นาฬิกาทราย

9.0

เขียนโดย Mawmeaw

วันที่ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2553 เวลา 01.14 น.

  5 ตอน
  13 วิจารณ์
  15.36K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 มิถุนายน พ.ศ. 2562 17.39 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) รำลึกอดีต

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ทุกอย่างในโลกนี้…ล้วนแต่มีนาฬิกาทรายติดตัว 
เม็ดทรายในนาฬิกาแต่ละเรือน 
ก็ค่อยๆร่วงหล่นลงมาช้าๆ 
ตามเวลาที่ผ่านไป 
และเมื่อเม็ดทรายเม็ดสุดท้ายหล่นลง 
นั่นหมายถึงเรื่องราวบางอย่าง 
ก็ไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้อีกตลอดกาล 
…คนเราน่ะมีช่วงเวลาที่จะคิด 
จะทำความเข้าใจเรื่องต่างๆ 
แต่ถ้ามันนานเกินไป 
สิ่งที่เหลืออยู่จะมีเพียงอดีตให้หวนหาเท่านั้น
  
 
(หยิบยืมข้อความมาจาก >>>บล็อก …นาฬิกาทราย…<<< >>>http://sunshinecpunnida.spaces.live.com/blog/cns!A57A4A8955137178!3464.entry<<< ต้องให้เครดิตเค้านิดนึงค่ะ)
 
----------------------------
 
…ภายในห้องพักส่วนตัวขนาดได้สัดส่วนห้องหนึ่ง หญิงสาวคนหนึ่งนั่งอยู่หน้าจอโน้ตบุ๊คขนาดเล็กเครื่องหนึ่ง
 
 
เธอกำลังขะมักเขม้นกับการท่องเที่ยวในโลกอินเตอร์เน็ต ซึ่งสำหรับเธอแล้วมันเป็นเหมือนงานอดิเรกที่ทำเป็นประจำซึ่งจะขาดเสียไม่ได้เลย
 
ขณะที่เธอกำลังสาละวนอยู่กับโลกอินเตอร์เน็ตอยู่นั้น เสียงเพลงสตริงคุ้นหูก็ดังมาจากโทรศัพท์ที่วางเอาไว้บนเตียงนอนขนาดย่อม
 
หญิงสาวกรอกเสียงลงไป
 
“สวัสดีค่ะแม่…แม่สบายดีนะคะตอนนี้…ทรายก็สบายดีค่ะ..”
 
หญิงสาวคุยสัพเพเหระกับปลายสายไปเรื่อยๆจนกระทั่ง
 
“แม่คะ อย่าลืมดูแลตัวเอง แล้วก็รักษาสุขภาพด้วยนะคะแม่…ทรายรักแม่นะคะ แล้วทรายจะกลับไปหาแม่ค่ะ สวัสดีค่ะแม่”
 
หลังจากวางสายไปแล้ว หญิงสาวกลับมานั่งครุ่นคิด ถึงเรื่องเล่าที่เธอได้ฟังจากปากของมารดาเมื่อครู่
 
“ทรายรู้มั๊ย วันนี้แม่ไปเจอใครมา จำกอล์ฟได้มั๊ยลูก เขาดูเปลี่ยนไปมากเลย จนแม่แทบจำเขาไม่ได้แน่ะ เขาเข้ามาทักแม่ หลังจากสวัสดีแล้ว เขาก็ถามแม่ว่า ทรายสบายดีมั๊ยครับแม่?...”
 
คิดมาถึงตรงนี้ เรื่องราวในอดีตต่างๆก็หวนกลับมาสู่ความทรงจำของหญิงสาวอีกครั้ง
 
-------------------------------------------
 

 
ย้อนอดีตไปเมื่อหลายปีก่อน…
 
ณ ห้องเรียนชั้น ป.2/1
 
เด็กหญิงอายุ 8 ขวบ รูปร่างผอมสูงคนหนึ่งนั่งอยู่ที่โต๊ะเรียน เธอกำลังตั้งอกตั้งใจใช้ดินสอจดอะไรบางอย่างลงในสมุด
 
ในขณะที่ภายในห้องอึกทึกครึกโครมไปด้วยการละเล่นอันหลากหลายรูปแบบ เช่น หมากเก็บ ต่อภาพจิ๊กซอว์ เขี่ยภาพการ์ตูน กระโดดยาง แต่งตัวการ์ตูน รวมไปถึงการวิ่งเล่นไล่จับกันตามประสาวัยกำลังซน
 
แต่มีเด็กๆบางส่วนที่ยังตั้งใจขะมักเขม้นกับการจดงานจากหนังสือตามที่คุณครูได้มอบหมายไว้ให้ ก่อนจะออกไปทำธุระ บ้างก็จดแข่งกันก็มี
 
ขณะที่เด็กหญิงทรายกำลังคัดลอกเนื้อหาจากหนังสือเรียนตามที่ครูมอบหมายลงสมุดอย่างตั้งอกตั้งใจอยู่นั้น
 
 “นี่ๆ ทรายไม่มาเล่นหมากเก็บด้วยกันล่ะ”
 
“ไม่ล่ะ ฉันอยากจดให้เสร็จก่อนน่ะ”
 
“งั้นก็ลองมาเล่นกระโดดยางด้วยกันหน่อยมั๊ย”
 
เด็กชายตัวเล็กหน้าตี๋คนนั้นยังคงพยายามชักชวนไม่เลิก
 
“ไม่ล่ะ เดี๋ยวงานไม่เสร็จ คุณครูมาจะไม่มีงานส่ง ฉันกลัวโดนครูด่า”
 
“เธอนี่น๊า เด็กเรียนซะจริงๆเลย”
 
หลังจากการพยายามจะชักชวนเด็กหญิงทรายไปเล่นด้วยไม่เป็นผล เด็กชายกอล์ฟก็จำต้องล่าถอยไปเล่นสนุกอย่างที่เขาชอบกับเพื่อนๆต่อ
 
ไม่นานคุณครูแก้วก็กลับมา คุณครูเป็นคนค่อนข้างดุ เด็กนักเรียนหลายๆคนจะเกรงกลัวมาก เมื่อคุณครูมาถึงห้อง พวกที่เล่นอยู่ใกล้ๆประตูที่สุด ก็ตะโกนบอกเพื่อนๆในห้อง
 
และอีกไม่กี่นาทีต่อมาเมื่อคุณครูแก้วยืนทำหน้าเคร่งเครียดอยู่หน้าห้องเรียน นักเรียนทุกคนต่างก็ตั้งใจจดงานกันอย่างขะมักเขม้น บางคนก็นำสมุดที่จดเสร็จแล้วไปส่งที่โต๊ะของคุณครูเพื่อให้คุณครูตรวจ เซ็นกำกับและให้คะแนน
 
เมื่อถึงเวลาพักเที่ยง ทุกคนต่างก็แยกย้ายกันไปรับประทานอาหารที่โรงอาหาร รวมทั้งเด็กหญิงทรายและเด็กชายกอล์ฟด้วย
 
เด็กหญิงทรายเดินไปเข้าแถวรับอาหารคาวหวานใส่ถาดหลุมอย่างที่เธอเคยทำเป็นประจำทุกวัน
 
เธอยื่นบัตรรับประทานอาหารฟรีที่เป็นโครงการของโรงเรียนสำหรับแบ่งเบาภาระให้กับผู้ปกครองของนักเรียนบางส่วนที่มีรายได้น้อยให้กับแม่ค้า
 
ซึ่งจะให้เด็กนักเรียนใช้บัตรแลกอาหารกลางวันกินฟรีโดยมีโควต้าจำนวนจำกัดตามที่คุณครูพิจารณาคัดเลือกแล้วในแต่ระดับชั้น
 
เด็กหญิงทรายเดินถือถาดอาหารมานั่งที่โต๊ะภายในโรงอาหารตามลำพัง ปกติเธอเป็นคนมีเพื่อนน้อย จนเรียกได้ว่าแทบจะไม่มีเลยด้วยซ้ำ ด้วยความที่เธอมีบุคลิกส่วนตัวเป็นคนค่อนข้างเงียบขรึม เก็บอารมณ์และหนักไปทางขี้อายอีกด้วย
 
ขณะกำลังรับประทานอาหารอยู่นั้น มีเด็กผู้ชายกลุ่มหนึ่งห้องเดียวกันกับเด็กหญิงทราย เรียกได้ว่าเป็นขาโจ๋ของห้องเลยทีเดียว ซึ่งมีหัวโจกของกลุ่ม คือ เด็กชายแจ็คเดินเข้ามานั่งที่โต๊ะข้างๆเธอ
 
พวกนั้นมองมาที่เธอที่กำลังนั่งรับประทานอาหารเงียบๆอยู่ตามลำพัง ก่อนที่จะรวมหัวกันซุบซิบนินทาอะไรบางอย่างกันอย่างเมามันส์
 
ซึ่งเด็กหญิงทรายก็ไม่ได้ฉลาดน้อย พอที่จะไม่รู้ว่าพวกนั้นกำลังนินทาเธออยู่ แม้เธอจะรู้สึกไม่ชอบใจ แต่ก็ไม่ได้แสดงอาการอะไรออกมา
 
เมื่อรับประทานอาหารจนอิ่มแล้ว เด็กหญิงทรายก็ลุกเดินถือถาดอาหารออกไปเพื่อจะนำไปเก็บยังที่เตรียมไว้สำหรับวางถาดที่จะเตรียมนำไปล้าง
 
ขณะกำลังเดินไปนั้น กลุ่มของเด็กชายแจ็คก็เดินตามเธอมาติดๆ พวกมันเดินตามมายืนขวางหน้าเด็กหญิงทราย ก่อนจะเริ่มทำในสิ่งที่ถนัดกันทันที
 
 
(โปรดติดตามตอนต่อไป) 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา