Semor:ค้นปริศนาThe Whiteกระต่ายขาว

 
"วันนี้ผมขอทำนายคุณว่า จะมีคนมาชกกระเป๋าเงินคุณไปจากข้างหลัง เพราะฉะนั่นคุณต้องเอากระเป๋าเงินเก็บไว้ในเสื้อ แล้วก็ติดกระดุมเสื้อซะ...."เซมอร์ ทำนายดวง แล้วเขาหยิบไพ่ที่ให้ลูกค้าดูขึ้นมาจูบเบาๆ....
ฉันคือนักสืบชื่อเสียงเรียงนามอะไร
แต่ว่า....
ฉัน...ไม่สนใจหรอกนะว่าใครจะเป็นตายร้ายดียังไงแต่ว่า....
ฉันได้รับงานมาแล้ว....ฆาตกรหน้าไหนก็ไม่พ้นฝีมือฉันแน่.....
 
--------------------------------------------------------
อะแฮ่ม!!~
เซมอร์กระแอ้มเบาๆ...ให้ซาวี่หญิงเมจ ฟังที่เขาจะพูด....
"สิ่งที่ฉันทำหนะ เป็นแค่การคาดเดาเท่านั่น อย่าหวังอะไรกับฉันมากนัก OK?"เซมอร์มองไปที่พื้นของสวนสธารณะที่ๆ คุณหนู ฮันนี่หายตัวไป...เซมอร์มองอย่างละเอียด ถี่ถ้วน บริเวณที่เขายืนอยู่ เป็นใจกลางสวนสาธารณะ มีอ่างน้ำพุอยู่ แต่ปิดใช้งานไปแล้ว พุ่มหญ้าก็เรียงรอบ เป็นวงกลมเช่นกัน และเมื่อถึงใจกลาง ของสวนสาธารณะ มีรอยขีดเขียนไม่เป็นภาษาอยู่...
"ออซ..."
"อะไร..."
"เอาน้ำเปล่ามาสิ..."เซมอร์กระดิกนิ้วเรียกหาออซจึงได้โยนขวดน้ำส่งทันทีทันควัน
หมับ!~
แกร๊ก...
จ๊อก.........
เซมอร์ราดน้ำลงไปที่ตัวอักษร...แน่นอน มันทำให้ตัวอักษรชัดขึ้น...
"มันเขียนว่า..."ซาวี่เข้าไปดูใกล้ๆ....
"R...b...a...t...i...b...?มันคืออะไร...เซมอร์..."ออซก้มลงไปมองอย่างตะงิดๆ...
"Rbatib อาร์ แบททิบ...."ซาวี่เอ่ยขึ้นมา.....
"มันคืออะไร...."เซมอร์ถามซาวี่......
"มันคือ อักษร ประหลาด ที่ คุณหนู ฮันนี่ ให้ไว้ตอนฉันยังเด็ก มันคือ อักษร ที่คุณหนู บอกว่า มันคือ สีขาว เป็น สิ่งมีชีวิตที่แสนดี. . .แล้วเขาจะเขียนไปทำไมคะ แล้วรอยมันก็จางขนาดนี้..."ซาวี่เอ่ยถาม......
!!...
เซมอร์รู้เรื่องอะไรบางอย่าง....
"ที่ผมรู้มีอยู่2เรื่อง...."
"อะไรเหรอคะ...."
"เรื่องที่1.อักษรนี้ผิดเพี้ยนไป...ไม่...มันไม่ใช่คำว่า Rbaitb มันไม่ใช่...."
"ท...ทำไมละคะ.."
"Rbatib หึหึ......มันไม่ใช่คดีลักพาตัว....มันคือ คดี....ฆาตกรรม"เซมอร์พูดแล้ววางไพ่ โจ๊กเกอร์ บนพื้น...
!!
"หมายความว่ายังไง คุณหนูจะ...คุณหนูจะ!!!~"ซาวี่วิ่งเข้าไปถาม เซมอร์...ด้วยความสิ้นหวัง
"เซมอร์หมายความว่ายังไง!!~เราช่วยเธอไม่ได้แล้วเหรอ!!~"ออซเช่นกัน...
....................
"คุณเซมอร์!!~"ซาวี่ทุบอกเซมอร์.....
"ฮันนี่ยังไม่ตาย"
"จ...จริงเหรอคะ"ซาวี่ปล่อยคอเสื้อของเซมอร์.....
"แต่ อีก1สัปดาห์เธอจะตาย...."เซมอร์จัดคอเสื้อแล้วเดินจากไป...
"ม...หมายความว่ายังไง...."
"เดี๋ยวก็รู้...."
ติดตามตอนต่อไป...