The Final Sky:หน้ากากแห่งการปฏิวัติ

"เฮ้ย!!~"ผมตื่นตกใจพุ่งพรวดขึ้นมา ด้วยความหวาดกลัว....อะไรกันเรียกอันแหบแห้งเมื่อกี้.....มัน....
"คุณหนูครับ/คะ!?"เอวานและอาบาราอิ คนใช้ประจำบ้านขอผม ที่ต้องค่อยตามติดผมตลอด24ชม. ซึ่งมันทำให้น่าเบื่อก็จริงแต่ว่า สำหรับเด็กอายุ16 อย่างผมคงไม่เบื่อหรอก เพราะ 2คนนี้มักแย่งกันดูแลผมเสมอ ผมไม่เบื่อเลยฮ่าๆ! เอวาน เป็นคนที่เลือดร้อน และ มุทะลุ มีความสามารถในการต่อสู้ประชิดตัวสูง และ ชอบอ่อยผมเพื่อให้ผมอยากเอามหาปืนใหญ่ของผม ไปในถ้ำมังกรของเธอ ส่วนอาบาราอิ เขาเป็นคนที่ เยือกเย็น และมีความสามารถในการใช้ปืน ระดับสูงสุดเลยก็ว่าได้ มักจะค่อยขัดขวางเอวานที่จะได้ให้ผมเสียหนุ่ม=...=และมีครั้งหนึ่งบอกให้ผมไปทำ'หมั่น'เพื่อไม่ให้มีลูกกับเอวานจะได้ปลดปล่อย.....เฮ้อ ชีวิต..........
"ม...ไม่มีอะไร= =..."ผมพูดพลางขยี้ตาแล้วหยิบแว่นขึ้นมาใส่"กี่โมงแล้วเหรอ อาบาราอิ...."
"7.50น.ครับ....."
"7.49น.ต่างหากคะ....."
"7.50น.ครับ"
"7.49น.คะ"
"7.50น."
"7.49น."
"7.50น."
"ช้าน!!~บอกว่า7.49น.ยะ!!~"เอวานทนไม่ไหวลุกพรวดมาง้างหมัดพุ่งพรวดเข้าไปต่อยอาบาราอิ..."ตาบ้า!!~"อาบาราอิไม่รอช้าหยิบปืนขึ้นมาชี้ที่หน้าของ เอวาน"ผมไม่ชอบนิสัยสวะๆอย่างคุณเอาเสียเลย..ชอบใช้กำลังแล้วก็หมัดหนักอย่างกะช้างตัวผู้ท่อยู่ในช่วงฟิตปรั่งสุดๆ......"เอ่อ...ผมว่าเหมือนช้างตัวเมียประจำเดือนไม่มามากกว่า....
กาอาระ...
!!
"พอเหอะครับอีกไม่นานจะสายแล้ว....."ผมลุกขึ้นมาจากเตียงแล้วตรงดิ่งไปในห้องน้ำ ผลรับเป็นอย่างที่คาดไว้ พวกเขาสองคนหยุดนิ่ง แล้วเดินไปหยิบชุดนักเรียนมาให้ผมใส่พร้อมจัดตารางสอนให้.....
วิ้ง!!~
"วันนี้ฉันไม่ไปโรงเรียน......"ผมเห็นภาพที่ผมโดนถือถังน้ำยืนหน้าชั้นเรียนแล้วหนักจนทนไม่ไหวล้มหกคะเมน จนบาดเจ็บกระดูกหัก2ท่อน เลือดไหลเป็นทางทำให้ผมสยิวมาก....ผมรู้ว่าการไม่ไปโรงเรียนครั้งนี้ เป็นการดีกว่ามากๆ เลย.......เหอะๆถ้าไปผมตายแน่.......
"เอ่อ....แต่ว่า...คุณหนูครับ..."อาบาราอิจะเอ่ยอะไรสักอย่างแต่ว่า........
"วันนี้ คุณหนูมีสอบคะ....."เอวาน...ทำไมเธอจำแม่นอย่างงี้..........
"..."ผมนิ่งเงียบเหมือนกับว่า โดนงูอนาคอนดารัดจนเจ็บจี๊ดไปถึงหัวใจ......ให้ตายเหอะ!!~
--------------------------------------------
วิ้ง!!~
ผมจะโดนทำโทษเพราะว่า...ผม....
วูบ!!~
"โอ๊ะ!?"ผมตกใจจนต้องลืมตาขึ้นหลังจากทำการทำนายอนาคต....ในห้องเรียน.....ผมไม่เคยเป็นแบบนี้ขณะทำนายอนาคต อยู่ดีๆก็ขาดหายไปดื้อๆ...นี้มันอะไรกัน.....สงสัยวันนี้ผมคงคิดมากไปเองละมั้ง.....มันแค่บังเอิญ ใช้มันแค่บังเอิญ....อีกครั้งดีกว่า......
วิ้ง!!~
กาอาระ.....
กาอาระ......
ส...เสียงนี้มัน...อะไรกัน...มันใกล้มาเรื่อยๆ...มันใกล้มาเรื่อยๆ....อ๋อ.......เรารู้แอล้วเราโดนลงโทษเรื่องอะไร.....ตอนเราทำนายอนาคตเราต้องหลับตา....แล้วพอเราลืมตาขึ้นมาเราก็จะพบอาจารย์จ้องหน้าเราอยู่!!~แน่นอนเลย!!~
กาอาระ........
ลืมตา!!~
วูบ!!~.....
ตูม!!~
------------------------------------------
เสียงระเบิดดังขึ้นภายนอกห้องเรียนของกาอาระ ต้นเสียงอยู่ที่สนามกีฬาใกล้ๆบริเวณตึกการกีฬาและโกดังเก็บของ......เสียงนั่นมัน!?
------------------------------------------
กี๊ซ!!~
!?
ผมลุกขึ้นจากที่นั่นแล้วมองไปที่ต้นเสียง....มันคือ....ฟินิกซ์สีดำในเทพนิยาย....โธ่...ใครไปปล่อยไอ้บ้านั่นออกมาบินเหนือน่านฟ้าอากาศฟะ แล้วทำไมไม่เห็นมีเครื่องบินมาสอยมันเลย....ให้ตายสิ!!~....แล้วมันมาจากไหนฟะ!!~
ทันใดนั่นมันก็หันมามองผม......สายตานั่น!?
ซู่ม!!~
ตูม!!~
ลูกไฟพุ่งเข้ามาในห้องผมในชั่วพริบตาทำให้ห้องเรียนของผมกระจุย.......ตัวผมกระเด็นออกไปจากห้อง......บัดซบ!!~ยังไงก็ดีที่หัวเราไม่เป็นไร!!~
อนาคต!!~
วิ้ง!!~
กาอาระ........
วูบ!!~
"เฮ้ย!!~"ไหงทำไมผมถึงทำนายอนาคตไม่ได้!!~
"คุณหนู!!~"เอวานพุ่งพรวดเข้ามาจับผมก่อนที่ผมจะตกลงไปนอนนิ่ง.....
ปัง!!~
เสียงปืนของอาบาราอิก็ดังตามมา......โอ้วพวกเขาพร้อมใจมาช่วยฉัน..........
ฟิ้วๆๆๆๆๆๆ!!~
โอ๊ะ......มีบางอย่างพุ่งเข้าไปหาฟินิกซ์สีดำนั่น....มันเป็นอะไรที่ใสๆ....แหลม...ใหญ่...มันคือน้ำแข็ง!?จะบ้าเหรอ นี้ยังฤดูร้อนอยู่เลย...ไหงมีน้ำแข็งละ แถมพุ่งเข้าไปหาฟินิกซ์ดำด้วย!? ตัวต้นเหตุละ!?.......ผมหันไปมองทางซ้าย....หลังจากที่เอวานเอาผมลง...ผมเจอโอคิคาว่าที่กำลังล่อแล่...ไอน้ำเกาะเต็มตัวไปหมด.....หรือว่า.......
"ไอซ์ เอเลเมนท์!!"โอคิคาว่าชี้มือไปที่ฟินิกซ์สีดำพร้อมเอ่ยคาถา บลาๆ ทำให้ก่อนน้ำแข็งพุ่งเข้าไปใส่ฟินิกซ์อีก....แต่มันไม่เป็นอะไรเลย...มันกลับทำให้โอคิคาว่าแย่ลงไอน้ำเริ่มกินตัวเธอ.......ฟินิกซืปัดเอวานแล้วกระพือปีกใส่อาบาราอิ ทำให้ทั้งคู่กระเด็นลอยไปฟาดกับกำแพงโกดังเก็บของอย่างจัง
"อาบาราอิ เอวาน!!~ โอคิคาว่าคุง!!~"ผมตกใจมาก!!~แต่ที่ตกใจกว่าก็คือ ฟินิกซ์พุ่งเข้ามาหาผมแล้วฟาดผมกระเด็นออกไปกลางอากาศ.....
"คุณหนู..อั๊ก!!~"อาบาราอิพยายามลุกขึ้นแต่ไม่ไหว...แค่ประคองสติก็แทบแย่แล้ว...
"อึ้ก..."ผมเริ่มมีสติเลือนลาง....
กาอาระ........
แกเป็นใครกัน...ทำไมเรียกชื่อฉันอยู่ได้...ฟะ.....
อาภรณ์อสูรของเจ้า....จงเรียกชื่อข้า....
...จะบ้ารึไง...เราไม่เคยพบกันแล้วอาภรณ์อสูรคืออะไร.....
คืออนาคตของเจ้า...กาอาระ....จงอย่าใช้สมอง....แต่จงใช่ใจสัมพันธ์...
--------------------------------------------------------
ตูม!!~
ฟินิกซ์ที่กำลังจะบินไปได้หยุดปีกไว้แล้วหันมามองร่างของกาอาระ......พบว่ามีแสงสีดำ..แดง...ขาว ปนกันมั่วไปหมด........แล้วร่างก็ค่อยๆเลยขึ้นมา......
"ความมืดที่กลืนกินทุกสรรพสิ่ง.....เพลิงจงเผาผลาญศัตรู...แสงจงนำทางข้า!!~ยาฉะ(ปีศาจ_________)"ผมจำชื่อของนายได้แค่นั่นแหละ....ยาฉะ!!~จากนั่นแรงระเบิดมหาศาลก็พุ่งมา.....เสื้อคลุมสีดำเหมือนยมทูต....เคียวสีแดงด้ามจับสีขาว....และดาบสีแดงฉานเยี่ยงเลือดที่ถูกเพลงกลืนกิน........
"ยาฉะรึ..."ชายคนหนึ่งมองกาอาระอยู่...."น่าสนุก.....
ติดตามตอนต่อไป....