ใจรอนแรม

"แม่ ครับ นาท นะ ตอนนี่้อยู่ที่บ้านเมฆนะครับแม่" "จ๊ะ  เมฆ อ้อเขามาหาที่่บ้าน เห็นตาแดง มีอะไรกันหรือเปล่า ลูก" "ไม่มีอะไรครับแม่ แล้วอ้อเขาถามอะไรหรือเปล่า อีกไหมครับ " "อ้อเขามาพอบอกว่านาทุไปหาเพื่อน ก้อกลับ ไม่ได้บอกอะไรไว้ มีอะไรก้อค่อยๆคุยกันนะ ลูกอย่าไปทำให้เรื่องที่ไม่เป็นเรื่องต้องมีปัญหากัน" "ครับแม่ ถ้าอ้อเขาโทร.ไปก้อบอว่าผมไปทำงานกับเพืือน อีกหลายวันกว่าจะกลับ นะครับแม่ ขอบคุณครับ" นาทเริ่มไม่บายใจเมื่อรู้ว่าอ้อมาหาที่บ้าน ก็ในเมื่อเขาคบกับผู้ชายคนใหม่แล้วจะมาเขาทำไม ระหว่างเราไม่มีอะไรกันแล้ว ที่เรามาที่นี่ก้อเพราะเขา "นาท นายคิดอะไรอยู่ เราเรียกนายไม่ได้ยิน " "เปล่า" "เดี๋ยวเราขอทำธุระกับพ่อก่อนนะ นายเดินดูอะไรไปก่อนนะ " "ไอเมฆ ในป่ามีอะไรน่าดู มีแต่ ต้นไม้ " "มีสิ มากด้วย เสือ งู ก็มีเผลอจะลากยนายไปด้วยดีไหม ไอต้น " "ไม่อาว คนยิ่งกลัวๆอยู่" "พ่อครับนี่นาทกับต้น ครับจะมาพักที่บ้าน" "ไห้วพระนะหลานชาย พักผ่อนให้เต็มที่นะ มีอะไรก็บอกเมฆเขานะ" "ครับ" "นาทเราขอไปทำธุระกับพ่อหน่อยนะ" "ได้ขอบใจนะเมฆ" นาทเดินไปเรื่อยๆ จนไปเ็ห็นบ้านหลังหนึ่ง ข้างมีเนินให้น้ำไหล เหมากับเป็นบ้นพักจริงๆ นาทคิดในใจ สักพัก มีผู้หญิงคนหนึ่งเปิดประตูออกมาจากบ้านหลังนั้น 
 นาทมองสักพักก็จำได้ว่าเป็นผู้หญิงที่เขาเจอในร้านอาหารเมื่อตอนมาถึง นาทรู้สึกแปลกใจว่าทำไมผู้หญิงตัวคนเดียวถึงมาอย่ในป่าได้เขามทำอะไรนะ แต่็ก็เป็นเรื่องของเขา เราไปคิดอะไรมากมายนะ 
 พอดีผู้หญิงคนนั้นหันมาพบกับนาทพอดี "สวัสดีครับ" "ผมเป็นเพื่อนกับ สวนที่อยู่ไม่ห่างจากนี่ครับ พอดีเดินมาเรื่อยๆ จนมาถึงที่นี ครับ" "สวัสดีค่ะ มาพักผ่อนหรือ ค่ะ "" ครับ ผมชื่อ นินทนาท ครับ" "เรียกนาทก็ได้ครับ" "ชื่อ ฝ้ายค่ะ พอดีมาเก็บภาพวิวธรรมชาติ ว่าจะไปทำ แกลอรี่ หน่อย คุ่ะ" "ยินดีที่ได้รู้จักครับ" "เชิญมาที่ในบ้านก่อนนะค่ะ ทานกาแฟสักแก้ว ก่อน" "ขอบคุณครับ" "ฝ้ายอยู่คนเดียวหรือครับ"
"ไม่หรอกค่ะ บ้านนี้เป็นของพี่สาว พอดีพี่สาวพาลูกไปในเมืองคุ่ะ" "แล้วคุณนาทมาเที่ยวหรือค่ะ" "ครับช่วงนี้ไม่ค่อยมีงาน เลยลาพักร้อนครับ" "คุณฝ้ายทำงานเกี่ยวกับภาพถ่ายหรือครับ" "ค่ะ" "ผมทำเกี่ยกับเรื่องตบแต่สถานที่ ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอกนะ ครับ" นาทยื่นนามบัตรให้ฝ้าย"ค่ะ" 
  "แปลกนะค่ะที่เรามารู้จักกันในป่าในเขาอย่างนี้" "ครับ" นาท อมยิ้ม "ฝ้ายคับเย็นมากแล้วผมขอตัวก่อนนะครับ" "ค่ะ เดี๋ยวฝ้ายก้อคงจะกลับเข้าใจเมืองแล้วค่ะ" "แล้วเจอกันใหม่นะค่ะ" "ขอบคุณนะครับที่เลี้ยงกาแฟ" "ไม่เป็นไรค่ะ"  หลังจากได้คุยกับฝ้าย นาทก้อเดินไปพลางคิดไปพลาง ผู้หญิงคนนี้เก่งนะมาอยู่ในป่าในเขาได้ เขามาทำงาน แต่เราสิหนึเรื่องอะไรก็ไม่รู้ เฮ้อ...