4 สหายพจญเเดนออเคมิสต์ ( FMA BBI )

5 ชั่วโมงผ่านไปในการสอน ที่บ้านของเอ็ด การสอนยังไม่คืบหน้า โดยเฉพาะภาวัช - -ll
.
"ภาวัช เธอยังเขียนวงเเหวนไม่เสร็จอีกหรอ O o" จะเป็นใครได้ คนเขียนนี่เเหละ
"ขอเวลาหน่อยไม่ได้หรอฟูมิทัล ^ ^"
"5 ชั่วโมงเเล้วยังเขียนไม่เสร็จอีก เธอมัวทำอะไรอยู่เนี้ยยัยภาวัช - -*"
"นั่งเขียนการ์ตูนโดจินจ้าา ^^"
"เอ่อ ดีมาก ชะเฮ้ย! 5 ชั่วโมงเธอมัวเเต่เเต่งการ์ตูนเนี้ยนะ O_oll"
"จ้าาาา ^^ " อ้ากกกก อยากจะเอาเส้นก๋วยเตี๋ยวมาผูกคอ ที่ชั้นสอนไม่ลงสมองเธอเลยหรอห๊าาาาา!?!
"พี่ครับ อยากเอาหัวไปโขกกับประตูอย่างนั้นสิครับ ^ ^ll"


เวลา 21.30 น. ทุกคนหลับกันหมดเเล้ว ยกเว้นฉันกับอัล
"พี่ครับ นอนไม่หลับหรอ ออกมาข้างนอกไม่หนาวหรอครับ" เสียงใสๆดังเจื้อเเจ้วช่างน่าฟัง ซึ่งส่วนใหญ่เสียงนี่จะใช้ปลุกฉันจากการนอน
"นายก็ด้วยหรอ" ฉันหันไปหาน้องชายของเอ็ด ที่กำลังคิดว่าฉันเป็นพี่ชายของเขาจริงๆ ฉันจะบอกความจริงกับนายตอนไหนดีล่ะ หากบอกตอนนี้คงจะไม่ดีเเน่
อัลพยักหน้าให้ฉัน เเละลงนั่งข้างๆฉัน
.
"พี่ครับ หากเลือกเกิดได้พี่อยากเกิดเป็นอะไรฮะ"
"นายบอกฉันก่อนสิ"
"เอางั้นหรอฮะ ผมน่ะอยากเกิดเป็นน้องชายของพี่ไงฮะ"
"ทำไมล่ะ" ฉันถามอัลที่กำลังดูดาวอยู่บนฟ้า ต่างจากฉันที่กำลังมองลงบนพื้นหญ้า
"ผมน่ะหากไม่ได้เกิดเป็นน้องของพี่ เราคงจะไม่ได้อยู่ร่วมกันเเบบนี้หรอกฮะ"
"งั้นหรอ" ฉันตัดสินใจนอนลงบนพื้นหญ้า ดาวที่นี่มันสวยมากกว่าที่โลกฉันมากเลยเเฮะ คงเป็นเพราะโลกนี้สะอาดกว่าโลกของฉันก็เป็นได้นะ
"เเล้วพี่ล่ะฮะ" อัลถามฉันซึ่งตอนนี้กำลังนับดาวบนฟ้าอยู่
"พี่น่ะหรอ พี่น่ะเลือกเกิดเป็นพี่นายเเบบนี้ก็ดีที่สุดเเล้ว"
"นึกเเล้วว่าพี่ต้องตอบเเบบนี้" อัลยิ้มให้ฉัน อย่ายิ้มเเบบนั้นสิ จะละลายอยู่เเล้วนะอัล ^ ^ll
.
.
.
"อัล" ฉันเรียกคนที่นอนอยู่ข้างๆ เเต่ไม่มีเสียงตอบรับ
"อ้าว หลับซะเเล้วหรอ"
ฉันอุ้มอัลที่ตัวหนักกว่าเอ็ดตั้งหลายเท่าไปยังห้องนอน
.
อัล หากฉันไม่ได้เกิดเป็นฉัน ฉันคงจะไม่ได้รู้จักกับเพื่อนๆ เเละไม่ได้รู้จักFMA เเละที่สำคัญ...
.
.
.
ฉันคงจะไม่ได้เป็นพี่ของนายเเบบนี้หรอกนะ อัล...


*******************************************************************
ตัวขี้เกียจเริ่มทำงานอีกเเล้ว ถึงเเม้ว่าจะไม่สนุกสักเท่าไรเเต่จะพยายามให้ดีที่สุดนะค้า ^ ^