My love ภารกิจ(รัก)ลับจับนายให้อยู่หมัด

9.2

เขียนโดย yuri

วันที่ 24 กันยายน พ.ศ. 2554 เวลา 19.58 น.

  21 ตอน
  138 วิจารณ์
  35.01K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

4)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ต่อจากตอนที่ 3 เลยละกันเนอะ 
-------------------------------------------
"เกียรติยศ ศักดิ์ศรี และความยิ่งใหญ่ของสตรีฮูลาฮูล่าจะดกลับมายิ่งใหญ่อีกครั้ง และภาระกิจครั้งนี้จะไม่สำเร็จถ้าขาดเทอนะจ๊ะแก้ว" ยัยบ้าสองคนนี่ผายมือมาทางฉัน แล้วฉันเกี่ยวอะไรด้วยฟะ! O_o
 เห็นทีต้องอธิบายให้ฟังก่อน โรงเรียนฉันกะโรงเรียนยัยหวายนมเด้งดึ๋งนะเป็นคู่แค้นคู่อาฆาตกันตั้งแต่ชาติปางก่อน ผุ้ก่อตั้งโรงเรียนเคยเป็นเพื่อนกัน แต่สองเกิดไปปิ้งเจ้าของโรงเรียนเบอร์นาร์ดทั้งสองเลยตั้งกฎบ้าๆ ขึ่นมาเพื่อชิงหัวใจและอำนาจเหนืออีกฝ่าย ผู้ที่จะได้ครองตำแหน่งสตรีหมายเลข 1 จะต้องเป็นคนที่มือหนึ่งของโงเรียนเซนต์เบอร์นาร์ดเป้นผู้เลือกหรือก้คือคนรักของมือหนึ่งนั้นเอง
   ผู้หญิงคนนั้นจะมีอำนาจทุกอย่างอยู่ในมือ นั้งเรียนทั้งสามโรงเรียนจะต้องให้ความเคารพและฟังคำสั่งห้ามขัดขืน และหลายปีที่ผ่านมาโรงเรียนหัวหอม(โรงเรียนของหวาย) ได้ตำแหน่งนั้นไปครอง(มีอยู่ครั้งนึงฟางคบกะพายุแต่ไม่ทันไรก็ถูกหวายแย่งไป)สตรีฮูลาฮูล่าจึงต้องตกอยู่ในฐานะคนรับใช้ แถมปีที่แล้วยังถูกจิกหัวให้ไปทำความสะอาดโรงเรียนหัวหอม(ฉันโดนใช้ให้ไปขัดส้วมด้วย)จะว่าไปมันก็เป็นความอัปยศอดสูอย่างที่ฟางกะเฟรืพูดไปตริงๆนั่นแหละแต่ถึงยังไงคนที่สมควรได้รับภาระกิจก็ไม่สมควรเป้นชั้น
 "นะๆ แก้วขอร้องล่ะ แค่ทำให้มือหนึ่งของเซนต์เบอร์นาร์ดตกหลุมรักเทอเองไม่ยากหรอก"
"พูดง่ายแต่ทำยากนะยะ แันไม่เอาด้วยหรอก" จะให้ฉันไปวิ่งไล่จีบผูชายได้ไงอีกอย่างแันก้พึ่งโดนทิ้งมามาดๆ ฮือๆ
 ฉันหันหลังเตรียมจะเดินออกจากห้องแต่ก็ถูกฟางกะเฟรืรั้งไว้่
"อย่าไปเลยนะ เทออย่ามัวฝังใจกับเรื่องพิชชี่ทำไมป่านนี้นายนั้นคงจะไปมีคงามสุขกะผุ้ชะ...."
"ฟางเท่านั้ TOT"
"โอเคไม่พุดแก้วก้ถือโอกาสนี้รักษาแผลใจด้วยเลยสิ"
"ใช่ๆ มีผุ้ชายคนใหม่ใ้ลืมเก้งคนเก่ายังไงล่ะ>w<"
มันฟังดูทะแม้งๆนะยะ ยัยเฟร์เย่
"อย่ามาเกลี่ยกล้อมฉันซะให้ยาก ฉันไม่อยากหาเหาใส่หัวอีก"
"เดี๋ยวก่อนสิแก่ว ภาระกิจนี้มีเทอคนเดียวเท่านั้นที่ทำได้เชื่อฟางสิ"
"ทำไมต้องเป็นฉันด้วยทำไมไม่เป็นเทอล่ะฟาง เทอเป็นถึงประทานนักเรียนนะ"
"ก็ไอ้หมอนั้นทั้งเถื่อน ดิบ โหดน่ากลัวจะตายชัก ใครอยากจะเอาชีวิตไปเสี่ยงกับคนพันธ์์นั้นเ่ล่า อุ๊บ ไม่ใช่ๆ" ฟางเผลอหลุดความจริงออกมา
หน็อย มิน่าถึงได้โยนมาให้ฉันแบบนี้
"หัวเด้ดตีนขาดยังไงฉันก้ไม่ตกลง"
"ก็ได้ถ้าอย่างน้นฉันจะต้องเปิดโปงว่าเทอโกงการประกวดเทพีฮูลาฮูป"
"มะ..ไม่ได้นะ"
"ฉันจะป่าวประกาสให้ทั่งโรงเรียนเลยว่าเทอเอาส้มตำปลาร้าค้างสามคืนให้ผุ้ประกวดคนอื่นๆกินจนแข่งกันวิ่งเข้าห้องน้ำถ้าคนอื่นรู้มีหวัง...หึๆๆ"ฉันต้องโดนรุมกระทืบแน่ๆเลย
"ว่าไงล่ะ ถ้าไม่ตกลงฉันจะป่างประ..."
"ตกลงๆ ยอมแล้วจ้าฟาง"
"เยส สำเร็จ" ยัยสองคนนี้ทำท่าดีใจออกนอกหน้า
ยัยเพื่อนเลวมีความสุจบนความทุกข์ของผู้อื่น
"ความหวังของทุกคนอยู่ในมือเทอแล้วนะแ้ก้ว อย่าทำใหุ้กคนผิดหวังล่ะ*O*"
ฟางกุมมือฉันไว้พลางทำตาระยิบระยับ นี่มันอะไรกันทำไมต้องเป็นช้านนนน!!!
(^o^)/  หน้าฟางกะเฟร์
(ToT) หน้าแก้วใจผู้น่าสงสาร

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา