ยัยจอมซนทะลุมิติ Reborn (yaoi)

3.3

เขียนโดย aom_yaoi_นิยายต่างๆ

วันที่ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555 เวลา 13.19 น.

23 บท

8 วิจารณ์

40.78K อ่าน

22) ความวุ่นวาย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

22

ความวุ่นวาย

ก็อยากจะบอกจริงๆนะว่า 'ไอหมอ' นี่มันคิดจะทำอะไรกับผมน่ะ!? ทำไมต้องยื่นหน้ามาหา? ทำไมต้องจ้องตาไม่หยุดด้วย? อยากตายคากำหมัดของผมไหมล่ะ? ผมมองฮิบาริอย่างกลัวๆ(ตะกี้จะชกไม่ใช่เหรอ?)และรีบผละเจ้าคนตรงหน้าให้ออกไปจากตัวของผม
"ฮะ . . . ฮิบาริ!! นายเป็นอะไรไปน่ะ?! จู่ๆจะ . . . เฮ้ย!!ฟังที่ฉันพูดสิ!!~" ผมโดนฮิบาริกดลงเตียงอย่างไวโครต นี่คิดจะจับผมกดใช่ไหม!!! =[]=
ฮิบาริใช้สายตาตัวเองสำรวจตัวของผมคงต้องพูดใหม่สินะ สำรวจร่างกายและใบหน้าด้วยสายตาที่ไร้ความรู้สึกสุดๆ!! แต่เอ่? . . . นี่เป็นครั้้งแรกที่เราโดนจับวางไว้บนเตียง นั่นก็แสดงว่า . . . . . . . . . ไอหมอนี่คิดจะขมขืนผม~!!!! =[]= โอ้NO~~!!! ชีวิตสาวน้อย(?)อย่างผมจะโดนคนอย่างหมอนี่ขมขืน ไม่ๆๆๆๆ ผมรีบลุกขึ้นแต่ฮิบาริก็ยังคงใช่มือใหญ่ๆกดหัวผมลง
"ฮิบาริ!!ตั้งสติหน่อย!!นี่ฉันนะ!ไม่ใช่สึนะ ไม่ใช่ ซาวาดะ สึนะโยชิ ซะหน่อย! เฮ้! . . . ตื่นสิเฟ้ย!!"
. . . . . . . . . .
. . . . . . . . .
. . . . . . . .
. . . . . . .
. . . . . .
(เงียบ~)
"ฮิ . . . บาริ"
"ทำไม?" ฮิบาริปริปากพูดอะไรสักอย่าง
"ทำไม?"
"ทำไมเธอถึงเหมือนเจ้าสัตว์กินพืชนั่น"

เอ๊ะ? . . . อะไรเย็นๆน่ะ? เฮ้ย!!!ฮิบาริร้องไห้ =[]= ผมไม่ผิดนะๆ!!

"สึนะเหรอ? คนอย่างฉันไม่เหมือนหมอนั่นนะ" ผมสบตามองฮิบาริ "อย่าร้องไห้สิ . . . ใบหน้าของนายเดี๋ยวก็ได้เหี่ยวแห้งหรอก เหี่ยวแห้งเพราะความรัก ที่ไม่สามารถปกป้องคนที่รักได้ ไม่เข้าใจความรู้สึกของเขา ไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไร อยากจะพูดอะไรเราก็ไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ นายยังสับสนเรื่องความรักสิ . . . นะ" อยู่ดีๆฮิบาริก็ซบอกผมอย่างไว นี่คิดจะปิดใบหน้าตัวเองสินะ
"เธอมันก็แค่สัตว์กินพืชที่ชอบพูด . . . มากก็เท่านั้น"

นี่ๆๆ . . . น้ำตาไหลถึงข้างในแล้วนะ เจ้าฮิบาริ แต่หมอนี่ก็เหมือนเราหน่อยแฮะ ร้องไห้กว่าจะหยุดก็อีกนาน ฮึๆ

"ฮึๆ . . . " ผมหัวเราะเบาๆ
"อย่าหัวเราะนะ เดี๋ยวพ่อจับขย่ำเลย อยู่เฉยๆแล้วเป็นหมอนของผมซะ"
"ครับ . . . ครับ"
ถึงแม้คนคนนี้จะปากเสีย แต่ก็เหมือนเรานั่นแหละ ท่าทางที่แสนเย็นชา แต่ภายในนั้นช่างอ่อนโยนเกินคำบรรยาย ถึงแม้จะมีข้อเสียเยอะก็ตามแต่ข้อดีก็มีด้วย ผมค่อยๆเอื้อมมือไปลูบหัวฮิบาริเบาๆ แต่ว่า . . . ตัวหมอนี่หนักชะมัด = =* อยากจะถีบให้ออกไปเลยแฮะ ตัวก็ยิ่งสูงๆกว่าผม ผมแค่ 150 ซม. เองนะ มือของฮิบาริก็ไปลูบแขนผมจนผมถึงกับเกร็งเลย หมอนี่ . . . ยังตื่นอยู่เหรอ?!!!! อย่ามาลูบแขนสิขนรุกเฟ้ย!!! =[]=

"ออมจะเป็นอะไรไหมนะ . . . รู้สึกไม่ดีน่ะ" แบมทำท่าเป็นห่วง
"เขาบอกว่าคนราศีพฤษภจะเจอกับเรื่องดีๆน่ะ ไม่ต้องห่วงนะ(เราว่าเจอเรื่องร้ายมากกว่านะ = = :ออม)"
"งั้นเหรอๆ ^^ อ๊ะ! สึนะเรียกแล้ว ไปก่อนนะ 0 0 ฉันลืมไปอย่างหนึ่งด้วย . . . พรุ่งนี้ไปเที่ยวว่ายน้ำไหม ^^ "
"ไปสิๆ ^^ "บีมกับแอนประสานเสียง
"เดี๋ยวฉันจะโทรหาน้องบ้าก่อนนะ แล้วจะมาบอกว่าไปกี่โมงน่ะ"
"จ้า~"

เธอนั้นคือองค์หญิง~ส่วนผมเป็นเพียงข้ารับใช้~ติ๊ด!
ผมค่อยๆเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ที่วางไว้บนโต๊ะอย่างช้าๆแล้วรับสายอย่างไวก่อนที่คนที่นอนซบอกจะตื่นก่อน
"ฮัลโหล ใครฮะ~ . . ."
[ฮัลโหลออม พี่เองนะ พรุ่งนี้ว่างรึเปล่า?]
"พี่เองเหรอฮะ . . . พรุ่งนี้ว่างฮะ ทำไมเหรอฮะ?"
[ก็จะไปว่ายน้ำกันน่ะ จะไปไหม?]
"ไปว่ายน้ำ!? ปะ . . . เฮือก! = =;;" ผมมองฮิบาริที่ปล่อยออร่าออกมาจนรู้ว่าพูดอะไรในใจว่า 'จะไปงั้นเหรอ~' นะ . . . น่ากลัว T^T
[เอ่?พูดอะไรนะ พี่ไม่ได้ยิน]
"ผม . . . แปปนึงนะครับ^^;;" ผมรีบพักสายก่อนแล้วหันไปมองฮิบาริอย่างไม่เข้าใจสุดๆ "ทำไมไม่ให้ฉันไปอะ!?"
"ถ้าเกิดเธอไป . . . ผมก็จะไปด้วย"
"ไม่เอา!ฉันไม่ให้ไป!"
"จะไป"
"ไม่ให้ไป!"
"จะไป"
"ฮึย~ . . . "

หมดความอดทนกับหมอนี่ชะมัด!

"จะไป . . . "
"ก็ได้ๆ!! . . . อีตาบ้า!"

ติ๊ด . . .

[ไปไหม?]
"ฮะ ผมไป . . . แถมใครบางคนจะไปด้วยคนหนึ่ง"
[ใครล่ะ?]
"เจ้าบ้าเอาแต่ใช้ . . . เฮ้ย!!ขอโทด!~ขอร้องล่ะ!อย่าถอดเสื้อฉันสิเฟ้ย!!~"จู่ๆฮิบาริก็แกะกระดุมผมอย่างเฉย "เฮ้ย!!! . . . แค่นี้นะฮะพี่!!"

ติ๊ด!

"เจ้าบ้า! ใครใช้ให้มาแกะกระดุมน่ะ! ถึงแม้ฉันจะกลายเป็นผู้ชายก็นะ! . . . ยังจะหลับอีก!?"

บท 21

สารบัญ

บท 23