Love you ma boy

นางทั้ง4พุ่งตรงเข้ามาหาฉันและในตอนนั้นเป็นเวลาเรียนคงไม่มีใครช่วยฉันได้นอกจากต้องช่วยตัวเอง พวกนี้โดดเรียนสินะ ขอแนะนำแปป คนนีงใส่เสื้อเหลือง อีกคนเสื้อแดง อีกคนอ้วนๆ อีกคนเสื้อฟ้า

"เดี๋ยวนะพวกเธอจะทำอะไรหน่ะ" ฉันถามแบบกลัวๆ 

"หึ ยัยบ้ายังไม่รู้จุดจบของตัวเองอีกหรอ"ยัยอ้วนตอบพร้อมบีบหน้าฉันอย่างแรง

โอ้ยยยเจ็บๆๆๆๆ เอาไงก็เอาว่ะสู้ตายละคราวนี้ ฉันพลักยัยอ้วนสุดแรงทำให้นางปล่อยฉัน

"นี่แกพลักฉันหรอ!!"ยัยอ้วนเตรียมจะพุ่งเข้ามาอีกรอบ

"เดี๋ยว เธอทำฉันทำไม?"ฉันถามแบบขอเอาตังรอด

"หืมมม แม่คุณซื่อบื่อหรือโง่ค่ะ ยังไม้รู้อีกหรอว่าตัวเองน่ะไปอ่อยพี่ซีนอลของพวกฉันได้น่าเกลียดมาก"ยัยเสื้อฟ้าพูด

ห้ะะ เดี๋ยวนะ เมื่อกี้นางพูดว่าพี่ซีนอลหนิ งั้นฉันก็เป็นพี่พวกนี้สิเพราะฉันอายุเท่าซีนอล

"นี่ พวกเธอหน่ะรู้มั้ยฉันเป็นพี่พวกเธอนะ กล้าทำฉันหรอ ฉันโตกว่านะ"ฉันพูด

"555555"ทุกคนหัวเราะ "ทำไมต้องกลัว ไม่ว่าใครหน้าไหนมายุ่งกับพี่ซีนอลต้องเจอดีแบบนี้"ยัยเสื้อเหลืองเดินเข้ามาตบหน้าฉัน

จนฉันล้มเสร็จแล้วยัยเสื้อแดงและเสื้อฟ้าก็เข้ามาจับแขนฉันไม่ให้หนี

ส่วนยัยอ้วนก็ดูถุงที่ฉันถือมานั่นคือถุงของซีนอล!

"นี่ พวกเรามาดูนี่ ยัยนี่มันขโมยจดหมายของพวกเราที่ให้พี่ซีนอลมา กะจะไม่ให้พี่เค้าอ่านสินะ "

ยัยอ้วนพูด "อยากอ่านนักก็อ่านให้พอใจ เอาไปเลย!!"ยัยเสื้อแดงหยิบถุงจดหมายมาแล้วเทใส่หัวฉัน 

"ถ่ายรูไว้สิ"ยัยอ้วนพูดจากนั้นเสื้อฟ้าก็หยิบไอโฟนขึ้นมาถ่ายรูปฉัน สภาพตอนนี้แบบหัวฟู ปากเลือไหล บนหน้ามีรอยตบ และนั่งอยู่ท่ามกลางจดหมาย นี่แหละฉัน 

กริ้งงงงง เสียงอ๊อดดังขึ้น นี่คงเป็นเวลาพักกลางวันแล้ว ขอให้ยัยชิมมี่มาช่วยฉันเร็วๆเหอะ ฉันลุกไม่ขึ้นละนะ

(เห้ย นั่นมันเด็กใหม่นี่ ทำไรว่ะ เล่นหนังอยู่รึไง555555)กลุ่มเด็กผช.เดินผ่านไปปป

(โดนเล่นงานละหรอ เร็วจัง555)(สะใจอะ!) เด็กหญิงผ่านไป

"เห้ยยย ยัยนั้นใช่คนที่ล้มเมื่อเช้าปะะะ!"คราวนี้เสียงใครอีกละ พอฉันหันไปดู โอมายยย นี่มันเบนนนน