บทเพลงชองฉันกับเธอ

7.4

เขียนโดย toto_you

วันที่ 23 กันยายน พ.ศ. 2554 เวลา 21.36 น.

  15 ตอน
  102 วิจารณ์
  22.85K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

5) อะไรนะ ไม่อยากเป็น

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
รุ่นพี่2-ทำไมให้เด้กปี1อย่างพวกเธอเป็นละ
ป๊อบ-แล้วทำไมละครับ
รุ่นพี่1-ก็มันจะหนักเกิดไปสำหรับพวกนายอะดิ
รุ่นพี่2-พวกประธานมีสิทธิพิเศษก็จริง
รุ่นพี่1-แต่มันจะหนักมากบ้างครั้งไม่มีเวลาเรียนตามสายที่ตัวเองเลือก
รุ่นพี่2-นายโดยหลอกแล้วละนะ
ฟาง-จะยังไงก็ช่างเถอะค่ะรุ่นพี่ช่วยลุกจากโต๊ะของเราได้ไหมค่ะ
ฟางพูดในขณะที่รุ่นพี่เขานั่งโต๊ะไปแล้ว  แต่ก็ต้องลุกขึ้น
รุ่นพี่1-ยังไงก็ระวังละกัน  สู้ต่อไปเพ่อปราบเล้าร้าย กามิกาเซ่เรนเจอร์
เขื่อน-สรุปพี่แกจะให้เราเป็นเรนเจอร์สินะ
เฟย์-คงงั้น
พวกรุ่นพี่ไปหาที่นั่งให้ ส่วนพวกแก้วก็นั่งกินข้าวต่อไป
แก้ว-ว่าแต่พวกแกอะ  ไอ้เฟย์แกรู้ได้ไงว่ะว่าป๊อบเป็นประธาน
โทโมะ-นั้นดิ  ไอ้เขื่อนแกรู้ได้ไงว่าฟางเป็นประธาน
เขื่อน-ก็เดินไปซื่อข้าวด้วยกันอะดี มันเลยบอก
เฟย์-แต่พอกลับมาก็เห็นรุ่นพี่หาเรื่องเธอ
ป๊อบ-แต่ฉัน 2 คนไม่ได้เป็นประธานนะ
แก้ว-อ้าวแล้วใครเป็นละ
เฟย์-ก้แก สอง คนไง
ฟาง-ใช่แล้วละ
เขื่อน-เหมาะสมสุดๆ
ป๊อบ-ตกลง  แก้วกับโทโมะเป็นนะ
แก้ว/โทโมะ-ไม่เอาเฟีย
 
ฟาง-แก้วใจร้าย TT^TT
ฟางแกล้งร้องไห้  แต่นั้นทำให้โทโมะ แก้ว สงสารเลยยอมตกลงไปซะอย่างงั้น
แม้ทั้งสองจะไปว่าที่เพื่อนๆเสนอให้ตัวเองเป็นประธานฝ่ายหญิง/ชาย
แต่พอกลับมาบ้านทั้งสองก้เริ่มบ่น
แก้ว-โทโมะวันนี้กินข้าวไหน
โทโมะ-ประะานกรุ๊ปเป็นไง
แก้ว-อะไรไม่กินละเฟีย ทำกินเองดีกว่า
โทโมะ-ประธานกรุ๊ปนี้ชื่อร้านอาหารนะ
แก้ว-ไม่อยากเป็นประธานอะ
โทโมะ-เรามาทำเรื่องอย่างว่ากันไหม
แก้ว-ฉะ...ฉะ...ฉันไม่พออะ
โทโมะ-เป็นไรของเธอ
โทโมะหยิบเกมใหม่ขึ้นมา  หรือเรื่องอย่างว่านั้นคือเล่นเกมละสินะ
ก๊อกๆๆๆๆ(เสียงคนเคาะประตู)
แก้วเลยเดินไปเปิดประตู
ป้าข้างบ้าน-แก้วป้าฝากลูกป้าหน่อยสิ  ป้าไปตลาดก่อนนะ
ป้าไม่รอช้ารีบวิ่งไปตลาดไม่รู้จะรีบไปทำไหมนะเนีย
เคนตะตอน5ขวบ-พี่แก้วหวัดดีครับ
แก้ว-อ้าวเคนตะ เข้ามาในบ้านก่อนสิ
โทโมะ-ที เคนตะละใจดี
พอเข้ามาในบ้านเคนตะก็เล่นเป็นกามิกาเซ่ไรเจอร์กับโทโมะแต่ให้โทโมะเป็นผู้ร้าย
ส่วนแก้วก็ไปทำอาหารรอ
เคนตะ-ตายสะ โทโมะยากกกกกกกกกกกกกกกก
โทโมะ-รับไปรังสี......เคนตะพี่ยิ่งใส่เคนตะแล้วนะทำไมไม่ตายละ
เคนตะ-เคนตะตายไม่ได้
โทโมะ-ทำไมละเคนตะขี้โกง
เคนตะ-เคนตะไม่ได้ขี้โกง
โทโมะ-งั้น ทำไมไม่ตายละ
เคนตะ-ก็เคนตะเป็นพระเอก  พระเอกไม่มีวันตาย  พี่โทโมะไม่เคยดูหนังหรอกเวลาพระเอกโดนยิงยังไม่ตายเลย
โทโมะ-พี่ยอมละ
แก้ว-หนุ่มๆกินข้าว
ตอนนี้ทุกๆคนก็มานั่งกินข้าวกัน จะยกเว้นก็แต่ป้าข้างบ้านยังไม่กลับมาสักที
เคนตะ-พี่แก้วนี้ทำอาหารเก่งนะฮะ
โทโมะ-ไม่น่าเชื่อว่าจะอร่อยด้วย
เคนตะ-ว่าแต่พี่สองคนเป็น.......
 
 
--------------จบ----ตอน---------------แล้ว-------------------ค่ะ
เจอกันตอนน่า  เม้นเยอะๆนะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา