ล๊อคหัวใจใส่กุญเเจรัก

"พี่ๆค่ะเป็นอะไรรึป่าว"ฉันที่เห็นว่าพวกนั้นไปหมดเเล้วจึงเข้าไปช่วยพี่
"ฟะ...ฟ้ามาได้ไงเนี่ย"พี่มัสอ่ำอึ้ง
"ช่างเหอะ หนูตางหากที่ต้องถามว่าทำไมต้องทะเลาะกัน"เเล้วพี่เอลก็เล่าให้ฟังว่ากลุ่มพวกเขาไม่ถูกกับกลุ่มฟลุ๊คมาตั้งนานเเล้วจึงทำศึกกัน
"หนูขอประกาศว่าต่อไปนี้ถ้าพี่ยังหาเรื่องเจ็บตัวอีกหนูจะไม่รักพวกพี่เเล้วจะย้ายไปอยู่กับพี่เฟร์ม"ฉันพูดออกไปเพราะคิดว่าพี่ต้องฟัง
"คงไม่ได้หลอกเพราะพวกพี่ทำไปเเล้ว"พี่เอลพูด
"นะ..นี้พี่ไม่ฟังหนูหลอ"เพราะพี่ๆไม่เคยทำให้ฉันเสียใจเเละฉันเป็นโรคหัวใจทำให้มีเเต่คนตามใจเเต่พอมาเจอพี่พูดเเบบนี้ทำให้น้ำตาอยู่ๆก็ไหลรินออกมา
"พี่ขอโทษนะน้องจะไปอยู่กับไอเฟร์มก็ได้เเต่พี่คงเลิกต่อสู้ไม่ได้พี่ไปนะ"เเล้วพี่เอลก็เดินจากไป
ทำไมๆ พี่เอลทำไมทำอย่างนี้
"ไอเอลมึงพูดเหี้ยไรมึงว่ะ"พี่มัสพูดพร้อมด่าพี่เอล
"ไอควายมึงอย่าลืมนั้นน้องนะมึง"พี่เอฟด่าพี่เอลบ้าง
"ช่างเหอะค่ะพี่มัสพี่เอฟ งั้นต่อไปนี้หนูไม่มีพี่ชื่อเอลนะค่ะ เเละพวกพี่ก็คงได้เห็นหนูเป็นครั้งสุดท้ายเเล้ว"อะไรกันอยู่ๆก็รู้สึกปวดใจเเล้วใจก็เต้นเเรงขึ้นเเล้วอยู่ก็หายใจไม่ออก
"เฮ้อๆๆพะ..พี่ค่ะ"ฉันรู้สึกเหมือนอยู่ภาพก็พล่ามัว
"ฟ้า!"พลึบทุกอย่างดับไปฉันกำลังจะตายเเล้วหลอฉันไม่ได้อยากเป็นคนเอาเเต่ใจในสายตาพี่เอลนี่ ฮึๆ ฉันป่าวนะฉันเเค่อยากให้พี่ๆไม่มีบาดเเผล่เเค่นี้ฉันผิดหลอ
////** เอล **///
ผมเดินออกมาจากฟ้าผมไม่ได้ตั้งใจจะพูดเเบบนั้นผมเเค่อยากให้ฟ้ารู้ว่าที่ผมต้องการต่อสู้นั้นเพราะผมไม่อยากให้ฟ้าคบกับไอฟลุ๊คเพราะมันเป็นเสือผู้หญิงไง มันไม่เคยรักใครจริง
ผมกลัว กลัวว่ามันจะทำให้น้องผมเสียใจ บ้างคนอาจคิดว่าผมรักน้องเกินเหตุ เเต่เพราะผมหลงรักน้องตัวเองไงละครับผมรักน้องมากไม่รู้ว่าผมรักน้องเเบบพี่น้องหรือหนุ่มสาว
"ฟ้า!"เสียงไอเอฟดังขึนเกิดอะไรขึ้นรึว่า... ไม่นะ ผมรีบวิ่งไปหาพวกนั้น
"ไอเอฟเกิดไรขึ้น"ผมรีบถามมัน
"ไอสัตว์เอลมึง"พอไอมัสเห็นผมมันก็ตรงเข้ามาต่อยผมทันที
"พลั่ก"
"มึงทำให้ฟ้าเป็นเเบบนี้ไอเหี้ยเพราะมึง"ไอมัสมันไม่เคยร้องไห้ มันร้องให้ครั้งล่าสุดเมื่อ12ปีก่อนต้องที่ฟ้าเข้าโรงพยาบาล
"ฟ้าเป็นอะไรไอเอฟ"ผมถามไอเอฟเพราะมันเรียนสาขาการเเพทย์
"ฟ้าโรคหัวใจกำเริบรีบพาฟ้าไปหาหมอเร็ว!"ตอนนั้นผมรู้สึกเหมือนมีคนมาต่อยผมต่อเนื่องไม่หยุดเพราะผมฟ้าถึงเป็นเเบบนี้
ผมมองดูไอมัสอุ่มฟ้าขึ้นรถเเล้วขับไปอยู่ๆฝนก็ดันตกลงมา
นี้ผมทำบ้าอะไรลงไป ตั้งเเต่เด็กเเล้วที่ฟ้าเป็นโรคหัวใจอ่อนเเอไม่สามารถรับเรื่องกระเทือนจิตใจได้ ตอนเด็กๆพอฟ้าเข้าโรง'บาลพกผมก็จะขอเเม่ไปนอนเฝ้าฟ้ากัน4คนพวกผมจะคอยป้อนขนมฟ้าเเละกล่อมให้ฟาหลับถ้าฟ้ายังไม่หลับพวกผมจะยังไม่นอน
พอยืนกลางสายฝนนานเท่าไรไม่รู้อยู่ๆก็คิดว่าผมควรไปหาฟ้าสิคิดได้ดังนั้นผมจึงรีบคับรถไปที่โรงบาลที่บ้านผมเป็นเข้าของ
"ฮือๆ"พอผมมาถึงเสียงเเรกที่ได้ยินคือเสียงเเม่ร้องให้
"เอลมาเเล้วหลอลูก"เเม่พูดพอเหก็นผ
"ไอเอลมึงยังมีหน้ามาอีกหลอไอเลว"ไอมัสทำท่าจะต่อยเเต่เพราะเห็นหมอออกมามันจึงหยุดเเล้ววิ่งไปหาหมอ
"หมอๆน้องผมเป็นไงบ้าง"ไอเอลพูดพร้อมขะเย่าตัวหมอไปมา
"ใจเย็นครับตอนนี้คนไข้พ้นขีดอันตรายเเล้วครับ เเต่..."
"เเต่อะไรหลอ"ไอมัสเขย่าหมออีกครั้ง ผมว่าเด๋ยวหมอได้ตามก่อนจะตอบเเน่
คนไข้ไม่ควรจะได้รับอะไรกะทบกระเทือนจิตใจอีกเพราะเธออาจจะเสียสติได้ครับ ตอนนี้สามารถเข้าเยี่ยมคนไข้ได้เเล้ว"อะไรนะเสียสติเลยหลอ เพราะผมอีกเเล้วเพราะผมทำร้ายฟ้าผมมันเลว ฮึ ต่อไปนี้ฟ้าคงไม่เรียกผมว่าพี่เเน่ผมคงทำใจไม่ได้
ผมเคยไม่พูดกับฟ้าเเค่วันเดียวผมเกือยเป็นบ้าเเต่ถ้าต้องไม่คุยกันตลอดผมจะทำได้ไหมนะ...
********************************
โปรดติดตามตอนต่อไป