When she is in love. เมื่อไหร่เธอจะรักกัน

เบบี้น้อยของเรา
หลังจากที่พวกเราแต่งงานกันผ่านไปแล้้ว 2 ปี พวกเราได้เรียนจบแล้ว ไม้ก็มีงานทำคืองานที่บริษัทบริหารช่วยพ่อเขาส่วนฉันก็ไม่ได้ทำอะไรเพราะไม้บอกว่าเขาจะเลี้ยงแันเองเขามีเงินพอที่จะดูแลฉันได้ 
อ้วกก อ้วกก  เสียงฉันอ้วกดังมาจากห้องน้ำไม้เลยวิ่งเข้ามาดู
''นี่ ยุ้ยเธอเป็นอะไรรึเปล่าเนี้ย''ไม้ถาม
''ไม่รู้สิ อยู่ดี ก็รู้สึกเวียนหัวแล้วก้อยากอ้วกอ่ะ''
''หรือว่า! เธอจะท้องอ่ะยุ้ย''
''ฉันก็ไม่รู้สิ ''
''เธอท้องใช่ไหม ?? เย้้ ฉันจะมีลูกแล้ว''ไม้ทำท่าทางดีใจ
''นี่นายจะบ้าเหรอ เรายังไม่แน่ใจเลยนะว่าเราท้องรึเปล่า''
''งั้นพรุ่งนี้เราไปโรงพยาบาลกันนะ''
วันนี้พวกเราไปที่โรงพยาบาลเพื่อจะไปตรวจกันว่าฉันท้องจริงๆึเปล่า หลังจากที่เราตรวจเสร็จ
''แสดงความยินดีด้วยครับ แฟนคุณท้องได้2สัปดาห์แล้วครับ''คุณหมอพูด
''จริงเหรอครับหมอ หมอตรวจดีแล้วใช่ไหมครับ ?? ''ไม้ถามเพื่อความแน่ใจ
''ครับ หมอตรวจดีแล้วแฟนคุณท้องได้2สัปดาห์แล้วครับ''
''เย้ เย้ ผมจะมีลูกแล้ว''ไม้ตะโกนเสียงดัง จนพยาบาลหันมามอง
''นี่ ไม้เบาๆสิฉันอายคนอื่นนะ''ฉันแอบดุไม้เบาๆ
''แม้ก็ฉันดีใจนิ อย่างนี้เราต้องไปบอกคุณพ่อคุณแม่พี่เยอร์พี่มิ้นให้รุ้''
หลังจากที่พวกเราตรวจเสร็จไม้ก็รีบขับรถกลับบ้านเพื่อที่จะไปบอกข่าวดีกับคุณพ่อคุณแม่และพี่ๆ
''พ่อครับ แม่ครับ พี่เยอร์ พี่มิ้น!!''พอถึงบ้านไม้ก็ตะโกนเสียงดับโวยวาย
''เป็นอะไรกันลูก ทำไมเสียงดังจัง''แม่ฉันเดินออกมาจากครัว
''ใช่ ทำไมเสียงดังจังไม้''น้านิดแม่ของไม้เดินตามหลังไม้มา พร้อมกับมีคุณพ่อของฉันและไม้ตามหลังมา
''พ่อครับ แม่ครับผมมีข่าวดีจะบอก!!!''
''มีอะไรไหนว่ามาสิ''น้านิดพูด
''ยุ้ยท้องไ้ด้2สัปดาห์แล้วครับ''
''หาาา จริงเหรอลูกยุ้ย ''แม่หันมาถามฉัน
''จริงค่ะแม่ >///<''
''อร๊ายย แม่กับพ่อยินดีด้วยนะลูก''น้านิดพูด
''พ่อกับแม่ก็เหมือนกันนะ''คุณพ่อของฉันพูดขึ้น
''ค่ะ/ครับ''
หลังจากนั้นไม้ก็ดูแลฉันเป็นอย่างดีมากแทบจะไม่ให้ออกไปไหนเลยแหละ มันน่าเบื่อมากกก
''นี่ไม้นายจะไม่ให้ฉันออกไปไหนเลยใช่มายย''ฉันตะโกนใส่เขา
''นี่ เธอจะตะโกนทำไมเนี้ยเดี๋ยวก็กะทบกะเทือนลูกในท้องหมด''
''นี่  ฉันเบื่อนะ ให้อยุ่แต่บ้านไม่ได้ออกไปไหนเลย''
''นี่เธอ  ถ้าเพื่อเธอออกไปเที่ยวแล้วเกิดอุบัติเหตุขึ้นมาจะทำยังไงหาา''
''ฉันดูแลตัวเองได้น้าา''
''ไม่ได้ยังไงฉันก็ไม่ให้เธอไป ฉันเป็นห่วงงลูกฉันนะ''แต่เขาไม่เป็นห่วงฉันใช่ไหม ? - -
''โอ้ยยย ''ฉันทำหน้าจะร้องไห้
''นี่ ไม่ต้องมาบีบน้ำตาเลยนะ ฉันรู้ทันน''
''โห - - ชิ!!''
''ถ้าอยากไปเดี๋ยวให้ฉันเคีลยร์งานเสร็จเดี๋ยวฉันพาไป ''
''เย้ จริิงเหรออ  ''ฉันดีใจตะโกน กระโดด
''นี่ เธอท้องอยู่ลืมไปแล้วรึไงหา ถ้าลูกเป็นอะไรขึ้นมาจะทำยังไง''
''- -เอ่ออ..โทษทีฉันลืม''
''กลับไปนั่งที่เดี๋ยวนี้ ไ่ม่งั้นอย่าหวังว่าเธอจะได้ไปไหน''
''แม้ได้ทีขู่ใหญ่เลยนะ''
''ฉันเป็นห่วงลูกต่างหากแหละ''
ชิ! ห่วงแต่ลูกแล้วฉันล่ะ อีตาบ้าเอ่ย เดี๋ยวแม่งก็กระโดดใหแท้งซะเลยนิ ล้อเล่น ฉันทำอย่างนั้นไม่ลงคอหรอกฉันรักลูกของฉันจะตาย>///<
'' งั้นพรุ่งนี้เราไปซื้อของมาไว้ให้ลูกเลยไหม ?? ''
''นี่ นายจะบ้าเหรออีกตั้งหลายเดือนกว่าจะคลอดจะรีบซื้อมาเพื่อ?? ''
''ไม่รู้แหละ ฉันอยากซื้อ ถ้าเธอไี่ม่ไปก็ตามใจ''
''ไปสิ ไปแน่นอน''
''แม้พูดเรื่องออกไปข้างนอกนิไม่เคยปฏิเสธเลยนะ''
''แม้ก็นะ''
''นอนได้แล้วยุ้ย ดึกแล้วเดี๋ยวส่งผลไม่ดีต่อลูกนะนอนดึกอะ''
''ค่ะ ฉันกำลังจะนอน แล้วนายทำไมไม่นอนอ่ะ''
''ฉันมีงานอีกเยอะที่่ต้องทำอ่ะ เธอนอนไปก่อนเลยนะคนดี ฝันดีครับ '' ไม้จูบที่หน้าผากฉันเบาๆ ความรุ้สึกแบบดีชั่งอบอุ่นเหลือเกิน ~ 
ขอโทษนะค่ะที่มาแต่งให้ช้าพอดีงานเยอะแล้วคอมก็พังด้วย - - รอติดตามตอนต่อไปนะคะ่