mg'school day1 รักป่วนกวนยัยสุดซ่า

"ติ้งต่องเตาะเเตะ"เสียงเรียกพักเที่ยง

"นักเรียนเคารพ"เย้ๆจะได้ไปกินข้าวสักทีกินเสร็จเเ้ลวค่อยไปรับตานั่น><

"ขอบคุณค่ะ/ครับ"

"มิ้นวันนี้เธอจะกินอะไรดีล่ะเอาเป็นโซโล่ดีไหม(ชื่ออาหารเเต่งเองน่ะจ้ะ)"

"โซโล่ผัดผักกะหล่ำปีน่ะเหรอฝันไปเหอะฉันกินจนเอียนเเล้ว"ฉันส่ายหัว

"งั้นเอาเป็น...."

"เซโลล่าข้าวหมูกรอบเยอรมณี"

"อืมก็ดีน่ะไม่ค่อยได้กินเหมือนกัน"

"งั้นก็ไปสั่งกันเถอะ^^"

"จ้า"

รับประทานอาหารเสร็จเเล้ววว

"งั้นเซล่าฉันขอตัวน่ะ"

"อ้าวทำไมล่ะ"

"เอ่อ..คุณครูห้องพยาบาลเรียกน่ะ"

"อ๋อๆได้จ้ะไปได้เลย"

"อืม" 

    ฉันเดินออกมาจากเซล่าที่จริงฉันเองก็เบื่อๆเซล่าน่ะหล่อนมีเเต่คนรักเเต่ฉันนี่ิมีเเต่คนเกลียดTTOTTเเน่ล่ะฉันทำนิสัยเเบบนี้ใครจะรักก็บ้าเเ้ล้วเเ้ล้วจะหาสามีได้บ่ฮู้เนี่ยTTOTTเฮ้อ~เมื่อไหร่ฉันจะพบรักเเท้น่ะไปซื้อนิยาย"เพอร์เฟกต์school1 รักนี้ที่อังกฤษดีกว่า"(โปรโมทนิยายกันเห็นๆ)เเหะๆในที่สุดฉันก็เดินมาถึงห้องพยาบาลฮึกๆอยากร้องอ่ะTTOTTอ่านนิยายเพอร์เฟกต์เล่ม1ซึ้งสุดๆ(ไปซื้อตั้งเเต่เมื่อไหร่)ความจริงฉันกำลังสมเพชตัวเองต่างหากฉันต้องรีบเอาเเขนมาปาดน้ำตาเเต่ยิ่งปาดเท่าไหร่ก็ยิ่งอยากร้องเท่านั้นไม่ได้น่ะๆอย่างนี้มันคือการเสียศักดิ์ศรีอย่าทำให้เสียศักดิ์ศรีสิ!!

"ครืด"เฮ้ย!!ใครเปิดประตูTTOTTเขาจะเห็นเรารึเปล่าน่ะเเต่ช่างเหอะฉันอยากให้ใครสักคนมาปลอบใจต่อให้เสียศักดิ์ศรีก็ยอมเอ้ยๆไม่ได้รีบเช็ดน้ำตาออกซะสิยัยบ้ามิ้นต์

"เอ่อ.."เด็กหนุ่มคนนึงเดินออกมาหล่อจุงเบยอยากให้เขามาปลอบจังเฮ้ย!!!ไม่ได้น่ะ

"ทะทำไมเหรอฮึก(เสียงสั่น)"ฉันพยายามควบคุมเสียงไม่ให้สั่น

"คือ..ฉันน่ะรบกวนเธอไหม"

"ไม่ไม่ไม่เลยฮึกฉันมารับเธอน่ะพอดีฝุ่นเข้าตานิดนึงTTOTT"คิดได้ไงเนี่ยฉัน

"เหรอคือ..เอ้านี่ผ้าเช็ดหน้่น่ะเเล้วก็อย่าร้องน่ะ"ผู้ชายคนนั้นยื่นผ้าเช็ดหน้ามาาให้ฉันเเ้ลวยิ้มให้

"เอ่อ..ขะขอบ"เฮ้ยๆไม่ได้น่ะมันคือการเสียศักดิ์ศรี"ไม่ต้องหรอกเเค่ฝุ่นเข้าตานิดเดียวเองไปกันเถอะ"

"อืม"เด็กหนุ่มไม่คิดจะเก็บผ้าเช็ดหน้าเเต่กลับเอาผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดน้ำตาฉัน

"นะนายทำอะไรน่ะ"

"^~^"เด็กหนุ่มไม่ตอบอะไรเพียงเเต่ยิ้มให้ฉัน