To find her true love
10.0
FaRnA
แชร์นิยาย
3) ไปนอนหอ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเช้าวันเสาร์
ฟาง:นายป๊อป อยู่ไหนเนี้ย
ป๊อปปี้:มานี้ยัยฟู นี้กุญแจ
ฟาง:เราอยู่ห้องไหนหรอ
ป๊อปปี้:ตามฉันมา เร็ว
แอดดดดด
ฟาง:ว้าวห้องน่ารักจัง
ป๊อปปี้:ใช่ม่ะ
ฟาง:ว้าวหมีพูน่ารักจัง
ป๊อปปี้:หยุด ห้ามจับเด็ดขาด
ฟาง:อ้าว ทำไมอ่ะอย่าบอกน่ะว่านายชอบหมีพูอ่ะ
ป๊อปปี้:อืมทำไม มีปัญหาม่ะ
ฟาง:ป่าว แล้วห้องฉันอ่ะ
ป๊อปปี้:เดินตรงไปก็ถึงแล้ว
ฟาง:ขอบใจ
แจม:นายลิง เร็วๆสิ
เคนตะ:ฉันไม่ใช่ลิงซักหน่อย
แจม:เอากุญแจมา
แอดดดด
แจม:ว้าว เอ๊ะแต่ทำไมมีแต่ลิงอ่ะ
เคนตะ:นี้ห้องฉันนิ ห้องเธอต้องเดินตรงไปนะ
แจม:ขอบคุณ
เนย:จงเบ เก่งจังทำได้ไงเนี้ย
จงเบ:ง่ายมากๆ
เนย:กุญแจละ
จงเบ:นี้ เอาไป
แอดดดด
เนย:ว้าวหนังสือเต็มไปหมดเลย
จงเบ:นี้ห้องฉันนะ ห้องเนยต้องเดินตรงไปข้างในนะ
เนย:ของคุณ
เฟย์:นายโทโมะเร็วๆสิ
โทโมะ:เธอไม่ได้เป็นคนถือนิ
เฟย์:กุญแจอ่ะ
โทโมะ:นี้เอาไป
แอดดดดด
เฟย์:ว้าวน่ารักจังน้องหมา
โทโมะ:นี้ห้องฉันนะ ห้องเธอต้องเดินตรงไปอีก
เฟย์:ใจจร้าาาาาาา
เกล:เร็วๆ
เควิน;เปิดประตูสิหนัก
แอดดดดดดดด
เกล:ทำไมห้องนี้มีแต่ลายรองเท้า
เควิน:ก็มันห้องฉันนิ
เกล:ห้องฉันอ่ะ
เควิน:เดินตรงไปก็ถึงแล้ว
@ห้องpop-fang
ป๊อปปี้:ไอ้โมะเมื่อไรมันจะมาว่ะ
เคนตะ:กุจะไปรุ้รึ
ฟาง:เงียบๆกันหน่อยได้ป่ะ คนเขาจะดูทีวี
ป๊อปปี้:ยัยฟูหุบปากไปเลย
ฟาง:นายอยากให้โทโมะมาเร็วๆนายก็โทรไปสิหรือก็เดินไปหาเรื่องง่ายๆแค่เนี้ยก็คิดไม่ได้
ป๊อปปี้:ฉันโทรไปแล้ว มันไม่รับแล้วฉันก็ไม่รู้ด้วยว่ามันอยู่ห้องไหน
เควิน:ไอ้โมะมันอยู่กับเฟย์นิหว่า รึว่ามันจะ
ฟาง:กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด
ป๊อปปี้:เป็นไรฟาง
ฟาง:แมงมุม
จงเบ:แค่แมงมุมเองฟางกลัวไร
ฟาง:ขอโทดนะที่กรี๊ดเสียงดังจนทุกคนตกใจ
ฟาง:นายป๊อป อยู่ไหนเนี้ย
ป๊อปปี้:มานี้ยัยฟู นี้กุญแจ
ฟาง:เราอยู่ห้องไหนหรอ
ป๊อปปี้:ตามฉันมา เร็ว
แอดดดดด
ฟาง:ว้าวห้องน่ารักจัง
ป๊อปปี้:ใช่ม่ะ
ฟาง:ว้าวหมีพูน่ารักจัง
ป๊อปปี้:หยุด ห้ามจับเด็ดขาด
ฟาง:อ้าว ทำไมอ่ะอย่าบอกน่ะว่านายชอบหมีพูอ่ะ
ป๊อปปี้:อืมทำไม มีปัญหาม่ะ
ฟาง:ป่าว แล้วห้องฉันอ่ะ
ป๊อปปี้:เดินตรงไปก็ถึงแล้ว
ฟาง:ขอบใจ
แจม:นายลิง เร็วๆสิ
เคนตะ:ฉันไม่ใช่ลิงซักหน่อย
แจม:เอากุญแจมา
แอดดดด
แจม:ว้าว เอ๊ะแต่ทำไมมีแต่ลิงอ่ะ
เคนตะ:นี้ห้องฉันนิ ห้องเธอต้องเดินตรงไปนะ
แจม:ขอบคุณ
เนย:จงเบ เก่งจังทำได้ไงเนี้ย
จงเบ:ง่ายมากๆ
เนย:กุญแจละ
จงเบ:นี้ เอาไป
แอดดดด
เนย:ว้าวหนังสือเต็มไปหมดเลย
จงเบ:นี้ห้องฉันนะ ห้องเนยต้องเดินตรงไปข้างในนะ
เนย:ของคุณ
เฟย์:นายโทโมะเร็วๆสิ
โทโมะ:เธอไม่ได้เป็นคนถือนิ
เฟย์:กุญแจอ่ะ
โทโมะ:นี้เอาไป
แอดดดดด
เฟย์:ว้าวน่ารักจังน้องหมา
โทโมะ:นี้ห้องฉันนะ ห้องเธอต้องเดินตรงไปอีก
เฟย์:ใจจร้าาาาาาา
เกล:เร็วๆ
เควิน;เปิดประตูสิหนัก
แอดดดดดดดด
เกล:ทำไมห้องนี้มีแต่ลายรองเท้า
เควิน:ก็มันห้องฉันนิ
เกล:ห้องฉันอ่ะ
เควิน:เดินตรงไปก็ถึงแล้ว
@ห้องpop-fang
ป๊อปปี้:ไอ้โมะเมื่อไรมันจะมาว่ะ
เคนตะ:กุจะไปรุ้รึ
ฟาง:เงียบๆกันหน่อยได้ป่ะ คนเขาจะดูทีวี
ป๊อปปี้:ยัยฟูหุบปากไปเลย
ฟาง:นายอยากให้โทโมะมาเร็วๆนายก็โทรไปสิหรือก็เดินไปหาเรื่องง่ายๆแค่เนี้ยก็คิดไม่ได้
ป๊อปปี้:ฉันโทรไปแล้ว มันไม่รับแล้วฉันก็ไม่รู้ด้วยว่ามันอยู่ห้องไหน
เควิน:ไอ้โมะมันอยู่กับเฟย์นิหว่า รึว่ามันจะ
ฟาง:กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด
ป๊อปปี้:เป็นไรฟาง
ฟาง:แมงมุม
จงเบ:แค่แมงมุมเองฟางกลัวไร
ฟาง:ขอโทดนะที่กรี๊ดเสียงดังจนทุกคนตกใจ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
