รอยแค้นลิขิตรัก

 
 
“คุณครับ นายให้เอาของมาให้ครับ”
 
เสียงของเรียวตะเหมือนเป็นนาฬิกาปลุกเธอจากการร้องไห้อันหนักหน่วง พุธน้ำบุศย์หันไปมองหน้าเรียวตะก่อนจะค่อยๆพยุงตัวขึ้นยืนแล้วยกมือน้อยๆขึ้นปาดน้ำตา
 
“ขอบคุณนะคะ เอ่อ คุณ....”
 
“ผมชื่อเรียวตะครับเป็นลูกน้องคนสนิทของนาย”
 
“ค่ะ ฉันชื่อพุธน้ำบุศย์ หรือคุณจะเรียกว่าพุธเฉยๆก็ได้ค่ะ”
 
“ครับ คุณพุธ แต่มันเรียกยากจังนะครับ”
 
“จริงเหรอคะ ฉันไม่รู้มาก่อเลยนะเนี้ย”
 
การได้พูดคุยกับเรียวตะนั้นทำให้จิตใจที่ห่อเหี่ยวของพุธน้ำบุศย์นั้นรู้สึกดีขึ้นถึงจะไม่มากนักแต่มันก็เรียกรอยยิ้มให้กับเธอได้บ้าง  ในเวลานี้เธอรู้สึกไว้วางใจเรียวตะเพราะด้วยท่าทางที่อ่อนโยนทุกครั้งที่ปฏิบัติกับเธอด้วยความจริงใจนั้นทำให้เธอเริ่มไว้ใจเขาบ้างแล้ว และการที่ต้องอยู่ที่นี่ซึ่งไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหนก็ทำให้เธอต้องมีเพื่อนซักคนเพราะเขาอาจจะพอช่วยเหลือเธอได้เมื่อถึงคราวจำเป็น
 
การสนทนาของคนทั้งคู่อยู่ในสายตาของใครบางคนในเวลานี้ ยูขบกรามจนนูนเป็นสันและกำมือใหญ่ของเขาเอาไว้แน่นด้วยความขุ่นเคืองจากภาพเหตุการณ์ด้านหน้า  ภาพที่หญิงสาวหัวเราะต่อกระซิกกับลูกน้องคนสนิทของเขา  เขาไม่รู้ว่าทำไมต้องรู้สึกไม่ชอบเวลาที่เธอกับเรียวตะพูดคุยกันเหมือนในตอนนี้ มันทำให้ชายหนุ่มถึงกับทุบมือใหญ่ของเขาลงไปที่กำแพงอย่างแรงแต่เสียงนั้นก็ไม่ไปถึงคนทั้งสอง
 
“เอ่อ  แล้วเจ้านายคุณเขา เอ่อ เขาชื่ออะไรเหรอคะ”
 
“อยากรู้ ทำไมไม่ถามฉันเอง”
 
ยูปรากฏตัวขึ้นระหว่างการสนทนาของพุธน้ำบุศย์กับเรียวตะพร้อมกับหันหน้าที่ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเขาไม่พอใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเรียวตะกับพุธน้ำบุศย์ไปยังเรียวตะ สีหน้าที่แสดงออกอย่างเห็นได้ชัดของเขาทำให้ เรียวตะถึงกับก้มหน้าลงและรีบเดินออกจากห้องนั้นไปด้วยความรวดเร็ว
 
“นี่คุณไม่มีมายาทไม่เห็นหรือไงว่าฉันไม่ได้คุยกับคุณ”
 
“เหรอ  แต่เธอกำลังพูดถึงฉันไม่ใช่เหรอ”
 
ชายหนุ่มพูดจบก็ค่อยๆเดินเข้ามาใกล้ๆร่างบางมากขึ้นพร้อมกับสายตาที่ไม่น่าไว้วางใจของเขาตอนนี้  เมื่อเห็นท่าทางแปลกๆของเขาจึงทำให้พุธน้ำบุศย์ค่อยๆถอยหลังออกห่างจากเขามากขึ้นแต่ซักพักปลีน่องของเธอก็สัมผัสเข้ากับขอบเตียง
 
“ได้....พุธน้ำบุศย์เธอจะได้รู้จักฉันดีกว่านี้แน่ รู้จักกันไปทั้งตัวเลย”
 
พูดจบชายหนุ่มก็ผลักร่างบางเบาๆให้ล้มลงไปที่เตียงนอนขนาดใหญ่ของเขาพร้อมกับทิ้งตัวลงไปทาบทับร่างนุ่มนิ่มของเธอทันที
 
“นี่คุณ จะทำอะไรออกไปนะ ออกปะ...”
 
เสียงของพุธน้ำบุศย์ขาดหายไปแค่นั้นเนื่องจากริมฝีปากบางของของเขาได้ฉกลงมาอย่างรวดเร็วที่ปากเอิบอิ่มของเธอ ก่อนจะเพิ่มแรงกดลงไปอีก
 
พุธน้ำบุศย์ดิ้นด้วยแรงทั้งหมดของเธอพร้อมทั้งรัวกำปั้นน้อยๆลงไปบนอกแกร่งของเขาแต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่รู้สึกอะไรเลยแถมยังบดขยี้ปากอิ่มสวยของเธอมากขึ้นอีกด้วย ด้วยชั้นเชิงที่มีมากกว่าของชายหนุ่มทำให้เขาสามารถส่งลิ้นร้อนๆของตัวเขาเองเข้าในหาความหอมหวานภายในปากอิ่มสวยของเธอได้ไม่ยาก ลิ้นอุ่นใหญ่ของเขาเกี่ยวรัดกับลิ้นเรียวเล็กของเธอ  เนิ่นนานที่เขาควานหาความหวานจากเธอกว่าที่จะยอมปล่อยให้ริมฝีปากเธอเป็นอิสระอย่างเสียดาย  ก่อนที่เขาจะก้มลงสูดความหอมหวานจากซอกคอขาวของเธอนั้น หญิงสาวก็ดันอกกว้างอย่างแรงอีกครั้งพร้อมเอ่ยกับเขาด้วยเสียงกระท่อนกระแท่น
 
“ย๊ะ....อย่า...อย่าทำอะไรฉันเลย”
 
น้ำเสียงอ้อนวอนพร้อมกับน้ำตาที่ไหลอาบแก้มนั้นไม่ได้เรียกความเมตตาจากชายหนุ่มได้ซักนิดเดียว เขากับทำเหมือนไม่ได้ยินคำขอร้องของหญิงสาวและยังซุกไซ้ใบหน้าหล่อลงไปยังซอกคอขาวของเธออีกด้วยพร้อมกับดูดดึงคอขาวๆของเธอจนเกิดรอยแดงๆไปทั่ว เขาเริ่มส่งมือหนาเข้าไปยังแผ่นหลังนวลเนียนของเธอและใช้มือข้างที่เหลือปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของเธอหนึ่งเม็ด สองเม็ด สาม และสี่จนเสื้อเชิ้ตตัวเก่งของเธอหลุดออกจากกันและเผยให้เห็นความงามตรงหน้าของปทุมคู่สวยภายใต้เสื้อชั้นในราคาถูกของเธอที่ทำให้เขาตะลึงอยู่นานก่อนจะฝังใบหน้าหล่อๆลงไปสูดความหอมหวานของเธอตรงร่องอกขาวเนียนของเธอ
 
“ยะ...อย่า...หยุดนะ”
 
เหมือนกับเสียงของเธอนั้นจะไม่ส่งผ่านไปถึงเขาเพราะเขาหาได้หยุดการกระทำอันจาบจ้วงไม่กลับยังใช้มือเรียวยาวส่งไปยังด้านหลังขาวเนียนของเธอและใช้ปลายนิ้วสะกิดเพียงนิดเดียวเสื้อชั้นในของเธอก็หลุดออกจากกันเผยให้เห็นทรวงอกนิ่มหยุ่นของเธอซึ่งเขาก็ไม่รอช้ารีบทาบปากร้อนๆลงไปบนเม็ดทับทิมสวยของเธอ เขาขบฟันคมๆลงไปบนเม็ดทับทิมสวยข้างหนึ่งพร้อมดูดมันอย่างแรงและใช้มืออีกข้างหนึ่งบีบขยี้แรงๆไปบนยอดทับทิมข้างที่เหลือของเธอ
 
“ม่าย...นะ..ยะ..หยุด”
 
น้ำเสียงขาดหายของเธอเนื่องจากอารมณ์ที่กระเจิดกระเจิงของหญิงสาวในตอนนี้ ความรู้สึกแปลกใหม่ที่เธอไม่เคยได้สัมผัสมาก่อนนั้นส่งผลให้สมองน้อยๆขาวโพลนเหมือนเธอกำลังล่องลอยอยู่ในห้วงอวกาศ ความรู้สึกแปลกใหม่เรียกร้องให้เธออยากได้รับสัมผัสจากเขามากขึ้น ร่างบอบบางกระสับกระส่ายไปมาส่งผลให้ผมดำสวยของเธอยุ่งเยิงแต่เขากลับรู้สึกว่ามันเซ็กซี่เป็นอย่างยิ่งและส่งผลให้ชายหนุ่มรู้สึกคึกคะนองอยากลิ้มลองความหอมหวานที่ซ่อนอยู่ภายในตัวเธอมากขึ้น
 
“อะ....อ๊ะ”
 
เสียงครางแผ่วเบาของเธอเริ่มดังขึ้นเมื่อชายหนุ่มค่อยๆเลื่อนใบหน้าหล่อลงไปยังหน้าท้องแบนราบไร้ไขมันของเธอก่อนจะหยุดทักทายกับสะดือสวยของเธอโดยส่งลิ้นร้อนๆวนรอบๆสะดือซึ่งสร้างความเสียวซ่านให้เธอได้ดีเป็นอย่างยิ่ง เมื่อเริ่มได้กลิ่นกายสาวจากเบื้องล่างทำให้เขาเลิกสนใจสะดือกลมสวยด้านหน้าเพื่อเปลี่ยนไปทักทายกับสิ่งสวยงามใหม่ซึ่งรอเขาอยู่ภายใต้กางเกงในตัวจิ๋วของเธอ
 
“อ๊ะ....ม่ายนะ.........ตรงนั้น....ม่าย..ด้าย...อ๊ะ...อืม”
 
เสียงร้องห้ามอย่างแผ่วเบาของเธอดังขึ้นอีกครั้งเมื่อชายหนุ่มวางมือทาบร้อนลงไปยังเนินเนื้อสาวของเธอและจัดการกระชากกางเกงในตัวบางออกไปให้พ้นทาง  ชายหนุ่มจัดการยกขาเรียวสวยข้างหนึ่งของเธอแล้ววางมันพาดลงไปบนบ่ากว้างของเขาก่อนจะแหงนหน้าที่แดงจัดของตนเองเพื่อมองหน้าหญิงสาวซึ่งตอนนี้เธอหลับตาแน่นสนิท ส่ายศีรษะไปมาพร้อมกับผมเผ้ายุ่งเยิงไปบนที่นอนกว้าง หญิงสาวกัดริมฝีปากอิ่มสวยของตัวเองแน่น เมื่อเห็นเช่นนั้นใบหน้าหล่อของยูจึงก้มลงเพื่อดูดกลืนน้ำหวานที่ซ่อนอยู่ในตัวเธอซึ่งตอนนี้มันก็เริ่มไหลออกมาบางแล้ว  ชายหนุ่มจัดการดูดรับความหวานของเธออย่างหมดจนเหมือนหิวกระหาย
 
ความเสียวซ่านที่พุธน้ำบุศย์ได้รับนั้นส่งผลให้เธอทำในสิ่งที่น่าอับอายเมื่อเธอส่งนิ้วเรียวเล็กลงไปที่ผมสวยของเขาซึ่งตอนนี้เต็มไปด้วยเหงื่อพร้อมกับกดเขาลงไปในกลีบกุหลาบงามของเธอเหมือนกลัวเขาจะจากไปไหนไกล
 
“อือ......อืม หวานเธอ....หวานเหลือเกินพุธ อืม”
 
 
 
เมื่อดูดกินน้ำหวานจากกุหลาบงามของเธอจนหมดแล้วชายหนุ่มก็ค่อยๆเลื่อนร่างกำยำของตัวเองเพื่อมาทาบทับร่างอ่อนนุ่มของเธออีกครั้ง  เขากดจูบอันร้อนแรงและหนักหน่วงกับเธออีกครั้งเพื่อส่งน้ำหวานนั้นให้เจ้าของได้ลิ้มลองบ้าง ระหว่างการจูบอันเร่าร้อนของเขานั้น ชายหนุ่มได้ส่งนิ้วเรียวยาวสองนิ้วเพื่อเข้าไปสำรวจความคับแน่นในตัวเธอพร้อมกับขยับนิ้วเข้าและออกภายในตัวเธออย่างเร็วและแรง
 
“อือ....อืม…อ๊า”
 
ยูครางเบาๆเมื่อเขารู้สึกถึงความคับแน่นด้านในตัวเธอ
 
ร่างบางเกร็งกระตุกขึ้นเป็นการส่งสัญญาณว่าเธอได้ไปแตะขอบสวรรค์ก่อนเขาแล้ว
 
“อ๊ะ....อืม”
 
เมื่อความต้องการภายในตัวชายหนุ่มพุ่งขึ้นถึงขีดสุดเขาก็ยกตัวขึ้นและจัดการเสื้อเชิ้ตสีขาวของเขาและเหวี่ยงมันออกไปอย่างไม่สนใจในราคาที่แสนแพงของมัน ก่อนจะจัดการกับกางเกงสแล็คตัวหรูของเขา  ชายหนุ่มก็ก้มตัวลงบดขยี้จูบอันรุนแรงบนริมฝีปากอิ่มเจ่อของเธอเนื่องจากการจูบที่หนักหน่วงและรุนแรงของเขา และจัดการกับกางเกงที่เกะกะของเขาไปพร้อมๆกัน
 
ชายหนุ่มเลื่อนใบหน้าหล่อเหลาของตัวเองให้ไปยังข้างๆหูเธอพร้อมกับกระซิบเสียงแหบพร่าเนื่องจากอารมณ์และความต้องการของเขาที่ยังไม่ได้รับการปลดปล่อย
 
“ฉะ...ฉันชื่อ ภัควัฒน์ เรียกฉัน...ว่า...อ๊า....ว่า... วัฒน์”
 
เขาพูดกับเธอจบก็เป็นเวลาเดียวกันกับที่เขาถอดกางเกงราคาแพงและทุกสิ่งทุกอย่างในตัวเสร็จ แก่นกายความเป็นชายของชายหนุ่มแข็งขึงราวกับเหล็ก ขนาดที่ใหญ่โตของเขาทำให้หญิงสาวถึงกับกระถนร่างหนีขึ้นไปบนหัวเตียงแต่เธอก็ไม่สามารถไปได้ไกลเนื่องจากมือหยาบใหญ่ของเขากดขาเรียวเล็กของเธอลงบนที่นอนสวยพร้อมกับแยกขาเรียวมากขึ้นเพื่อการรองรับเขาได้สะดวกมากขึ้น