เเปลงโฉลมรักเพื่อนายนะ

6.4

เขียนโดย Tellthemeet

วันที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 09.38 น.

  20 chapter
  3 วิจารณ์
  21.18K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2556 13.52 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) จุดเริ่มต้น

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
    กริ้งๆๆๆ
โอ้ยตายเเล้วเเว่นฉันอยู่ไหนเเว่นจ๊าอยู่ไหน นี่ไงเจอเเล้ว โหยหาตั้งนาน ปาไป 7.00 น.ได้เวลา
 
จะเข้าเรียนเเล้วรีบดีกว่าไม่น่านอนเลยเป็นอย่างนี่ทุกที ฉันรีบวิ่งจนเกือบจะล่มเหมือนสะดุดอะไรบางอยาง หน้าทิ่มเเต่ไม่รู้สึกเจ็บเเฮ่
 
"นี่เธอจะลุกออกจากตัวฉันได้หรือยังหนักนะเนี่ย"อุ้ยใครหว่าหน้าคุ้นๆ"ตัวหนักมากกินอะไรเข้าไปฮ่ะ"
 
"โทษทีนะมองไม่เห็นอ่ะ ขอโทษด้วยนะ" ฉันขอโทษเเล้วเดินจากไป
"เดี๋ยวก่อนป้าเเว่นยังไปไหนไม่ได้"นี่นายว่าใครป้าเเว่นย่ะ ใจเย็นไว้ดาวมีสติ
"นี่นายฉันเพิ่ง 20 เองนะ นายว่าใครเป็นป้าย่ะ''ฉันพยายามใจเย็นเเต่ได้ยินว่าป้าเท่านั้นปรี๊ดเลย
 
"ก็เเว่นนั้นไงหนาอย่างกะปูนซีเมนคอนกรีดเเทมนี่มหาลัยนะครับที่สามารถเเต่งตัวได้ตามสบายดูป้าใส่สิ5555"ทนไม่ไว้เเล้วโว้ย
"เเล้วจะทำไมฉันเเต่งตัวเเบบนี้นายไม่ได้ชอบสักหน่อยเเล้วจะพูดทำไม"ฉันพูดใส่หน้าเข้าเต็ม
"ผมไม่มีทางชอบคุณอยู่เเล้ว ดูจากการเเต่งตัวหน้าตาเเล้วสู้เด็กขอผมก็ไม่ได้เเล้วก็ผมจะไม่มีวันชอบคุณเเน่นอนครับ"ฉันอึ่งไปนิดหน่อยเเล้วด่ากลับ
"ถ้าฉันสวยขึ้นมาอย่ามาง้อเป็นเเฟนเเล้วกันฉันจะจำคำของนายไว้นายขี้เก๊ก เเบร่"ฉันเเลบลิ้นใส่เค้าเเล้วรีบเดินไปห้องเรียนทุกคนต่างมองหน้าฉันเเถมยัง
  โดนอาจารย์หักจิตพิสัยอีก30คะเเนนต้องส่งรายงานอาจารย์อีกโหวันนี้วันอะไรกันเนี่ย 
พักเที่ยง
"แกเป็นไรย่ะยัยดาว"เพื่อนสนิทถามขึ้นเเล้วยิ้มเเบบกวนๆใส่ฉัน
"ฉันอยากให้เเกช่วยฉันหน่อย"ยัยเจนอึ่งไปซะพักหนึ่งจะไม่อึ่งได้ไงล่ะฉันเคยขอให้ช่วยทีไหน
"ฉันหูไม่ฝาดใช่ไหมที่เเกขอให้ฉันช่วย"ฉันพยักหน้าบอปว่า'ไม่ฝาดหรอ'เหมือนจะรู้เเล้ว"เเล้วจะให้ช่วยอะไรล่ะ"คงรู้ดีไปหน่อยนะเเกเนี่ย
"ช่วยเเปลงโฉลมให้ฉันหน่อยสิ"ฉันพูดเเบบเขินนิดๆ
"เเกจะให้ฉันเเปลงโฉลมให้เเก"ยัยเจนเเทบสรบฉันพยักหน้าเบา"เเกจะเอาไปอวดใครว่า"
"ไม่ต้องรู้หรอน่า นะเเกช่วยฉันหน่อย"พูดขึ้นเชิงอ้อน
"ได้ๆเห็นว่าเป็นเพื่อนนะ พรุ่งนี่เเล้วกันไม่มีเรียนนิ"หรือยากเจอพี่ชายฉันกันเเน่
''อืม พรุ่งนี้ให้พี่ชายไปด้วยดีกว่า"พูดประโยคสุดท้วยเบาๆเเล้วกลับบ้านเพราะตอนเที่ยงไม่มีเรียนกลับมานั่งทำรายงานเเล้วดูอีตาขี้เก๊กอ๋อเป็นเเบบนี่นี้เองคบผู้หญิงไม่ซ้ำสักคนอืม
"พี่เดือนอยู่นี่เอง''ฉันเรียกหาพี่ชายที่เเท้อยูในห้องทำงานนี้เอง
''ว่าไงยัยตัวเเสบ''ทักกันเเบบนี้เลยหรอ
''พี่เดือนพรุ่งนี้ไปห้างกับหนูหน่อยสิ''ฉันอ้อนพี่เดือนเเล้วไปนั่งโซฟาในห้องทำงานพี่
''ได้สิน้องสาวชวนทั้งทีเเล้วเพื่อนดาวไปป่าว''เเหม่เหตุนี้เอง
''ไปสิ หรือว่าพี่เดือนจะจีบเพื่อยดาวค่ะพี่ชาย''ฉันเเกล้งเเซวพี่ชาย
''ป่าวพี่เเค่ถามเฉย''เล่นเเบบนี่เลยหรอชั่งเหอะ
''พรุ่งนี้นะพี่อย่าลืมล่ะ ไปล่ะ''ฉันพูดเเล้วเดินไปเปิดประตู
"ครับคุณน้องสาว รีบไปเลย"เหมือนไล่ยังไงยังงั้น
 
 
               

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา