The huris girl รักวุ่นวายยัยตุ้มตุ๋นกับคุณชายไฮโซ

 
                                                 บทที่5
7.15am
       "คร้อกฟี้zzZZ"
       "นี่สหาย!!!ตื่นได้แล้วว ไปส่งคุณคาร์วเนสเดี๋ยวนี้!!" เสียงของใครบางคนพรึมพรัมข้างๆหูฉันเฮ้!คนจะหลับจะนอน=_=
       "นี่ฮานะ!!!ตื่นเร็วเข้าสิ!!!"ใครบางคนกระโดดลงมานอนทับฉัน
ตุ้บ!!!
       "โอ้ย!!นี่" ฉันลืมตาขึ้นแล้วมอง โอ้ย!ยัยกามเทพปัญญาอ่อนนี่เอง
       "ไม่ได้ปัญญาอ่อนนะ!!" ยัยเบอร์ริเออร์ตีตูดฉัน
       "โอ้ยยัยบ้า!! ลุกออกไปจากฉันเดี๋ยวนี้นะ!!"
       "ไม่!!จนกว่าเธอจะตื่นไปส่งคุณคาร์วเนส-3-"
       "เออๆไปก็ไป"
       "อิอิ><"
ฉันเดินลงมาข้างล่างเห็นคาร์วเนสกับแคนนอลนั่งอยู่พอดี
       "อา..ขอโทษที่ลงมาช้านะครับ"
       "ไม่เป็นไรครับพวกเราก็เพิ่งตื่นพอดี" คาร์วเนสยิ้มให้ฉันโอ้ ละลาย~~~
       "ฉันก็ละลาย>^<" เบอร์ริเออร์ดี้ด้า=_=
       "เสร็จยัง อยากกลับแล้ว อยู่นี่กลิ่นอับๆ นี่!บ้านนายหน่ะเลี้ยงอะไรไว้เนี่ย เหม็นอย่างกับกลิ่นอ้วก แหว่ะ:(" อีตาแคนนอลทำจมูกฟึดฟัด เหอะ!!ขอโทษก็ไม่มี ขอบคุณก็ไม่มี ยังจะมาบอกว่าบ้านฉันเหม็น เอิ่ม ที่นายได้กลิ่นเห็นทีจะเป็นกลิ่นอ้วกตัวเองนะฮ่าๆๆๆๆ
       "ยิ้มอะไรหน่ะ-_-"
       "แคนนอล!" คาร์วเนสหันไปดุแคนนอล อิอิสะใจ>< 
       "รีบกลับเหอะ!!" แคนนอลลุกขึ้นแล้วเดินออกไป หึ่ย!มารยาทแย่ๆ
       "งั้นผมไปดูรถก่อนนะครับ" คาร์วเนสเดินออกไป
       "ยืนทำไมฮะ ตามไปสิ" เบอร์ริเออร์กระซิบข้างหู ยัยนี่เสียงแหลมชะมัด-_-
     ฉันเดินออกตามไป คาร์วเนสเปิดกระโปรงหน้ารถ
       "เอะ ทุกอย่างเหมือนเดิมนี่ เหมือนเมื่อคืนยางจะแตกแต่ดันไม่แตก??" คาร์วเนสยืนงง อยากจะบอกจริงๆว่าเป็นฝีมือของยัยเบอร์ริเออร์ แต่เอะ??ทำไมยัยนี่แก้รถให้กลับมาเหมือนเดิมได้ แต่ทำไมทำให้ฉันกลับเป็นผู้หญิงไม่ได้??
      "ก็คาถาแก้สิ่งไม่มีชีวิตกับสิ่งมีชีวิตไม่เหมือนกันนี่นา" เบอร์ริเออร์พูด ตอนนี้ยัยนั่นนั่งบนหลังคารถ!! -[]-
      "ลงมาเดี๋ยวนี้นะ!!!" ฉันชี้หน้ายัยนั่น
      "อะไรนะครับ??"
      "นั่งบนนี่สนุกดีนี่นา>3<" เบอร์ริเออร์ส่งจูบให้ฉัน
      "ลงมา!!" 
      "เกิดอะไรขึ้นครับ??" คาร์วเนสพูด ฉันเลยหันไปมอง
      "เจ้าแมวหน่ะครับ มันจะขึ้นไปอุจจาระบนรถคุณเลยไล่ลงมา"ฉันแต่งเรื่องขึ้น แล้วหันไปมองยัยเบอร์ริเออร์ที่ทำหน้าตาน่าหมั่นไส้
      "มาว่าเค้าเป็นแมว เดี๋ยวเหอะ!! :(" ยัยเบอร์ริเออร์พึมพำ แล้วหายตัวไปไปไหนละเนี่ย
      "ออ ครับ"
แวบ!! อยู่ยัยเบอร์ริเออร์ก็มาโผล่ในรถเบาะข้างๆคนขับที่อีตาคุณชายแคนนอลนั่งอยู่ ยัยนั่นเปาะที่หูแคนนอล แคนนอลเลยทำท่าเหมือนจักจี้แล้วหันซ้ายหันขวา แล้วเปิดประตูรถลงมา
      "นี่!พี่ กลับได้ยัง ไม่อยากอยู่นาน" หึ่ย!!ทำอย่่างกับฉันอยากให้นายอยู่นานอย่างนั้นแหล่ะ:(
      "จะกลับแล้วน่า". คาร์วเนสพูดแล้วยิ้มให้ฉัน
      "กลับแล้วนะครับเดี๋ยวผมให้คนมารับ ขอบคุณมากๆนะครับ"
      "ไม่เป็นไรค่ะ^^"
      "??"
      "ม..ไม่เป็นไรครับ แฮะๆ" เผลอหลุดเลยเรา>/ \<
      "ครับ"
คาร์วเนสเดินขึ้นรถแล้วสตาร์ทรถออก ฉันเลยโบกมือบ้ายบายเบาๆแล้วยิ้มแบบมีความสุขกรี้ดดดด>\\\\<. 
     ฉันหันหลังกลับไปก็เห็นยัยอิงฟ้าที่ถือยางฉีดนำ้แล้วอ้าปากค้าง
     "ม..เมื่อกี้สองพี่น้องสุดหล่อมานี่ แล้วนี่ผู้ชายสุดหล่อก็อยู่ในบ้านพี่ฮานะ เกิดอะไรขึ้น-[]-;" อิงฟ้ามือไม้สั่น ฉันเลยเดินเข้าไปหา ยัยนั่นก็ทำท่าเหมือนช็อคสุดๆ
     "เป็นไรยัยฟ้า" ฉันเขยิบเข้าไปใกล้
     "ร..รู้จักฉันด้วย อ้ายยย>\\< พี่ชายเป็นใครคะเนี่ย". ยัยอิงฟ้าสะบัดสายยางจนโดนเสื้อฉัน-_-
     "อุ้ยขอโทษค่ะ" อิงฟ้าวางสายยางลงแล้วปิดกอก
     "ว่าไงคะ พี่ชายเป็นใครอ่ะ><" ยัยนี่ เห็นผู้ชายหล่ะไม่ได้-_- 
"หึ่ย!! อย่ามาใกล้แฟนฉันนะยะ ชิ่วๆ" เบอร์ริเออร์ทำท่าเหมือนกีดกัน ตลกใหญ่ละยัยบ้า-_-
     "พี่ชื่อ.."
     "ชายนี่!!!  เอาชื่อนี้สิ ชายนี่หน่ะเป็นดาราชื่อดังในเมืองเลิฟแลนด์เชียวนะ" เบอร์ริเออร์เสนอ
ว่าแต่เมืองเธอมีดาราด้วยหรอยะ
     "มีสิ>\\\<"
     "ชื่ออะไรคะ0_0" ยัยอิงฟ้าทำหน้าอยากรู้สุดๆ
     "ชายนี่ พี่ชื่อชายนี่ฮะ"
     "อ้ายย. ชื่อเหมือนวงที่หนูชอบเลยอ่าาาา แทมินอปป้า" ยัยนี่ทำท่าเพ้อฝัน ไปใหญ่ละ-_-
     "แล้วพี่เป็นอะไรกับพี่ฮานะคะ?? "
     "พี่เป็นพี่ชายของฮานะหน่ะ เป็นญาติๆช่วงนี้ฮานะไม่สบายเลยต้องพักอยู่โรงพยาบาลพี่เลยมาเฝ้าบ้านให้ชั่วคราวแล้วพี่ก็มาหางานทำด้วย"แช่งตัวเองบาปไหมT.T
     "ว้าย! ทำไมฟ้าไม่เห็นรู้เลยหล่ะคะ พี่เค้าเป็นไรมากมั้ยคะอยู่โรงพยาบาลไหน เดี๋ยวฟ้าไปเยี่ยมตอนนี้เลย" ยัยฟ้่าทำท่าลุกลี้ลุกรน แอบซึ้ง>< แต่ไม่จำเป็น-_-
     "เอิ่ม..ฮานะอยู่โรงพยาบาลต่างจังหวัดหน่ะ"
     "ไม่เป็นไรค่ะฟ้าปิดเทอมพอดี ไปได้พี่ชายนี่ไปด้วยกันนะคะ><" 
     "แต่ว่าฮานะเป็นโรคแผลในรูขุมขนหน่ะเป็นหนักเลยนะ แถมโรคนี้เป็นโรคติดต่อ พี่ว่าฟ้าอย่าไปเลยดีกว่านะ ผิวนี่อย่างกับคนเป็นโรคเอดส์เชียวหล่ะ และตอนนี้กำลังจะไปรักษาที่ประเทศเพื่อนบ้านด้วย เพราะคนเป็นโรคนี้รักษาในไทยไม่ได้เพราะหมอจะติดด้วย"ฉันอธิบายมั่วๆ
     "จ..จริงหรอคะ โถ่ไม่น่าเลยพี่ฮานะ สงสัยเพราะพี่เค้าแอบไปปลอมตัวเป็นไอดอลเกาหลีชื่อดังแล้วไปอาบนำ้แร่เเช่นำ้นมที่โรงแรมtfแน่ๆเลย ยังเห็นกันอยู่หยกๆT.T" ยัยฟ้าทำท่าเหมือนอยากจะร้องไห้ ยัยเด็กบ้า!! เอาเรื่องฉันมาแฉได้ไงยะ ถ้าคนอยู่ตรงหน้าไม่ใช่ฉันแล้วเป็นคนอื่นหล่ะก็น่า ว่าจะเอาระเบิดมาปาใส่บ้านเลย!!
     ...แต่บ้านยัยฟ้าอยู่ข้างบ้านเราหนิ เราก็โดนไปด้วย-_-
       "ออ หรอครับ พี่เข้าบ้านละนะ" ฉันขยิบตาให้ยัยฟ้าละลายเล่น(ก็คนทึ่ยัยเบอร์ริเออร์เสกให้ฉันเป็นหน้าตาน่ารักนี่นา ขนาดฉันยังชอบ>\\<)
       "ค่ะมีอะไรเรียกได้นะคะ ฟ้าว่างค่ะ โสดด้วย>\\\\\< กรี้ดดดด". ยัยฟ้าทำตาแพรวพราวแล้ววิ่งเข้าบ้าน-_- ฉันก็เลยเดินเข้าบ้าน
       "ทำไมฉันไม่มีบทพูดเลย" เบอร์ริเออร์บ่นพรึมพรัมแล้วหายตัวเข้าไปในบ้านของฮานะ
               ติดตามตอนต่อไปนะคร้าาาา มีเรื่องราวเข้มข้นรอคุณอยู่ ชายนี่fcค่ะจุ้บ!!!!!(อิงฟ้า)
               อย่ายุ่งกับเเฟนฉันยัยเด็ก....!!!! (เบอร์ริเออร์)