Love lesson บทเรียนรักกั๊กหัวใจยัยตัวร้าย

ณ คอนโดหรู
เขื่อน : เห้ย!!! [ตะโกนออกมาเมื่อเห็นร่างบางนอนหน้าซีดตัวซีดในอ่างน้ำ]
เฟย์ : อืม…หนาวว [หญิงสาวพึมพำออกมาชายหนุ่มจึงรีบอุ้มหญิงสาวไปนอนบนเตียงแล้วเอาผ้าเช็ดตัวมาเช็ดตัวให้เฟย์ที่ร่างเปียกชุ่มไปด้วยน้ำ]
เขื่อน : เธอๆๆๆๆ [เอามือตบแก้มหญิงสาวเบาๆเป็นการเรียกสติ]
เฟย์ : เลิกตบได้แล้วฉันยังไม่ตายหรอก ฉันยังอยู่เป็นขวากหนามคอยแก้แค้นนายไปอีกนาน [เมื่อได้สติก็แหวกลับไปทันที หญิงสาวไม่เป็นไรง่ายๆตั้งแต่เกิดมาเคยไม่สบายแค่ครั้งเดียวเท่านั้นแหละเธอเลยไม่เป็นอะไร]
เขื่อน : ปากดีอย่างนี้ไปอีกซักรอบไหม [ทำท่าจะอุ้มเธอ]
เฟย์ : ไม่ๆ แก้เชือกให้ฉันเลย [เฟย์รีบตอบก่อนจะยื่นมือยื่นเท้าให้ชายหนุ่มแก้มัดให้]
เขื่อน : หึหึ [หัวเราะในลำคอแต่ก็ยอมแก้มัดให้แต่โดยดี]
เฟย์ : โอ้ยยยยยยยยยยย! อิสระสักที [ร้องออกมาขณะที่เหยียดแข้งเหยียดขาเหยีดมือเหยียดมือเหยียดไม้]
เขื่อน : คืนนี้จะนอนไหน
เฟย์ : ใช่สิ ฉันจะไปหาพี่ฟางป่านนี้พี่ฟางรอแย่เลย พาฉันไปหาพี่ฟาง [เขยิบมาเขย่าแขนเขื่อนอย่างแรงจนลืมตัว]
เขื่อน : อะแฮ่ม!
เฟย์ : อุ้ย!!! [เขยิบกลับที่เดิม]
เขื่อน : จะไปไหม ถ้าไปก็ตามมา [พูดแล้วเดินนำหน้าไปเฟย์ก็รีบเดินตามเขื่อนไปทันทีกลัวว่าจะไม่ได้กลับบ้าน]
            ณ คฤหาสน์หลังงามบ้านของชายหนุ่ม
ป๊อปปี้ : ฉันมาเปิดประตูไปพี่รอบที่ 2 แล้วนะ [น้องชายโอดครวญ]
เฟย์ : หมายความว่าไง [ถามอย่างงงๆ]
ป๊อปปี้ : ก็เขื่อนมัน… [ยังไม่ทันได้พูดอะไรเขื่อนก็จัดการอุ้มเฟย์ขึ้นห้องนอนไปทันที]
 
 
เขื่อน : ถ้าพรุ่งนี้ใครถามว่าฉันพาเธอไปไหนมาไปทำอะไรมา ให้บอกว่าฉันพาไปเที่ยว เข้าใจไหม [เมื่อถึงห้องชายหนุ่มก็ล็อคประตูพูดเปิดประเด็นทันที]
เฟย์ : เหอะ แล้วทำไมฉันต้องโกหกด้วยหละ มันผิดศีลนะฉันไม่ทำหรอก [พูดลอยหน้าลอยตา]
เขื่อน : แน่ใจหรอว่าเธอจะไม่ทำ [ดึงหน้าเฟย์ให้เผชิญหน้ากับเขาโดยตรง]
เฟย์ : แน่ใจสิ คนอย่างฉันซะอย่าง
เขื่อน : แล้วถ้าเธอไม่ทำฉันจะสั่งสอนเธอให้เข็ด
เฟย์ : คิดว่าฉันจะกลัวหรอ [สะบัดหน้าออกก่อนจะต่อยหน้าเขื่อนอย่างแรงแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำไป]
เขื่อน : นี่เธอกลับมานะ [วิ่งตามไปแต่ไม่ทัน]
            1 ชั่วโมงผ่านไป
เฟย์เดินออกมาจากห้องน้ำอย่างสบายอารมณ์ เธอจัดการธุระส่วนตัวเรียบร้อยแล้วขึ้นไปนอนบนเตียง เธอเอะใจที่ชายหนุ่มไม่อยู่แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมากดีใจซะอีกที่ไม่อยู่
เขื่อน : หึหึ ฉันไม่ให้เธอนอนสบายแน่ [พูดก่อนจะผลักหญิงสาวตกจากเตียง]
เฟย์ : โอ้ยย! ไอบ้าผลักฉันทำไมเจ็บนะเว้ย [บ่นอวดครวญ]
เขื่อน : ก็ให้เจ็บหนะสิ เอ้าเอาไป [พูดจบก็โยนหมอนผ้าห่มให้หน้าเฟย์ที่กำลังจะลุกจากพื้น]
เฟย์ : ไอบ้า โยนลงมาทำไมหะ [โวยวายที่เขื่อนโยนลงมาไม่ทันตั้งตัว]
เขื่อน : เธอต้องนอนพื้นเพราะห้องนี้เป็นของฉัน [พูดจบก็นอนแผ่หลาบนเตียงทำให้หญิงสาวหมั่นไส้]
เฟย์ : เห้ยให้ผู้หญิงนอนพื้นได้ไง ไม่ยุติธรรม
เขื่อน : ใช่ ฉันไม่ยุติธรรมและอย่าคิดขึ้นมาบนเตียงหละฉันไม่รับรองความปลอดภัยของเธอนะ [ขู่ไว้ก่อนเพราะรู้ทันความคิดของหญิงสาว]
เฟย์ : หึ่ย! [บ่นอย่างหงุดหงิดแต่ก็ทำอะไรไม่ได้จึงจัดที่นอนให้เข้าที่แล้วล้มตัวนอน]
เขื่อน : ฝันดีจ้าที่รัก…อ้อ แล้วอย่าลืมเรื่องที่เราตกลงกันไว้นะ ฉันหวังว่าเธอคงจะเข้าใจ [ตอนแรกพูดหวานหยาดเยิ้มแต่ข้างหลังนี่พูดเสียงแข็งเป็นเชิงขู่หญิงสาวแล้วตัวเองก็นอนหลับไป]