Immortal LoVe, oR sEx... "ได้ผมแล้ว...เฮียต้องรัก
เขียนโดย 
nooonaa
วันที่ 16 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 12.44 น.
แก้ไขเมื่อ 25 มกราคม พ.ศ. 2557 23.30 น. โดย เจ้าของนิยาย
27) ไทยแลนด์ XXV : ตกลงกัน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความby nooonaa
ไทยแลนด์ XXV : ตกลงกัน
"นาชา บอกพ่อมาเลยลูก จะเอาอย่างไงกับไอ้หมานี่ดี"
"เอ่อ ผมก็ไม่รู้จะบอกพ่อยังไดีดีอะครับ". ว่าเป็นผมเองที่ปล้ำเฮียเงิน แล้วถ้าผมบอกไปมันจะเป็นไงหว่า ผมจะมีรอยบนหน้าเหมือนเฮียมั้ยอ่า
"ว่ามาเลยนาชา ไม่ต้องไปกลัวเฮียมันหรอก บอกพ่อเสือไปเลย" อ่า..แม่หญิงครับ ผมพูดมันไม่ออกจริงๆ
"เฮียเงิน...," ผมเลยตัดสินใจไปขอความช่วยเหลือจากเฮีย เฮียมองหน้าผมเล็กน้อยก่อนจะดึงเอวผมไปชิดกับเฮียมากขึ้นแล้วกอดผมไว้แน่น
"เราสองคนจดทะเบียนกันแล้วครับ" เห้ย! เอ้างั้นเลยหรอวะเฮียเงิน!
"น้ำเงิน!! นี่ปล้ำเค้าไม่พอยังจะบังคับให้เค้าจดทะเบียนอีกหรือไง นี่เป็นเพราะพ่อสอนเราไม่ดีใช่มั้ยถึงได้กล้าทำแบบนี้!!!!" คราวนี้พ่อเสือขึ้นเสียงดังลั่นจนทุกคนตกใจ ผมเองก็เหวอไปพักใหญ่ แล้วจะทำไงต่อดีละทีนี้
ไอ้เฮียเงิน ปากเมิงนี่สร้างสรรค์พากันซวยจริงๆ
"เจ๋งวะเฮีย สุดยอด นับถือๆ" ไอ้เฮียมันเมิงนับถือให้ถูกเวลาหน่อยไม่ได้รึไง กูขนลุกอยู่เนี่ย
"แล้วพ่อแม่ของนาชารู้รึยัง" เสียงหวานถามพวกผมอย่างใจเย็น ผมหันไปหาแม่หญิงที่คอยยืนจับแขนพ่อเสืออยู่ เหมือนจะบอกนัยๆว่าถ้าหลุดนี่ตายแน่
"รู้แล้วครับ" ผมตอบ
"แล้วท่านว่ายังไง"
"ท่านบอกให้ผมพาไปพบท่านด้วย" หมายถึงน้องน้ำมนต์อะแม่หญิง แต่ถ้าเฮียไปผมไม่รู้จะเป็นไงอ่า
"หือ...มันน่าเตะสักป๊าบมั้ยไอ้น้ำเงิน ห๊ะ!!"
"หยุดนะคุณ" อ๊าก จับแน่นๆครับแม่หญิง อย่าปล่อยมาเชียวนะ ผมรับไม่ไหวแน่ แล้วไอ้ผัวเฮ็งซวยนี่มันจะกลัวหน่อยไม่ได้รึไง นั่งบื้ออย่างเดียวเนี่ย
"เฮียเงิน...ทำอะไรสักอย่างดิ"
"งั้นผมจะไปขอนาชากับฝั่งนู้นเสาร์นี้ พ่อกับแม่ก็เตรียมตัวไว้ด้วยละกันนะครับ"
"ห๊า!!!!" ทุกคนประสานเสียงพร้อมดันทั้งบ้านอย่างตกใจ นี่ที่กูให้เมิงทำอะไรบ้างไม่ใช่ไปกวนตีนพ่อเสือเค้าอีก โอ๊ยๆตายๆ ผัวกู
"เฮียเงิน...มันไม่ใช่เรื่องเล็กๆเลยนะ"
"แล้วที่กูทำอยู่นี่คิดว่ากูเล่นรึไง"
"น้ำเงิน!!!" เห้ยๆ แม่ๆจับพ่อเสือไว้ อย่าให้หลุด " ให้มันได้อย่างนี้สิวะ ค่อยสมกับเป็นลูกไอ้เสือหน่อย ทำอะไรก็ต้องกล้ารับ" อ่าว..เปลี่ยนอารมณ์ไวจังวะครับพ่อ ผมตามไม่ทันและนะ
"นาชาติดต่อพ่อกับแม่มึงด้วยนะ" เอาจริงหรอวะเฮีย กูไม่กลัวอะไรกูกลัวพ่อกับแม่กูช็อคที่ลูกชายเค้ามีผัวแทนที่จะมีเมียอะ
"ถ้างั้นเสาร์นี่นัดที่ร้านอาหาร$$ ตอนหกโมงเย็นละกัน แล้วอย่างนี้เราต้องเตรียมสินสอดเท่าไหร่ละแม่หญิง นาชาเค้าเป็นลูกคุณหนูแบบนี้ด้วย" เออ..พ่อครับ ปรึกษาผมก่อนก็ได้มั้งครับ
"นั่นสิคะคุณ จะสมกับลูกสะใภ้เรามั่ยเนี่ย" แล้วท่านสองคนก็เดินไปคุยกันไปจนหายไปทั้งสองคน ผมเลยได้นั่งทำตาปริบอยู่คนเดียว แต่ว่าเมิงอะ มองอะไรมากมายวะ
"มีอะไรรึป่าวครับเฮียมัน"
"กูกำลังดูพี่สะใภ้กูไง ดูน่ารักกว่าเมื่อก่อนเนอะเฮียเงิน...โอ๊ย!! ตบผมไมอะเฮีย" สมน้ำหน้ามึงวะไอ้เฮียมันกูหมันไส้มึงมานานและ
"อย่ามาพูดกูเมิงกับเมียกู แล้วเมียกูก็น่ารักอยู่แล้ว จำใส่สมองเมิงด้วย" อุ่ย! เท่วะ ปกป้องกูด้วย แต่กูก็ชักจะเริ่มเขินมึงแล้วละเฮีย
"แหม่ แตะนิดแตะหน่อยไม่ได้นะ พอที่เมื่อก่อนนี่สั่งจัง"
"เรื่องของกู ไปไกลๆตีนกูปะ เหม็นปากมึงวะ"
"โห่ เห็นเมียดีกว่าน้องใช่มะ เดี๋ยวผมจะฟ้องน้ำมนต์" ฟ้องน้ำมนต์งั้นหรอ
"ฟ้องให้ครบนะมึง ไม่ครบละตายคาตีนกูแน่!!"
"อะไรวะ เซ็งวะ!" เฮียมันทำท่าอารมณ์เสียใส่เฮียเงินก่อนพูดขึ้นมาอีก "นี่เฮียมีเมียแล้วลืมน้องจริงๆหรอวะ กลัวเมียว่างั้น"
อ๊ากกกกกกก ไอ้เฮียมัน ถามเลยๆ กูอยากรู้เหมือนกันเว้ย
ตกลงมึงกลัวกูบ้างป่าววะ
"หึ...กูหาข้าวกินดีกว่า" แป่ว..... หนีอีกแล้วอะ ตลอด...ไม่เคยหลุดเล้ย กูชักจะไม่ปลื้มมึงแล้วนะไอ้เฮียเงิน
"หึ...ตามสบายเฮีย ผมไปดูบอลดีกว่า" เฮียเงินขำเล็กน้อยเหมือนรู้ว่าเฮียคิดอะไรอยู่ สรุปมีแต่กูที่โง่อยู่คนเดียวใช่มะ
"ดูบอลให้จริงๆเถอะเมิง แล้วเวลาดูก็ปิดหน้าต่างบ้าง ไม่ใช่เปิดไว้เหมือนรอใครอยู่" หมายความว่าไงวะ
"อากาศมันร้อนนี่หว่า ไปและเฮีย เดี๋ยวไม่ทันบอล" ไม่ทันบอลไรวะ มึงแปลกๆวะเฮียมัน พอเฮียมันพูดกับเฮียเงินเสร็จก็ขึ้นไปชั้นบนทันทีจนตอนนี้มีผมกับเฮียแค่สองคน
"เฮียเงิน บอลไรมีตอนสามทุ่มวะ" ผมอยากรู้จริงๆนะเนี่ย
"มันมีแล้วแต่อารมณ์มันนั่นแหละ" มันมีแล้วแต่อารมณ์ด้วยหรอวะ เออ...สงสัยบอลจานดำมั้ง ประเทศไทยนี่พัฒนาไวเนอะ
"แล้วเมิงกินข้าวอิ่มยัง"
"ยังเลย กินไปไม่ถึงสองคำเลย"
"งั้นไปกินกันเถอะ กูเริ่มหิวแล้ว" เฮียคว้ามือผทให้ลุกขึ้นตามก่อนจะเดินไปที่ห้องครัวพร้อมกัน เฮียมองกับข้าวอยู่นานก่อยจะถามผม
"มึงกินของเผ็ดๆได้ตั้งแต่เมื่อไหร่" ของเผ็ดๆหรอ ก็ยังกินไม่ได้ไง ถามไมวะ
"ยังกินไม่ได้"
"เห้อ แล้วเมิงจะกินกับข้าวของแม่หญิงได้ไงวะ" ก็ไม่กินไง กินข้าวเปล่าอยู่เนี่ย แต่เฮียรู้ได้ไงวะว่าผมไม่กินเผ็ด แต่ที่ผ่านมาก็ไม่เคยทำอะไรเผ็ดๆให้ผมกินเลยสักครั้ง นี่เฮียรู้จริงหรอวะ..โอ๊ย!! ดีใจเว่้ย
"ยังอยากจะกินสปาร์เก็ตตี้อยู่มั้ย"เฮียหันมาถามผมก่อนประเปิดตู้เย็นออกดู
"กินๆเฮีย อยาก" ผมเดินเข้าไปก้มมองตามเฮียที่มองดูของข้างใน สักพักเฮียก็ขนของสดออกมา
"ไปนั่งรอไป" ไล่อีกและ อย่างนี่ตลอด ให้กูยืนมองมึงทำกับข้าวแล้วฝันบ้างได้มั้ยวะ อย่างนี่ตลอดอะ
ผมเลยเดินกระฟัดกระเฟียดไม่พอใจเฮียไปนั่งรอที่โต๊ะ เฮียส่ายหัวเล็กน้อยให้ผมก่อนจะทำเป็นไม่สนใจผมต่อ
ตกลงมึงเป็นสามีกูมั้ยวะ กูเริ่มไม่แน่ใจและ
แต่ช่างมันเถอะ เพราะแค่นี้ผมก็มีความสุขมากๆแล้ว เนอะ....เฮียเงิน
"มึงทำตาหวานเยิ้มแล้วมองกูแบบนั้น มันหมายความว่าไงวะ รึมึงอยากในห้องครัว"
อืม....แต่แบบนี้ก็ไม่ไหวนะเฮียเงิน
ไอ้บ้า!! มึงคิดได้ไงวะ ว่ากูอยากในห้องครัว
ไอ้ผัวซาดิส
"กูทำได้นะมึง แต่ต้องเบาๆหน่อย"
"จะมากไปแล้วเฮียเงิน!!!!"
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
130523
เหนื่อยคะตอนนี้ อยากจะให้มันแฮปปี้เลยแต่งยากนิดหน่อย (คือที่จริงขี้เกียจแต่งดราม่า 555)
สมหวังสักทีนะเฮียเงิน
เม้นให้อีกนะคะ ตอนก่อนเม้นเยอะมากเลย อ่านแล้วฟินคะ
ขอบคุณนะคะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
