Cafe Love รักในร้านเบเกอร์รี่

9.5

เขียนโดย hoshiki

วันที่ 29 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 22.40 น.

  12 ตอน
  7 วิจารณ์
  20.94K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2556 22.27 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) Cafe Love 1

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ช่วงปิดเทอมฤดูร้อน ผมเดินทางจากหอพักโรงเรียนที่อยู่ในตัวเมืองมาช่วยงานพ่อที่ร้านเบเกอร์รี่ที่อยู่ในชนบท ต้องนั่งรถเดินทางประมาณสองชั่วโมงถึง
สวัสดีครับ! ผมน้ำพุ มีน้องชายชื่อ น้ำตก เป็นรูมเมตผมที่หอพักด้วย วันนี้มันก็มาพร้อมผมนะ แต่มันหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้
กริ๊ง~~
เสียงกระดิ่งที่ติดไว้หน้าร้านดังขึ้น บ่งบอกว่ามีลูกค้าเข้าร้าน ผมเงยหน้าขึ้นมองก็พบกับชายร่างสูงโปร่งผิวขาวสว่างใบหน้าคมคายดวงตาคมเข้มนัยตาสีน้ำตาลเข้ม ใบหน้าบึงตึงพลางมองไปรอบๆร้านเหมือนพิจารณาอะไรสักอย่าง
" รับอะไรดีครับ " ผมเอ่ยถามชายหนุ่ม
สักพักประตูร้านก็เปิดอีกครั้งและมีชายร่างสูงโปร่งอีกคนนึงเดินเข้ามาด้านใน ใบหน้าคมเข้มตาคมสีนิลใส่แว่นกรอบดำเข้ากับจมูกโด่งคมเป็นสันรับกับริมฝีปากบางเฉียบ
" เจ้าของร้านอยู่ไหม " ผู้ชายคนที่1เอ่ยถาม หลังจากที่สำรวจร้านผมทางสายตาเสร็จก็หันมาถามผมที่ยืนอยู่หลังเคาเตอร์ ไอ้น้ำตกมันหายไปไหนฟ่ะ -_-^! ไม่อยู่ช่วยพี่มันเลย ว่าแต่หมอนี่มันเป็นใครว่ะ ถามถึงพ่อทำไม...และอีกอย่างพ่อไปพักผ่อนที่บ้านย่านู่น กว่าจะกลับไม่รู้เหมือนกันแหะ
" ผมเอง เจ้าของร้าน "
" หึ เหรอ เอาเงินมา 3 ล้าน "
" หะ! ทำไมต้องให้ด้วยฟ่ะ! "
บร๊ะเจ้า โพล่หน้ามาก็ทวงเงินตูเลย แล้วนี่ตูไปเป็นหนี้มันตั้งแต่เมื่อไรว่ะ รึว่าจะเป็นหนี้ที่แม่เคยยืม ตาชุมพร แล้วหลังจากนั้นก็เลิกกับพ่อ อ้าวเฮ้ย! แล้วมาทวงกับตูทำไมว่ะ ไปทวงกับแม่ดิ -_-^^!! หลังจากที่คิดไตร่ตรองเรื่องทั้งหมดกับตัวเองเสร็จ ผมก็เงยหน้าขึ้นไปมองคนตรงหน้าอีกครั้ง ทำไมไอ้คนตรงหน้ามันหล่อกว่ากูว่ะและในขณะที่ผมกำลังจะมีเรื่องกับไอ้สองหล่อนี่ ไอ้น้ำตกก็เปิดประตูเข้ามาพอดี ทำไมมึงถึงไม่เข้ามาให้เร็วกว่านี้ว่ะ -_-
" พี่...เกิดไรขึ้นว่ะ "
" มึงเข้ามายืนข้างกูก่อน "
แล้วไอ้น้ำตกก็เดินมายืนข้างๆผม พร้อมกับเงี่ยหูมาหาผม ส่วนผมเองก็เล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้มันฟังอย่างลึกซึ้งและเข้าใจ
" เฮ้ย! กระซิบไรกันว่ะ " ไอ้หน้าหล่อคนที่2 เอ่ย พลางเดินมาหาพวกผมแต่ดูเหมือนจะเดินไปหาไอ้น้ำตกมากกว่า
" เสือกไรว่ะ กูจะคุยกับพี่ "
" ปากดีนะมึง ไอ้เตี้ย "
" ใครเตี้ย มึงออกไปจากร้านกูเดี๋ยวนี้เลย "
" ใช้หนี้เพื่อนกูก่อนดิ "
" ครอบครัวกูเป็นหนี้เพื่อนมึง ไม่ใช่มึง "
" เฮ้ย! หยุด! " พอไอ้หน้าหล่อคนที่ 1 เอ่ยปับ ไอ้น้ำตกกับเพื่อนมันก็หยุดทะเลาะกันทันที ดีเหมือนกันเพราะผมเองก็เริ่มรำคาญพวกมันสองตัวแล้วด้วย
" นายชื่ออะไร " ผมถามไอ้หน้าหล่อคนที่1
" กูเหรอ "
เออ! มึงนั่นแหละ -_- ผมแอบด่ามันในใจ ผมพยักหน้าเป็นคำตอบให้มัน
" กูชื่อกั้ง ส่วนนี่ เคโซล เพื่อนกู "
" เราชื่อ น้ำพุ ส่วนนี่ น้ำตก เรื่องเงิน นายไปเก็บกับแม่เราเหอะ เเม่เราเป็นคนไปยืมนิ "
" มันก็จริง แต่แม่มึงให้เก็บที่พวกมึง " ไอ้ส้นตีนกั้งว่าจบก็ยื่นเอกสารบางอย่างมาให้ผม เอกสารอะไรว่ะ ผมหยิบมันขึ้นมาก็ต้องตะลึง...ชื่อผู้กู้...มันเป็นชื่อพ่อผม โอ้แม่เจ้าช่วยกล้วยทอดไหม้!! ทำไมแม่ทำงี้ว่ะ
" ในเอกสารมีไรพี่ " แล้วไอ้น้ำตกก็กระชากเอกสารใบนั้นไปอ่านพร้อมกับอุทานออกมาว่า...
" เหี้ยเอ้ย!!! "
" จ่ายมาซะ " กั้งแบมือเตรียมรับตังค์ เอ่อ...ก็อยากให้อยู่หรอกนะแต่กูไม่มีเงินนี่อ่ะดิ เย็ดเฟ่เอ้ย! ผมส่งสายตาขอความช่วยเหลือไปให้ไอ้น้ำตก แต่มันกลับบอกผมว่า
" พี่ก็จ่ายไปดิ "
" พ่องมึงดิ กูไม่มีเงินโว้ย "
" งั้น น้ำตกขออำลา ไปก่อนนะเสด็จพี่ " แล้วมันก็วิ่งเปิดตูดแนบไปเลย อ้าวเฮ้ย! ไอ้น้องเวรตะไลทิ้งพี่ได้ไงว่ะ ผมหันกลับไปมองไอ้กั้งที่ยืนตีหน้านิ่งอีกครั้ง เอ่อ...แล้วตูจะทำไงดีฟ่ะเนี่ย
" เอ่อ..."
" ไม่มีเงินสินะ " เคโซลที่อยู่เงียบๆก็เริ่มมีบทพูดอีกครั้ง
" อืม...เราไม่มี "
" กูให้เวลามึง เอาป่ะ " กั้งเริ่มเสนอแนะ
" กี่เดือน "
" หึ! เดือนนานไป 3 วัน หามาให้ได้ "
" เฮ้ย! นายจะบ้าเหรอ แล้วเราจะไปหาที่ไหน "
" ไม่รู้ แต่ถ้ามึงไม่เอา มึงต้องมาเป็นเมียกู "
" อะ =[]=!!! "
" ส่วนน้องนาย...ต้องมาเป็นคนรับใช้เรา ^^ "
" พ่อมึงเหอะ! " ไอ้น้ำตกที่ไม่รู้มาจากไหน มาถึงก็ตะโกนลั่นร้านเลย แล้วทำไม...ตูต้องไปเป็นเมียไอ้กั้งด้วยว่ะ กูอยากเป็นทาสมึงมากกว่าเมีย!!!
" มึงมีสองทางให้เลือก เลือกได้เมื่อไรโทรมาหากู "
แล้วไอ้กั้งก็วางเบอร์มันไว้บนเคาเตอร์พร้อมกับค่อยๆเดินออกไปจากร้านผม เคโซลโบกหัวไอ้น้ำตกไปหนึ่งทีก่อนจะวิ่งแจ๊นตามไอ้กั้งไป
" พี่เอาไง "
" ไม่รู้ว่ะ มึงเอาไงอ่ะ "
" หาเงินใช้มัน น้ำตกไม่อยากเป็นทาสไอ้หน้าพลาสติก -_-^ "
" ใครว่ะ "
" ไอ้เคโซลไง คนไทยเชี่ยไรแม่งหน้าโครตเกาหลีเลย "
" มึงนี่เนอะ 3วัน จะไปหาเงินจากที่ไหน "
" ไม่รู้ดิ "
" ยอมมันไปก่อนไหม แค่คนรับใช้เอง "
" แต่...ผมไม่ชอบให้ใครใช้ "
" ยอมๆ ไปก่อนเหอะน่ะ "
" เออๆ "
ผมหยิบโทรศัพท์ของร้านขึ้นมาและกดเบอร์ที่ไอ้กั้งหน้านิ่งทิ้งไว้ให้ก่อนออกไป
ตู๊ดดดดด~
( ฮัลโหล ) เสียงหล่อฉิบหายเลย สาดดดด!!
" เอ่อ...เราเอง น้ำพุ "
( ว่าไง ตัดสินใจได้แล้วใช่ไหม)
" อืม...เราไม่มีเงินเพราะชะนั้นเราเลือก..."
( เป็นเมียกู ) แล้วมึงจะย้ำทำไมฟ่ะ =_=^^
" อืม "
( น้องมึงเป็นคนรับใช้ไอ้เคโซล )
" อืม "
( โอเค พรุ่งนี้เจอกัน )
แล้วมันก็วางสายไป สงสัยพรุ่งนี้ต้องเจอศึกนักแน่เลย เตรียมแรงไว้รับมือดีกว่า ขอปิดร้านวันนึงนะ เฮ้อ~~
TBC.

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา