บาสใสๆของยัยจอมซน

5.0

เขียนโดย KingPing

วันที่ 26 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 11.03 น.

  2 ตอน
  3 วิจารณ์
  5,065 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 26 มกราคม พ.ศ. 2557 13.34 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) เปิดภาคเรียน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 จิ๊บ จิ๊บ ... "ฮ้าว..เช้าแล้วเหรอเนี่ย" ฉันตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงีย "อ้าวอาซึนะตื่นแล้วเหรอ" เสียงของสาวน้อยนามว่า "มาอิ" เพื่อนของฉันถามขึ้น "จ้า♥ อรุณสวัส มาอิ" ฉันเอ่ยอรุณสวัสแก่เพื่อนรัก       "อรุณสวัสเช่นกัน...ไปล้างหน้าก่อนเถอะน่ะ จะได้มากินข้าวกัน" "อืม" แล้วมาอิก็ลงไปข้างล่าง ส่วนชั้นก็เดินไปอาบน้ำทันที อ้อ! ลืมแนะนำตัวเลย สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ อาซึนะค่ะ อายุ 13 ปี อยู่ม.ต้นค่ะส่วนมาอิเป็นเพื่อนฉํนเองค่ะเราเรียนอยู่โรงเรียน ♥ ค่ะ เป็นโรงเรียนกีฬาค่ะ ฉันกับมาอิอยู่ม.1ห้องbค่ะ รู้สึกว่าเป็นห้องกีฬาน่ะค่ะ ซักพักเราก็ทานอาหารเช้าเสร็จ "ไปกันเถอะมาอิ..." "อืม"  แล้วเราสองคนก็เดินไปโรงเรียนด้วยกัน "อ๊ะ!!....มาอิเร็วเข้าต้องไปรวมตัวกันแล้วน่ะ" พอเรามาถึงห้องประชุมขนาดใหญ่เป็นห้องต้อนรับนักเรียนหใ่อย่างพวกเราและก็เป็นห้องรวมตัวของนักเรียนทุกคนด้วย "สวัสดีครับนักเรียนทุกคน ครูชื่อ อาเบะ โมริ เป็นอาจารย์ที่ปรึกษาน่ะมีอะไรก็ปรึกษาครูได้น่ะครับ" กรี๊ด!!!!! หลังจากที่ครูโมริแนะนำตัวเสร็จนักเรียนหญิงก็ร้องออกมาพร้อมกันว่า "หล่อมาก" "เอ้านักเรียนเงียบหน่อยจ๊ะ" หลังจากนั้นก็มีครูคนหนึ่งอายุราว24ได้ขึ้นมาประกาศต่อ เรียกเสียงจากนักเรียนชายได้หลายคนเลยค่ะ"มีแฟนยังคร้าบครู""ผมขอเป็นแฟนครูได้รึเปล่าคร้าบบบบบ"และเสียงต่างๆนาๆ" เอ้านักเรียนเงียบๆหน่อยน่ะจ๊ะ..สวัสดีจ๊ะทุกคนครูชื่อ อาเบะ ฮิโรมิจ๊ะ เป็นภรรยาของครูโมริเองจ๊ะ"เท่านั้นแหละค่ะ ทุกคนเงียบยิ่งกว่าอะไรอีก สงสัยจะช็อค "แฮะๆ...งั้นขอแนะนำน่ะจ๊ะ นี่คือครูฮานาเดะ โคจิ จ๊ะเป็นครูพละของเราและครู.........."หลังจากที่ครูฮิโรมิกล่าวชื่อครูทุกท่านเสร็จ      ผู้อำนวยการก็มาพูดต่อว่า"ขอต้อนรับนักเรียนใหม่ทุกคน ครูชื่อ คาตาฮาร่า ฮิตารุ เป็นครูใหญ่ของโรงเรียนเรา เราดีใจมากที่มีนักเรียนมาสอบเข้าที่นี่มากมาย และครูก็ขอให้นักเรียนเข้ากับโรงเรียนนี้และเพื่อนๆทุกคนได้ด้วยดีน่ะ"หลังจากที่ครูฮิตารุกล่าวจบพวกเราก็ตบมือ"เอาล่ะจ๊ธในเมื่อทำความรู้จักกันแล้วก็ขอให้นักเรียนทุกคนไปเลือกชมรมกันเลยน่ะ" "ครับ/ค่ะ" "นี่ๆ...มาอิจะเข้าชมรมอะไรเหรอ"ฉันถามมาอิที่เดินอยู่ข้างๆ "ไม่รู้เหมือนกัน..แล้วอาซึนะล่ะ" มาอิถามฉันกลับ ฉันบอกได้เลยโดยไม่ต้องคิด"ฉันอยากเข้าชมรมบาส"ใช่ค่ะ ฉํนที่เข้าโรงเรียนนี้เพราะฉันอยากจะเล่นบาส"น้า.....มาอิเข้าชมรมบาสเถอะน่ะ"ฉันอ้อนวอนมาอิสุดฤทธิ์  มาอิเหมือนกำลังคิดสักพักก็พูดออกมาว่า"เฮ้อ...ก็ได้แต่ถ้าไม่ดีล่ะก็ฉันให้อาซึนะไปเข้าชมรมอื่นแน่""อืมไม่ต้องห่วง....ฉันคิดว่ามันต้องดีแน่"

เนื้อเรื่องมีแค่เท่านี้น่ะค่ะ จะมาต่อตอนหน้าน่ะค่ะ

มาต่อแล้วค่ะ

     "นี่รู้รึเปล่ามีหนุ่มหล่อมาสมัครชมรมบาสชายด้วยน่ะ" "จริงเหรอ" "ใช่รู้สึกว่าเข้าจะรับสมัครนักบาสหญิงด้วยน่ะ""ว้าย!!..ฉันอยากสมัครบ้างอ่ะแต่เล่นบาสไม่เป็นอ่ะ""ฉันก็เหมือนกันอ่ะ""เฮ้อ"    "นี่มาอิเมื่อกี้ได้ยินมั้ย..."ฉันหันไปถามมาอิ"อ๋อ!...ที่ว่ามีหนุ่มหล่อมาสมัครชมรมบาสหน่ะเหรอ"โถ่มาอิเพื่อนฉัน"ใช่ที่ไหนเล่าที่เขาบอกว่ารับสมัครนักบาสหญิงไง"ฉันบอกเพื่อนรักไป"อืม...แล้วไงเหรอ อย่าบอกน่ะ อาซึนะที่เธอสมัครชมรมบาสเพราะมีหนุ่มหล่ออ่ะ"แงๆมาอิทามมายคิดอย่างน้านอ่า "ฉันไม่สนใจหรอกน่ะว่าจะมีหนุ่มหล่อรึเปล่าแต่ตอนนี้เราต้องรีบไปสมัครแล้วน่ะ" ฉันพูดเสร็จก็รีบจับมือมาอิแล้วออกวิ่ง(อย่างเร็ว)ทันที   

     "ขอโทษน่ะค่ะคือว่า..." พอพวกเราไปถึงฉันก็ถามอาจารย์ทันที"มีอะไรรึเปล่า"อาจารย์ถาม "พวกเราอยากจะสมัครชมรมบาสน่ะค่ะ"มาอิเป็นคนพูดต่อ "ขอโทษด้วยเราไม่รับคนเพิ่มแล้ว"ว่าไงน่ะไม่รับคนเพิ่มแล้ว ตอนนี้ฉันคิดอะไรไม่ถูกเลยทำไมล่ะ "ทำไมล่ะค่ะอาจารย์ เมื่อกี้หนูยังได้ยินอยู่เลยว่ารับสมัคร" มาอิถามขึ้น "ก็เพราะอย่างนี้หน่ะสิ ถึงมีนักเรียนหญิงมาสมัครกันเต็มไปหมด"พออาจารย์พูดจบก็ชี้ไปทางพวกผู้ชายทั้ง 5 เพราะงี้สิน่ะอาจารย์ถึงไม่รับสมัคร "เพราะมีนักเรียนชาย 5คนนั้นเข้ามานักเรียนหญิงก็มาสมัครกันเต็มไปหมด" "งั้นหนูขอตัวน่ะค่ะอาจารย์" ฉันพูดแล้วก็วิ่งออกไปทันที"อาซึนะ!!"ฉันได้ยินเสียงขอมาอิดังมาแต่ไกลแต่ตอนนี้ฉันไม่สนใจอะไรแล้ว ทำไม ทำไม ทำไม ทั้งที่ํฉันฝันว่าจะได้เล่นบาสมาตลอดแท้ๆ กลับต้องมาเป็นแบบนี้"ฮือๆฮึก..ฮือ" ในที่สุดน้ำตาที่ฉันพยายามไม่ให้มันไหลออกมาก็ต้องออกมาตามความเสียใจ

          อีกด้านมาอิ

      "อาซึนะ..."มาอิรู้สึกสงสารเพื่อนเป็นอย่างมาก เพราะอาซึนะหวังว่าจะได้เล่นบาสอีกครั้ง"ครูค่ะงั้นหนูขอตัวก่อนน่ะค่ะ" สาวน้อยกล่างลา"เดี๋ยวก่อน"อาจารย์เรียกมาอิไว้ "มีอะไรเหรอค่ะ" มาอิถามขึ้น"ดูถ้าเพื่อนเธอจะชอบเล่นบาสมากเลยสิน่ะ"สาวน้อยที่ไม่รู้จะพูดอะไรก็ทำได้เพียงพยักหน้าตอบกลับ"งั้นเอาอย่างนี้ ถ้าฉันคัดนักเรียนหญิงแล้วไม่ค่อยมีใครผ่านฉันจะลองให้พวกเธอมาทดสอบ" ตำพูดของอาจารย์ทำให้มาอิยิ้มขึ้นมาทันที"จริงเหรอค่ะอาจารย์...อะ...อาจารย์ไม่ได้ล้อเล่นใช่มั้ย"มาอิถามด้วยความดีใจ "จริงสิ พวกเธอชื่ออะไรกันหล่ะ"อาจารย์ตอบกลีบมาทำให้มาอิรู้สึกขอบคุณอาจารย์เป็นอย่างมาก "ค่ะ ฉันชื่อมาอิค่ะ ส่วนเพื่อนฉันอาซึนะค่ะ เราอยู่ม.1ห้องbค่ะ"สาวน้อยบอกเสร็จอาจารย์ก็พูดต่อว่า"พวกเธออยู่ห้องกีฬาเหรอ" "ใช่ค่ะ"มาอิตอบ "งั้นพวกเราคงอาจจะได้นักเรียนหญิงห้องกีฬามาเป็นนักกีฬาก็ได้น่ะ" "ขอบคุณมากค่ะ"มาอิตอบแล้วก็วิ่งออกไปตามหาอาซึนะทันที"เฮ้...ห้องกีฬาเหรอ...คนที่7แล้วสิน่ะ"

           ด้านอาซึนะ

        "อืม..." ฉันร้องขึ้นหลังจากที่หลับไปนาน "กี่โมงแล้วเนี่ย" จะว่าไปเท่าที่จำได้ก็คือตอนที่เราร้องให้ครั้งสุดท้าย "คิดแล้วมันเศร้าแฮะ......ฮะๆ ช่วยไม่ได้นี่หน่าก็เราไปช้าเองนี่" ตอนนี้ฉันกล่าวพึมพัมอยู่คนเดียว"นี่......"เสียงปริศนาดังขึ้น"ช่วยบอกทางไปม.1ห้องbหน่อยสิ....."ใครกันน่ะ "ได้ค่ะ...ฉันเองก็อยู่ห้องนั้นเหมือนกัน" หลังจากนั้นฉันก็พาเขาไปที่ห้องทันที"อาซึนะ!!!" "มาอิ!!..ขอโทษน่ะที่หายไป"ฉันพูดพร้อมกลับเสียงที่เศร้าลง"อือ...อือ ไม่เป็นอะไรหรอกน่ะ" "นี่!!...อาซึนะเรื่องชมรมบาสน่ะอาจารย์บอกว่าจะลงชื่อเราไว้ก่อนด้วยน่ะ"ว่าไงน่ะ"งั้นก็แปลว่า" "ใช่พวกเราอาจได้เล่นบาสอีกครั้งแล้ว" มาอิพูดขึ้นด้วยสีหน้ายิ้มแย้มมันเลยทำให้ฉันอดยิ้ม ไม่ได้เลย "ขอโทษ...คือว่าพวกเธอก็จะเข้าชมรมบาสเหมือนกันเหรอ" เอ๊ะ...จะว่าไปแล้ว"นี่..อาซนะเขาเป็นใครเหรอ??...." จะว่าไปฉันยังไม่รู้จักชื่อเขาเลยนี่หน่า "อ๋อ...เขาเรียนอยู่ห้องเดียวกับเราหน่ะ..ส่วนชื่อก็"ฉันหันไปมองเขาแล้วถามอย่างกล้าๆกลัวๆ "ขอโทษน่พนายชื่ออะไรเหรอ"พแฉันถามไปเข้าก็ตอบกลับมาว่า "คิริโตะ..."  คิริโตะ... ชื่อคุ้นๆแหะ "ยินดีที่ได้รู้จักน่ะคิริโตะคุง ฉันอาซึนะ ส่วนนี่ก็มาอิ เพื่อนฉันเอง"ฉันแนะนำตัวและมาอิก็พูดขึ้นว่า"ยินที่ที่ได้รู้จักค่ะ คิริโตะคุง ฉันมาอิค่ะ"  "เช่นกันครับ" พอทำความรู้จักกันเสร็จฉันก็เอ่ยขึ้นว่า "ขอโทษน่ะคิริโตะคุงพอจะรู้รึเปล่าว่ากี่โมงแล้ว" ฉันหันไปถามคิริโตะคุงที่ยืนอยู่ "ประมาณ....สามโมงครึ่งแล้วล่ะ" คิริโตะคุงพูดพร้อมมองดูนาฬิกาข้อมือ "ห๋า!!!.......สามโมงครึ่ง มาอิรีบไปกันนเถอะ" "อือ...อื้ม"หลังจากที่คุยกันเสร็จฉันก็ตะโกนบอกคิริโตะคุงว่า "คิริโตะคุงไว้เจอะกันพรุ่งนี้น่ะ" "เดินทางปลอดภัยน่ะค่ะ"     "ในที่สุดก็หาเจอ.....อาซึนะ"

ตอนแรกมีเพียงเท่านี้น่ะค่ะ ยังไงก็ฝากคอมเม้นด้วยน่ะค่ะอาจสั้นไปหน่อยน่ะค่ะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา