4 สหายพจญเเดนออเคมิสต์ ( FMA BBI )

7.4

เขียนโดย jane

วันที่ 27 เมษายน พ.ศ. 2554 เวลา 12.11 น.

  51 ตอน
  13 วิจารณ์
  59.29K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

30) ห้องทดลองที่5

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"นี่ เธอคิดว่าเจ้าหัวลูกชิ้นมีเเผนการณ์อะไรหรือเปล่าล่ะ ให้เรามาตรวจสอบที่นี่เนี้ยนะ" ฉันบ่นขึ้นเมื่อต้องเอาตัวผ่านจากซากตึกที่ระเบิดโดยไม่มีคนเก็บกวาดมาหลายปี

"ไม่รู้ล่ะ ยังไงมันก็เป็นภารกิจเเรกของพวกเราไม่ใช่หรอฟูมิทัล"

"เเต่ฉันว่ามันยังไงๆอยู่นะ เเววตาเจ้าอดีตพันเอกตอนนั้นมันเจ้าเล่ห์ยังไงชอบกล"

ฉันพูดพร้อมกับเบี่ยงตัวเข้าไปในอาคารอย่างยากลำบาก เเละในที่สุดก็เข้ามาได้

พวกเราเกาะกลุ่มกันเดินตามเเนวทางเดินในอาคาร ซากตึกมันบังตาไปหมดจนเก็บรายละเอียดเก่าๆของตึกเเทบไม่ได้เลย

 

"นี่เราเดินมากี่ชั่วโมงเเล้วล่ะเนี้ย" พิมพูดขึ้น ฉันก็รู้สึกว่าเราเดินไปเดินมานานเเล้วนะ เเต่ก็ไม่มีอะไรที่ผิดสังเกตสักที เเล้วเจ้าหัวลูกชิ้นจะให้เรามาตรวจสอบทำไมกันล่ะ หากหลอกใช้พวกเราล่ะก็กลับไปต้องโดนอีกที1หมัด - -*

"เสียงอะไรน่ะ" พวกเราหันไปดูทันทีเมื่อสิ้นเสียงเตือนของหัวหน้าห้อง สักระยะก็มีเสียงดังขึ้นมาอีก

"หวังว่าคงไม่ใช่ผีนะ"

ฉันหันควับมองพิมด้วยสายตาตำหนิ คนเค้ายิ่งกลัวๆอยู่นะพิม ยิ่งฉันเป็นคนขวัญอ่อนอยู่ด้วยนะ ทักไม่รู้จักเวลาบ้างเลยนะเพื่อนฉัน - -ll


เเละเเล้วเงาตรงซอกตึกก็ขยับ เผยให้เห็นหางยาวๆคล้ายกับหางของจิ้งจกเเต่ใหญ่กว่า  เงานั้นหันมามองพวกเราเเละทำท่าเหมือนจะกระโจนมาขย้ำได้ทุกเมื่อ

"นั้นตัวอะไรน่ะ"

"คิเมร่า"

"ว่าไงนะ"

"ถ้าหากมีคิเมร่าอยู่ที่นี่ เเสดงว่าทัคเกอร์ยังไม่ตายเเละทำการทดลองอยู่ที่นี่เเน่ๆ"

ฉันรำพึงกับตัวเองก่อนจะหันไปยังเงานั้นเมื่อเห็นมันเริ่มขยับตัว

เเละเเล้วเงานั่นก็กระโจนมายังพวกเรา ในเวลานี้คงจะเล่นเเร่เเปรธาตุไม่ทันเเน่

 

'เปาะ!'


'เปรี้ยง!'


ในไม่ช้าคิเมร่าก็ถูกกระเเสไฟฟ้าช็อดจนเกรียม

"เมื่อกี้เธอทำอะไรน่ะฟูมิทัล"

ฉันขยับถุงมือข้างซ้ายที่พึ่งจะดีดนิ้วสร้างกระเเสไฟฟ้าไปเมื่อกี้

"อ๋อ ฉันเเค่สร้างกระเเสไฟฟ้าการเล่นเเร่เเปรธาตุไปช็อดมันก็เท่านั้นเเหละ ก็มันไม่มีเวลาประกบมือเเล้วนี่"

ฉันตอบเพื่อนๆที่กำลังอึ้งๆกันอยู่จนฉันเกือบจะกลั้นหัวเราะไม่ได้

"เเล้วทำไมคิเมร่าถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ" อรถามขึ้นขณะมองคิเมร่าที่อาจจะเกิดจากเสือพสมกับกิ้งก่าที่ไหม้เกรียมตัวเมื่อกี้

"ขนาดเธอยังไม่รู้เเล้วฉันจะรู้มั้ยล่ะ" ฉันตอบไปห้วนๆทั้งๆที่ตัวเองมีคำตอบอยู่เเล้วเเต่ก็ยังไม่มั่นใจในคำตอบของตัวเองอยู่ดี


หรือว่า ทัคเกอร์จะยังมีชีวิตอยู่จริงๆกันนะ...

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา