ขอสืบใจคุณ ให้ผมรักหน่อยนะ [คะ ;) ] (TK)

  

-----------------------------------------------------------------------------------

ตอนที่ 3

“ตับ ตับ…ตับ…ตับ… ตับ!!!”

 

Kaew Talk To…Tomo

หลังจากที่เราจ้องตากันเหมือนคู่กัดเมื่อสามชาติที่แล้ว แล้วยังไม่หายราวีกัน เราจ้องตากันเป็นฟืนเป็นไฟ โทโมะดูท่าจะไม่ยอมแก้ว แล้วแก้วก็ไม่ยอมโทโมะเหมือนกัน แก้วยอมให้โง่อ่ะดิ ชิชะ!!!

อยู่ดีๆก็มีเสียงพี่สตารฟ์ดังขึ้นเป็นระยะๆ แก้วถึงกับต้องหันไปมองต้นทางเสียงที่มันดังมา

“น้องโทโมะๆ สาวๆ 35 คนที่มีทมาครบแล้วๆ” นี่เราสองคนเถียงกันจนน้องๆมีททั้ง 35 คนมาครบเชียวหรือนี่!!! โหห…อึดใช้ได้แหะ!

“แล้วอีสาวนี่ใครอ่ะ??” พี่สตารฟ์สี่คนที่เหลือมองแก้วเป็นตาเดียว เฮ้ย!! อย่ามองแบบนั้นเซ่ คนสวยอายนร้า… คริๆ

“เฮ้ย!!! ขโมยใช่ก่อๆ จับตัวโล้ด” แล้วพี่สตารฟ์สำเนียงอีสานก็ตะโกนโวยวาย

“เฮ้ย! ม่ายช่ายแล้วนิ๊ นิ๊สตารฟ์ไหมเบ่อะ?? อึ๊ ม่ายช่ายหลาววว” เอ่อ…ช่ายแล้วนิ๊ เอ้ย!!!

“หรือว่า จะเป๋นก๋นเหนือเหมือนกับเราอ่ะเจ้า” เอ่อ…เจ้า!!!

“นี่ๆ มากันคนละภาคเลย เอาภาคกลางเนี่ยะแหละ ตกลงเธอเป็นใคร มาทำอะไรในนี้ ที่ตรงนี้มันที่สตารฟ์ เข้าใจมั้ย??”

“เอ่อ…ฟังหนูก่อนค่ะ”

“ฟังไอไรหลาวอ่ะ???” เอ่อ…ใครก็ด้าย ช่วยแปลให้แก้วที…แก้วฟังไม่รู้เรื่องอ่า!!!! (ซวยแล้วๆ พี่เรา)

“หนูเป็นนักข่าวบันเทิง แค่มาเก็บเกี่ยวข่าวดีๆน่ะค่ะ แหะๆ” พี่สตารฟ์ 4 คนถึงกับ อ๋อ…

“อื้ม…พี่เข้าใจและ จะมาเก็บตกงานมีทใช่ป่ะ??” นั่นไง คริๆ

“ใช่แล้วคร้าๆ อิอิ” แก้วพยักหน้ารับแบบพัลวัน (อย่าปัดเลย อิอิ)

“เอ้า!!! มัวยืนอยู่ทำไม ก็ไปถ่ายซะเซ่!!!” เอ้อ!! แก้วเกือบลืม

(ส่วนโทโมะเดินออกไปตั้งแต่พี่สตาร์ฟเรียกแล้วจร้า… อิอิ)

 

ห้องมีทแอนด์กรี๊ด (แก้วขอกรี๊ดด้วยได้ป่ะ?? อิอิ)

แก้วสงสารสาวน้อย 35 คนจังเลย อุตส่าห์ยืนคอย ก็นายโทโมะเพิ่งกินข้าวเอง

พอแก้วเดินเข้ามาในห้องมีทถึงอ่ะ โหยย…ไม่มีกระจิตกระใจเวทนาสาวน้อยข้างนอกเล้ยยย

แก้วเชื่อแล้วล่ะ ว่าสาวน้อยแค่คนเดียว นายโทโมะก็เทคแคร์ไม่ถึง -^-!!!

แก้วกำลังยืนพิงผนังแถมกอดอกแอบเหล่มองนายโทโมะ นายนี่กินข้าวช้ามากกก

กินข้าวอย่างกับตักขี้เหลวเข้าปาก (พูดได้น่า แหวะ มาก)

“เหล่ ทำเหล่ มองออะไรมิทราบ” นายนี่กินข้าวกำลังเห็นแก้วมองพอดี เลยซักไซ้ถามเอาหน้าดื้อๆ

อายคนบ้างสิยะ! อย่าลืมว่าแก้วทำอาชีพอะไรน้า… ><!!!

“กินข้าวไปเลย ไม่ต้องพูดมาก” แล้วแก้วก็เมินหน้าหนี (เขินหรอ??) ไม่ใช่อ่ะ แก้ว รำคาญ!

“หมดมื้อข้าวไปแล้ว” ห๊ะ!!! หมดมื้อข้าว

“น้องโทโมะแ_กตับม่ายยย??? พี่ซื่อยำตั๊บมาห๊ายยยนิ๊” อะไรแล้วนะ แก้วได้ยินไม่ชัด

“อะไรแล้วนะคะพี่ อะไรตับๆแล้วนะคะ”

“นี่! ไปตับที่อื่นได้ไหม?? อยากกิน ตับ ตับตับ ตับ ตับ หรอ???” ตับบ้านเตี่ยนายสิ โทโมะ!!!

“ฉันถามพี่สตารฟ์ ไม่ได้ถามนายยยย” แก้วแอบก้มลงกระซิบบอก นายโทโมะมีท่าทางเยาะเย้ยไปมา

“แล้วใครว่าฉันคุยกับเธอล่ะ??? คิๆๆ” แอบหัวเราะกวนนะ หึ๊ยยย!!!

“ยำตับหรอ??คับ พี่หลวงแจ้ง” สตารฟ์บ้าอะไรวะ ชื่อ หลวงแจ้ง ตลกแป๋งเลย ><!!!

“ช่ายแล้วนิ๊ น้องโมะจะกินม่ายยย??”

“สักนิดก็ดีครับ” แล้วนายนี่ก็ตักตับเข้าปาก แก้วก็กินตับนะ แต่ตับที่แก้วกินนี่เพื่อไว้บำรุงเลือดหรอก

จริงๆแก้วไม่อยากกินสักเท่าไหร่เลย แต่เพราะมันจำเป็นต่อความสาวความสวยเรา คริๆ (เกินไปพี่)

“เหม่ออะไรน่ะ ยัยแก้ว” เสียงโทโมะทักขึ้น แก้วถึงกับสะดุ้งตกใจ โหยย…มาปลุกขวัญ เดี๋ยวเหนี่ยวไกลไป 50 ไมล์ดีมั้ยเนี่ยะ??? ชิชะ!!!

“เรื่องของฉัน นายไม่เกี่ยว”

“กำลังจะคิดแผนฮัลนีมูนกับพี่หลวงแจ้งอยู่หรอ?? เห็นมองพี่เขาตานี่ เป็นประกาย วิ้งวั้งๆ นัยต์ตานี่ ดี๊ด๊าๆไม่หยุดเลยนะ เหอะๆ” พูดจาวอนนะเนี่ยะ??? เดี๋ยวเอายำตับกรอกปากตายหรอก

(วอนเธอฮัก กับ รักจังแก คริๆ)

“มองหน้า อย่างกับจะเอาอะไรกรอกปากฉันว่างั้น…”

“เตี่ยนายและกัน ไม่ใช่ฉัน เชอะ!!!” แก้วพูดจบสะบัดก้นเดินหนีออกจากอาณาเขตที่นายนี่อยู่

“เอาล่ะๆ พี่โทโมะของน้องๆสิบคนแรกพร้อมแล้วนะจ๊ะ” พี่สตารฟ์ที่คุมน้องๆข้างนอกก็พูดขึ้น

แล้วแก้วก็เตรียมหยิบกล้องถ่ายเพื่อที่จะถ่ายนายตาบ้านี่

แล้วพี่สตารฟ์ก็ให้น้องๆทั้ง 10 คนแรกเข้ามาก่อน เราก็มีหน้าที่ถ่าย

“พี่โทโมะตัวจริงน่ารักจังเลย”

“นั่นสิ อิอิ” น้องๆเขาก็พูดคุยกันแค่ 2 คน ชมว่านายนี่หล่อ นายนี่น่ารัก (ตายแหละ)

นายโทโมะก็บิรหารเสน่ห์โดยการ ยิ้ม ยิ้ม และ ยิ้ม!!!

แต่ถ้าให้แก้วพูดตรงๆ เวลานายนี่ยิ้มก็หล่อดีนะ (แอบลำเอียงหรอ??) เห้ย! เปล่าสักหน่อยยย

แล้วน้องๆทั้ง 10 คนรอบแรกก็ถ่ายรูปรวม แก้วอยากบอกว่า รูปสวยมาก อิอิ

แต่แก้วเห็นน้องคนนึง หน้าตาน่ารักดี เธอใส่แว่น แล้วเหมือนเธอทำหน้าเหมือนโทโมะเป็นญาติเธอว่างั้นแหละ แก้วยังงงๆอยู่นะ แหะๆ เธอได้ถ่ายรูปข้างๆโทโมะด้วย แต่เธอทำหน้าเหมือนโทโมะใช่ญาติเธอจริงๆนะ แก้วไม่ได้ตาฝาดจริงๆ

“เอาล่ะครับๆ ใจเย็นๆนะ เดี๋ยวโทโมะจะทยอยแจกลายเซ็นให้นะครับ” พี่สตารฟ์พูดขึ้น น้องๆเหมือนจะค่อยๆทยอยๆกันขอถ่ายรูปและขอลายเซ็น แก้วก็มีหน้าที่ถ่ายรูปเหมือนเดิม แหะๆ

“นี่ ยัยแก้ว ฉันขอก่อนนะ” อ้าว! กำแล้วไง ดันมีคนมาชื่อตรงกับแก้ว แซงขอลายเซ็นโทโมะก่อน ทั้งๆที่คนอื่นเขาคิวตามกัน แต่สาวนี่ดันแซงหน้าเพื่อน กำแล้วๆ ที่ดันมาชื่อ แก้ว เนี่ยะ?? ><!!!

“แกขอก่อน แต่แกขอช้านี่ ฉันขอเร็วกว่า ยัยหนิงอย่ามายุ่ง”

“แต่แกแซงหน้านะยัยแก้ว”

“เอ๊ะ! อีนี่ ฉันได้แล้วให้ทำไงล่ะ ขอโทษ”

“ไม่หายโว้ย! มีปัญหามั้ย อีแก้ว” จากที่เป็นเพื่อนกัน ต้องมาตบตีกันเพราะลายเซ็นนายโทโมะ แก้วล่ะ เครียด จริงๆ =_=;;;

“อีหนิง มึงเสือกแล้วนะ”

“เออ กูเสือก ใส่มึง”

“อีเอี้ย!!!” ยัย 2 คนนี้เริ่มมีอาการอยากจะตีรันฟันแทงกันแล้ว แก้วจะห้ามยังไงดี แก้วเป็นช่างภาพ

นายโทโมะก็ยืนหัวเราะ หัวเราะหาเตี่ยมันหรือไง???

“มึง!!!” แล้วน้องทั้ง 2 ก็ทั้งจิกหัว ทั้งตบ น้อง 2 คนเอาจริงเอาจังมาก นายโทโมะก็ขำ

มันจะขำหาพระแสงของอ้าวมันหรือไง?? เป็นดารา ทำไมไม่ห้ามมม ><!!!

แล้วน้องทั้ง 2 ก็ตบกันจนหัวยุ่ง แล้วพี่สตารฟ์ก็เข้ามาลากน้องทั้ง 2 ออกไป นายนี่ก็หัวเราะ

ตานี่มองแก้ว มองแบบเยาะเย้ย หาว่าน้องแก้วแย่งลายเซ็น น่าวอนให้เพื่อนตบใช่ไหมนั่น???

“นายหัวเราะหาป้านายหรอ???”

“ฉันหัวเราะหาเหาบนหัวเธอและกัน” แก้วเอามือจับผม นายบ้า หาว่าแก้วเป็นเหาเรอะ??

“นี่นาย!!!” แก้วชี้หน้านายโทโมะ นายโทโมะเหมือนจะทำหน้าอ้อนน้องๆทั้ง 8 คนที่เหลือ

น้องๆมองแก้วเป็นตาเดียวกันแทบทุกคน หึ๊ยยย

แก้วถึงกับต้องเก็บนิ้วที่ชี้หน้านายนั่น ชิชะ!!!

“พี่โทโมะคะ ผู้หญิงคนนั้นแฟนพี่หรอ??” มีน้องคนนึงเสนอความเห็น น้องๆที่เหลือถึงกับโห่ร้อง

“ไม่…”

“เราเป็นเพื่อนกันจ๊ะ แต่แค่เพื่อนห่างๆน่ะ” นายนั่นตอบแทนให้ ดีนะ ที่ตอบไปแบบนั้น

นายคงหวงหน้าที่นายด้วยแหละ ฉันรู้

แต่น้องคนใส่แว่นอ่ะ ตานี่มองแก้วอย่างกับอาฆาตแน่ะ แก้วกลัวแล้วนะเนี่ยะ??

“พี่โทโมะคะ หนูอยากเจอพี่มานานแล้ว” น้องคนนั้นคงอยากเป็น แฟน นายโทโมะสิท่า

ถึงได้ทำตาอ้อนขนาดนั้นอ่ะ นายนั่นก็โง่เดาใจน้องเขาไม่ออก

“ครับๆ” แน่ะ มัว ครับๆ น้องเขาก็จ้องตานายนั่นอยากให้นายนั่นมองตาน้องเขา

“พี่โทโมะ” น้องคนใส่แว่นตะโกนเรียก น้องคนอื่นๆนี่กลัวน้องเขาจนไม่กล้าแย่งอาณาเขตน้องเขาอ่ะ

แล้วพอนายนี่หันไปมองน้องเขา น้องเขาก็ชกท้องนายนี่อย่างจัง

ผัวะ!!!!

“โอ้ยยย!!!” นายโทโมะร้องลั่น ก้มหน้าเอามือกุมท้อง จุกล่ะเซ่ ขอบคุณนะจ๊ะน้องแว่นคนช๋วยยย

แล้วน้องใส่แว่นก็พุ่งหน้าเฉยเลย

จุ๊บ!!!

“กรี๊ดดดดด” น้องๆในห้องมีทที่เหลือถึงกับกรี๊ด แก้วเองก็อยากกรี๊ด อร๊ายยย!!! (เก็บอาการหน่อยพี่)

 

 

  -----------------------------------------------------------------------------------

ไว้ให้ค้างเล่นๆ อิอิ เผื่อเม้นจะเยอะหน่อย อิอิ ^^