รักวุ่นวายของนายซุปเปอร์สตาร์

10.0

เขียนโดย bambam

วันที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2553 เวลา 23.45 น.

  6 ตอน
  40 วิจารณ์
  12.40K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

5) กลับบ้านด้วยกัน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
**รีส**
ทนไม่ไหวแล้ว
"นี่พวกนายเลิกยุ่งกับพวกฉันสักทีได้ไหมไปบอกพวกน้องๆพวกนั้นว่าเราไม่ได้เป็นแฟนกันเดี๋ยวนี้เลย"
"อะไรกันครับ...บอกไปน้องๆเค้าก็ไม่เชื่อหรอก"
อีตาคริสเลวที่สุดToTทำไมฉันต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วย
"ไม่รู้แหละยังไงพวกนายก็ต้องไปบอกน้องๆพวกนั้น"
"ถ้าไม่ไป"
"พวกนายตาย!"
เฮ้ย!ไม่ใช่เสียงฉันยัยเลิฟต่างหากที่พูด
**เลิฟ**
บอกได้เลยไม่ใช่แค่ยัยรีสฉันเองก็ไม่ไหวแล้ว
"อะไรกันแค่ไม่ไปจะฆ่ากันเลยหรอครับ"
"ไนท์นายไม่ต้องพูดนายน่ะตัวดีเลยที่บอกว่าพวกฉันเป็นแฟนนาย"
ติ๊ง ต่อง
"อ้าว ต้องเข้าเรียนแล้วไปนะครับเจอกันตอนเย็น"
(คนแต่ง:คือว่าพวกพระเอกนางเอกอยู่กันคนละห้องนะคะ)
**ชีส**
ติ๊ง ต่อง
"โอเย้ เลิกเรียนแล้ว"
"ไม่ต้องกระดี้กระด้าเลยรีบกลับเหอะเดี๋ยวเจอพวกหมอนั้นอีกจะแย่"
"หมอไหนหรอครับ"
"ว้าย!!!!"
"พวกผมขอกลับด้วยนะ"
ทุเรศที่สุดทำไมฉันต้องกลับกับคนพรรค์นี่ด้วยToT
**ลีฟ**
"เออเซนต์บ้านนายอยู่ทางโน้นไม่ใช่หรอ"
"อืมแต่ว่าลีฟรู้ได้ไงครับ"
"รู้ก็แล้วกันนายไม่กลับบ้านหรอ"
ที่จริงรู้เพราะตอนที่ซื้อเค้กเห็นเขาเดินไปทางนั้นก็เลยรู้น่ะ
"ยังไม่กลับเดี๋ยวไปส่งลีฟแล้วค่อยกลับ"
"กรี๊ดดดด นั้นพี่เซนต์นี่นา"
"ลีฟหนีเหอะอะอ้าวไปไหนแล้วล่ะ"
"เฮ้อดีนะที่มาซ่อนหลังกำแพงได้ทันกลับบ้านดีกว่าทิ้งหมอนั้นไว้คงไม่เป็นไรหรอ"
**ชีส**
1...2...3...อดทนไว้
"ชีสครับยิ้มหน่อยซิ"
ถ้ายิ้มได้ฉันคงไม่เก็บกดงี้หรอกเกิดแฟนคลับนายเห็นจะเป็นไงเนี๊ย
"เรื่องของฉันนายไม่ต้องมายุ่ง"
"ครับๆ"
"กรี๊ดดดดพี่รัส"(คนแต่ง:มุกเดียวกันเลย-_-^)
"เออพวกน้องทักคนผิดรึป่าวครับ"
เสียงรัสเปลี่ยนไป(คนแต่ง:เขาดัดเสียงเว้ย)(ลีฟ:รู้ตั้งนานแล้ว)(คนแต่ง:อ้าวหรอ)<หน้าแตกเลย>
"เฮ้ยแกทักคนผิดรึป่าวเสียงพี่รัสไม่ใช่อย่างงี้นี่นา"
"เออ มั่งขอโทษนะคะ"
"ไม่เป็นไรครับ"
น้องๆจ๋าทำไมถึงหลอกง่ายเยี่ยงนี้
"ถึงบ้านฉันแล้วนายกลับไปได้แล้ว"
"ครับ ฟันดีนะครับ"
"บ้า!ไม่ใช่แฟนกันสักหน่อย-///-"
**เลิฟ**
"นายไม่ต้องมาส่งฉันก็ได้ฉันกลับเองได้"
ไม่ได้เกรงใจนะแต่รำคาญตั้งแต่เดินมาหมอนี่พูดไม่หยุดเลยอะ
"นี่ไนท์วิ่งแข่งกันไหม"
"ได้อยู่แล้ว"
"งั้นไปนะ"
ฟิ้วววว
"เฮ้ย!"
ผู้หญิงอะไรวิ่งเร็วเป็นบ้าเลยแต่น่ารักดี
"แฮะๆๆถึงบ้านฉันแล้วฉันไปก่อนนะ"
"อืม บายครับ"
**รีส**
"..."
"..."
ฉันเกลียดความเงียบที่สุดเลยแต่ก็พูดไม่ได้ด้วย(คนแต่ง:คู่นี้เดินไปด้วยความเงียบมาดุกันดีกว่าว่าใครจะพูดก่อน)
"นายคริส"
"มีไรครับ"
"เดินห่างๆฉันก็ได้ไม่ต้องเดินติดขนาดนี้ก็ได้"
"กรี๊ดดดดพี่คริส"
จังหวะนี้แหละชิ่งเลยนายตามฉันไม่ทันแน่
"ขอลายเซ็นหน่อยค่ะ"
"ขอถ่ายรูปด้วยนะคะ"
"เออรีสเฮ้ย!รีสหายไปไหนล่ะ"
"รีสไหนหรอคะ"
"อ๋อป่าวครับไม่มีไร"
ยัยรีสนะยัยรีสพรุ่งนี้เจอเธอตายแน่
********************************************
ช่วยวิจารณ์ด้วยนะคะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา