4 สหายพจญเเดนออเคมิสต์ ( FMA BBI )

"วันนี้ก็ชงชารสชาติเเปลกๆเหมือนเดิมเลยนะเจ้าเหล็กไหล"
"ถ้าไม่ชอบก็ขอให้ร้อยโทชงให้ล่ะกัน"
ฉันด่าประชดเจ้าหัวลูกชิ้นเหมือนทุกๆเช้า หาว่าชาของฉันรสเเปลกๆได้ไง (ไม่รู้เลยหรอว่าชาตัวเองมันรสชาติเป็นยังไงน่ะ - - : พิม )
"จะว่าไปนะเธอใส่อะไรนอกจากเกลือกับน้ำตาลหรือเปล่าน่ะ รสชาติมันเเปลกไปหน่อยนะ"
ฮือ ท่านผบ.ก็เอาอีกคนหรอเนี้ย TT^TTlll
"ม...ไม่หนิครับ"
เเละเเล้วก็มีร่างหนึ่งเปิดประตูเข้ามา รู้สึกว่าจะเป็นเเม่ครัวทำอาหารนะ
"ท่าน ผบ. ค่ะ"
"มีอะไรหรอ"
"คุณเห็นผงที่ดิฉันฝากวางเอาไว้บนโต๊ะหรือเปล่าคะ มันหายไปน่ะคะ"
"อ๋อ ผมเอาไปเองครับ พอดีเกลือมันหมดน่ะ"
พรวดดด!!!!?!
"ม...มีอะไรหรอครับ" ฉันถามขึ้นเมื่อเห็นทั้ง2คนพร้อมใจกันพ่นน้ำชาออกมาเเละทำหน้าพะอืดพะอมกันยกใหญ่
"อ..อันนั้นมันคือผงโซดาที่ดิฉันจะเอาไปทำอาหารน่ะคะ"
ห...หาาาาาา!!!!!?!!! O_olllll
ซ...ซวยเเน่ ได้ข้ัอหาวางยาพิษท่านผบ.ซะเเล้วววว TT^TTlll
"หะหะ ไหงทำยังงั้นเล่าเจ้าเหล็กไหล"
เจ้าหัวลูกชิ้นพูดขึ้นเมื่อเห็นฉันเอาถาดเหล็กมาตีหัวตัวเองฉาดๆ
"ไม่ใช่เรื่องของนายหนิ"
"อะไรเล่า ก็ฉันเป็นห่วงหนิ"
อ...อะไรนะ เป็นห่วงหรอ O_o
"เอ่อ พันเอกเอลริค"
ท่านผบ.พูดขึ้นเมื่อเห็นฉันตัวเเข็งเป็นหินไปเเล้ว
"ค...ครับ"
"คราวหน้าระวังหน่อยนะ ระวังโดนวิสามัญข้อหาวางยาฉันล่ะ ฮะฮะฮะ ^_^"
เฮ้อ ไม่ได้ช่วยให้โล่งใจขึ้นสักนิด เเล้วฉันจะกลายเป็นฆาตกรไหมเนี้ย ใส่ไปไม่ใช้ว่าน้อย TT^TTlll
"งั้นดิฉันขอตัวกลับก่อนนะคะ" เเม่ครัวโค้งลงก่อนจะเดินออกจากห้อง
วันอะไรของฉันกันหนิ หน้าเเตกตั้งเเต่เช้าเลย TT TT