fic reborn หลุดมิติพบเจอ

6.2

เขียนโดย Hakaseyukina

วันที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 11.04 น.

  18 ตอน
  1 วิจารณ์
  33.56K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 1 กันยายน พ.ศ. 2556 16.25 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

8) บทที่ 7 ที่อยู่...

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
หลังจากยูกินะจากไปก็เหลืออยู่เพียง 3 สาวอันได้แก่ คุเรไน มารีอา, เนมากิ อาริสะ, ยูเมโกะ คาโอริ และอีก 2 หนุ่มอันได้แก่ ซาวาดะ สึนะโยชิ และรีบอร์น
“เอาล่ะถ้าจะให้พวกเธอไปอยู่บ้านเจ้าห่วยทั้งหมดคงไม่ได้เพราะที่บ้านก็มีคนเยอะแล้วดังนั้นฉันจะพาอีก 2 คนไปอยู่กับคนที่พวกเธอไว้ใจได้” เสียงของรีบอร์นที่นั่งอยู่บนบ่าของสึนะดังขึ้น 3 สาวที่ฟังก็พยักหน้าเงียบๆเป็นเชิงว่าเข้าใจแล้ว
“ยังไงก็ได้พวกเราไม่เรื่องมากหรอก ขอแค่มีที่ให้อยู่ก็พอ”เสียงตอบเรียบๆของคุเรไน มารีอาดังขึ้น ทำให้สึนะที่ฟังอยู่สะดุ้งหน่อยๆกับคำพูดนั้น
“งั้นฉันจะจัดให้เองแล้วกัน เริ่มจากเธออาริสะ เธออยู่กับเจ้าห่วยแล้วกัน”รีบอร์นพูดพลางหันไปทางอาริสะ
“เข้าใจแล้วค่ะ^_^”อาริสะตอบพลางส่งยิ้มให้กับสึนะที่มองตนอยู่ ส่วนสึนะพอเห็นรอยยิ้มของอาริสะก็หน้าแดงทันทีพลางคิดว่า ‘น่ารักจัง-/////-’ แล้วเบือนหน้าหนีทำให้อาริสะทำหน้าสงสัยเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร
“ต่อไปก็มารีอาฉันจะให้เธอไปอยู่กับฮิบาริ”รีบอร์นพูด ทำให้ที่เหลือตาโตเป็นไข่ห่านทันที
“จะให้ฉันไปอยู่กับฮิบาริ เคียวยะเนี่ยนะ!”มารีอาคร่ำครวญทันทีที่รู้ว่าตัวเองต้องไปอยู่กับฮิบาริ พลางนึกถึงตอนที่ตัวเองถูกขย้ำจะพยายามสลัดภาพแต่ทำยังไงมันก็สลัดไม่ออก
“ใช่”รีบอร์นตอบชักถ้อยชัดคำมาก!
“แล้วจะให้เราไปที่โรงเรียนนามิโมริเพื่อตามหาคุณฮิบาริเหรอคะ??”เสียงของอาโอยดังขึ้น
“ไม่จำเป็นหรอกอาริ ฮิบาริก็ยืนฟังอยู่นั่นแล้วไง”คาโอริพูดพลางชี้ไปทางทิศที่ฮิบาริยืนอยู่ ทำให้คนที่หันไปมองทันที
“มาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย=[]=”สึนะที่ไม่มีบทมานานร้องขึ้นอย่างตกใจ
“ตกลงไหมฮิบาริ”รีบอร์นพูดพลางหันไปมองฮิบาริที่ยืนพิงกำแพงอยู่
“ก็ได้เพื่อเป็นการสร้างบุญคุณกับเจ้าหนู”ฮิบาริพูดพลางมองบุคคลที่ต้องไปอาศัยอยู่กับตัวเอง
“แล้วก็ช่วยสมัครเรียนเข้านามิโมริให้ทีนะ”รีบอร์นพูดต่อทำให้ 3 สาวที่ยืนฟังอยู่คิดถึงชีวิตของตัวเองในตอนที่เข้าไปเรียนทันที
“เดี๋ยวให้คุซาคาเบะจัดการให้มี 3 คนซินะ”ฮิบาริพูดพลางมอง 3 สาวที่ยืนอยู่(ทูน่าของเราถูกลืมซะแล้ว: ไรเตอร์)
“4 คนต่างหากล่ะ”มารีอาพูดแย้งขึ้นมาทำให้ฮิบารินิ่วหน้าเล็กน้อย
“ไปบอกคุซาคาเบะเอาเองก็แล้วกัน ไปล่ะเจ้าหนู”ฮิบาริพูดพลางมองมารีอาเป็นเชิงสั่งให้ตามตัวเองไปแล้วเดินกลับไปทันที
“งั้นฉันไปก่อนนะT_T”มารีอาบอกลาทุกคนพลางเดินออกไปอย่างท้อแท้
“โชคดีเน้อ ถ้าชาติหน้ามีจริงขอให้เรามาเป็นเพื่อนกันอีกนะ”คาโอริพูดพลางประนมมือทำท่าสวดส่งวิญญาณ
“ไม่ต้องมาแช่งเลยโว้ย!”มารีอาแยกเขี้ยวใส่คาโอริแล้วรีบเดินออกไปทันที ส่วนอาริสะและสึนะได้แต่โบกมือและยิ้มแหยๆให้เป็นเชิงลาก่อนนะ(ฉันไม่ได้ไปตาย-_-: มารีอา)
“ต่อไปคาโอริเธอต้องไปอยู่กับยามาโมโตะ”รีบอร์นหันมาพูดต่อหลังจากที่มารีอาจากไป(ฉันยังไม่ตายเฟ้ย อย่ามาแช่งกันดิเดี๋ยวฆ่าคนเขียนตายซะเลยนี่--++: มารีอา)
“ตกลงจ้า..ยังไงก็ได้อยู่แล้ว^O^”คาโอริพูดพลางยิ้มอย่างทีความสุขที่ไม่ต้องไปเจออะไรที่โหดร้าย
“ok งั้นก็ครบแล้วสินะ เอ้อจริงสิฉันเรียกยามาโมโตะให้มารับเธอด้วยนะ เดี๋ยวก็คงมาแล้วมั้ง”รีบอร์นพูดพลางทำหน้านึก
“555+งั้นเหรอ^_^”ส่วนคาโอริก็หัวเราะไปพลางพูดไปพลาง (มันจะมีสาระบ้างไหม-_-: ไรเตอร์)
“โย่ว หวัดดีเจ้าหนูเรียกฉันมามีธุระอะไรเหรอ^_^”เสียงของยามาโมโตะดังขึ้นทำให้ทุกคนสะดุ้งทันทีที่ได้ยินยกเว้นรีบอร์น
“ดีจ้า ฉันอยากให้คาโอริไปอยู่กับนายน่ะได้รึเปล่ายามาโมโตะ”เสียงของรีบอร์นถามขึ้นทันทีที่ยามาโมโตะเดินมาถึงที่ที่พวกตนอยู่
“555+เรื่องแค่นี้เองได้อยู่แล้วไม่มีปัญหา^_^”ยามาโมโตะตอบพลางส่งยิ้มให้กับคาโอริซึ่งคาโอริก็ยิ้มตอบเช่นกัน
“งั้นก็ไม่มีอะไรแล้วล่ะแค่นี้แหละ กลับกันเถอะหิวข้าวจะแย่แล้ว”รีบอร์นพูดพลางตบหัวของสึนะ
“แล้วแกจะมาตบหัวฉันทำไมเนี่ยหารีบอร์น!”สึนะพูดพลางลูบหัวตัวเอง
“555+ยังร่าเริงกันเหมือนเดิมเลยนะ งั้นฉันกับคาโอริกลับก่อนล่ะ บ๊ายบาย^_^”เสียงของยามาโมโตะกล่าวลาพลางเดินออกไปพร้อมกับคาโอริ
“บ๊ายบายคาโอะจังไว้เจอกันพรุ่งนี้นะ^_^”อาริสะพูดพลางโบกมือหย็อยๆให้กับคาโอริ
“บายจ้า เจอกันพรุ่งนี้นะ^_^”คาโอริตอบกลับพร้อมกับโบกมือเหมือนกับอาริสะแล้วเดินจากไปพร้อมกับยามาโมโตะ
“งั้นพวกเราก็กลับกันเถอะ”เสียงของสึนะดังขึ้นหลังจากที่มองดูยามาโมโตะกับคาโอริเดินจนลับสายตาไปแล้ว
“จ๊ะ จากนี้ไปก็ขอฝากตัวด้วยนะสึนะคุง รีบอร์นคุงด้วย ^_^”อาริสะพูดพลางส่งรอยยิ้มน่ารักให้กับรีบอร์นและสึนะ
“อะ..อื้ม ฉันก็ฝากตัวด้วยนะ-////-”สึนะพูดไปหน้าแดงไป (ท่าทางจะเขิน: ไรเตอร์)
“หึหึ”ส่วนรีบอร์นก็หัวเราะเบากับท่าทางของสึนะและอาริสะ พลางคิดในใจว่า ‘ดูท่าเจ้าห่วยจะขายออกแล้วสิ’ (เอ่อ..ปกติต้องเป็นฝ่ายอาริสะไม่ใช่เหรอที่ขายออกน่ะ: ไรเตอร์) (อย่ามายุ่ง: รีบอร์นพูดพลางยกปืนขึ้นขู่ไรเตอร์) (กลัวแล้วจ้าTOT: ไรเตอร์พูดพลางรีบกลับเข้าเรื่องอย่างเร่งด่วนเพราะยังไม่อยากโดนยิงตาย)
“แกหัวเราะอะไรของแกฟะรีบอร์น-//[]//-”สึนะที่ได้ยินเสียงหัวเราะของรีบอร์นหันมาโวยวายทันที
“มีอะไรเหรอสึนะคุง??”เสียงของอาริสะดังขึ้นทันทีที่เห็นท่าทางของสึนะ
“เปล่าหรอกไม่มีอะไรรีบกลับกันเถอะอาริสะจัง^///^”สึนะที่ได้ยินเสียงของอาริสะหันมาตอบพลางรีบเดินให้ไวขึ้น
“เอ่อ..จ๊ะ”อาริสะพูดอย่างมึนงงกับท่าทีของสึนะแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร ระหว่างทางทั้ง 3 คนก็พูดกันอย่างถูกคอแต่จะมีรีบอร์นที่คอยหัวเราะเวลาที่สึนะหน้าแดง ส่วนสึนะก็จะโวยวายทันทีที่ได้ยินเสียงหัวเราะของรีบอร์น และอาริสะที่จะทำท่างงทุกครั้งที่สึนะกับรีบอร์นทะเลาะกันช่างเป็นการกลับบ้านที่สงบสุขดีแท้ อาเมน=_=

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา