และเริ่มจะล่าถอย
 
งูยักษ์ขดตัวเป็นเกลียว ตั้งท่าเหมือนก่อนที่มันจะพุ่งเข้ามาโจมตีเพียงพอนน้อย 
 
เฮ้ยๆ ท่าไม่ดีแล้ว จะทำอะไรของแกอีกฟะเนี่ย?
 
เพียงพอนน้อยเริ่มลนลานเมื่อพบว่างูยักษ์เล็งไปยังโขดหินขนาดใหญ่ 
 
ไอ้งูบ้า ปล่อยนะเว้ย! หยุดทำอะไรบ้าๆได้แล้ว นี่เรามาถอยกันคนละก้าวดีกว่าไหม เฮ้ย!!
 
เพียงพอนน้อยคลายคมเขี้ยวที่เคยฝังบนใบหน้าของงูยักษ์และแสดงรอยยิ้มที่เป็นมิตร อุ้งเท้าหน้าสองข้างโบกไปมาพยายามจะสื่อสารกับงูยักษ์ แต่ก็เปล่าประโยชน์
 
“อ๊าก!!”
 
งูยักษ์พุ่งเข้าใส่โขดหินจนระเบิดเป็นเสี่ยงๆ ทำให้ส่วนหัวของเพียงพอนน้อยกระแทกเข้ากับโขดหินเต็มๆ
 
ร่างเล็กขนสีขาวนอนแน่นิ่ง ไม่ขยับเขยื้อน ทำให้งูยักษ์คิดว่าสามารถเอาชนะได้แล้ว 
 
ขากรรไกรฉีกกว้าง หวังจะเขมือบเพียงพอนน้อยเข้าไปในคราเดียว
 
ร่างเล็กขนสีขาวค่อยๆถูกกลืนเข้าไปอย่างช้าๆ โดยไม่ตอบสนอง
 
เมื่องูยักษ์ปิดปากลง มันก็ร้องฟ่อด้วยความเจ็บปวด
 
อย่ามาดูถูกกันนะเว้ย แกคิดว่าฉันรอดจากการโดนกระทืบมากี่ครั้งแล้วกัน
 
เพียงพอนน้อยค่อยๆใช้ฟันและกรงเล็บอันแหลมคมฉีกร่างของงูยักษ์จากข้างใน
 
งูยักษ์ที่ถูกทำลายอวัยวะจากภายใน ในที่สุดก็ทนความเจ็บปวดไม่ไหวและต้องจบชีวิตลง
 
ร่างเล็กขนสีขาวชโลมไปด้วยคราบเลือด ค่อยๆตะเกียกตะกายออกมาจากแผล บนลำตัวของงูยักษ์ช้าๆ
 
รสชาติแย่ชะมัด คิดถึงบ้าน อยากกินบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปจังเลย พูดแล้วน้ำตาจะไหล ไม่ทันไรก็กลายเป็นคนพิการเป็นเสียแล้ว. 
 
ไม่ใช่สิ! ต้องบอกว่ากลายเป็นเพียงพอนพิการเสียมากกว่า
 
ทำการสังหาร แซนด์สเนคLv8 สำเร็จ
 
ได้รับค่าประสบการณ์ 1,830
 
Lv Up !! เลซเซอร์วีเซิล Lv1→Lv3
 
ย่องเบา Lv2→Lv3
 
ตบ Lv2→Lv3
 
กระโดด Lv1→Lv2
 
ได้รับแต้มสกิล2000 พอยต์