Do not stop รุ่นพี่จ๋า..ขอร้องอย่าหยุดรัก

วันๆหนึ่งฉันนั่งเฝ้าคิดแต่เรื่องของหัวใจ

คิดว่าทำไมเขาต้องมีแฟน??

คิดว่าทำไมฉันต้องชอบเขา??

ทำไมฉันไม่สวยกว่าพี่อีฟ??

คำถามนี้วนอยู่แต่ในใจของฉัน ทั้งวัน ........ทั้งๆที่ฉันหงุดหงิดแต่พอมาเจอเขาฉันก็เปลี่ยนอารมณ์ทันที ไม่รู้ว่ามันเป็นอะไรและเหตุผลใด.....ฉันไม่เคยรักใครมากเท่านี้ เลย...

    วันต่อมา

    ฉันตั้งใจอยากจะไปคุยกับเขาตรงๆบ้างในตอนพักกลางวัน   คงดีเหมือนนะที่จะได้คุยกันพี่เขา >//<....

กริ๊งงงงงง! เมื่อสิ้นเสียงออดพักกลางวันดังฉันรีบไปกินข้าวกลางวันและตามหาพี่ท๊อป....

นั่นไง! เดินมาคนเดียวด้วย อีกนิดเดียวก็จะถึงแล้ว >//<  ฉันพูดกับตัวเองในใจ .....

..ตึ้ก ตึ้ก..ตึ้กตึ้ก..ตึ้กตึ้ก...

ทำไมหัวใจฉันเต้นรัวขนาดนี้นะ ฟิ้วววฉันเดินเฉี่ยวพี่เขาแต่กลับไม่กล้าคุย..ทำไมกันนะ.

   “เฮ้ยๆ พิมแกเป็นไรอ่ะ  เห็นเหม่อๆ  เมื่อเช้ายังดีอยู่เลย”

นาตาถามคำถามที่ฉันอยากตอบมานานแต่ไม่กล้าพูด

“ไม่รู้ดิ วันนี้เรากะจะไปคุยกับพี่ท๊อปบ้างแต่พอใกล้เข้าไปแล้วทำไมมันไม่กล้าไม่รู้ ในใจก็อิจฉาแต่พี่อีฟที่ได้เป็นแฟนพี่ท๊อป อยากสวยเหมือนพี่อีฟ ทำไมมันชอบคิดแบบนี้ทั้งๆที่เราชอบเขาเฉยๆ”  

ฉันเล่าความในใจของฉัน มันโล่งดีนะ....

“งั้นเราว่านะแกไม่ได้แค่ชอบพี่ท๊อปหรอก แกรักเลยหละ”

ห๊ะ!! นี่ฉันรักเขางั้นหรอ..มันใช่จริงๆหรอ .....?? …..ฉันรักพี่ท๊อปจริงๆ..O_O

----โปรดติดตามตอนต่อไป----