Werewolf เผ่าพันธุ์อันตราย เจ้าชายหมาป่า

-

เขียนโดย Mizeyoumory

วันที่ 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 16.04 น.

  4 chapter
  1 วิจารณ์
  9,227 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 22.30 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) เล่นลิ้น

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

     "อือ..."เสียงฮึมภายในลำคอเรียวขาว ก่อนที่จะรู้สึกตัว

     

 

     "...!"องค์ชายสะดุ้งตื่นทันที เมื่อทรงนึกได้ว่าเกิดสิ่งใดขึ้นก่อนหน้านี้ แขนเรียวพยุงตัวลุก

 

ขึ้นนั่ง รู้สึกปวดเมื่อยร่างกายเสียเหลือเกิน 

     

     

     ...ที่นี่มันที่ไหนกัน...

     

 

     ความคิดแรกที่คิดได้เพียงเท่านี้ เมื่อสถานที่เบื้องหน้าไม่เป็นที่คุ้นชิน พระเนตรสีเขียวมรกตถอดมองรอบ

     

   

     ...ถ้ำสินะ...

     

 

     ความเงียบเข้าปลุกคลุมทุกสิ่งแม้จะไม่มีแสงไฟแต่ที่นี้กลับสว่าง เป็นไปได้อย่างไรกัน

     

 

     เสียงเดินใกล้เข้ามาจนร่างบางผงะ คว้าหามีดเล่มเล็กแต่กลับไม่เจอเสียอย่างนั้น เสียงที่ใกล้

 

ขึ้นทุกทีสร้างความกดดันอย่างมากให้แก่พระองค์ หากแต่ภาพที่ปรากฎด้านหน้าคือชายร่างสูง

 

โปร่ง ผิวขาวราวกับหิมะ แต่สิงที่ทำให้ตกใจนั้นกับเป็นนัตย์ตาคมกริบคู่นั้น ชั่งเหมือนกับ...

     

 

     "ตื่นแล้วสินะ"เรียวปากสีซีดกระตุกยิ้มเล็กน้อย พลางก้าวขายาวตรงมาหาทันที

     

 

     ร่างบางรีบลุกขึ้นแทบจะทันที พระเนตรยังคงจดจ้องชายตรงหน้าไม่ละสายตา

     

 

     "เจ้าเป็นใคร"น้ำเสียงไม่วางพระทัยเอ่ยช้าๆ

     

     ...ทำไมรู้สึกอันตรายได้ถึงเพียงนี้นะ...

     

 

     "จำข้าไม่ได้หรือไงกัน เจ้าชาย"เสียงเย็นยะเยือก เล่นเอาเสียสันหลังอย่างบอกไม่ถูก

     

 

     "เจ้ามาอย่าเล่นลิ้นกับข้า! ตอบมาเจ้าเป็นใคร?!?"ขายาวที่ก้าวมาใกล้แนบชิดจนดันเข้าจน

 

มุมเสียจนได้!

     

 

     "นี่ข้าแค่ถามเจ้าเฉยๆ นะ ถ้าเล่นลิ้นต้องแบบนี้ต่างหาก"

     

 

     ไวกว่าที่คิดไว้ ร่างสูงปราดเข้ามาทันที ความรวดเร็วในการขยับกายทำให้รู้ว่าสิ่งที่อยู่ตรง

 

หน้านี้ไม่ใช่มนุษย์

     

 

     "อื้ม! อื้ม!"ข้อมือเล็กถูกกระชากติดกำแพงถ้ำ มือหนาล็อกท้ายทอยไว้แน่น เป็นการบังคับ

 

ร่างบางไม่ให้หันหน้าหนีเขา 

     

 

     เจ้าชายตกพระทัยยิ่งนักกับการกระทำของผู้ชายตรงหน้า สิ่งนี้ถึงแม้รู้ว่ามันคืออะไรแต่เขา

 

กลับไม่เคยทำ ที่สำคัญเขามีคู่หมั้นแล้วเสียด้วย

     

 

     กึก!

     

 

     แม้จะกัดริมฝีปากชายที่กำลังมอบสัมผัสอันน่าสะอิดสะเอียนหากแต่เขากลับไม่แม้แต่จะหยุด

 

เลยด้วยซ้ำกับเพิ่มนำ้หนักหนักหน่วยมากขึ้นกว่าเดิมเสียอีก

     

 

     "อึก! อื้ม!"เจ้าชายหลับตาแน่น มือเล็กพยายามทุบไหล่หนาเมื่อลมหายใจของเขาใกล้จะ

 

หมดเต็มที

     

 

     เสียงหอบหายใจระรั่วดังขึ้นเบาๆ มีเพียงเขาที่แหยะยิ้มกับภาพด้านหน้าอย่างสะใจ

     

 

     เพี๊ยะ!!

     

 

     เสียงดังสนั่นเมื่อเรียวมือเล็กตบลงบนแก้มขาวของร่างสูง มืออีกข้างถูพระโอษฐ์อย่างแขยง

 

นัตย์ตาสีเขียวมรกตจ้องมองร่างสูงด้วยความพิโรธยิ่งนัก

     

 

     "สกปรก!"ถ้อยคำหยามเหยียดเอ่ยชัดถ่อยชัดคำด้วยอารมณ์ที่พาไป

   

 

     คิ้วหนาราวคันธนูขมวดเข้าหากันอย่างไม่ชอบใจ ดวงตาสีเขียวลุกวาวมือหนากระชากคอ

 

เรียวขาวเข้ามาใกล้ด้วยความโกธาไม่แพ้กัน เขี้ยวคมขาวเสมือนหมาป่าตัวนั้นทำให้เจ้าชายธีโอ

 

น่ามั่นใจได้เลยว่าผู้ชายคนนี้คือหมาป่าตัวนั้นจริงๆ!!

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา