Pretentious รักนาย..คุณชายขี้เก๊ก

 
 
บัตเตอร์ talk.
หลังจากที่ผมส่งยัยนั่นเสร็จมก็กลับมาบ้านของผม ในบ้านเงียบกริบ ใช่สิ..พ่อแม่ผมต้องทำงานนิไม่มี
เวลาให้ผมหรอก คิดแล้วก็น่าเศร้า :( อืมมม..ยัยนั่นชื่ออะไรนะ เออใช่ 'แอล' ผมได้ยิรที่เพื่อนยัยนั่นเรียก
เธอ ผมจำเธอได้นะ วันนั้น...
"ฉัน..ฉันชอบนาย...เราคบกันได้ไหม" เด็กผู้หญิงหน้าตาขาวซีด ตาตี่สองชั้นวิ่งเข้ามาหาผม
"ไม่!! ฉันไม่ชอบคนอย่างเธอ" ที่จริงผมก็ไม่อยากปฏิเสธเธอเลยนะ แต่เพราะคำพูดโง่ๆของ "แท็ก"
" ถ้านายหักอกผู้หญิงได้ภายในวันนี้ได้..ฉันจะไม่ยกเลิกธุรกิจของพ่อแม่นาย!" ปัญญาอ่อนสิ้นดี -,-
'แท็ก'เป็นลูกเจ้าของบริษัทที่ดูแลธุรกิจของพ่อแม่ผมอยู่ เพราะผมไม่อยากทำให้พ่อแม่ต้องเครียดนี่นา
แล้ววันนั้นเหมือนฟ้าดลให้ แอล มาบอกชอบผม แล้วตอนนั้น...ไอ้แท็กมันก็อยู่ด้วย ผมก็เลยต้องบอกไป
แบบนั้น.. ผมไม่รู้หรอกนะว่าแท็กทำไปเพื่ออะไร ผมเองก็ไม่เข้าใจ _ - _
ที่ผมบอกเธอว่าผมสนใจเธอก็เพราะ ผมอยากขอโทษเธอ ผมอยากทำให้เธอมีความสุข ผมม...ไม่รู้สิหรือ
ผมอาจจะสนใจเธอแล้วจริงๆ ^^ ....
"กริ๊งงงงๆๆๆ" นาฬิกาปลุกดังขึ้น โอ้ยยย ง่วงจังเลยย แต่วันนี้มันวันเสาร์นี่นา นอนต่อก็ได้นี่
พอผมตื่นมาอีกที ผมก็เข้าไปอาบนำ้ แต่งตัว แล้วลงมาข้างล่างก็ไม่มีใครอยู่เหมือนเดิม...
ผมอยู่ตัวคนเดียวแบบนี้มานานเท่าไหร่แล้วนะ ก็เพราะพ่อแม่ทำแต่งานนะสิ มันน่าเศร้านะ...
เฮ้อ..ผมออกไปหาอะไรกินข้างนอกดีกว่า ผมมาที่ร้านสเต็กร้านนึง ที่จัดแต่งหรูหรา ปนหวานปนเศร้า.
แล้วตาผมก็ไปสะดุดที่ 'แท็ก'กำลังนั่งกินสเต็กอยู่กับ ......
"แอล!!!" ผมควรจะเข้าไปดีไหม แต่เท้าก็ไวกว่าความคิด (แล้วจะคิดทำไมมมม -,- )
 
จบ บัตเตอร์ talk