Because I love you ให้ฉัน(ขอ)ได้ไหม...หัวใจของเธอ

-

เขียนโดย moon

วันที่ 5 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 16.39 น.

  7 ตอน
  3 วิจารณ์
  10.14K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 07.00 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) การปรากฏตัว

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

         “อีก 10 นาที จะถึงมหา’ลัย”^^

       

            “...” เงียบ T^T

         

          “เฮ้ย! เฮีย!...หลับอยู่รึเปล่า”

       

           “....”

         อ๊ากส์ ภาพที่ผมเห็นตอนนี้คือ ไอ้พี่เฮียวอลกระโดดเข้าไปอยู่ในรถของใครก็ไม่รู้ T..T

รูปร่างหน้าตา มึน! ดำ! กำยำ! ทึก! โหด! มันคือพวกโฉดหน้าชั่ว! ดูเหมือนว่าพวกนั้นจะมีอาวุธเตรียม

รบครบมือ เฮ้ย!นี่มันผู้ร้ายข้ามชาติแหกคุกชัด! ชัด! นั่นไง! ตำรวจตามมาติดๆแล้ว *O*>;

 

         ตอนนี้ยิงกันสนั่นหวั่นไหวภูเขาไฟระเบิด T_T ไอ้พี่เฮียวอลคิดจะทำอะไรของมันฟ่ะ>,<;

ไม่กลัวตายหรือไงT_T ลงมาเดี๋ยวเน้~ -_-‘ ตอนนี้ผมได้แต่ขับรถหลบหลีกการไล่ล่าโจรโฉด

หน้าชั่ว! ของคุณตำรวจ เสียวลูกหลงเหลือเกิน -..-‘ ฝุ่นตลบอวบอวน เสียงยิงต่อสู้กันดังอึกทึก

ครึกโครม!

     

           โอ้ว~ ผมไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้เจอเหตุการณ์นี้เลย เหตุการณ์แบบนี้มีส่วนทำให้โลกแตกเร็ว

ขึ้นแน่ แล้วไอ้พี่เฮียวอลมันจะได้อยู่ถึงวันโลกาวินาศกับเขาไหม? กระโดดเข้าไปในรถพวก

โฉดหน้าชั่ว!ทำไม >////<n  คุณกำลังคิดอะไรอยู่? -_-!

 

       ตอนนี้รถผมทิ้งห่างออกมาจากรถพวกโฉดหน้าชั่ว! มากไปทุกที การจราจรที่ยากลำบากบวกกับ

การรักตัวกลัวตายของชายหล่อสุดเพอร์เฟค สัญชาติญาณการรักชีวิตมันบอกผมว่าตอนนี้มึงเอาตัว

เองให้รอดก่อนเถอะ-_-‘ ทำให้ผมหยุดรถแทบจะทันที ไอ้พี่วอลนะไอ้พี่วอล แกจะมีชีวิตรอดกลับ

มาไหม? ทำอะไรไม่เคยปรึกษาน้องนุ่ง ไม่บอกน้องสุดหล่อสักคำ แบคฮยอน*เครียด! (-_-; )( ; -_-)

 

:::พริตตี๊ผู้รายงานข่าว:::

       วี๊ หว่อ วี๊ หว่อ ๆ วี๊ๆๆ ปัง ปัง ปัง วี๊ หว่อ วี๊ หว่อ ๆ วี๊ๆๆ

 

     “นี่ฉันหลุดเข้ามาในสมัยสงครามโลกครั้งที่สองหรือยังไง! ห๊ะ! เสียงดังโหวกเหวกวิเวกโวยวาย-_- อะไรกัน

 

      เฮ้ย!! โอ๊ะ!! ไอ๊ย๊า!!..ระ..ระ..ริริน! นั่นมันอะไรน่ะTTOTT กรี๊ดตายแล้วๆ กรี๊ดๆ”

 

       ตอนนี้ผู้คนรอบข้างฉันกำลังแตกตื่นและหวาดกลัวกันใหญ่กับภาพเหตุการณ์ที่เจอตรงหน้า

ส่วนยัยริรินได้แต่เอามือปิดหน้าปิดตาอย่างหนาแน่นยืนสวยเป็น คามีล่า เบลล์* อยู่นั่นแหละ>.<!

 

     เอ่อ!..คือ!..เอ่อ....ในฐานะที่ฉันเป็นผู้อยู่ในเหตุการณ์และตอนนี้คิดว่าตัวเองสวยและมีสติดีเยี่ยมที่สุด

ฉันจะรายงานข่าวให้ฟังล่ะกัน~T~ ก็ตอนนี้น่ะสิมีรถกระบะสีบรอนด์ใช้สติ๊กเกอร์ลายมังกรแดงติดอยู่

ทั่วคันเลยจ้า ขับมาอย่างรวดเร็วชนิดเหยียบหมาก็คงไม่เบรก และที่ตามมาติดๆนั้นก็คือขบวนรถ

ตำรวจพร้อมเสียงปาระเบิด เสียงปืนยิงต่อสู้กันฉุกละหุก คาดว่าคงเป็นตำรวจกำลังตามจับผู้ร้าย

อยู่แน่เลย(แหกๆ หยุดพักหายใจชั่วครู่ เห้อ! เหนื่อยๆ คนสวยเหนื่อย!) T_T!!    

 

           และเหตุการณ์น้าน~ ..ทำให้ผู้คนแถวนี้แตกตื่น วิ่งกันซะฝุ่นตลบอบอวนวุ่นวายวืดวือ

เต็มไปหมด เฮ้อ!! ที่นี่ในเขตมหา’ลัยนะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้ยังไงกัน ฉันไม่อยากจะเชื่อสายตา

ตัวเองเลย~ มหา’ลัยออกดังปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นมาได้ยังไงกัน ไม่ให้อภัย ไม่ให้อภัย (-_-! )

( -_-!) แต่.. เอ๊ะ ><! หรือว่าเขากำลังแห่ขบวนอะไรกันอยู่นะ -..-!!

          โอ๊ะหรือว่าจะมีบุคคลสำคัญผ่านมา*O* ฮึ่ยย! แต่ฉันก็ว่าไม่น่าจะใช่! จากการสันนิษฐาน

คงเป็นอย่างแรกมากกว่า >.< แต่ที่น่าตกใจมากกว่านั้นก็คือ รถกระบะคันนั้นน่ะเปิดประตูข้างหนึ่งไว้

เหมือนกำลังพยายามผลักดันอะไรบางอย่างออกมาทางประตูอยู่ กรี๊ดด! และภาพที่เห็นก็คือ

ผู้ชายผมฟูฟูคนหนึ่งกำลังถูกคนในรถกระบะยันเหมือนจะพยายามทำให้ผู้ชายผมฟูตกจากรถไป

          กรี๊ด! เสียว! ผู้ชายผมฟูกำลังห้อยโหนโตงเตง เกาะประตูรถกระบะ แบบจะหลุดแหล่

ไม่หลุดแหล่อยู่แล้ว..โอยขับรถเร็วขนาดนั้นนายนี่คงหนีไม่พ้นความตายเป็นแน่แท้T.T

(จงเป็นสุขเป็นสุขเถิดอย่าได้จองเวรจองกรรมซึ่งกันและกันเลย-_-!!

(แล้วเธอไปเกี่ยวอะไรกับเขามิทราบ _ _?)) มีหวังนายฟูคงตายศพไม่สวยแน่งานนี้..T-T”

แงๆ คิดแล้วอดเสียดายไม่ได้ ผู้ชายจะลดน้อยลงไปอีกแล้วล่ะ

          เหตุการณ์ต่อไปจะเกิดอะไรขึ้นนะฉันชักไม่กล้าดูซะแล้วสิ โอ๊ยไม่ได้ๆฉันต้องรวบรวม

ความกล้าที่ สั่งสมมาตั้งแต่อยู่ในครรภ์มารดาเพื่อเผชิญหน้ากับมันสิ ไม่งั้นคนจะหาว่าฉันตกข่าว

(ต้องขนาดนั้นเลยเหรอ) กรี๊ดดดดดๆๆๆๆ(เสียงดังทำไมคนเขียนตกใจหมด โว๊ะO.O!)

ทันใดนั้นเองมีเท้าคู่หนึ่งของคนที่อยู่ในรถกระบะติดสติ๊กเกอร์ลายมังกรแดงยื่นออกมาทำสปาหน้า

นายหัวฟูอย่างเต็มแรง เรียกได้ว่าโหนประตูรถกระโดดถีบเลยทีเดียว..ผัวะ .. ตุ๊บ..(เสียงเท้าสัมผัสหน้า)..และในไม่ช้า. .ฮ่าๆๆ(นี่ฉันหัวเราะทำไม)..นายหัวฟูก็หล่นจากรถกระบะคันนั้ทันที..บื้ม..บุ้ม..บึ้บ..(เสียงนายหัวฟูตกจากรถกระบะ)>T<

           จากที่คาดการณ์นายหัวฟูคงเป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจที่เสี่ยงภัยเข้าไปแฝงตัวเพื่อจับคนร้ายสินะ

( แมนโคตรถ้าฉันมีแฟนแบบนี้นะ ฉันยอมเกาก้นให้เขาเลยแหละ กรี๊ด เท่ห์โคตร)

หรือไม่อย่างงั้นนายหัวฟูก็ต้องเป็นลูกน้องพวกโจรแต่คงคิดจะทรยศกันเองสินะ

นายนั่นเลยถูกพวกกันเองรุมทำร้ายหนักขนาดนี้(โถๆน่าสงสาร มาคิดได้ก็ตอนสายไป ไปดีเถอะนะ -_-!ได้ข่าวว่านายนั่นยังไม่ตายเลยไม่ใช่เหรอ!)

หรือว่า..(พอเถอะเลิกสันนิษฐานเพ้อเจ้อสักที)

           แฮ่ๆ.. ย้อนไปที่เหตุการณ์ที่นายหัวฟู ถูกถีบตกจากรถ ฉันได้แต่ลุ้นจนตัวโก่งว่านายนั่น

จะตาย หรือจะรอด..และแล้วภาพที่เห็นก็คือตอนนี้นายหัวฟูกำลังนอนเกือกกลิ้งกับแผ่นดินอยู่

นายนั่นหมุนติ้วๆ ๆ เร็วและแรงเหมือนกังหันลม นับรอบได้ทั้งหมดสิบห้ารอบเต็ม! จากนั้นนายนั่น

ก็ลุกขึ้นนั่งด้วยท่าสุดเท่ห์ ทันใดนั้นเองแสงออร่า บางอย่างจากตัวนายฟูก็เปล่งประกายขึ้นทันที

          พรึบ..(เสียงแสงออร่าจากตัวนายฟู) กรี๊ดดๆ เท่ห์ๆ เท่ห์ระเบิดระเบ้อไปเลย ฮิ้วๆๆ หัวฟู FC

(-_-!!)ช่างเป็นผู้ชายที่ชวนหลับใหลเสียจริง (เชิญหลับและไหลลงท่อไปซะ!). เอาหละก่อนที่สติ

ผู้คนรอบข้างจะกลับมาฉันขอชิ้งไปถ่ายรูปคู่กับอิตาฟูนั่นก่อนดีกว่าเดี๋ยวมีคนแย่งกรี๊ด

ขนาดมองไกลๆยังเพอร์เฟคขนาดนี้ถ้าได้อยู่ใกล้ๆล่ะ โอ้ยฉันจะไม่ละลายหายไปกับพื้นโลก

เลยเหรอเนี่ย คิดแล้วก็เขิน เอาล่ะ จบข่าว พริตตี๊ผู้เลอโฉมถ่ายภาพและรายงานเอง ..จบปะ!!

          ไวเท่าความคิดฉันก็กระซากแขนยัยริรินเพื่อนรักนางเอกที่แสนซื่อ แสนสวย แสนดี ฯลฯ

อะไรประมาณนี้ ก็ตามเนื้อเรื่องของยัยร่างไร้วิญญาณนั่นอะนะ (ถ้าไม่บอกว่ายัยริรินเป็นนางเอกฉันคงคิดว่าฉันเป็นนางเอกสุดฮอตไปแล้ว-_-!!)

          ฉันกระซากแขนยัยริรินเพื่อวิ่งไปหาผู้ชายคนนั้น ฉันพยายามวิ่งในท่าที่คิดว่าตัวเองกำลังสวย

ที่สุดในประเทศ^^ฮรี่ๆ และแล้วฉันก็ได้เจอตัวเป็นๆของเขาสักที(เว้อร์แระ!) แห๊กๆ แหกๆ วิ่งท่าสวย

จนเหนื่อยไปถึงริดสีดวงทวาร(-_- ! )( -_-!)

 

           “O[]O”

           หน้าฉัน กรี๊ดดๆ ว๊าววว [O] โอ้โห หล่อ! เพอร์เฟค! ตรงสเป็กพริตตี๊ เพี๊ยะ!(เสียงฉันตบหน้าตัวเอง)

          ฉันไม่ได้ฝันไปใช่ไหมที่จู่ๆก็ได้เจอกับผู้ชายหล่อระเบิดระเบ้อขนาดนี้ นี่เขาเป็นพระเอกซีรี่ย์

เกาหลีที่หลุดออกมาหรือไงนะ ดูสิ..รูปหน้าแบบนี้เคยผ่านมีดหมอมาบ้างรึเปล่าอ่า โอ๊ะ โอ๊ะ โอ๊ะโอ๊ย

เห็นแล้วชวนฝันเสียจริงเลย แม่ไม่ให้พูดไม่เอาไม่เอาไม่บอก♫ (นั่น!! มันเอาเพลงเขามาทำ

ผิดเพี๊ยนแบบนี้ได้ไงฟ่ะ!)ว๊าว! นายนี่หล่อขั้นเทพเลยอะ ตายแล้วๆ ฉันจะไม่ไหวแล้วนะ

          ตอนนี้ฉันกำลังจะละลายอยู่แล้ว อ๋อยทำตัวไม่ถูก สามคำสำหรับนาย “หล่อ! ระ! เบิด!”

          T.T!!

          หน้ายัยริริน ไม่บอกก็รู้ว่าเหนื่อยสุดขีด ก็ยัยนี่เด็กอนามัยนี่น่า

           ~_~!!

          หน้านายฟูหล่อระเบิดนั่น เหมือนเขากำลัง งง! และตื่นตระหนกกับอะไรบางอย่าง

          สงสัยเจอคนสวยจู่โจม เลยตั้งตัวไม่ทัน ฮรี่ๆๆ

 

:::วอล(หนุ่มโหด):::

 

          ผมครุ่นคิดอยู่นานว่าจะทำยังไงให้การปรากฏตัวต่อหน้ายัยริรินมันน่าสะพรึงกลัว โหด! โฉด!

เถื่อน! เลว! และมหาชั่วที่สุด เหมือนโชคช่วย จู่ๆก็มีผู้ร้ายข้ามชาติแหกคุกขับรถกระบะสีบรอนด์

สติ๊กเกอร์ลายมังกรแดงมาจากไหนก็ไม่รู้ แต่ที่ตามมาติดๆคือขบวนรถตำรวจ หึหึ งานนี้สนุกแน่ ~3~

          เร็วกว่าความคิด..ตอนนี้ผมกระโดดเข้าประตูหน้าของรถกระบะสีบรอนด์สติ๊กเกอร์ลาย

มังกรแดงและนั่งอยู่ด้านหน้าข้างคนขับรถเรียบร้อย *o* ( ลืมบอก! รถพวกมันเก่าแก่มาก

ทำให้กระจกประตูรถไม่เหลือซากเลยสักกะนิด-_-‘ นั่นเป็นเหตุให้ผมกระโดดเข้ามาได้)////~

          ภายในรถคันนี้มีท่านมหาโจรอยู่ด้วยกันสี่ท่านรวมคนขับ

           []_[]#

           หน้าโจร

          ^_^!!

          หน้าผมเอง

           “อามุกเกาหลี! อาแองเกิดตำรูดนอกเครื่องแบบบอ”

           * (ไอ้หน้าเกาหลี! มึงเป็นตำรวจนอกเครื่องแบบใช่ไหม)

          คนขับหัวฟู รูปชั่วตัวดำพูดขึ้น ><บ้าชิบ! ภาษาอะไรของมันวะ แต่สิ่งที่บ่งบอกชัดเจนก็คือ พวกนี้น่าจะเคยเรียนภาษาไทยมา คาดว่าคงได้เกรดสูงกันทุกคน เสียง“ร” ชัดมาก

เอาวะ ยิ้มหล่อรับไปก่อน

           ^__________^ #

          “อาเวรเอย!ตะเนงเอ๊ยกอมันตอบ จองเงิบรึเอ๊ย”

          * (ไอ้เวรเอ้ย!ถามไม่ตอบอยากตายรึไง)

          อะไรอีก! จองเงิบ! จองแง๊บ!อะไร พยักหน้าทำเป็นว่าเข้าใจไปซะก็คงสิ้นเรื่องมั้ง

หนวกหูชิบ!

           (_ _!)(- -?)(_ _#)(- -*)????

           อ๊าก! หนูแค่พยักหน้าหนูผิดอะไร ทำไมจู่ๆ ไอ้พวกโจรพิการซ้ำซ้อน(พิการทางด้านหน้าตา

และพิการทางด้านการใช้ภาษาพูดที่ผมฟังไม่รู้เรื่อง)สามคนที่นั่งอยู่ด้านหลังมันจึงได้พร้อมใจกัน

เอาปืนขึ้นมาจ่อหัวผมเตรียมลั่นไกโดยมิได้นัดหมายแบบนเน้ หนูแค่พยักหน้าหนูผิดอะไร! แม่จ๋า

หนูจะทำยังไงดี สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายจงดลบันดาลให้ลูกได้เจอหน้าริรินก่อนตายด้วยเถิด T_T

          โอ้! สิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริงนั่นป้ายคณะพยาบาลศาสตร์ ผมตัดสินใจกะซากวิกไอ้คนขับหัวฟู

มาใส่ในหัวผมแทน หุหุ คนขับมันคงรับสภาพเหง้าหน้าตัวเองตอนนี้ไม่ได้ถึงกับขับรถเสียหลักไป

เลย กร๊ากก!

          “..ผัวะ .. ตุ๊บ..”

          ใครมาโยนถุงขี้ใส่หน้าผมนะเหม็นเหลือเกิน โอ้ย! รู้สึกเหมือนหน้าโดนอะไรกระแทก

อย่างแรง

          “อ๊ากกกกก.......”

     ไม่ใช่ถุงขี้หรืออะไรทั้งนั้นเมื่อกี้ผมโดนเท้ากระแทกหน้าชัด ชัด! (โอ้วว~เท้ากลิ่นสตอเบอรี่ -_-!)

พวกต่างด้าวพิการซ้ำซ้อนพยายามถีบผมให้ตกจากรถ ผมต้องใช้ความพยายามในการเกาะประตูรถ

เป็นอย่างมาก เมื่อรถวิ่งด้วยความเร็วขนาดนี้ ถ้าผมตกลงไปคงได้ตายศพไม่หล่อT_T

           พวกต่างด้าวยังไม่ละเจตนาที่จะพยายามฆ่าข่มขืน(ฆ่าเฉยๆพอมั้ง _ _?) รุมถีบผมไม่ยั้ง

และในที่สุดมันก็ใช้ท่าไม้ตายกระโดดถีบผมด้วยท่าสุดเท่ห์(เหนือเฉินหลงยังมี ต่างด้าวเท้ากลิ่นสตอเบอรี่ -_-!) กระโดดถีบซะขนาดนี้ถ้าผมไม่ตกจากรถแสดงว่าคนเขียนโกหก(- - )( - -)

          “..บื้ม..บุ้ม..บึ้บ..”

          ตอนนี้ผมรู้สึกว่าร่างกายตัวเองกำลังเคลื่อนไหวเป็นวงกลม เร็ว! แรง! หล่อ! -…-; O -> O ->

O… ทันทีที่ลุกขึ้นนั่งผมรู้สึกวิงเวียนแทบอ้วก นี่คงเป็นอาการของคนที่พึ่งตายใหม่ๆสติคงยังไม่เข้า

ที่เข้าทาง T_T อนิจจา!ทุกชีวิตล้วนมีเกิดแก่เจ็บตายเป็นธรรมดาไม่ว่าหนียังไงก็หนีไม่พ้น Y_Y

แต่ผมไม่ได้เตรียมใจมาก่อนเลยว่าตัวเองต้องมาตายจากไปเร็วขนาดนี้

          ...*…

          ผมหันซ้ายหันขวาแต่ไม่พบศพตัวเอง -_-! เจอแต่เพียงผู้หญิงคนหนึ่ง ผมไม่เคยรู้มาก่อนเลย

ว่าตอนที่เรารู้ตัวและทำใจยอมรับได้ว่าได้ตายจากโลกนี้ไปแล้ว จะได้เห็นหน้าคนที่ตัวเองเฝ้าคิดถึง

ใจแทบขาด คงเป็นกระแสจิตที่ยังผูกพันอยู่ U.U รักไม่มีวันตายจริงๆด้วยแฮะ _ _^#

ผู้หญิงที่ผมเห็นอยู่ตรงหน้า เธอคือริรินเธอยื่นอยู่ห่างจากผมประมาณ 50 เมตร

เธอกำลังยืนอยู่กับผู้หญิงอีกคนคาดว่าจะเป็นเพื่อนสนิท และทันใดนั้นเอง

          ~ฟิ้ววว!! ฟิ้ววว!!~ เหมือนมีลมกระโชกแรงถลาโถมเข้าใส่ยัยเพื่อนสาวของริริน

ตอนนี้ผมเธอกำลังปลิวสะไหวแทบหลุดออกจากหนังศีรษะ*พายุไต้ฝุ่นกำลังจะเข้ารึเปล่านะ

เธอกุมมือขึ้นพร้อมทำหน้ายิ้มชวนฝัน ท่าทางเธอจะมีความสุขมากเป็นพิเศษ

เธอวิ่งเข้ามาหาผมท่ามกลางลมกระโชกแรง ค่อยๆวิ่งเข้ามาราวกับซีรี่ย์เกาหลีที่นางเอกกับพระเอก

พลัดพรากและไม่ได้เจอกันมาแสนนาน บังเอิญได้กลับมาพบกันใหม่เขาทั้งคู่วิ่งเข้าหากันเพื่อ

โอบกอดด้วยความคิดถึง

           โอ้ว!!ดูหน้าเธอสิช่างมีความสุขมากจริงๆ ผมเฝ้ามองเธออย่างไม่คลาดสายตาคือผมไม่เข้าใจ

ว่าทำไมอาการเช่นนั้น จึงบังเกิดขึ้นกับเธอและแล้วเธอก็วิ่งเข้ามาใกล้ผมเรื่อยๆ เรื่อยๆ จนกระทั่ง

-_-!! เหตุการณ์ไม่คาดคิดเลวร้ายกว่าพายุไต้ฝุ่นได้เกิดขึ้น และเหตุการณ์นี้ทำให้ผมรู้ตัวว่าตัวเอง

ยังไม่ตาย (มิน่าล่ะมองไม่เห็นศพ)///~

          “เอ่อ! ขอโทษนะคะ ขอถ่ายรูปคู่หน่อยได้ไหมคะ"

          “0_0!!

          หน้าผมเอง โทษทีนะอินี่หลุดมาจากยุคไหนครับ

          “อ่อๆ! ดะ ดะ ได้สิครับ”

          ตอนนี้ผมยังคงอยู่ในอาการมึน และงงเต็มที่ ไม่คิดว่าจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นได้

อุตส่าห์ทุ่มทุนสร้างปลอมตัวมาอย่างสกปรก! แถมการปรากฏตัวก็ทั้งโหดและเถื่อน ผมคิดว่าใครเจอ

เหตุการณ์แบบนี้คงต้องวิ่งเตลิดเปิดเปิงป่าแตกแน่นอน แต่ทำไมมันกลายมาเป็นแบบนี้ไปได้

งง ! งง! มากT-T

          “นี่ๆ ยัยริน เพื่อนรัก ช่วยถ่ายรูปคู่ให้เค๊าหน่อยสิ..”

           ยัยหมวยพูดกับริรินพลางทำหน้าแอ๊บแบ๊ว >O< (ประมาณนี้แหละ)

           “อืมๆ ..”

           ริรินรับกล้องไปอย่าง งงๆ รินนะรินไม่ว่าจะไม่เจอกันมาสักกี่ปี ยัยนี่ก็ยังนิสัยไม่เปลี่ยนเลย

สิน่า หน้าซื่อพูดง่ายเหมือนเดิม ตอนนี้ผมกำลังยิ้มมีความสุข แต่ดูเหมือนว่าเธอจะจำพี่ไม่ได้เลย

สินะT_T

          “คุณคะ ..คุณ..คุณค๊า.....”

          อะไรฟ่ะ! บ้านใครไฟไหม้อะไร ยังไง ใครมาตะโกนเสียงแหลมแถวเน้!.. เอาะ! -_-^

ยัยโอเวอร์แอ๊คติ้งนี่เอง ปัดโถ่ตกใจหมด

           “คร๊าบ....ครับ เรียกเสียงดังเชียว “O.-

          “มัวคิดอะไรอยู่เหรอคะ..”^^

           “ปะ.. เปล่าครับไม่ได้คิดอะไร “ แก้ตัว *+*

           “อ่อ! ...งั้นพร้อมถ่ายนะคะ ยัยริน เร็วสิ รบกวนเวลาพี่เขา”

          ยัยหมวยนี่ปัญญาอ่อนรึเปล่านะอยู่ดีๆก็มาขอถ่ายรูป โว๊ะ *^*

           “ยิ้มนะคะ 1..2…3 แชะ”

          “ไหนดูสิ อู้ย ]O[ เก๋อะ เอาอีก ๆ ถ่ายเยอะๆเลย..” T-T

          “1..2…3 แชะ แชะ แชะ แชะ.........ๆๆๆๆๆๆ”

           ปัดโถ่โว้ย! ตอนนี้ผมรู้สึกเหนื่อยและเซ็งมาก ไม่รู้เมื่อไหร่ยัยโอเวอร์แอ๊คติ้งนี่จะหยุดถ่าย

สะที ><

          คิกๆตลกริรินผมรู้ว่าเธอทั้งเหนื่อย ทั้งล้าตั้งแต่วิ่งมาแล้วแหละ แต่ก็ยอมทำตามคำสั่ง

ยัยโอเวอร์แอ๊คติ้งนี่อยู่ได้ เฮ้อ! ยัยนี่ชอบยอมทำตามใจคนอื่นอยู่เรื่อยเลยไม่เคยทำตามความรู้สึก

หรือความต้องการตัวเองสักที เธอนี่ไม่เปลี่ยนไปเลยนะริน เธอยังคงเป็นริรินจอมชื่ออยู่เหมือนเดิม

เรื่องความสวยก็เหมือนกันนะ เธอก็ยังคงสวยไม่เปลี่ยนเลย..* ชากีของผมตอนนี้อยู่ในชุดนักศึกษา

กระโปรงพลีทคลุมเข่า ผมสีน้ำตาลอ่อนยาวไปถึงกลางหลัง หน้าใสไร้การแต่งแต้มใดๆ มีรอยเลือด

ฟาดอมชมพูนิดๆน่ามองชะมัด รอยยิ้มของเธอทำให้ใจผมเต้นแรงเกินขีดจำกัดผมควบคุมตัวเอง

ไม่ได้อีกต่อไป ได้แต่ปล่อยใจไปตามความรู้สึกที่เกินจะอัดอั้น รินเธอจะรู้บ้างไหมว่าสายตา

           สมอง หัวใจของฉันมันก็หยุดไว้ที่เธอ และไม่ยอมเปลี่ยนไปเลยตั้งแต่เมื่อ 10 ปีที่แล้วเหมือนกัน^////^

.....................................................................................................................................

*พายุไต้ฝุ่น เมื่อพายุที่มีกำลังขนาดไต้ฝุ่น คือ กำลังความเร็วของลมตั้งแต่ 65 น๊อต

หรือ 118 กิโลเมตรต่อชั่วโมงขึ้นไปพัดผ่านที่ใดทำให้เกิดความเสียหายร้ายแรง เช่น บนบก

ทำให้ ต้นไม้ล้ม เกิดอันตรายจากต้นไม้ล้มทับบ้านเรือน บ้านเรือนพังทับผู้คนในบ้านและใกล้เคียง

บาดเจ็บหรือตายสวนไร่นาเสียหาย เสาไฟฟ้าล้ม สายไฟฟ้าขาด ไฟฟ้าช็อต เกิดเพลิงไหม้

และผู้คนอาจเสียชีวิตจากไฟฟ้าดูดได้ ฯลฯ ..

* ชากี เป็นภาษาเกาหลี แปลว่าที่รัก

 *คามีล่า เบลล์เจ้าของรางวัล "ผู้หญิงที่มีใบหน้าสวยที่สุด" ประจำปี 2010

* บยอน แบคฮยอน นักร้องเสียงหลัก วง EXO เป็นวงบอยแบนด์สัญชาติเกาหลี และจีน มีสมาชิก 12 คน ภายใต้สังกัด เอสเอ็มเอ็นเตอร์เทนเมนต์

*ภาษาเขมร

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา