4 สหายพจญเเดนออเคมิสต์ ( FMA BBI )

7.4

เขียนโดย jane

วันที่ 27 เมษายน พ.ศ. 2554 เวลา 12.11 น.

  51 ตอน
  13 วิจารณ์
  59.71K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

30) ห้องทดลองที่5

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
"นี่ เธอคิดว่าเจ้าหัวลูกชิ้นมีเเผนการณ์อะไรหรือเปล่าล่ะ ให้เรามาตรวจสอบที่นี่เนี้ยนะ" ฉันบ่นขึ้นเมื่อต้องเอาตัวผ่านจากซากตึกที่ระเบิดโดยไม่มีคนเก็บกวาดมาหลายปี
"ไม่รู้ล่ะ ยังไงมันก็เป็นภารกิจเเรกของพวกเราไม่ใช่หรอฟูมิทัล"
"เเต่ฉันว่ามันยังไงๆอยู่นะ เเววตาเจ้าอดีตพันเอกตอนนั้นมันเจ้าเล่ห์ยังไงชอบกล"
ฉันพูดพร้อมกับเบี่ยงตัวเข้าไปในอาคารอย่างยากลำบาก เเละในที่สุดก็เข้ามาได้
พวกเราเกาะกลุ่มกันเดินตามเเนวทางเดินในอาคาร ซากตึกมันบังตาไปหมดจนเก็บรายละเอียดเก่าๆของตึกเเทบไม่ได้เลย
 
"นี่เราเดินมากี่ชั่วโมงเเล้วล่ะเนี้ย" พิมพูดขึ้น ฉันก็รู้สึกว่าเราเดินไปเดินมานานเเล้วนะ เเต่ก็ไม่มีอะไรที่ผิดสังเกตสักที เเล้วเจ้าหัวลูกชิ้นจะให้เรามาตรวจสอบทำไมกันล่ะ หากหลอกใช้พวกเราล่ะก็กลับไปต้องโดนอีกที1หมัด - -*
"เสียงอะไรน่ะ" พวกเราหันไปดูทันทีเมื่อสิ้นเสียงเตือนของหัวหน้าห้อง สักระยะก็มีเสียงดังขึ้นมาอีก
"หวังว่าคงไม่ใช่ผีนะ"
ฉันหันควับมองพิมด้วยสายตาตำหนิ คนเค้ายิ่งกลัวๆอยู่นะพิม ยิ่งฉันเป็นคนขวัญอ่อนอยู่ด้วยนะ ทักไม่รู้จักเวลาบ้างเลยนะเพื่อนฉัน - -ll

เเละเเล้วเงาตรงซอกตึกก็ขยับ เผยให้เห็นหางยาวๆคล้ายกับหางของจิ้งจกเเต่ใหญ่กว่า  เงานั้นหันมามองพวกเราเเละทำท่าเหมือนจะกระโจนมาขย้ำได้ทุกเมื่อ
"นั้นตัวอะไรน่ะ"
"คิเมร่า"
"ว่าไงนะ"
"ถ้าหากมีคิเมร่าอยู่ที่นี่ เเสดงว่าทัคเกอร์ยังไม่ตายเเละทำการทดลองอยู่ที่นี่เเน่ๆ"
ฉันรำพึงกับตัวเองก่อนจะหันไปยังเงานั้นเมื่อเห็นมันเริ่มขยับตัว
เเละเเล้วเงานั่นก็กระโจนมายังพวกเรา ในเวลานี้คงจะเล่นเเร่เเปรธาตุไม่ทันเเน่
 
'เปาะ!'

'เปรี้ยง!'

ในไม่ช้าคิเมร่าก็ถูกกระเเสไฟฟ้าช็อดจนเกรียม
"เมื่อกี้เธอทำอะไรน่ะฟูมิทัล"
ฉันขยับถุงมือข้างซ้ายที่พึ่งจะดีดนิ้วสร้างกระเเสไฟฟ้าไปเมื่อกี้
"อ๋อ ฉันเเค่สร้างกระเเสไฟฟ้าการเล่นเเร่เเปรธาตุไปช็อดมันก็เท่านั้นเเหละ ก็มันไม่มีเวลาประกบมือเเล้วนี่"
ฉันตอบเพื่อนๆที่กำลังอึ้งๆกันอยู่จนฉันเกือบจะกลั้นหัวเราะไม่ได้
"เเล้วทำไมคิเมร่าถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ" อรถามขึ้นขณะมองคิเมร่าที่อาจจะเกิดจากเสือพสมกับกิ้งก่าที่ไหม้เกรียมตัวเมื่อกี้
"ขนาดเธอยังไม่รู้เเล้วฉันจะรู้มั้ยล่ะ" ฉันตอบไปห้วนๆทั้งๆที่ตัวเองมีคำตอบอยู่เเล้วเเต่ก็ยังไม่มั่นใจในคำตอบของตัวเองอยู่ดี

หรือว่า ทัคเกอร์จะยังมีชีวิตอยู่จริงๆกันนะ...
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา