แผนลับ กับ คนอัจฉริยะ ( The secret plan )

เจมส์ไขประตูรั่ว และเปิดประตูบ้านอย่างง่ายดายด้วยความสามารถของเขา  พวกเขาย่องเข้าบ้านและสอดส่องไปทุกทิศทุกทางของบ้าน  พวกเขาเดินไปยังส่วนต่างๆของบ้าน  “ ดูสิ หมอนั่นมีหนังสือเต็มบ้านไปหมดเลย  วิศวกรรม เคมี กฏหมาย แพทย์  และยังมีอย่างอื่นอีกเพียบ  ว้าว  หมอนั่น อ่านหมดทุกอย่างด้วยตัวเองเลยหรอเนี่ย”   สมิทประหลาดใจ  เขาสงสัยแล้วว่าดิ๊นคือคนอัจฉริยะหรือคนบ้ากันแน่  หนักสือมากมายขนาดนั้น  ถ้าอ่านจนหมดก็ต้องบ้าแน่ๆ   “ ดูสิ  บ้านที่ไม่มีคนอยู่  มีร่องรอยการปีนของพวกตีนเบาเต็มไปหมด  แต่ข้าวของทุกอย่างยังอยู่  เรียกว่าครบเลยแหละ”  เจมส์เขามองต่างจากที่สมิทเห็นทั้งที่เห็นในสิ่งเดียวกัน
“ แสดงว่าหมอนั่น  อยู่ที่นี่  หรือไม่ก็มีใครสักคนที่ คอยดูแลที่นี่อยู่  แต่เขาอยู่ไหนหละ”สมิทพูดต่อทันที    “ สมิท...ตรงนั้นมีคอมพิวเตอร์เก่าๆ  นายช่วยหาข้อมูลทุกอย่างเกี่ยวกับเขา  ดูว่าเขาเก็บข้อมูลอะไรไว้บ้าง”  เจมส์สั่งให้สมิทหาข้อมูลทุกอย่างเกี่ยวกับดิ๊น   “ เรื่องคอมพิวเตอร์ฉันถนัดอยู่ละ  ใน15 นาที นายจะได้รู้ ทุกอย่างที่เขาเก็บไว้ในฮาร์ดิสนี่ ข้อมูลของหมอนั่นทุกอย่าง  ที่นายต้องการ”  สมิทพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูมีพลัง  ตัวเขาอย่างกับว่ามีประกายออกมาเวลาที่ได้อยู่ใกล้คอมพิวเตอร์
              เจมส์และสมิท  อ่านข้อมูลของ   ดิ๊นทุกอย่างที่พวกเค้าหาได้   หลังจากที่พวกเขาอ่านข้อมูลเกือบทุกอย่างจนละเอียดและทันใดนั้นเอง    เกิดเรื่องบางอย่างกับเจมส์  เจมส์ล้มลงกับพื้น   สีหน้าของเจมส์เริ่มเปลี่ยนไป  เขาเอามือสองข้างจับที่หัวของเค้า  ท่าทางเจมส์ดูเหมือนว่าหัวของเขากำลังจะระเบิดเลยทีเดียว  เจมส์เริ่มหมดแรง  สมิททำอะไรไม่ถูก  เขาได้แต่พยายามถามเจมส์ว่าเกิดอะไรขึ้น   “ ฉันไม่ไหวแล้ว  ฉันปวดหัวเหลือกเกิน  มันทรมาน   ไม่ไหวแล้ว  โอ๊ย...” สมิทขอร้องให้เจมส์ยอมไป โรงพยาบาล  เขาจะเป็นคนพาไปเอง  แต่เจมส์ไม่ยอมไปโรงพยาบาลเด็ดขาด
              5 นาทีหลังจากนั้น  มีเสียงดังขึ้นจากมุมหนึ่งของบ้าน  ชายคนหนึ่งพูดพร้อมเดินตรงเข้ามาหาเจมส์  ชายคนนั้นเอาไฟฉายขนาดเล็กอันหนึ่ง  ส่องไปที่ดวงตาของเจมส์  มือข้างซ้ายของเขากำลังจับข้อมือข้างซ้ายของเจมส์  “ แกเป็นใครวะ  เข้ามาที่นี่ได้ไง” สมิทสงสัยชายผู้ที่เดินเข้ามาจากมุมหนึ่งของบ้าน  “ ฉันต้องพูดประโยคนั้นมากกว่านายมั้ง  ฉันเป็นเจ้าของบ้านที่แกเหยียบอยู่นี่ไง  แกคิดว่าแกขออนุญาติเจ้าของบ้านก่อนเข้าบ้านหรือยัง  แกอาจจะต้องไปเรียน เรื่องมารยาทอีกสักรอบนะ”
สมิทกล่าวขอโทษดิ๊น  “มันจำเป็นจริงๆ  ว่าแต่  เจมส์เป็นยังไงบ้าง   เขาจะตายไหม”
“ ชีพจรปกติดี  สมองยังทำงานอยู่  ฉันเองยังไม่รู้ว่าหมอนั่นเป็นอะไร จนกว่าจะได้รู้ประวัติการรักษาของเขา”
            ทันใดนั้นเอง  เจมส์หยุดทุกอย่าง   ร่างกายที่เมื่อครู่กระสับกระสาน  มือที่จับหัวเหมือนกับกำลังปกป้องไม่ให้ใคร  หรือ สิ่งใดเข้าใกล้  เสียงร้องครวนครางที่คนทุกคนที่ได้ยินเป็นต้องหันมามอง  กลับหยุดลงทุกอย่าง  ดิ๊นและสมิทหันไปมอง  ดิ๊นยื่นนิ้วสองนิ้วไปใกล้ๆจมูกเจมส์   เจมส์เริ่มพูดบางอย่างขึ้น “ ในที่สุดแกก็ออกมาสินะ  ดิ๊น    สบายดีมะ ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ”  เจมส์หายเป็นปกติอย่างไร้สาเหตุ
“ แกไม่ได้เป็นอะไรงั้นหรอ  แกหลอกฉันหรอเจมส์”  ดิ๊นเสียรู้เจมส์อีกตามเคย  เหมือนสมัยที่เขาเรียนมัธยมปลายด้วยกันไม่มีผิด  “ ดูเหมือนว่าแกจะเรียนทุกอย่างแต่แกไม่ได้เรียนการแสดงมานะ แกเลยมองไม่ออกว่าฉันกำลังซ้อมบทละครอยู่หนะ”   ดิ๊นโกรธเจมส์มาก  เขาไล่เจมส์และสมิทออกจากบ้านเขา  แต่ทั้งเจมส์และสมิทกลับไม่ฟังคำพูดดิ๊นเลย  เขายังคงเดินสำรวจรอบๆ บ้านดิ๊นต่อไป 
              “ พวกแกออกจากบ้านฉันไปได้ละ เดี๋ยวนี้เลย”   ดิ๊นไล่เจมส์และสมิทให้ออกไปอีกครั้ง    “ ดูเหมือนแกจะแกล้งตาย แต่แกไม่ตาย  ไม่มีใครรู้และฉันรู้ และฉันรู้ว่าแกกำลังจะทำอะไรบางอย่าง .....”
              ไม่ทันที่เจมส์จะพูดจบ   ทันใดนั้นเองตำรวจล้อมรอบบ้านของดิ๊นไว้หมดแล้ว  พวกเขาได้รับแจ้งจากชาวบ้านที่เห็นเจมส์  บริเวณนี้   “ เวนละ  หมอบลง  ๆ  ตำรวจแห่กันมาละ  จมูกคนหรือหมาวะเนี่ย  ได้กลิ่นไวเหลือเกินนะ   และดูเหมือนพวกแกจะ ไม่ปิดบังหน้าตาขี้เหล่ๆ ของพวกนายเวลาไปไหนมาไหนเลยนะเลยนะ” ดิ๊นพูดด้วยเสียงประชดประชัน  เจมส์และสมิทพาตำรวจมาเยี่ยมดิ๊นถึงบ้านเลยทีเดียว   “ เจมส์บอกว่านายช่วยพวกเราได้  นายต้องช่วยพวกเรานะ  ฉันขอร้อง”  สมิทขอร้องให้ดิ๊นช่วยพวกเขา  “ ตามฉันมา  เราต้องรีบไปกันละ”  ดิ๊นนำทางพวกเขาไปยังมุมๆหนึ่งของบ้าน
“ ตำรวจล้อมบ้านนี้ไว้หมดแล้ว  แกคิดว่าแกล่องหนได้หรือไง  หรือแกคิดว่าแกมุดดินออกไปจากที่นี่ได้”   เจมส์อารมณ์เสียมาก  เขาโกรธตัวเอง  โกรธโชคชะตา  โกรธชัย  และทุกๆอย่างในชีวิตเขา  ยกเว้นลูกสาวสุดน่ารักของเขา  “ อย่างที่แกพูด  เจมส์  เราจะมุดดินไป  ”
              ดิ๊นพาเจมส์และสมิทเดินลงไปที่ช่องทางลับ  พวกเขาเดินทางไปยังช่องทางลับที่ดิ๊นขุดเป็นช่อง   ก่อนสร้างบ้าน  ระหว่างที่พวกเขาอยู่ในท่อขนาดใหญ่พอที่มนุษย์สามารถคลานได้  ตำรวจได้ปิดล้อมบ้านดิ๊นไว้หมดแล้ว  และบางส่วนเข้ามาในบ้านของเขาแล้ว   นำโดยสารวัตรป๊อป   
               ในเวลาไม่นาน  พวกเขาทั้ง 3 คน  ก็คลานมาถึงห้องลับห้องหนึ่ง  ที่นั่นอยู่ห่างจากบ้านไม่ต่ำกว่า 100 เมตร  อยู่ต่ำจากพื้นดินราวๆ 3 เมตร  ขนาดกว้างยาวประมาณตู้คอนเทนเนอร์ 1 ตู้   ห้องลับนี้มีท่อเชื่อมระหว่างห้องนี้กับบ้าน  และกับที่ใดสักแห่งอีก 3 ที่  ทั้งเจมส์และสมิทเองก็ไม่รู้ว่าอีก 3 ท่อมันจะไปโผล่ที่ไหนได้  ที่นี่มีอาหารแห้งที่พอจะให้คนหนึ่งคนอยู่ที่นี่ได้เป็นปีเลยทีเดียว  ที่ผนังห้องมีกระดาษต่างๆ  แปะอยู่เต็มจนแถบจะมองไม่เห็นผนังเลยแม้แต่นิดเดียว
               “ แกอยู่ที่นี่ตลอดเวลาที่แกหลอกว่าแกตายเลยหรอวะ”  เจมส์ถามอย่างสงสัย “ ไม่ขนาดนั้น  ฉันก็ออกไปสูดอากาศบริสุทธ์บ้าง”  สมิทและเจมส์มองไปโดยรอบของห้องนี้  สมิทเริ่มมองออกว่า   นี่มันเป็นแผนผังตึกที่ไหนสักแห่ง  ระบบความปลอดภัยมากขนาดนี้  ดิ๊นน่าจะคิดที่จะปล้นอะไรบางอย่าง  และที่ไหนสักแห่ง
              สมิทยังไม่เข้าใจตัวเลขและสัญลักษณ์หลายๆอย่างในนั้น  แต่ทันใดนั้นเอง  มีเสียงดังขึ้น  ดังมาจากท่อที่พวกเขาทั้ง 3 คน พึ่งคลานมา
“ อย่าบอกนะว่าพวกตำรวจกำลังคลานมาที่นี่ นะ”  เจมส์เริ่มมีอาการหน้าซีด  เขาต้องถูกจับแน่ๆ  เจมส์คิดในใจ