บทความที่ติดตาม

บทนำ "อ้าว!! ป๊ากับม๊าจะทิ้งแก้วเหรอ! แก้วจะไปกับป๊าม๊าาา!" ร่างบางพูดพร้อมกอดแม่ไว้ "นี่! แก้วป๊ากับม๊าไปทำงานนะลูกไม่ได้ไปเที่ยว"แม่ของร่างบางพูดพร้อมลูบหัวร่างบาง "แล้วแก้วจะอยู่กับใครห

"นี่เธอ/นาย อีกแล้วหรอ" "ฉันต่างหากที่ต้องเป็นคนพูดทำไมโลกมันถึงได้กรมขนาดนี้นะ" "ผมต่างหากที่ซวยต้องมาเจอคนอย่างคุณ" "นาย!!" พี่เมื่อไรแก้วจะหาพี่เจอสักที แก้วใช้เวลาหลายปีทำทุกๆอย่างเพื่อจะได้

ใครๆเขาก็บอกว่าเธอหน่ะมันนางมารร้าย! เเต่ใครจะรู้ไหมว่านางร้ายอย่างเธอก็มีหัวใจ!

'อาจจะเป็นความบังเอิญในจังหวะเวลาที่พอดีถึงได้มาทำความรู้จักโลกของกันและกัน ก่อนที่สุดท้ายจะโคจรจากกัน' suza17_

สิ่งที่เขาทำไว้กับเธอ มันถึงเวลาแล้วที่เขาจะต้องชดใช้

อาจจะฟังดูเลวไปหน่อยที่ใช้ช่วงเวลาหวั่นไหวของเพื่อนในการบอกความรู้สึก แต่ถ้าไม่ได้พูดไปก็ไม่รู้ว่าเมื่อไรจะได้พูดมันอีก

"ฉันไม่อยากฟังเเละปลอบใจแกอีกแล้ว ฉันขอรักแกได้มั้ย โทโมะ..."

"สุดจะเอื้อมมือไปคว้าคืน จะไปคิดโทษใครได้เพียงต้องกล้ำกลืน มีเพียงแค่ฉันยืน...หมดแรงในสายลม" "เราต้องไปแล้วนะ พ่อกับแม่เรารออยู่" เด็กชายพูดกับเด็กหญิง "แล้วเราจะได้เจอกันอีกมั้ย" เ

ถ้าทุกอย่างเป็นแค่การหลอกลวง ฉันคงไม่ควรจะเสียเวลาให้กับผู้ชายเลวๆอย่างคุณ แต่เขาเพิ่งรู้ใจตัวเอง ว่าทุกอย่างที่มันเคยเป็นแค่เรื่องหลอกลวง มันไม่ใช่แค่การหลอกลวงอีกต่อไป เขา และ เธอ จะตัดการ