WeAPONES .: สงครามโรงเรียนสรรพวุธ :.

 ตอนนี้ชั้นได้มาถึง รร.การสงครามเขต 51 แล้วมัน อลังการมากเลย ... ชั้นคิดว่ามันต้องสนุกมากแน่ๆ ชั้นตั้งใจจะหาเพื่อนให้เยอะ รวมถึงตามหาเพื่อนเก่าตั้งแต่แยกกันที่ รร. เก่าด้วย และชั้นคิดถูกที่เข้ามา รร. นี้ ชั้นอยากเป็นเหมือนพี่สาวของชั้น ทั้งเก่ง ทั้งสวย มันช่างเพอร์เฟคไปหมด ... แค่เฉพาะตอนนี้นะ ถ้าถามว่าทำไม ก็คงต้องเป็นเหตุการ์ณนี้แหละ //ครึ้นน เสียง ฮ. ของบริษัท Leopard กำลังบินมุ่งสูลานจอดบนยาน รร.การสงคราม" นี่คือ AMX ขอทำการลงจอด ขอทราบตำแหน่งลงจอดด้วย ได้ยินไหม " เสียงพูดวิทยูจากด้านห้องคนขับดังข้ามห้องมา" นี่คือ ฝ่ายควบคุมการบิน เราได้ยิน อนุญาติลงจอดที่ B1 ขอย้ำ ลงจอดที่ B1 " เสียงวิทยุตอบกลับจากทางฝ่ายควบคุมการบิน ด้วยเสีงซ่าๆไม่ค่อยชัดมากซักเท่าไร่" รับทราบ AMX เลิกการติดต่อ " // ตรู๊ดด เสียงคนพูดจากห้องคนขับพร้อมสัญญาณเลิกเชื่อมต่อจากทางฝ่ายควบคุมการบิน// ตรู๊ดด เสียงโทรศัพท์ติดต่อจากโทรศัพท์ของ เวอร์ซิลเลีย เธอจึงหยิบขึ้นมารับในทันที" ค่ะ พ่อ นี่หนูเอง " เสียงเวอร์ซิลเลียพยายามพูดโทรศัพท์บน ฮ. ซึ่งเสียงก้องไปหมด" อ่อ ... ลูกพ่อ พ่อส่ง ฮ. Chooper ตามลูกไปน่ะ พ่อเป็นห่วง ลูกไม่ต้องห่วงเรื่องความปลอดภัยนะ " พ่อของเวอร์ซิลเลียพูด แต่เสียงไม่ค่อยชัดแต่ก็พอจับใจความได้" เห้ย ... พ่อ ส่งมาทำไม หนูไม่เป็นไรหนูปลอดภัยดี " เวอร์ซิลเลียพูดพร้อมมองออกไปนอกหน้าต่างเห็น ฮ. Chooper ตามหลังมา 3 ลำ" แค่มาส่งน่ะ อย่าห่วงเลย เดียวพวกนั้นก็กลับแล้ว ฮ่าๆ " พ่อของเวอร์ซิลเลียพูดด้วยความสนุกที่ได้โชว์อำนาจของทางบริษัทตน" อย่าสนุกให้มากนะพ่อ นี่หน้าตาของบริษัทพ่อนะ !! " // แคร๊กก ตรู๊ดด เสียงสัญญาณหายไประหว่างพูดโทรศัพท์//วิ๊ //พับๆ เครื่อง AMX ค่อยๆลงจอดที่จอด B1 อย่างนุ่มนวล มี ฮ. Chooper ลอยลำอยู่ด้านนอก แล้วประตู ฮ. AMX ก็ค่อยๆเปิดขึ้นจาด้านข้าง" โห " เสียงอุทานอย่างไม่น่าเชื่อของทุกคน ที่เห็นเครื่องบินมากมายค่อยๆลงจอดและค่อยๆบินออกไปพร้อมคนเดินลงมาจากเครื่องบินมากมายจากที่ไกลๆ" เราได้ที่จอดบนสุดน่ะ เห็นวิวทุกอย่างเลย เราว่าเราชอบที่นี้นะ " เวอร์ซิล พูดออกมาอย่างตื่นเต้นที่ได้เห็นวิวที่เต็มไปด้วยเครื่องบินรวมถึง ฮ. มากมายจอดเรียงรายเป็นแถวอย่างสวยงาม" ขอเชิญผู้ที่มามอบตัวเข้าเรียนทุกคนเชิญด้านล่างได้เลยค่ะ " เสียงประกาศดังขึ้นมาจากลำโพงใหญ่ดังกึกก้องไปทั่วโรงจอด// พับๆๆๆ เสียง ฮ. ลำใหญ่ลงจอดที่ชั้นจอดข้างๆ " ชั้นว่าเราเจอคนที่นายบอกเต็มๆตาแล้วล่ะ " ยูริมองพร้อมจ้องไปที่ ฮ. ที่จอดนั้น//ฟืบบ ประตูจาก ฮ. ลำนั้นเปิดออก พร้อมมีหนุ่มเสื้อขาวผมยาวซึ่งรวบผมไปด้านหลังผูกไว้อย่างดี ด้วยท่าทางหมาดเย็นชา เดินออกมาจาก ฮ. ลำนั้นพร้อมชายชุดสูทขาวเดินตาม 4 คน" บ้าจริง ทำไมชั้นต้องมาเจอแกที่่นี่ด้วย ! " เวอร์ซิลพูดอย่างตกใจที่ได้เจอ ลูกชายบริษัท Alford Air Industries                 หนุ่มคนนั้นชื่อ Chrones Alford ลูกชายคนเดียวของบริษัท Alford Air Industries ซึ่งบริษัทคู่แข่งของ Leopard Industries ทั้ง 2 บริษัทนี้แข่งมาตั้งแต่รุ่นปู่แล้ว ไม่แปลกใจที่ เวอร์ซิล จะไม่ถูกกับ โครนอส แต่จะว่าไปทั้ง 2 บริษัทก็ทำงานต่างพื้นที่กัน Leopard ทำทางบก Alford ทำทางอากาศ ก็ไม่เข้าใจว่าไม่ถูกกันเรื่องอะไร เรื่องนี้เป็นความลับของทั้งคู่ไม่เปิดเพยมานานแล้ว มันช่างเป็นเหตุผลที่ซับซ้อนจริงๆ " โอ ... ลมอะไรพัดแกมาที่นี้หรอ เวอร์ซิล ลีโอพาร์ด " โครเนส หันมาพูดกับเวอร์ซิลอย่างเย็นชาราวกับรู้สึกไม่อยากคุยด้วย" นั้นสิ ชั้นคงไปทำกรรมอะไรมาว่ะ ลมเลยพัดแรงไปหน่อย " เวอร์ซิลพูดต่อคารมณ์กลับ" ยังป่าเถื่อนเหมือนเดิม สินะ เอา ฮ. มาคุมกันเยอะเยะ บ้าอำนาจจริงๆ " โครเนส พูดด้วยความเหนื่อยใจ" แล้วนายล่ะ ... เอา ฮ. ลำใหญ่ติดปืน MiG Bluster มา ต้องการอะไร โชว์ ?? " เวอร์ซิลโต้กลับในทันทีพร้อมชี้ไปที่ปืน MiG Bluster บน ฮ.//หมับ มีผู้หญิงตัวสูงเดินมาจับบ่าโครเนส " เราไม่มีธุระอะไรกับพวกนี้ Master เราไปกันเถอะ " หญิงคนนั้นพูดด้วยเสียงแข็งๆเหมือนไม่มีอารมณ์เป็นของตนเอง" เออ .. " โครเนสพูดออกมาพร้อมจับเนคไทด์ของคนให้เข้ารูปและเดินจากไป" หนอย แก " เวอร์ซิลพูดเบาๆกับตัวเอง" คนเมื้อกี้ เป็นใครน่ะ พี่เลี้ยงหรอ แค่พูดไม่กั่คำก็สงบอารณ์คนอย่างหมนั้นได้น่ะ " ยูริถามเวอร์ซิล เพราะไม่เคยเจอ ผู้หญิง คนนั้นมาก่อนทั้งๆที่ตอน 4 ปีที่แล้วไม่มี" พี่ดูไม่ออกหรอ นั้นมัน Droid ชัดๆ ดูที่หูสิ มัยแท่งประมวลเสียงชัดๆ " เวอร์ซิลเลียพูดแทรกเข้ามาพร้อมชี้ไปที่ส่วนหูของ หญิง คนนั้นขณะเดินจากไป" นายน้อยครับ ให้พวกเราตามไปไหมครับ " ลูกน้องบริษัท Leopard ถามจากบน ฮ." ไม่ต้อง ชั้นจัดการเอง นายรอที่นี้แหละ อ่อ... บอกพ่อเราให้นำ ฮ. Chooper กลับไปด้วย " เวอร์ซิลพูดสั่งแล้วเดินมุ่งหน้าไปที่ทางเข้าชั้นล่าง" แค่เดินตามไปเฉยๆดีกว่าไหมพี่ยูริ " เวอร์ซิลเลียบอกยูริ และทั้งคู่ก็เดินตามเวอร์วิล ไป//ตึกๆ เวอร์ซิลเดินอย่างเร่งรีบลงมาชั้นล่าง " บ้าจริง พลาดซะได้ " เวอร์ซิลพูดอย่างผิดหวังที่ไม่ได้ปะคารมณ์กับโครเนส" พี่ช่างมันเหอะ มีช่องว่างให้รับสมัครน่ะ ไปกันเถอะ " เวอร์ซิลเลีย พูดกับพี่ชายของคนและเดินจูงมือไปที่ช่องที่ว่า" เออ.. เชิญครับ ชื่ออะไรครับ " เสียงดังผ่านช่องเสียงข้างหน้า รอบข้างกันด้วยกระจกดำทึบ" ผม เวอร์ซิล ลีโอพาร์ด ครับ " เวอร์ซิลตอบ" ข้อมูลครบท้วน คุณสมบัติครบท้วน เชิญที่ทางเข้าประตูใหญ่ด้านซ้ายครับ " เสียงตอบกลับจากช่องเสียง" เราเสร็จแล้ว ยูริ ต่อเลย "  เวอร์ซิลเดินออกมาจากช่องรับสมัครและพูดกับยูริ" จ้า " ยูริตอบรับและเดินเข้าไป" ทางเข้า ?? หนูว่ามันเป็นเครื่อง teleport มากกว่ามั้ง ประตูที่ไหนไม่มีช่องรอยต่อประตูอ่ะ " เวอร์ซิลเลียพูดพร้อมเดินจูงมือพี่ไป" ไม่รู้สิ ... เธอรู้มากขนาดนี้ เป็นฝ่ายก่อสร้าง รร. มาก่อนหรือไง " เวอร์ซิลพูดพร้อมมองไปที่ประตูข้างหน้า" หนูแค่สงสัย นิ " เวอร์ซิลเลียพูดเสียงค่อยๆ" มาแล้ว ๆ ... เดินหนีไปไหนอ่ะ รอด้วยสิ " ยูริวิ่งตามหลังมาพร้อมตะโดนบอก" ไปยินขอบๆดีกว่านะ ตรงนั้นคนมันเยอะ ไม่ชอบอ่ะ " เวอร์ซิลพูดพร้อมเดินนำจูงมือแทนเวอร์ซิลเลีย" อีก 1 นาทีประตูจะเปิดค่ะ " เสียงประกาศดังขึ้นจากลำโพงใหญ่" ทางเราขอให้ผู้มาเยี่ยมเชิญอีกประตู ขอเชิญด้านขวาเลยค่ะ " เสียงประกาศดังขึ้นจากลำโพงใหญ่อีกครั้ง" หนูไปก่อนนะ อย่าทำไรแปลกๆล่ะ " เวอร์ซิลเลียปล่อยมือพร้อมพูดขึ้น" แปลกๆ .. ?? ทำอะไร ?? " เวอร์ซิลทำหน้างงๆ" ชั่งมันเหอะ " เวอร์ซิลเลียพูดพร้อมจ้องไปที่ยูริ และเดินจากไป" อะไรของแก " เวอร์ซิลพูดตามหลัง//ครึ้นนน เสียงดังจากด้านล่างของพื้น แล้วมีวงแหวนยกจากของพื้นขึ้นมาในทันที//ฟับๆๆ วืบบบ ไม่นานหลังมีวงแหวนยกขึ้นมาจากพื้น ร่างของผู้คนมากมายหายไปจากบริเวณประตูในทันที" เฮือก .. ว่าแล้วอย่างที่น้องบอกจริงๆ นี่มันเครื่อง teleport เล่นเอามึนเลย " เวอร์ซิลพุดด้วยอาการเมาเล็กน้อยจากการใช่เครื่อง teleport" เห้ย เดี๋ยว นี่มันหอพักนี่หว่า ว๊าวว " เวอร์ซิลลืมตาขึ้นมาพร้อมเห็นห้องพักของตน" ฮ่า ๆ เตียงนุ่มด้วย " เวอร์ซิลพูดกับตัวเองพร้อมล้มตัวนอนลงบนเตียง//ก๊อกๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้น" นายน้อยเวอร์ซิล ผมเองเปิดประตูหน่อยครับ " เสียงคนที่อยู่หลังประตูพูดขึ้นมาหลังเคาะเสร็จ" อ่อ .. ประตูล็อคนี่หว่า แปปนะ " เวอร์ซิลพูดพร้อมเดินไปเปิดประตู" ดีจ้า " เวอร์ซิลเปิดประตูออกเห็นเวอร์ซิลเลียอยู่พร้อมกับลูกน้องบริษัทพ่อ 2 คนข้างหลัง" เออ ... พวกนายกลับไปก่อนนะ เดียวเราจัดการเอง " เวอร์ซิลเลียพูดสั่งทั้งสองคนนั้นและลากกระเป๋าเข้ามา" รู้ห้องพี่ได้ไงเนี๊ย " เวอร์ซิลหลบให้เวอร์ซิลเลียเข้ามาในห้อง" หนูจับการเคลื่อนไหวครั้งสุดท้ายของการ teleport ได้ หนูเลยรู้ว่ามันจะมาที่ไหน " เวอร์วิลเลียพูดพร้อมโชว์โทรศัพท์ที่ติดตั้งโปรแกรมจับการเคลื่อนไหว teleport//ตุ๊บ เวอร์ซิลเลียวางกระเป๋าลงข้างเตียงในห้องพัก" ขอเชิญทุกท่านหลังจัดการสัมภาระเรียบร้อยแล้ว มาที่ hall ใหญ่ของทาง รร. ด้วยการใช้เครื่อง teleport ที่ในห้องของตนเพื่อความรวดเร็วค่ะ " เสียงลำโพงได้ยินจากข้างนอกซึ่งเสีงดังจนเข้ามาในห้อง" พี่ว่าจะไป hall ใหญ่ซักหน่อย มาด้วยกันไหม " เวอร์ซิลพูดพร้อมเดินไปที่เครื่อง teleport ริมห้องที่เขามา//พลักก " เห้ยย !! ... " เวอร์ซิลเลียพลักเวอร์ซิลลงบนเตียง เวอร์ซิลจึงอุทานด้วยความตกใจ" ใจเย็นดิ .. แหม่ .. ทั้งห้องมีแค่เราไม่ใช่หรอ " เวอร์ซิลเลียพูดพร้อมยิ้มอย่างน่ากลัว" อะไรกันตัวสั่นไปหมด เป็นอะไรล่ะพี่ เฮอๆ " เวอร์ซิลเลียพูดพร้อมค่อยเดินเข้ามาที่เตียง" เห้ย ... เดียว นี่หอพักโรงเรียน นะเห้ย ! " เวอร์วิลพูดด้วยเสียงสั่นๆ//ปึงงง เสียงเปิดประตูดังออกมาจากทางเข้าหน้าห้องของเวอร์ซิล" นี่ .. ปล่อยไว้ไม่ได้เลยสินะ พวกแก " ยูริพูดหลังเปิดพระตูและยืนพิงขอบประตู" หนูเปล่านะ พี่เค้าล้มไปเอง " เวอร์ซิลเลียตอบกลับ" ล้มอะไร โดนพลักไม่ใช่หรอ " ยูริพูดเหมือนรู้ดี" ... " เวอร์ซิลเลียไม่พูดอะไรได้แต่มองไปที่ยูริ " ตาบ้า มานิ้ อยู่แถวนี้คิดว่าปลอดภัยนักหรือไง " ยูริเดินมาลากเวอร์วิลออกจากห้อง" เห้ยเดี๋ยว เซ่ ยังคุยไม่รู้เรื่องเลย " เวอร์ซิลพูดระหว่างโดนลากออกจากห้อง//วืดดด จากที่เห็นเป็นเวอร์ซิลเลียก็กลายเป็น Droid ของโครเนสไปในทันที ด้วยระบบพรางตาซึ่งคิดตั้งอยู่ที่ตัวของ Droid เองอยู่แล้ว" เห้อ ... งานผิดพลาดสินะ " โครเนสเดินตามเข้ามาหลังจากที่ยูริและเวอร์ซิลออกไป" ขออภัย Master ชั้นทำงานได้ไม่ดีพอ " Droid ตัวนั้นพูดกับโครเนส" อย่างน้องเราก็รู้จุดอ่อนของมัน เรื่องน้องสาวน่ะ " โครเนสบอกกับแพทอย่างใจเย็น" เราไปกนก่อนจะมีคนสงสัยเถอะค่ะ Master " แพทตอบกลับพร้อมเดินไปที่ Hall ใหญ่คู่กับโครเนส                Droid ของโครเนสชื่อว่า PAD-001 ย่อจาก Pototype Assult Droid หุ่นรุ่นต้นแบบของบริษัท Alford ซึ่งสร้างมาเพื่อดูแล โครเนส โดยเฉพาะ ... ติดตั้งระบบการพรางตา ระบบการโจมตีโดยอาวุธที่มี รวมถึงมีเกราะพลาสม่าคลุมทั่วตัวจึงมีความปลอดภัยสูงที่จะไม่ถูกทำลายและเชื่อได้ว่าสามารถคุ้มครองโครเนสอย่างที่สุด เธอเป็น Droid ที่ควบคุมตนเองได้ประมวลผลสถาณการ์ณได้อย่างรวดเร็วหรือที่เรียกว่าคิดเองได้นั้นเอง ส่วนใหญ่โครเนสจะเรียกเธอว่า แพท มากกว่า PAD-001 "แกตามมานี่เลย " ยูริพูดพร้อมลากเวอร์ซิลไปที่ Hall ใหญ่" ดูซะ !! " ยูริชี้ไปที่เวอร์ซิลเลยซึ่งยืนอยู่หน้าทางเข้า Hall ใหญ่" เดียวสิ เมื่อกี้อยู่ที่ห้องพี่ไม่ใช่หรอ " เวอร์ซิลเดินไปถามเวอร์ซิลเลียในทันที"อะไรของพี่เนี๊ย .. หนูยืนอยู่ตรงนี้นานแล้วยังไม่เคยได้เข้าห้องพี่เลย กระเป๋าก็ยังอยู่นี่ " เวอร์ซิลเลียตอบในทันทีพร้อมแสดงกระเป๋าที่วางอยู่ข้างหลังตัวเธอ" แกฟังนะ .. แกโดนใครซักคนแฮกระบบ Teleport แล้วย้ายห้องไปอีกห้องซึ่งไม่ใช่ของแก " ยูริจับไหล่เวอร์ซิลแล้วพูดใส่" เอาแบบนี้นะ เวอร์ซิลเลียเธอ Teleport ไปที่ห้องนี่ซะตามโค๊ดที่ชั้นบอก " เวอร์ซิลเลียพูดพร้อมยืนเศษกระดาษซึ่งจดโค๊ดให้เวอร์ซิลเลีย" อ้าว .. ไมอ่ะ " เวอร์ซิลเลียถามด้วยความสงสัย" พี่ของเธอกำลังโดนเล่นงาน เข้าใจไหม เพื่อพี่ชาย น่ะ " ยูริพูดพร้อมสีหน้าจริงจัง " อ่าๆ ก็ได้ๆ " เวอร์ซิลเลียหันหลังเดินจากไป" เห้ยจริงดิ ... มันแรงไปนะ เล่นไรแบบนี้อ่ะ " เวอร์ซิลพูดด้วยความตกใจที่โดนหลอก" ว่าแต่ แกเคยโดนอะไรแบบที่ชั้นเห็นเมื่อกี้ ที่บ้านบ่อยป่ะเนี๊ย "  ยูริพูดพร้อมจ้องเขม็งไปที่เวอร์ซิล" มะ มะ .. ไม่นะ เอ่อ ช่างมันเหอะ " เวอร์ซิลพูดและหลบหน้าในทันที" เฮ่อๆ เคยสินะ " ยูริพูดตัดพ้อกับตนเองด้วยความผิดหวังพร้อมเอามือกุมหน้าผาก" ขอเชิญทุกท่านที่เสร็จภาระกิจส่วยตัวแล้ว ไปที่ Hall ใหญ่ของทางโรงเรียนด้วยค่ะ " เสียงประกาศจากลำโพงใหญ่ดังกึกก้องอีกครั้ง" ชั้นไปละ บาย " ยูริพูดพร้อมหันหลังเดินเข้าประตู Hall ไป" เห้ยๆ รอด้วย " เวอร์วิลพูดพร้อมวิ่งตามยูริไป//วืดด ยูริเดินเข้าไปอย่างช้าๆ" เห้อ คนเต็มหมดแล้วนั่งหลังก็ได้ ถึงจะร้อนหน่อยก็เถอะ " ยูริพูดกับตนเองพร้อมเดินไปนั่งที่เก้าอี้ตัวหลังสุด" คือ ว่า .. " เวอร์ซิลพยายามจะพูดกับยูริ" ไม่ต้องละ เดียวค่อยคุยกันทีหลัง "  ยูริปฎิเสธในทันที               Hall ใหญ่ของทางโรงเรียน มีขนาดใหญ่มากถึงต้องมี ชั้น 2 มารองรับนักเรียนที่เข้ามา ด้านหน้าของ Hall มีเวทีพร้อมด้วยจอภาพ Hologram ขนาดใหญ่สามารถมองเห็นได้ทั่วถึงแม้กระทั่งข้างหลังยังมองเห็นได้ชัด ไม่มีเสียงก้อง ไม่มีคลื่นแทรก นับว่าเป็นความก้าวหน้าทางด้านเทคโนโลยีการสื่อสารแห่งยุคนี้ ก็ว่าได้" ขณะนี้ถึงเวลา อันสมควรแล้ว ขอความกรุณาให้ผู้ดูแลโรงเรียนแห่งนี้กล่าวอะไรซักเล็กน้อยค่ะ " เสียงจากลำโพงใหญ่ดังขึ้นอีกครั้ง// วือออ  เสียงสัญญาณ hologram ดังขึ้น พร้อมภาพของบุคคลหนึ่งภายใต้มุมมืดของห้อง มีเพียงแสงด้านหลังที่ส่องผ่านกระจกเข้ามา นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานพร้อมความรู้สึกหนักแน่นอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน                " ขอต้อนรับทุกคนเข้าสู่ โรงเรียนการสงครามเขต 51 ... ทางโรงรียนมีความยินดีที่จะสอนวิชาการรบอันเป็นศิลปะขั้นสูงที่สืบต่อมาแต่ช้านาน ทั้งการทำงานเป็นทีม การใช้เทคนิคการรุกและรับ การใช้อุปกรณ์ทางการทหาร และการประเมินความสามารถของคู่ต่อสู้ ... แม้ว่าสงครามจะไม่มีอะไรดีขึ้นนอกจากความสูญเสียในความเป็นจริง แต่สิ่งที่เราเชื่อ คือการค้นพบแก่นแท้ของตัวตนเราและคนที่เราเชื่อใจ เพราะในยามสงครามหากขับขัน แก่นแท้ในตัวเราจึงจะเกิด ... สำหรับที่นี้ สงครามเป็นเพียงสิ่งที่ทดสอบความสามารถเรา ไม่มีการบาดเจ็บ ไม่มีความตาย มีแต่ความสวยงามแห่งศิลปะการต่อสู้ ขอให้ทุกท่านสนุกกับสงคราม "