สัมผัสที่6

-

เขียนโดย tawan

วันที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2555 เวลา 21.11 น.

  2 ตอน
  0 วิจารณ์
  5,426 อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

2)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ทุกคนก้อปั่นจักรยานถึง บ้านของเกตุศริน

ซัน :  บ้านของเกตุศรินก็ใหญ่ไม่เบาเลยน่ะเนี่ย

อิกคิว : รีบไปกันเหอะ

ทุกคนรีบเดินเข้าไปที่ประตูบ้านของเกตุศริน ภีมกดกริ่ง ติ่งน๊อง ติ๊งน๊อง ติ๊งน๊อง

แล้วมีคนรับใช้มาเปิด

คนใช้ : มาทำอะไรกันจร๊

มาร์ค : มาหาคนที่ชื่อเกตุศรินครับ

คนใช้ : อ้อ คุนหนูหรอค่ะ รอสักครู่น่ะค่ะ

เกตุศริน : ว่าไงเพื่อนเข้ามาดิ ไปดูข้างในบ้านเราก่อนดิ

ทุกคนเดินเข้าไปในบ้านของเกตุศริน แล้วเมือ่เดินอยู่ ทราย อาย แตงไทย ตะวัน ซัน ถึงกลับต้องหยุดชะงักเพราะ

เห็นรูปผู้หยิงคนหนึ่งใส่ชุดนักร้องลูกทุ่งยืนร้องเพลงอยู่บนเวทีในคาเฟ่แห่งหนึ่ง ซึ่งเหมือนวิญญาณที่พวกเธอเจอ

 

ทราย : นี่ใครหรอเกตุ

เกตุ : พี่คนนี้อ่ะหรอ เธอชื่อ ลูกปัด  เป็นนักร้องในคาเฟ่พ่อฉันเอง  เสียงดีมากเลยน่ะสวยด้วยและแต่น่าเสียดาย

เกตุพูดอย่างกังวลใจ

ตะวัน : น่าเสียดายอะไรพูดมาสิไอ้เกตุ 

ตะวันเริ่มหงุดหงิดที่เกตุไม่ยอมบอกสักที

ทราย : ใจเย็นก่อนตะวัน  น่าเสียดายอะไรหรอเกตุ

เกตุ : ก็พี่เขาตายแล้วไง

ทั้ง6คนเริ่มมองหน้ากัน

อาย : แล้วเขาตายไปเมื่อไรหรอ

เกตุ : ไม่รู้สิเราก้อจำไม่ได้

อาย : แล้วทำไมถึงตายล่ะ

เกตุ : ไม่แน่ใจน่ะ ว่า  เขาหายตัวไป หรือ เป้นโรคอะไร และก้อได้ยินพี่เขาโดน

วิไล : เกตุศริน

วิไลแม่เลี้ยงเกตุลงมาจากบันไดที่อยู่กลางบ้านที่ใหญ่โต น้ำเสียงที่น่ากลัว และ สายตาที่จิกอยู่ตลอดเวลา

มองที่พวกเขาทั้ง5คนและคนอื่นๆและเกตุศริน  ริมฝีปากสีแดงสด อันน่ากลัว

ทำให้เกตุต้องหยุดชะงัก

วิไล : แม่ว่าลูกหยุดพูดเรื่องนี้สักทีเถอะ แล้วเด็กพวกนี้ล่ะมันคือใคร

วิไลมองพวกเธอและเพื่อนคนอื่นๆ ด้วยสายตาอันน่าสะพรึงกลัว

เกตุ : เพื่อนหนูเอง

ทุกคน : สวัสดีค่ะ / สวัสดีครับ

    ทุกคนยกมือไหว้ วิไลอย่างกลัวๆ แล้ววิไลก็รับไหว้ อย่าไม่เต็มใจ

เกตุ : นี่แม่เลี้ยงฉัน เอง

แล้วตะวันก็พูดออกมาโดยไม่คิด

ตะวัน : เกตุ พี่คนนี้โดนอะไรถึงตายอ่ะ

วิไลหันมองตะวันอย่างไม่พอใจ เพื่อนทุกๆคนปิดปากตะวันแล้วมาหันหลังคุย

แก้ว : ไม่เห้นหรือไงว่าเขาไม่อยากให้เราพูดเรื่องนี้

ตะวัน : ก้อฉันอยากรู้นิ

อิกคิว  : เราว่ารีบไปกันเหะมันไม่ปลอดภัย

วิไล : แม่ว่าเกตุพาพวกเพื่อนๆของลูกออกไปได้และ แม่ต้องการพักผ่อน

อายเป็นคนแรกที่ได้กลิ่นวิญญาณ

อาย : พวกแกเริ่มเหมือนมันไม่ปกติป่ะ

ตะวันรีบเอามืออุดหู

ตะวัน : เสียงววิญญาณที่ไหนมาร้องไห้อยู่ในบ้านเกตุอ่ะ

ทราย : นั้น นั้น ไง

ทราย เอามือทั้งสองปิดตา แล้วเป้นลมไป

แก้วมาอุ้มทรายไว้

แก้ว : ทรายลุกก่อนสิ

อิกคิว : เป็นบ้าอะไรกัน

ตะวันเอาหูฟังขึ้นมาใส่ที่หู  อายเอา ผ้าปิดจมูกมาปิด

อิกคิว : ดูยัยตะวันดิซัน

อิกคิวหันไปมองซัน

อิกคิว : เธอก้อเป้นตามน้องสาวแกหรอ

อิกคิวกระชากูฟังของตะวันุฟังเลยหลุดลงมาตะวันได้ยินเสียงงวิญญาณ

ตะวัน : ปลดปล่อยฉัน ปลดปล่อยฉัน

เสียงเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ ตะวันเอามือทั้งสองปิดหู

ตะวัน : โอ้ยๆ หยุด

ซัน : ปลดปล่อยฉัน ปลดปล่อยฉัน

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา