รักไปแล้วทำไงได้

หลัง จากที่ คีย์กับแทมิน  วิ่่งออกมา ณ โรงอาหาร
แทมิน : เฮ้อออออ เหนื่อย แฮ่ๆๆๆ
คีย์ : ฉันไม่อยากคิดเลยอ่ ว่าพี่อนยู จะเรียนอยู่ห้องเดียวกันกับเรา อ่า
 
แทมิน  :  เดียวฉันไปซื้อน้ำน่ะ  ส่วนนาย ไปจ้องโต๊ะน่ะ ok 
 คีย์ :  อืมๆๆๆ ได้ๆๆๆๆๆ
  
                          ในขณะที่ คีย์ไปจ้องโต๊ะนั้น  อนยูกับมินโฮ ก็เดินมาโรงอาหาร 
เหมือนกัน
แทมิน : ป้าฮะ น้ำส้มสองแก้ว ฮะ
ป้าขายน้ำ: จร้าๆๆๆ
                                          พอแทมิน ซื้อน้ำเสร็จก็เดินไปหา คีย์ที่โต๊ะะ
คีย์ : แทมิน เหมือนพวกพี่ อนยู กับ พี่มินโฮ ตามพวกเรา มาเลยเนอะ
แทมิน : บ้า  คิดไปไกล แล้วแกอ่   อ่ๆๆๆๆ นี้น้ำส้ม
คีย์  :อืม จริงของแก แต่ทามไม พี่เข้าต้องมานั้ง โต๊ะข้างๆๆเราด้วยว่  (กระซิบบอกแทมิน)
แทมิน:  เออ จริงว่(กระซิบบอกคีย์)
คีย์ : แทมิน ฉันมีเรื่องจะถามแกเรื่องนึ่ง แกห้ามปิดบังฉันนะ
แทมิน: ฉันรู้นะว่าแกคิดจะทามอะไรอ่ 
คีย์ :แกเข้าใจสายตาฉันช่ายไหม แทม
แทมิน:  อืม แกจะทำแกก็ทำสิ แต่ฉันไม่รับประกันตัวแกนะ
คีย์:  อืม ฉันจะลุกไปแล้วนะ 
แทมิน: อืม สู้ๆๆๆ น่ะคีย์
                                    
                                                หลังจากนั้น คีย์ก็ลุกไปโต๊ะของอนยูกับมินโฮ
คีย์ :พี่อนยู ฮะพี่ มีแฟนยังฮะ 
อนยู :ยัง  และก็ไม่อยากมี 
มินโฮ : (ก็คงยังนิ่ง)
คีย์ :ทำไม  ถึงไม่อยากมีหละฮะ
อนยู : ทำไม หรือว่า นายชอบฉัน   
คีย์: ฮะผมชอบพี่มากๆๆเลยฮะ
มินโฮ : นี้ ท่านายกับเพื่อนนาย ชอบพวกฉันขอบอกไว้เลยว่า  ไปตายแล้วเกิดไหม ซะ  
อนยู: ไปเหอะ เบื่อ มาที่ไหน  ก็เจอคนบอกชอบพวกเรา  น่าเบื่อ