Ghost!!! ,I love U รักนะ ยัยผีตัวแสบ!!

       ตอนนี้ผมอยู่ที่โรงเรียน เป็นครั้งแรกที่ผมมาโรงเรียนก่อนเข้าเรียน
ทำไมนะหรอ ยัยผีเจ้าสาวเล่นปลุกตั้งแต่ตี4ยังไงล่ะ- -
       "นี้!!ไอตัวแสบ"
       "อืม"ผมพูดเบาๆ เกิดผมพูดปกติก็มีคนเห็นก็ว่าผมบ้านะสิ
       "ฉันใช่ชุดเจ้าสาวตลอดเวลามันไม่แปลกหรอ?"ถามจริง มีใครเห็นยัยนี้นอกจากผม
       "แปลก นมก็ไม่มีเกาะอกเกาะอยู่ได้ไงก็ไม่รู้"555 นี้ล่ะผม
       "ไอหมาเน่า!!!" โอ้ย!!! เธอหยิกผม ร้องก็ไม่ได้ อ้ากกก
ผมเอือมมือเธอ คนอื่นมองคงคิดว่าผมถืออะไรอยู่
       "ทำอะไรของนาย!!!"เธอตะโกน แน่นอนว่ามีแต่ผมที่ได้ยิน
       "ยัยผีฉันเงียบล่ะนะ"เธองงๆ 
       "เห้ยยยยย สัสนายยย มาเช้าเว้ยยย"นี้ไงเหตุผล เพราะไอเนสมาไง
       "มึงจะเสียงดังทำไม"
       "ผิดปกติไงสาสสส มึงตื่นเช้าได้ไงฟ่ะ?" ถามทำไมฟ่ะ- -
       "มีคนปลุก"
       "ใครว่ะ มึงอยู่คนเดียวไม่ใช่อ่อ"ก็ยัยผะ.... ชิบหายแล้ววว=[]=
เกือบหลุดปากแล้วไง เอาไงดีว่ะ
       "อ่อ โทรศัพท์กูไง"มันจะเชื่อไหมเนี้ย- -
       "อ่อหรอ เข้าเรียนกันเหอะ" เจดดดด เพื่อนผมโง่55
       "อืม"
                               ------------------------------------
      ให้ตายสินี้ผมต้องรออีกนานแค่ไหน ทำไม? ก็ยัยผีนะสิหายไปตอนไหนก็ไม่รู้
น่าจะช่วงพักเที่ยงมั้งแล้วทำไมผมต้องมารอด้วยเนี้ย!!! ผมคว้ากระเป๋านักเรียนแล้วเดินออกจากห้องเรียน
อย่าให้เจอตัวนะ ยัยผีจอแบน!!
       "ไอหมาเน่า!!!" ใครเรียกฟ่ะ 
ผมหันไปมองก็เจอยัยเด็กสาว ผิวขาวผมน้ำตาลตาเป็นประกาย อ้ะ!!
       "ยัยผีกาก!!!"
       "อะไรย่ะ สรรพนามใหม่หรือไง-3-"ใช่จริงๆด้วย  
      "ทำไมถึง..."ผมชี้ตัวเธอ
เธอวิ่งเข้ามาหา โยนกระเป๋าให้ผมถือ น่ารักมากเลยยัยผี- -
      "ฉันหลงกับนายตอนที่อยู่โรงอาหารใช่ไหม พอฉันลองหลับตาดู ลืมตามาอีกทีก็มาเป็นร่างนี้เลยยย"
      "มันบังเอิญไปไหมที่เธอจะเหมือนร่างขนาดนี้?" ผมคิด
      "ไม่รู้สิ อาจจะเพราะฉันมีอะไรคล้ายเจ้าของร่างมั้ง?"เธอตอบแบบยิ้มๆ
      "ยิ้มอะไรของเธอ?"ผมถาม
      "เป็นครั้งแรกเลยนะที่ฉันคุยกับนายแบบมีตัวตนจริงๆ..."เธอเล่นนิ้วตัวเองไปด้วย ยิ้มไป
ให้ตายสิ ใจผม...ใจผมมันเต้นจนมันจะระเบิดออกมาอยู่แล้ว เพราะอะไรกันนะ...
       "ยัยผีกากเธอจะไปไหน!!"ผมตะโกนถามเมื่อเห็นเธอวิ่งออกไป
       "ไปเรื่อย!!!...ที่สำคัญ" เธอหยุดแล้วหันมาพูดกับผม
       "ฉันไม่ใช่ผีแล้วนะย่ายยยย"เธอลากเสียงยาวๆแล้วหันหลีงวิ่งต่อ
ผมเอามือบังหน้าตัวเอง ตอนนี้ความรู้สึกมัน...มันล้นหัวใจผมมากๆ ทั้งๆที่ผมไม่เคยรู้สึกมาก่อน
       "ชอบ...งั้นหรอ"ผมพูดเบาๆแล้วยิ้มกับตัวเอง
       "ยัยผีกาก รอฉันด้วย!!!"ผมตะโกนตามยัยผีไป แล้ววิ่งออกไป 
       "ก็บอกไม่ใช่ผีแล้วไงงงง" เธอหันมาตอบผม
ไม่ว่าขอบหรืออะไร...ผมก็พร้อมสู้กับมันแล้วล่ะ ...
                                              ----------------------