ความรักของยัยบ๊องกับนายใจดี

6.9

เขียนโดย วนิดา

วันที่ 11 มกราคม พ.ศ. 2554 เวลา 13.07 น.

  10 ตอน
  19 วิจารณ์
  28.88K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

9) ต่อ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ฟาง : ไปกินข้าวกันดีกว่า

นิ : จ้า

แก้ว :วันนี้ไปหาร้านอร่อยๆกินกันดีกว่า เพราะว่าเธอเก่งอย่างนี้ต้องฉลองหน่อยแล้วหล่ะ เนอะ

นิ : จ้า

ฟาง : งั้นเราไปกินส้มตำให้แซ่บไปเลยดีกว่า

นิ : ดีจ้า แต่พริกเม็ดเดียวนะ คือ ว่าฉันกินเผ็ดไม่เป็นน่ะ คุณแม่สอนว่าเอ่อ

แก้ว : อืม พอแล้วหล่ะจ๊ะ ฉันรู้แล้วหล่ะ

สามสาวเข้าไปในร้านส้มตำที่อยู่ใกล้ๆกับโรงเรียนและทานอาหารอย่างเอร็ดอร่อย

นิ : อร่อยจริงๆเลย ฉันไม่ได้กินส้มตำไทยมานานแล้ว 55

สามสาวทานลาบหมูไม่ติดมัน ส้มตำไทยพริกเม็ดเดียว ไก่ย่างที่ไม่ไหม้ กันอย่างเอร็ดอร่อย ทุกจานถูกปากยัยนิทั้งนั้น เพราะว่าเธอเป็นคนสั่งทุกจานเลย

ฟาง : อืมดีแล้วหล่ะ นานๆกินทีเนอะ เพราะแม่เธอคงไม่อยากให้เธอปวดท้องหล่ะสิ ถึงไม่ให้ทานน่ะ

นิ : ใช่

แก้ว : แต่นานๆทีไม่เป็นไรหรอก เธอต้องหัดให้ท้องมันออกกำลังกายบ้าง

นิหัวเราะเสียงดัง 5555 งั้นหรอ เธอต้องบ้าไปแล้วแน่ๆเลย

นิ : อ้าวนั่นมันแบ๊งค์กับฟ้าฟาดนี่นา มาทานร้านนี้ด้วยหรอ

นิมองฟ้าฟาดด้วยสีหน้าห่วงใย จ้องเข้าไปในตาของฟ้าฟาด อยากรู้ว่าเค้ากำลังคิดอะไร

นิ : แล้วคนอย่างฟ้าฟาดทานเผ็ดได้ด้วยหรอ

ฟาง : นั่นสิ

แก้ว : คงได้หล่ะ แต่เห็นในจานก็คงดูท่าไม่เผ็ด

นิ : โล่งอกไป

นิมองไปที่ฟ้าฟาดเห็นกำลังทานส้มตำปลาร้า อย่างสะอกสะใจ

นิ : คนอะไรกินอาหารล้าวลาว 55 บ้านฉันยังไม่กินแบบนี้เลย

ฟาง : ขอเบียร์สักหน่อยไม่ยัยนิ เพื่อฉลองการสอบของเธอ ต่อไปเธอก็จะเข้ามหาลัยแล้ว เธออาจจะดังก็ได้นะ

นิ : ไม่หรอก คงไม่ขนาดนั้นหรอกจ้า 55

แก้ว : ไม่แน่น้า ของอย่างนี้ใครจะไปรู้เนอะ

ฟาง : ขอเบียร์หน่อยค่า

คนขาย : จ้าได้จ้า

แก้ว : แต่ยัยนิจะไหวหรอ

ฟาง : ลองดูสักตั้งน่ะ ไม่ลองก็ไม่รู้จริงไหมหล่ะ

ฟาง : วันนี้เรามาดื่มกันให้เมาไปเลย

ฟางกับแก้ว : เอ้า เชียร์ๆ มาชนแก้วกัน

นิ : เชียร์ ชนแก้ว

นิ : จะดีหรอ

ฟาง : นานๆทีน่าไม่เป็นไรหรอก

นิ : จ้า

นิ : ฉันเมาแล้ว

นิหน่ากินเบียร์เข้าไปแก้วเดียวก็เมาซะแล้ว เธอนั่งคอพับคออ่อนอยู่ในร้านท่าทางสลึมสลือ

ฟ้าฟาดนั่งอยู่ไม่ไกลเมื่อเห็นหญิงสาวเป็นเช่นนี้จึงเป็นห่วงและเดินเข้ามาใกล้

ฟ้าฟาด : แบ๊งเดี๋ยวนายไปก่อนนะ เดี๋ยวฉันจะอยู่ดูทางนี้ก่อน

แบ๊งค์ : จะจีบสาวอ่ะดิ อืมไม่เป็นไรเดี๋ยวทางนี้ฉันเคลียร์ให้

ฟ้าฟาด : อืม

ฟ้าฟาดค่อยเดินมาทางข้างหลังของนิ และเห็นสภาพของเธอดูไม่ได้เลย

ฟ้าฟาด : นิเธอเป็นไรมากไหม

 ฟ้าฟาดเอายาดมออกมาให้นิดม

นิ : ฉันไม่ชอบยาดม

ฟาง กับแก้ว :เธอ ไม่ต้องยุ่งน่าฟ้าฟาด เดี๋ยวพวกฉันจัดการเอง

ฟางกับแก้วก็เริ่มเมาแล้วเหมือนกัน สภาพไม่ต่างกันเลย แต่คนที่หนักสุดก็เป็นยัยนิแน่นอน

นิ : ฉันจะบินๆๆๆ เย้ ฉันจะบินๆๆๆ นิกล่าว ร้องเพลง อะไรไม่รู้ฟังไม่รู้เรื่องเลย แถมยังทำตัวเหมือนเด็กอีก

ทุกโต๊ะมองกันเป็นตาเดียว

ฟ้าฟาด : นี่เธอพอแล้ว เห็นไหมเค้ามองมาที่เธอกันหมดแล้วเนี่ย

ฟ้าฟาด :มานี่เถอะน่า เดี๋ยวฉันพาพวกเธอไปส่งเอง

นิ : อย่ายุ่งกับฉัน ฉันบอกว่าอย่ายุ่งกับฉันไง ไม่ได้ยินหรอ

ฟ้าฟาดไม่สนใจหิ้วปีกนิออกจากร้านไปท่ามกลางสายตาที่ตะลึงงันของฟางกับแก้ว

นิ : ฉันจะอ้วกๆ

นิอ้วกบนรถคันเก๋ของฟ้าฟาด

ฟ้าฟาดค่อยยกตัวนิขึ้นแล้วเอากระโถนมารองให้

ฟ้าฟาด : อย่ามาอ้วกในรถฉันนะ นี่เธอ

นิ อ้วกออกมา

ฟ้าฟาด : อ้วกออกมาให้หมดเลย

นิ : อะไร อย่ามาตลก นิพูดเสียงแบบคนเมา

ฟ้าฟาด : 55 เวลาเมาเธอก็ตลกดีนะ

นิอ้วกอีกครั้งรดเบาะของฟ้าฟาดเลย

ฟ้าฟาด : นี่เธอ เปรอะหมดเลย เธอนี่แย่จริงๆ

ฟ้าฟาด : มานี่ฉันเอาทิชชู่เช็ดก่อน

นิ : นี่เธอมีรถด้วยหรอ เอาเพื่อนฉันไปด้วยสิ นิพูดแบบเสียงคนเมาอีกลแว

ฟ้าฟาด : ฉันก็มีรถสิ คันนี้เพิ่งถอยออกมาเชียวนะ จริงๆฉันจะเอาไว้ให้แฟนนั่งน่ะ แต่ว่านะ ฉันยังไม่มีแฟนหนิ

นิ :ก็ได้

ฟ้าฟาด : ก็ได้งั้นหรอ 555 เธอนี่ตลกดีจัง 

ฟ้าฟาดเหลือบไปเห็นฟางกับแก้วนอนลงไปกับโต๊ะ หัวเกือบจะโหม่งกับโต๊ะแล้วจึง เอาฟางกับแก้วขึ้นรถทีละคน

ฟ้าฟาด : โอ๊ยตัวหนักชะมัดเลย แถมเหม็นไปทั้งรถอีก ผู้หญิงพวกนี้นี่แย่จังนะ

ฟ้าฟาดยกตัวฟางกับแก้วขึ้นรถ

นิ : อะไร ฉันจะบินๆๆๆ

ฟ้าฟาด : พอเถอะ พอสักที ฉันบอกให้พอไงไม่ได้ยินหรอ

นิ : ได้ ฉันจะพอแล้ว

ฟ้าฟาดพาสามสาวกลับบ้านอย่างปลอดภัยโดยมาส่งทีละคนคนสุดท้ายคือยัยนิ

ฟ้าฟาด : ถึงที่พักของเธอแล้ว ลงไปได้แล้วหล่ะ

นิ: ฉันจะบินๆๆๆ

ฟ้าฟาด : นี่เธอพึ่งเคยกินเหล้าเป็นครั้งแรกใช่ไหมเนี่ย ไม่มีสติเลย

ฟ้าฟาดหิ้วปีกของหนิหน่าเดินเข้ามาที่บ้าน ตัวหนักเป็นบ้าแฮะ

นิ : อืมฉันตัวหนัก แฮะๆ

ฟ้าฟาด : ตัวหนักแต่โคตรนิ่ม สงสัยจะไม่เคยออกกำลังกายเลยสินะ คุณหนูก็งี้แหล่ะ แต่นิ้มนิ่ม 55 หอมอีกต่างหาก เธอใช้น้ำหอมยี่ห้อไรกันน้า ฉันอยากรู้จริงๆ

แม่นิวิ่งตกใจตื่นมาเปิดประตูบ้าน

แม่นิ : ตายแล้วนิลูก ไปเมาทีไหนมาเนี่ย เหล้าก็ไม่เคยกินซะด้วยสิ

แม่นิหิ้วปีกนิพร้อมๆกับฟ้าฟาดพาขึ้นห้อง

เมื่อถึงห้อง ฟ้าฟาดกับแม่นิก็ค่อยๆหย่อนตัวนิลงบนเตียง

นิขยับตัวและก็ตรงเข้าไปกอดฟ้าฟาด

นิ: กอดๆ ขอกอดหน่อย

นิจับตัวฟ้าฟาดไล่จากบนลงล่าง

นิ : เฮ้ นิ่มจังๆ

ฟ้าฟาด : จะทำอะไรของเธอน่ะยัยบ๊อง นี่ๆ

นิ เอาน้ำเทใส่เป้ากางเกงฟ้าฟาด

นิ : เธอฉี่ราดๆ

ฟ้าฟาด : ฉันเปล่าๆ ฉันเปล่านะ เธอนี่จุ้นจริงๆเอาออกไป

ฟ้าฟาด : เอ้าเธอนอนตรงนี้นะ ฉันกลายเป็นคนฉี่ราดซะแล้ว

ฟ้าฟาดหัวเราะ

ฟ้าฟาด : แต่ตั้งกี้เธอเผลอจับเป้าฉันด้วย เธอนี่ทะลึ่งจริงๆ ยัยบ๊อง

ฟ้าฟาด : เดี๋ยวเธอนอนตรงนี้นะ ฉันไปก่อนหล่ะ

ฟ้าฟาดรีบเดินหนีพร้อมกับเอาพัดลมเป่ากางเกง

นิ : ฉันจะไม่นอนตรงนี้ ฉันจะนอนตรงนั้น

ฟ้าฟาด : เธออย่าดื้อไปหน่อยเลย ฉันไปหล่ะ

ฟ้าฟาดจับนิหน่านอนในท่าตรง จับมือ จับขาวางให้ตรงที่สุด แต่นิหน่าก็เบนไปมาทำให้เขารำคาญยิ่งนักแต่ในที่สุดก็ได้มุมเหมาะในการวางขาของยัยนิ ยัยนิไม่ดิ้นแล้ว

ฟ้าฟาดมองไปที่ห้องของนิ

ฟ้าฟาด : ห้องเธอนี่ชมพูจริงๆนะ มองไปทางไหนก็ชมพู แถมมีตุ๊กตาอีก เด็กน้อย เธอนี่เด็กน้อยจริงๆ

เมื่อชมห้องเสร็จแล้วฟ้าฟาดก็ลาสวัสดีคุณแม่ของนิหน่าเพื่อกลับบ้าน

ฟ้าฟาดยกมือไหว้คุณแม่

ฟ้าฟาด : งั้นผมขอลากลับก่อนนะครับ

แม่นิ : จ้า คุณพระคุณเจ้าคุ้มครองนะจ๊ะ

ฟ้าฟาด : ครับ

แม่นิ : แล้วเกิดอะไรขึ้นจ๊ะ ยัยนิทำไมถึงเมาแบบนี้หล่ะ

ฟ้าฟาด : อ๋อครับ ก็วันนี้เค้าคงอยากไปฉลองที่สอบได้ที่สองน่ะครับ

แม่นิ : อ๋องั้นหรอจ๊ะยัยนิสอบได้ที่สองหรอเนี่ย เก่งจริงๆเลยลูกแม่

แม่นิคิด ยัยนิไม่เคยสอบได้ที่เท่านี้เลยนะ

เนี่ยปกติที่สิบกว่านี่นา ไมเปลี่ยนไปเยอะจัง เก่งขึ้นนะเนี่ย

ฟ้าฟาด : ครับ เค้าคงจะดีใจมากน่ะครับ ก็เลยไปกินเบียร์แบบนี้

ฟ้าฟาด : ยังไงผมฝากยัยนิด้วยนะครับ อย่าให้เค้าไปซนตรงไหนอีกนะครับ

แม่นิ : จ้าได้อยู่แล้ว แม่ก็เป็นแม่ของนิ ยังไงแม่ก็ดูแลแกดีอยู่แล้วจ้า ไม่ต้องเป็นห่วงนะจ๊ะ

แม่นิพูดพลางยิ้มให้

ฟ้าฟาด : ครับ

แม่ : จ้าไหว้พระเถอะจ้า

ฟ้าฟาดใส่รองเท้าที่หน้าบ้านและขับรถคันสีดำออกไปอย่างรวดเร็ว

แม่นิ : ขอบคุณพระเจ้าที่ยัยนิกลับมาอย่างปลอดภัย

แม่นิ : ฟ้าฟาดนี่ก็ดูไม่เลวเหมือนกันนะเนี่ย ดูเป็นสุภาพบุรุษทีเดียวดี น่ารักเชียวผู้ชายคนนี้ พอที่แม่จะฝากผีฝากไข้ไว้ได้ แต่ยังไงแม่ก็คงต้องดูไปก่อนเนอะว่าดีจริงหรือว่าแกล้งดีกันแน่ ลูกสาวแม่ยิ่งสวยๆอยู่ด้วยเนอะ

แม่นิห่มผ้าให้นิ และก็ไปเตรียมโจ๊กอุ่นๆมาให้ทาน

แม่นิ : ยัยนิทานสักหน่อยนะลูกจะได้หายเร็วๆ

นิ : ค่า

แล้วแม่นิก็ขึ้นไปกราบพระขอพรให้ยัยนิหายเร็วๆ

แม่ : คุณพระคุณเจ้าคุ้มครองขอให้ลูกอิฉันหายเร็วๆนะคะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา