รุ่นน้องคนนี้พี่ขอจอง

     หลังจากที่น้องมันกลับไปแล้วผมก็เลยถือโอกาสโทรไปหาแม่.........อ้อ!ส่วนเรื่องค่ารักษาพยาบาล.....ผมรับผิดชอบทั้งหมดหรือเรียกว่าแม่รับผิดชอบ....เพราะแม่ผมบอกว่าแม่จะรับผิดชอบค่ารักษาพยาบาลของน้องกับผมส่วนอย่างอื่นแม่ไม่ยุ่งเชิญเคลียกันเอง.......

      เชลกลับไปได้ซักพักไอ้เซนก็เข้ามาหาผม....เรื่องน้องชายมันน่ะ....มันบอกว่าถ้ารักน้องมันก็อย่าทำให้น้องมันเสียใจ....เรื่องนี้ผมรู้ดีอยู่แล้วนะผมว่า.....เพราะใครจะไปทำร้ายคนที่ตัวเองรักได้ล่ะ.....บ้าไปแล้ว......

   "ไอ้ซันแล้วเรื่องการแข่งล่ะ" ไอ้เซนถามผมเนื่องจากผมเป็นตัวเก็งคนที่สองรองจากมัน

  "กูว่ากูหายทันนะ"

   "เออ....หมอเขาบอกว่ามือมึงน่ะจะหายดีแบบปกติน่ะอีกสองเดือน ทันอยู่แล้วแต่ว่ากูว่ากูจะเอาไอ้พีทออกจากทีมว่ะ"

  "อืมม....แล้วแต่มึง"

  "หมอมาแล้ว"

  "พี่หมอหวัดดีครับ"

  "มึงรู้จักเขาด้วยหรอ"

  "อืมม....เขาเป็นลูกชายคนโตของป้าออน...ป้ากู"

  "หวัดดีครับพี่หมอ"

  "หวัดดี.......เออ...ขอดูแผลหน่อย........"

  "ครับ" พอผมยื่นมือเข้าไปให้พี่หมอเขาก็จับๆหมุนๆมือผมเบา

  "เออ.....คนในห้องที่ไปอยู่ตอนหมอเย็บแผลใครนะ"

  "คนไหนอ่ะพี่หมอ"

  "ก็คนที่ผอมๆน่ารักๆไง...เขามาเฝ้าตอนอยู่ในห้องตอนพี่ทำแผล.....แล้วก็มาเฝ้านายทั้งคืนเลย"

  "เอ่อ......เชลครับน้องมันเป็นรุ่นน้องดูแลของผมครับ"

  "อ๋อ......สงสัยจะเป็นมากว่านั้นแฮะ.."

  "ก็อยากอยู่นะแต่น้องมัน.........."

  "เออ.....พี่เข้าใจ..ทนหน่อยแล้วกันจะชนะใจคนน่ะมันไม่ใช่เรื่องง่าย"

  "ครับ......."

  หลังจากนั้นสามวันโรงเรียนก็เปิดแต่ผมต้องนอนจมอยู่ที่โรงพยาบาลเพราะแผลยังไม่หายดี ส่วนเชลตอนนี้ก็เริ่มหายแล้ว  เลยเทียวเข้าเทียวออกโรงพยาบาลเป็นว่าเล่น พี่หมอเห็นเขาก็สงสารอ่ะนะ.....ก็เลยเปลี่ยนให้เป็นห้องคู่พิเศษส่วนแม่ก็ไม่มีปัญหาเพราะว่าแม่มีส่วนลด 50%  แม่ก็เลยไม่ห่วง

  "พี่ซันครับนี่เอาไปกินเลย"

  "ไม่เอาอ่ะพี่ไม่ชอบ"

  "หรอ........แต่ยังไงก็ต้องกิน"

  "ถ้าจะให้พี่กินเชลต้องป้อนนะ..........." นั่น...น้องมันหน้าแดงเลย........

  "ได้ป้อนก็ได้" ไม่ทันขาดคำน้องมันก็ยัดขนมปังเข้าปากผมทั้งก้อน ผมนี่แทบจะติดคอตาย โชคดีที่เอาน้ำมาให้ก่อน

  "นี่จะฆ่าพี่หรอเนี่ย"

  "เปล่า........แค่หมั่นใส้นิดหน่อย"

  "นิดหน่อย......ตรงไหนเนี่ย"

  "หน่อยจะตาย.........."

  "ไอ้ตัวแสบอย่าให้พี่หายนะเดี๋ยวจะแกล้งมั่งเลย"

  "ผมคงหายก่อนพี่นะ.............."

  "หรอ..........แล้วนี่เราเนี่ยทำให้พี่กินแล้วตัวเองกินอะไรหรือยัง"

  "เอ่อ....กินแล้ว"

  "แน่ใจนะ...........ว่ากินแล้วอ่ะ"

  "ครับ....ผมกินแล้ว"

จ้อก.....

  "เนี่ยนะคนกินข้าวแล้วน่ะ"

  "อือ................"

  "ไปกินข้าวเดี๋ยวนี้เลยไป"

  "อืมม....................."

  "ดีๆจะได้ไม่เป็นโรคกระเพาะ"

  "พี่ซันครับ...........เมื่อวานนี้แม่ผมโทรมาบอกว่าพ่อจะมาเยี่ยมพี่สาวผมก็มาด้วยผมเลย......"

  "เชลจะให้พี่ทำตัวกับเชลแค่รุ่นน้องน่ะหรอ....แค่พี่น่ะหรอ....แล้วคนที่เป็นพี่น่ะเขาเสี่ยงชีวิตไปช่วยน้องหรอ........"

   "เปล่า.......คือว่าถ้าพ่อผมถามอะไรพี่ก็ตอบไปตามตรงนะเพราะพ่อผมจับผิดคนเก่งน่ะ"

  "เอ่อ....อืมม...." นี่แสดงว่าน้องมันก็ไม่ได้รังเกียจผมใช่มั้ยเนี่ย....มันถึงให้ผมทำตัวแบบเดิม

   "นั่นไงมาแล้ว"

  "สวัสดีครับ"

  "อืมม....พ่อหนุ่มชื่ออะไรล่ะ"

  "ซันครับ"

  "แล้วพี่ช่อล่ะครับ"

   "ซื้อของอยู่น่ะ.....................แล้วแกชอบลูกฉันหรือเปล่า"

  "แบบไหนล่ะครับแฟน...หรือน้อง"

  "แฟน"

  "ชอบครับ...แล้วไม่ใช่แค่ชอบแต่ผมรักเชลครับ"

  "งั้นเรื่องค่าสินสอด.......ก็ขอแบบสุดๆหน่อยนะ"

  "ได้ครับ"

  เชล

หลังจากที่พ่อผมถามนู่นนี่กลายเป็นว่าทั้ง 2 คนคุยกันถูกคอเล่นเอาผมกับพี่นั่งกันอยู่ในห้องแบบงงๆ.........ฟังสองคนนั้นนั่งหัวเราะหน้าบานกันใหญ่...................