สายสัมพันธ์ที่มิอาจตัดขาด [Satan]

7.5

เขียนโดย มุเมะโนไทสะ

วันที่ 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 เวลา 13.37 น.

  17 ตอน
  21 วิจารณ์
  22.43K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 22.59 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) พี่สาวและน้องชาย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

      เสียงช่วงพักตอนกลางวันทําเอาให้นักเรียนทุกคนต่างปลื้มปิติยินดีลงมาพร้อมกันอย่างรวดเร็วแต่ทว่าห้องม.หกทับเจ็ดต่างรอให้ครูปล่อยให้ไปกินข้าวก่อนจะเสร็จแล้วเดินจับกลุ่มลงไปกินข้าวที่โรงอาหารอชิระที่นอนบนโต๊ะก่อนจะสะดุ้งตื่นเสียงของเพื่อนๆในห้อง 

 

 

 

  ''อะ ..อชิระจัง ตื่นได้แล้วนะ !'' เสียงเด็กหญิงวัยใสๆอายุสิบแปดผมสีดํายาวสลวยสะกิดเรียกอชิระที่นอนหลับตั้งแต่เธอเข้ามาเธอรู้สึกมีความแปลกไปกว่าเพื่อนในห้องของเขาเธอเลยอยากจะชวนคุยกับอชิระด้วยความรู้อยากจะเป็นเพื่อนกับเธอ

 

 

 

  '' อะ..เอ๋ เอ่อ โทษทีนะ ! พอดีฉันเผลอนอนหลับน่ะ แฮ่ะๆ ... ''  อชิระหัวเราะออกมาเบาๆก่อนจะหยิบกระเป๋าเตรียมเดินออกจากห้องก่อนที่เกือบจะเดินออกจากห้องเผลอมีคนบังเธอเกือบมิดหญิงสาวผมสีนํ้าตาลไม่เงยหน้าก็คงรู้มาใครที่บังอยู่นั้นใคร

 

  ''พี่ครับ ! ไปกินข้าวกันเถอะ ! ''  วิราวเผยรอยยิ้มตรงหน้าประตูเขานั้งรอพี่สาวของเขาก่อนอชิระจะสงสัยว่าหมอนี้รู้ได้ไงว่าคาบพักกลางวันจะมารออยู่ตรงนี้

 

  ''เฮ้ย ? แล้วเองรู้ได้ไงวะว่าฉันอยู่ตรงนี้  '' อชิระสงสัยก่อนจะเหล่สายตามองพวกผู้หญิงและพวกผู้ชายหันมามองคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าประตู''น้องชาย''และคนบางคนมองข้างในประตู''พี่สาว''ที่กําลังคุยกันอยู่

 

 

  ''ตอนผมจัดตารางสอนผมเห็นตารางพี่ละนะครับเลยรู้ว่าพี่จะไปเรียนคาบไหนต่อละนะ'' เสียงของวิราวร่าเริงและดวงตาสีเหลืองกลมโตจ้องมองก่อนจะเผยรอยยิ้มให้พี่สาวสุดท้ายอชิระเลยก็ต้องมานั้งกินข้าวกับน้องชายของเธอตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้วมั้งที่เธอและเขามานั้งกินข้าวสองต่อสอง... มันเหมือนตอนเด็กๆ ...

 

 

 

อชิระและวิราวนั้งกินข้าวพักกลางวันอยู่ตรงริมสวนสองคนกินข้าวกล่องที่วิราวทําข้าวกล่องแบบญี่ปุ่นเล็กๆและทีพี่ดูในเว็บก่อนจะมาทําอาหารกันสองคนในบ้าน  

 

 

  ''นับวันเองยิ่งเหมือนสโต๊กเกอร์วะ '' อชิระที่พูดออกมาติดตลกเอาตะเกียบชี้หน้าน้องก่อนวิราวจะทําหน้าเหวอใส่หน้าพร้อมพูดขึ้นมา

 

 

 

  ''เอ๋ ~~~~~~~~ ผมเปล่านะ!? ..ผมแค่เป็นพวกที่ชอบสังเกตนั้นเอง !! ไม่ได้เข้าข่ายโรคจิตแบบนั้นซะหน่อยนะครับ!!'' วิราวตะโกนออกมาเสียงดังแล้วนั้งทําปากบู๊ใส่อชิระก่อนจะหัวเราะออกมา

 

คนบางคนที่เดินผ่านต่างจ้องมองและคงนึกว่าพวกเขาเป็นแฟนกันแต่ถ้าเป็นคนรู้จักพวกเขาจะสนิทกันแบบพี่น้องกันเสียมากกว่าสาวสก๊อยที่อยู่ห้องเดียวกับอชิระมองสายตาของเธอด้วยความหมั้นไส้นั้งไขว์ห้างมองกลุ่มหนุ่มๆที่ต่างรุมล้อมเธอยังกับเธอกลายเป็น''เจ้าหญิงของพวกเขา'' 

 

 

 

  ''คุณลูกอมจะทํายังไงดีต่อละครับ? จะให้ผมไปจัดการไอ้คู่นั้นที่มานั้งจีบให้เห็นตรงหน้าไหมครับ?  หนุ่มร่างตัวสูงร่างกายบึกบึมเหมือนเป็นบดดี้การ์ดของสาวสก๊อยที่มีชื่อ''ลูกอม''รูปร่างภายนอกดูเล็กเรียวเหมือนไม่แรงอะไรแต่ข้างในเธอเหมือนนางมารปีศาจที่สามารถกัดจิกตบและพูดจาเหยียดหยามดูถูกได้

 

 

 

บางครั้งพวกผู้ชายที่ติดเธอก็มักจะมีแต่พวกติดยาและเด็กแว๊นที่เธอเคยไปนั้งซ้อมหรือผู้ชายที่เก่งด้านการเรียนแล้วหลงเธอเข้าให้ ..เธอรู้สึกสนใจน้องชายของอชิระ บรรยากาศรอบข้างมันเหมือนตอนเปิดภาคเรียนเขามานั้งสังเกตอยู่ตรงตามโขกหินใสเสื้อเชิ๊ตที่มีลายปีกสีขาวกับกางเกง

 

ยีนต์สีดําพร้่อมหูฟังสีขาวอันใหญ่ที่คาดตรงคอของเขาเอาไว้ดูมีอะไรแตกต่างไปจากพวกผู้ชายหรือผู้หญิงคนอื่น ..

 

แถมเป็นคนที่แปลกตากว่าเธอด้วยดวงตาสีเหลืองของเขาที่เคยมองเธออยู่แว๊บนึงก่อนจะส่งรอยยิ้มอันอบอุ่นที่เธอไม่เคยเจอมาที่ไหนมาก่อนเลยเป็นรอยยิ้มทักทายของเขาที่ดูน่าคบหาตาม 

 

 

  ''ลองไปแกล้งเขาดูเล่นหน่อยสิ .. เอ๊ะ แต่เว้นผู้ชายคนนั้นนะ ฉันจะจัดการเอง '' ลูกอมเหยียดริมฝีปากรอยยิ้มเริ่มปรากฏแผนร้ายของเธอชี้นิ้วสั่งพวกผู้ชายสองสามคนเดินจับกลุ่มเธอเข้าไปหาพี่น้องคู่นั้น 

 

 

   ''เออ วิราวหลังจากนั้นมันก็ --- '' อชิระที่กําลังคุยสนุกกับวิราวอยู่ก่อนที่จะมีเสียงแทรกรบกวนพวกเขาทั้งคู่หันหน้าตรงพื้นหญ้าที่กําลังนั้งอยู่เขาเจอ''ลูกอม''ที่กอดอกมองสายจิกกัดใส่พี่น้องที่มองหน้าลูกอมแอบขมวดคิ้วเล็กน้อยพร้อมกัน

 

 

 

   ''ขอคุยด้วยคนได้ไหมจ๊ะ ... ?'' เสียงของลูกอมทําหน้าสนิทสนมก่อนจะปั้นหน้ายิ้มระรื่นอย่างดีแบบไม่มีที่ติที่เธอฝึกซ้อมมันบ่อยๆเข้าไปนั้งข้างๆพวิราวพร้อมส่งสายตาหวานใส่น้องชายของอชิระ เด็กหนุ่มผมสีนํ้าตาลที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลิกยิ้มก่อนจะทําสีหน้าปกติมองพี่สาวของเขาก่อนคุยต่อ 

 

 

 

 

   ''เพื่อนพี่ยังงั้นหรือครับ? ... '' วิราวเอยคําถามมองเพื่อนใหม่ของพี่สาวของเขาที่ส่งสายตานั้งข้างๆเขาอชิระที่ทําหน้าไม่รู้อีโนอีเนก่อนจะกินข้าวแบบคุยตามปกติโดยมะกี้ไม่ได้รู้เรื่องนั้นและไม่ได้ตอบคําถามอะไรให้กับลูกอม  

 

 

 

 

  ''อู้อี้อํ้าๆไอ้อี๋ม่ายรู๊(ฉันไม่รู้เฟร้ย ว่ายัยนี้เป็นใคร)'' อชิระกัดข้าวกล่องคําโตพวกผู้ชายที่มองอยู่ต่างยืนคํ้าหัวมองการกระทําที่พูดกินข้าวไปด้วยวิราวที่เห็นต่างก็พอรู้ว่าพี่สาวของเธอจะพูดอะไร 

 

 

 

 

  ''ครับๆ เล่าต่อหลังจากนั้นมันทําอะไรต่อ'' อชิระเผยรอยยิ้มหัวเราะคึกคักอีกครั้งก่อนไม่ได้สนใจลูกอมที่มานั้งเกาะแกะเขาเหมือนเหตุการณ์มะกี้หายไปในช่วงพริบตาของพวกเขาลูกอมที่เห็นดังนั้นต่างเริ่มหงุดหงิดเพราะไม่มีใครที่จะไม่สนใจเธอ ขนาดผู้ชายทุกคนก็ต้องยังสยบแทบเท้าเธอ แต่สําหรับวิราวทําไมเขาถึงไม่สนใจเธอ!?

 

 

 

  ''นี้น้อง ... น้องชื่ออะไรเหรอคะ? ... '' ลูกอมพยายามที่จะหาเรื่องคุยมองน้องชายของอชิระสังเกตเห็นลูกอมจะพยายามจับมือหรือจับไหล่ก็ไม่ได้พูดอะไรกินข้าวไปก่อนจงหมดกล่องวิราวที่หันไปทางลูกอมก่อนวางกล่องข้าวที่กินเสร็จแล้ว 

 

 

 

  ''อ่า ....... ผมชื่อวิราวครับ ..  '' เด็กหนุ่มพูดปกติเหมือนไม่ได้ใส่ใจอะไรแนะนําอีกฝ่ายเขาดูท่าจะจําลูกอมไม่ได้ตอนอยู่โขกหินสังเกตมองเคารพเข้าแถวเขาแค่ยิ้มไปจดรายละเอียดของการเข้าแถวในสมองเพื่อจะพาพี่เขาไปเข้าแถวแต่ที่เขายิ้มไป ... 

 

 

 

..เพราะเขาไม่ได้ใส่ใจอะไร .. 

 

 

 

   ''วิราวจังเหรอจ๊ะ น่ารักอ้ะ '' เสียงของลูกอมกลายเป็นเด็กสาวที่ทําหน้าน่ารักใส่อชิระทําหน้าอยากจะอ้วกกับสีหน้าแบบนั้นพอเห็นดันนั้นยื่นข้าวกล่องให้น้องชาย

 

 

  ''ชอบน้องเหรอ ก็ไม่บอกนะเนี้ย ..'' อชิระมองด้วยสายตาสังเกตพิจาณาวิราวที่ดื่มนํ้าอยู่เกือบพุ่งออกจากปากก่อนจะเริ่มทําตัวไม่ถูกกับพี่สาวของเขาแล้วพูดแหยๆใส่เล็กน้อย

 

 

  ''อ...เอ๋ ~~~~~~~~? ผมยังงั้นหรอครับมีคนชอบ ... พี่นี้น่ะ ... คือว่าเรื่องความรักใคร่น่ะผมไม่ค่อยสนใจ ..หรอกนะ ...เอ่อ...งั้นผมขอตัวไปกับพี่ก่อนนะครับ!'' เด็กหนุ่มผมสีนํ้าตาลที่รีบเก็บข้าวกล่องสองอันใส่ถุงแล้วกอดคอพี่ไปก่อนจะเดินเข้าเรียนมีเสียงออดเลิกพักเรียนหายไปกลับตา

 

ลูกอมโดยเธอไม่ได้พูดอะไรมองทั้งคู่เดินหายไปในสายตาฝูงชนที่เริ่มเข้าเรียนเธอนั้งพับเพียบเธอเริ่มโมโหพวกผู้ชายที่ยืนค้างไม่ได้พูดอะไรมอง

 

 

...สองคู่พี่น้องที่เดินหายไปกับตาอย่างว่องไว

เหมือนพวกเขาไม่อยู่อะไรในสายตาอะไรเลย....

 

 ------------------------------------------------------------------------------------

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา