ฝากรักไปถึงเธอ....ยัยตุ๊กตาผี

แต่งโดย Aregayha (ห้ามนำไปเผยแพร่ที่อื่นโดยไม่ได้รับอนุญาติ)

          เช้าวันต่อมา
          วันนี้สงสัยฉันจะมาโรงเรียนเร็วไปเพื่อนในห้องยังไม่มีใครมาเลย
          "กรี้ดด!! ผีหลอก"
          ทำไมคนเห็นฉันกับโรลจังแล้วต้องคิดว่าฉันเป็นผีด้วยน่ะฉันน่ากลัวตรงไหนกัน น่ะผมฉันก็แค่ยาวกว่าคนอื่นจนปิดหน้าปิดตาเฉยๆนี่หรือเพราะขอบตาฉันคล้ำ เพราะชอบนอนดึกน่ะหรือว่าฉันควรจะหัดเข้านอนเร็วๆบ้าง
          "อรุณสวัสอุเอนะ"
          เจ้าชายชิโนะทักฉันด้วยเหรอเนี่ยแถมเขายังส่งยิ้มหวานๆของเขามาให้ฉันอีกฉันฝันไปหรือเปล่าน่ะเขาหล่อจัง
          "ไม่สบายเหรอทำไมขอบตาคล้ำจัง"
          "เปล่า"
          "งั้นเหรอ?"
          พอพูดจบเจ้าชายก็เดินไปนั่งที่ของเขาก่อนเขาจะฟุบหน้าหลับที่โต๊ะของเขาฉัน เลยแอบหันไปมองดูเจ้าชายที่หลับอยู่ผู้ชายอะไรน่ะหน้าสวยกว่าผู้หญิงอีกรอบๆ ตัวของเขาเหมือนมีแสงสว่างตลอดเวลาส่วนตัวฉันคงมีแต่ความมืดมิดล่ะมั้งคิด แล้วปวดใจยังไงไม่รู้วันนี้ทั้งวันฉันคอยแอบมองเจ้าชายชิโนะว่าเขาทำอะไร บ้างแต่เขาเนี่ยดีจังเพื่อนๆมักจะลุมล้อมเขาเสมอเลยถ้าเปรียบเทียบกับทางฉัน ไร้คนแยแสT^T
          พอหลังเลิกเรียนฉันรีบตรงดิ่งไปที่บ้านทันทีพรุ่งนี้เป็นวันหยุดคืนนี้ฉัน ก่ะจะดูหนังผีหนังสยองๆผ่านเว็บฟรีให้ตาแชะกับโรลจังสองคนไปเลย
          "คานาริจังพรุ่งนี้คุณน้าเอโกะเขาจะย้ายมาอยู่ข้างบ้านเรานะ"
          "ใครเหรอค่ะ"
          "อ้าวจำไม่ได้เหรอน้าเอโกะที่เป็นเพื่อนของแม่ไงเมื่อก่อนตอนคานาริจังเด็กๆแม่พาคานาริไปเล่นกับลูกชายน้าเอโกะบ่อยๆไง"
          "ลูกชายเหรอเคยเล่นด้วยเหรอ?"
          "คงลืมแล้วสิตอนนั้นคานาริจังเพิ่งห้าขวบเองมั้ง"
          "เหรอค่ะ"
          "ถ้าพรุ่งนี้คานาริว่างไปช่วยแม่ขนของเข้าบ้านช่วยน้าเอโกะหน่อยน่ะจ้ะ"
          "ค่ะ"
          ขนของเหรอแหะๆไม่ไปหรอกพรุ่งนี้ฉันจะนอนๆแล้วก็นอนให้สบายไปเลยคืนวันศุกร์ สามทุ่มครึ่งฉันนอนดูหนังผีกับโรลจังพร้อมกับกินมีนฝรั่งทอดกรอบอย่างเอร็ด อร่อยตีสาม
ฉีนเริ่มง่วงนอนแล้วสิจากนั้นเลยหลับปุ้ยทั้งที่ยังเปิดหนัง ผีค้างเอาไว้จนตื่นมาอีกทีตอนที่ได้ยินเสียงรถเบิ้นเสียงดังเลยลุกไปส่องดู ที่หน้าต่างของห้องฉัน ที่แท้ก็รถขนของคงเป็นเพื่อนแม่ที่จะย้ายมาอยู่ข้างบ้านล่ะมั้งฉันเลยไม่ สนใจมานอนดูหนังผีจบไปหนึ่งเรื่องก็หลับอีกมาตื่นอีกทีตอนบ่ายสองโมงฉันเลย ลุกไปอาบน้ำก่อนจะเดินลงไปหาอะไรกินข้างล่างเห็นมีแต่อาหารวางอยู่บนโต๊ะ สงสัยแม่จะไปช่วยน้าเอโกะขนของแต่จะว่าไปจะไปทักทายหน่อยดีมั้ยน่ะ
          "โรลจังว่าฉันควรจะออกไปทักทายมั้ย"
      "...."
          "ควรเหรอแต่ฉันขี้เกียจไปนี่นาถ้าน้าเอโกะเห็นฉันแล้วตกใจขึ้นมาล่ะแบบนั้นมันคงไม่ดีล่ะมั้ง"
      "...."
          "ยังไงฉันก็ควรไปเหรอโรลจัง"
      "...."
          สุดท้ายฉันก็ตัดสินใจไม่ไปเพราะฉันมีนิสัยเข้ากับคนอื่นค่อนข้างยากเลย ตัดสินใจขึ้นมาบนห้องดูหนังฆาตกรรมจากนั้นก็เผลอหลับไปอีกจนได้ยินเหมือน เสียงใครเรียกชื่อของฉันอยู่
          "คานาริ...."
          เสียงฟังดูคุ้นๆจังฉันเลยลืมตาที่สลึมสลือของฉันขึ้นมาดูแล้วฉันก็เห็นหน้า ของ....เจ้าชายชิโนะมองฉันอยู่แบบนี้ฉันต้องฝันไปแน่ๆแต่ทำไมฉันถึงรู้สึก ไม่เหมือนกันเลยน่ะฉันเลยลองหยิกแขนตัวเองดูซึ่งมันเจ็บมากฉันเลยรีบลุก ทันที
          "มาอยู่นี่ได้ไงน่ะ"
          "แม่ของอุเอนะให้ฉันมาเรียกลงไปกินขนมกันน่ะ"
          อย่างนั้นเหรอแต่ไม่สิเจ้าชายมาอยู่ที่นี่ที่บ้านของฉันได้ยังไงกัน
          "งั้นฉันลงไปก่อนน่ะ"
          ทำไมเจ้าชายชิโนะต้องทำท่าทางอายๆแบบนั้นด้วยน่ะฉันเลยมองดูตัวเองก็ฉันใส่ เสื้อกร้ามกางเกงขาสั้นแถมสายเสื้อกร้ามยังหลุดลงข้างนึงอีก
          "T-Tน่าอายที่สุดเลย"
          ฉันเลยเปลี่ยนชุดใหม่ก่อนจะลงไปข้างล่างซึ่งเห็นแม่และผู้หญิงอีกรุ่นแม่และเจ้าชายชิโนะนั่งคุยกันอยู่อย่างสนุกสนาน
          "คานาริจังมานี่สิลูกนี่ไงคุณน้าเอโกะเพื่อนแม่"
          "สวัสดีจ้ะคานาริจัง"
          น้าเอโกะเหรอยังสาวอยู่เลยแถมสวยด้วย
          "สวัสดีค่ะ"
          ฉันเลยเดินไปนั่งข้างๆแม่ของฉัน
          "คานาริจังโตขึ้นจนจำไม่ได้แนะจำน้าได้มั้ยจ้ะ"
     "(-_- )( -_-)"
          ฉันเลยส่ายหัวกับไปแทนคำตอบ
          "ตอนนั้นคานาริจังเพิ่งห้าขวบนี่น่ะนี่ชิโนะลูกชายน้าเองตอนเด็กๆน้าพามา เล่นกับคานาริจังบ่อยๆไงจ้ะรู้สึกจะเรียนอยู่ห้องเดียวกันด้วยนี่"
          "ค่ะ"
          ทำไมเจ้าชายถึงดันกลายเป็นลูกชายของเพื่อนคุณแม่ได้เนี่ยมันบังเอิญไปมั้ย เนี่ยT-T พอกินขนมเสร็จฉันเลยเดินขึ้นไปบนห้องก่อนจะรีบมานั่งคุยกับโรลจัง
          "โรลจังเจ้าชายเขากลายเป็นลูกชายของเพื่อนแม่ล่ะแถมย้ายมาอยู่ข้างบ้านเราด้วยน่ะ"
          "...."
          "ว่าแล้วว่าโรลจังต้องคิดเหมือนกันมันบังเอิญมากเลย"
          "...."
          "จะว่าไปเมื่อกี้เขาเข้ามาปลุกฉันในห้องตอนฉันใส่แค่เสื้อกร้ามแถมเห็นห้องนอนของฉันหมดแล้วนี่น่าอายจัง"
          "...."

อ่านแล้วขอคำขอบคุณ หรือ กดไลค์เป็นกำลังใจให้ด้วยน่ะค่ะ^^ จะได้มาอัพให้อ่านเร็วๆ

เข้าไปกด ถูกใจให้ Facebook ให้ด้วยน่ะค่ะ ชื่อเพจ "นิยายรักอ่านฟรี"