อดีตรักข้ามเวลา

 
  ห้างสรรพสินค้ารายใหญ่แห่งหนึ่ง  ผู้คนมากมายมีจุดมุ่งหมายที่เดียวกัน  กลอง กฤษฎิ์คณิน  ชายหนุ่ม
เจ้าสำอางค์อายุ 24 ปี  รูปร่างสูงสันทัด คิ้วหนานัยต์ตาคมเข้มผิวขาวคล้ายกับคนญี่ปุ่น 
ตอนนี้ชายหนุ่มกำลังสนใจเกมส์จับคู่ที่กำลังหาผู้กล้าเข้ามาเสี่ยงโชค  กลองมีนิสัยชอบแสดงออก
และรักการเสี่ยงโชคเป็นที่สุด  ทำให้พี่สาวของเขาเกตุ ต้องกุมขมับเพราะเจ้าหล่อนนั้นต้องการจะกลับบ้าน   
" กลอง พี่จะรีบกลับบ้านนายได้ยินพี่ชัดมั้ย "  เกตุ หรือ เกศสุรางค์  หญิงสาววัย 28 ปี  ที่มีนิสัยค่อยข้าง
ที่จะติดบ้าน ไม่ค่อยที่อยากจะออกไปไหน  ผิดกับกลองที่มีนิสัยชอบเที่ยวและรักสนุก 
"  ได้ยินแล้วน่าพี่เกตุ  แล้วถ้ารางวัลใหญ่เราได้ไปเที่ยวเมืองจีน เลยนะพี่  "ชายหมุ่มเอ่ยอย่างกระตือรือร้น
เพื่อว่าพี่สาวที่ติดบ้านนั้นจะได้คล้อยตามไปกับคำพูดของเขาบ้าง 
"  นายก็รู้ว่าพี่ไม่อยากอยู่ที่นี้นาน  ๆ  " 
 " โธ่ พี่เกตุ แค่ครั้งเดียว ถ้าผมเอาชนะไม่ได้นะ เรากลับบ้านกัน โอเคป่ะ  "  ชายหนุ่มเอ่ยทุกยุธวิธีเพื่อให้
เกศสุรางค์นั้นยอมโอนอ่อนให้  และในที่สุดเขาก็ทำได้สำเร็จ 
"  ก็ได้...ครั้งเดียวนะ ถ้าไม่ได้เรากลับ  "  ชายหนุ่มพยักหน้าออดอ้อนพี่สาวอย่างเอาใจ  ทำให้เกศสุรางค์ยิ้มพร้อมกับหยิกแก้มชายหนุ่มอย่างนึกหมั่นไส้ 
"  ไม่ต้องมาอ่อนพี่เลยนะ ไปสมัครเสียทีสิ  "  ชายหนุ่มยิ้มพร้อมกับไปขอพนักงานที่เกี่ยวข้องขอลงแข่ง 
ทันทีที่กลองนั้นก้าวขึ้นไปบนเวทีการแข่งขัน  สาว ๆ ไม่ว่าจะน้อยใหญ่ หรือ หนุ่มประเภทสอง ต่างพากัน
กริ๊ดกราดมองมาที่กลองเป็นตาเดียว  แล้วกรรมการก็เป่านกหวีดเพื่อเริ่มการแข่งขัน 
เกมส์จับภาพทั้งสิบภาพชายหนุ่มค่อย ๆ ทำลายลงที่ละภาพข่มขวัญคู่ต่อสู้ได้อย่างง่ายดาย  จนในที่สุด
กลองก็สามารถเข้าชนะคู่ต้องสู้ไปได้สำเร็จ ด้วยระยะเวลาที่ห่างกันอย่างขาดรอย  แล้วกลองก็แข่งกับคู่ต่อสู้
คนต่อไป   จนสามาถเอาชนะได้หมด ในที่สุดรางวัลที่ 1 ก็ตกเป็นของเขาอย่างไม่ต้องสงสัย 
ผู้ดูแลการแข่งขันยิ้มแสดงความยินดีให้กับเขาพร้อมกับมอบของรางวัลให้  กลองรับรางวัลนั้นมา
พร้อมกับเอ่ยขอบคุณยิ้มหน้าระรื่นมาหาพี่สาวที่รออยู่ด้านหน้าเวที 
 "พอใจหรือยังพ่อคุณ ได้รางวัลสมใจแล้วนี้ พาพี่กลับบ้านได้หรือยัง   " 
" ได้แล้ว  ทางเจ้าของรางวัลบอกว่าพร้อมออกเดินเมื่อไรก็ไปได้เลย  เพราะตั๋วเครื่องบินนี้ไม่ได้ระบุวัน 
พร้อมเดินทางเมื่อไรก็ได้   "  กลองยิ้มให้พี่สาวพร้อมกับเดินออกมาจากพื้นที่ตรงนั้น  แต่แล้วก็มี
พนักงานเรียกกลองพร้อมกับวิ่งเข้ามาหาเขา
 " ขอโทษนะค่ะน้องกลอง  การไปเที่ยวเมืองซีอันไม่ได้ระบุวันไว้ แต่ต้องเป็นสิ้นเดือนนี้นะจ๊ะ   " 
ทางพนักงานเอ่ยขึ้น  ทำให้กลองต้องดูกำหนดการอีกครั้ง 
"  เอ๊ะ...จริงด้วยสิ ขอบคุณครับ  "  ว่าแล้วกลองและเกตุก็เอ่ยขอบคุณพร้อมกับเดินออกมา 
"  นายจะไปสิ้นเดือนนี้เลยเหรอ  ให้ใครไปเป็นเพื่อนไหม "
" ก็..พี่เกตุไงครับ   "
" เฮ้ย ! จะบ้าหรือไง  แดนเขาต้องไปธุระทางใต้  และแน่นอนเขาต้องการให้พี่ไปด้วย  "  แดน หรือ แดนไตร 
 พี่เขยของกลอง เจ้าของธุระกิจใหญ่ต้องออกเดินทางไปตรวจงานที่ต่างจังหวัดอยู่บ่อยครั้ง  
และการไปทุกครั้งแดนไตรมักจะติดพ่วงภรรยาของเขาไปด้วยเสียตลอดงาน   
 "อ้าว...ซะงั้นแร่ะ เดี๋ยวลองไปถามไอ้เพรช มันดูก็แล้วกัน  " 
เมื่อทั้งสองกลับมาถึงบ้าน  กลองหยิบโทรศัพท์โทรหาเพื่อนรักของเขาทันที 
"  ฮาโหล  เพรชเหรอ วันศุกร์ที่จะถึงนี้แกว่างรึเปล่า วะ  "
( ไปไหนอีกล่ะมึง ) เสียงปลายสายเอ่ยตอบกลับ 
"  เอ่อ...กูถามว่ามึงว่างมั้ยเสือกดันมาย้อน   "    กลองด่ากลับไปยังอีกฝ่ายด้วยน้ำเสียงไม่พอใจเล็กน้อย
 ( เออ...ว่าง  )
"  งั้นมึงเตรียมเก็บเสื้อผ้าได้เลยนะ  เราจะไปจีน  เมืองซีอันกัน  แค่นี้นะไอ้เพรชเปลืองตังค์ค่าโทร  " 
 ว่าแล้วกลองก็ว่างโทรศัพท์ อีก 2 วันก็จะถึงกำหนดการเดินทาง กลองจึงเตรียมเสื้อผ้าที่จะไป กำหนดวัน
3 วัน 2 คืน     
 
+++++++++++++++++++++++++++++++