รักของฉันและเธอ

หายไปนานลืมเนื้อเรื่องไปหมดแล้วเน่อ ^^
---------------------------------------------------------------
พักเที่ยง...
"แก้วไปกินข้าวกันป่ะ" โทโมะชวนแก้วก่อนใคร"อืมป่ะ ไปซิฟางไปด้วยกันไม๊" ฉันหันไปถามฟาง"อ่อ ไม่หล่ะจ่ะฉันไม่รบกวนดีกว่าพอดีฉันจะไปกินกับป๊อบอ่ะ" ฟางตอบ"อืม งั้นก้อไม่เปนไร ป่ะโทโมะ" พูดแล้วเดินนำไป"คร้าบบบบบบบบ" แล้วนายนี่ก้อเดินตามหลังฉันมา"โมะขา" เสียงมาก่อนตัว "ป่ะไปกันได้รึยังค่ะ" ดันฉันออกแล้วมาเกาะแขนโทโมะไว้"ไปไหนครับ" นายนี่ก้อซื่ออีก"ไปกินข้าวกันไงค่ะหรือว่าจะกินหวายดีเอ่ย" พูดได้ไม่อายปากเลยนะยัยพยูน"นายโทโมะถ้างั้นฉันไปก่อนนะ โชคดี""ดีแน่แหละย่ะถ้าไม่มีเธอ" หวายตอบทันควัญ"เดี๋ยวซิแก้ว ปล่อยเถอะครับผมจะไปกินข้าวกับแฟนผมขอตัวนะครับ ป่ะที่รัก" โทโมะคว้าข้อมือฉันไว้แล้วหันไปแกะมือหวายออกจากแขนเขา"อืม ป่ะ""นี่โมะขา ไม่คิดจะไปกินข้าวกับหวายหน่อยหรอคะ" ยัยนั่นว่าอย่างไม่พอใจ"ไม่หรอกครับ ผมจะไปกินข้าวกับแฟนผม""โมะ ลีลาอยู่นั่นแหละแก้วหิวแล้วนะ""ครับไปคับที่รัก""นังแก้วแก ฉีกหน้าฉันแกไม่รอดแน่ หึ!!!!!!!!!""คยองเทมานี่ซิ" หวายเรียกคยองเเท
"อะไรอีกหวาย" ถามด้วยความหงุดหงิด
"แกชอบยัยแก้วใช่มั้ย" หวายถามพร้อมทำหน้าตาเจ้าเลห์"ก้อรู้ๆกันอยู่แล้วจะถามทำไมวะ""อยากได้ยัยแก้วเป็น_มียไม๊" คยองเทดูจะสนใจขึ้นมาโดยทันที"อยากซิ ว่าแต่แกมีแผนอะไรอีกหล่ะ""ฉันจะให้แกทำแบบนี้เราจะได้ประโยชด้วยกันทั้ง 2 ฝ่าย ซุบซิบๆๆๆๆๆๆ.............." จากนั้นทั้ง 2 ก้อวางแผนกัน"ตกลงตามนี้นะ" หวายถามคยองเทเพื่อความแน่ใจ"อืม เพื่อแก้วฉันทำได้" ตอบตกลงพร้อมทำหน้าเจ้าเลห์"งั้น เริ่ม!!!" หวายพูดพร้อมกับแยกย้ายกันไปตามแผน
ด้านแก้ว โมะ"โมะ อิ่มแล้วอ่า" แก้วพูดพร้อมทำแก้มป่อง แล้วลูบท้องตัวเองไปด้วย"อืม อิ่มแล้วก้อลุกดิ แล้วอย่าทำหน้าแบบนี้อีกนะ" โทโมะพูดแล้วลุกขึ้น"ทำไมอ่า" แก้วถามแล้วลุกตาม"มันน่ารักเกินไป เดี๋ยวฉันจะมีคู่แข่ง" โทโมะตอบอย่างหน้าตาเฉยในขณะที่แก้ว"ฉ่า -////////////- อ่ะ...เอ่อ...คือ...คือว่าฉัน.....ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนดีกว่านะ" แก้วพูดแล้วเดินไป"หึ เขินไม่เข้าเรื่องเลยนะแก้วใจ^^" ยิ้มอย่างมีความสุข
ระหว่างที่แก้วเดินมาเข้าห้องน้ำ
"แก้วใจ^^" คยองเทโผล่ออกมาจากไหนไม่รู้มาดักหน้าแก้วไว้"อ่ะ....อ่าวคยองเทมีอะไรหรอ" ชักยังไงๆแล้วนะ โทโมะช่วยด้วย"เอ่อคือว่าผมมีเรื่องจะคุยด้วยอ่ะตามมานี่หน่อยซิ" พูดเปนเชิงขอร้อง"มีไรคุยตงนี้ก้อได้นิ""ไม่ได้!!" ทำไมต้องขึ้นเสียงด้วยอ่าแก้วใจกลัว"อืมๆ งั้นนำไปซิ" ฉันเลยต้องจำยอม"อืม" แล้วคยองเทก้อเดินนำแก้วมาในสถานที่แห่งนึงซึ่งไกลพอสมควร"พาแก้วมาที่นี่ทำไมหรอ" แก้วถามเพราะที่นี่มันคือหอพักหน่ะซิ"เข้ามาก่อนซิ" คยองเทเปิดประตูห้องให้แก้วเข้าไป"อ่ะ...เอ่อ ไม่ดีกว่ามีไรคุยตรงนี้ก้อได้นิ ^^' " ยิ้มเข้าไว้แก้วยิ้มเข้าไว้"คุยนอกห้องมันไม่สดวกอ่ะเข้ามาข้างในดีกว่าน่า" พูดแล้วกระชากแขนแก้วให้เข้ามาข้างใน"เอ่อ....มีไรว่ามาซิแก้วจะรีบกลับไปหาโทโมะป่านนี้รอแย่แล้ว""เปนไรกับโทโมะหรอ" เหยิบเข้ามา 1 ก้าว"อ่อ เพื่อนสนิทกัน" ถอยออกไป 1 ก้าว"แล้วมันชอบแก้วรึเปล่า" เหยิบเข้ามา 1 ก้าว"มะ...ไม่รู้ซิ" ถอยไป 1 ก้าว"แล้วเธอหล่ะชอบมันรึเปล่า" เหยิบเข้ามา 1 ก้าว"มะ..ไม่รู้เหมือนกัน" ถอยออก 1 ก้าว"หรอ" ก้าวเข้ามา 1 ก้าว"อืม"ถอยออกไป 1 ก้าว"แต่ฉันชอบเธอนะ" ก้าวเข้ามา 1 ก้าว"ห๊ะ!!!!" ถอยจนชิดกำแพง"ฉะนั้น ฉันมีสิทในตัวเธอ" ก้าวเข้ามาพร้อมเอามือรวบเอวแก้วไว้"ทะ..ทำอะไรอ่ะคยองเท ปล่อยแก้วนะแล้วที่เรียกมาจะคุยเรื่องอะไรหล่ะ""ไม่คุยแล้วแหละเปลี่ยนเปนการกระทำดีกว่า" คยองเทพูดพร้อมกับรัดแก้วแน่นขึ้น"การกระทำ การกระทำอะไรปล่อยฉันนะปล่อย""เฉยๆหน่า" จากนั้นคยองเทก้อเริ่มรุกล้ำบริเวณคอของแก้ว
ด้านโทโมะ"ทำไมแก้วไปนาน จังชักเปนห่วงแล้วซิ" พูดแล้วเดินไปดูแก้วที่ห้องน้ำ
ห้องน้ำหวายมาดักรออยู่แล้ว"แก้ว แก้ว แก้วครับอยู่ในห้องน้ำรึเปล่า" โทโมะตะโกนอยู่หน้าห้องน้ำหญิง"อ้าวโมะ มาทำไรที่นี่คะ" หวายทำเดินออกมาจากห้องน้ำ"มาตามหาแก้วหน่ะ แก้วอยู่ในห้องน้ำไม๊หวาย" โมะถาม"ไม่มีหนิ่คะ" แอ๊บไม่รู้แบบสุดๆ"เหนบอกจะมาเข้าห้องน้ำหนิ่ หายไปไหนของเขานะ" ถามด้วยความเปนห่วง"เหนเดินไปกับคยองเทนี่คะ ท่าทางมีความสุขกระหนุงกระหนิงกันเชียว""ว่าไงนะแก้วไปกับคยองเท""ใช่หน่ะซิคะ""แล้วไปทางไหน" ถามด้วยอาการร้องรน"ทางนู้นค่ะ" หวายชี้ทางไปมั่วๆแต่มันเปนทางเดียวกับที่คยองเทพาแก้วไป"ไปนะ" โทโมะวิ่งไปอย่างรวดเร็ว"เดี๋ยวซิคะโมะรอหวายด้วย หึถึงรีบไปก้อเท่านั้นป่านนี้ยัยแก้วมันคงเปนของคยองเทไปแล้วแหละ" หวายตะโกนแล้ววิ่งตามหลังโทโมะไป ส่วนคำหลังบ่นกับตัวเองเบาๆด้วยความสะใจ
ด้านแก้ว"อย่า..หยุดนะ หยุดเดี๋ยวนี้" คยองเทกำลังมีความสุขกับลำคอขาวของแก้ว"หืม ทำไมไม่ชอบหรอ""ใช่ ชั้นไม่ชอบปล่อยฉันเดี๋ยวนี้""ใช่ซิ ฉันมันไม่ใช่ไอโมะหนิ่เธอถึงไม่ชอบ" พูดด้วยความโมโหพร้อมกับเหวี่ยงแก้วขึ้นเตียง"โอ้ย  ปล่อยๆปล่อยนะ" แก้วดิ้นเมื่อคยองเทคลานเข้ามาจับขาเขาไว้"นิ่งๆน่า" คยองเทว่าแบบรำคาญ"นี่เธอ โอ้ย" แก้วหยิบโคมไฟมาฟาดเข้ากับหัวคยองเท"โทโมะช่วยด้วย ช่วยฉันด้วย!!!!!~" แก้วร้องขอความช่วยเหลือ
-----------------------------------------------------------------------------
โทโมะจะช่วยแก้วได้ไม๊นะติดตามตอนต่อไป  รู้สึกว่าทุกคนจะไม่ค่อยชอบนิยายเราเลยอ่ะ
ไม่เม้นกันเลย เราว่าจะเลิกอัพแล้วแหละแต่งไปก้อไม่มีคนอ่าน ตอนนี้อาจจะเปนตอนสุดท้ายนะ