บาสใสๆของยัยจอมซน

5.0

เขียนโดย KingPing

วันที่ 26 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 11.03 น.

  2 ตอน
  3 วิจารณ์
  5,114 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 26 มกราคม พ.ศ. 2557 13.34 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) เปิดภาคเรียน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 จิ๊บ จิ๊บ ... "ฮ้าว..เช้าแล้วเหรอเนี่ย" ฉันตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงีย "อ้าวอาซึนะตื่นแล้วเหรอ" เสียงของสาวน้อยนามว่า "มาอิ" เพื่อนของฉันถามขึ้น "จ้า♥ อรุณสวัส มาอิ" ฉันเอ่ยอรุณสวัสแก่เพื่อนรัก       "อรุณสวัสเช่นกัน...ไปล้างหน้าก่อนเถอะน่ะ จะได้มากินข้าวกัน" "อืม" แล้วมาอิก็ลงไปข้างล่าง ส่วนชั้นก็เดินไปอาบน้ำทันที อ้อ! ลืมแนะนำตัวเลย สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ อาซึนะค่ะ อายุ 13 ปี อยู่ม.ต้นค่ะส่วนมาอิเป็นเพื่อนฉํนเองค่ะเราเรียนอยู่โรงเรียน ♥ ค่ะ เป็นโรงเรียนกีฬาค่ะ ฉันกับมาอิอยู่ม.1ห้องbค่ะ รู้สึกว่าเป็นห้องกีฬาน่ะค่ะ ซักพักเราก็ทานอาหารเช้าเสร็จ "ไปกันเถอะมาอิ..." "อืม"  แล้วเราสองคนก็เดินไปโรงเรียนด้วยกัน "อ๊ะ!!....มาอิเร็วเข้าต้องไปรวมตัวกันแล้วน่ะ" พอเรามาถึงห้องประชุมขนาดใหญ่เป็นห้องต้อนรับนักเรียนหใ่อย่างพวกเราและก็เป็นห้องรวมตัวของนักเรียนทุกคนด้วย "สวัสดีครับนักเรียนทุกคน ครูชื่อ อาเบะ โมริ เป็นอาจารย์ที่ปรึกษาน่ะมีอะไรก็ปรึกษาครูได้น่ะครับ" กรี๊ด!!!!! หลังจากที่ครูโมริแนะนำตัวเสร็จนักเรียนหญิงก็ร้องออกมาพร้อมกันว่า "หล่อมาก" "เอ้านักเรียนเงียบหน่อยจ๊ะ" หลังจากนั้นก็มีครูคนหนึ่งอายุราว24ได้ขึ้นมาประกาศต่อ เรียกเสียงจากนักเรียนชายได้หลายคนเลยค่ะ"มีแฟนยังคร้าบครู""ผมขอเป็นแฟนครูได้รึเปล่าคร้าบบบบบ"และเสียงต่างๆนาๆ" เอ้านักเรียนเงียบๆหน่อยน่ะจ๊ะ..สวัสดีจ๊ะทุกคนครูชื่อ อาเบะ ฮิโรมิจ๊ะ เป็นภรรยาของครูโมริเองจ๊ะ"เท่านั้นแหละค่ะ ทุกคนเงียบยิ่งกว่าอะไรอีก สงสัยจะช็อค "แฮะๆ...งั้นขอแนะนำน่ะจ๊ะ นี่คือครูฮานาเดะ โคจิ จ๊ะเป็นครูพละของเราและครู.........."หลังจากที่ครูฮิโรมิกล่าวชื่อครูทุกท่านเสร็จ      ผู้อำนวยการก็มาพูดต่อว่า"ขอต้อนรับนักเรียนใหม่ทุกคน ครูชื่อ คาตาฮาร่า ฮิตารุ เป็นครูใหญ่ของโรงเรียนเรา เราดีใจมากที่มีนักเรียนมาสอบเข้าที่นี่มากมาย และครูก็ขอให้นักเรียนเข้ากับโรงเรียนนี้และเพื่อนๆทุกคนได้ด้วยดีน่ะ"หลังจากที่ครูฮิตารุกล่าวจบพวกเราก็ตบมือ"เอาล่ะจ๊ธในเมื่อทำความรู้จักกันแล้วก็ขอให้นักเรียนทุกคนไปเลือกชมรมกันเลยน่ะ" "ครับ/ค่ะ" "นี่ๆ...มาอิจะเข้าชมรมอะไรเหรอ"ฉันถามมาอิที่เดินอยู่ข้างๆ "ไม่รู้เหมือนกัน..แล้วอาซึนะล่ะ" มาอิถามฉันกลับ ฉันบอกได้เลยโดยไม่ต้องคิด"ฉันอยากเข้าชมรมบาส"ใช่ค่ะ ฉํนที่เข้าโรงเรียนนี้เพราะฉันอยากจะเล่นบาส"น้า.....มาอิเข้าชมรมบาสเถอะน่ะ"ฉันอ้อนวอนมาอิสุดฤทธิ์  มาอิเหมือนกำลังคิดสักพักก็พูดออกมาว่า"เฮ้อ...ก็ได้แต่ถ้าไม่ดีล่ะก็ฉันให้อาซึนะไปเข้าชมรมอื่นแน่""อืมไม่ต้องห่วง....ฉันคิดว่ามันต้องดีแน่"
เนื้อเรื่องมีแค่เท่านี้น่ะค่ะ จะมาต่อตอนหน้าน่ะค่ะ
มาต่อแล้วค่ะ
     "นี่รู้รึเปล่ามีหนุ่มหล่อมาสมัครชมรมบาสชายด้วยน่ะ" "จริงเหรอ" "ใช่รู้สึกว่าเข้าจะรับสมัครนักบาสหญิงด้วยน่ะ""ว้าย!!..ฉันอยากสมัครบ้างอ่ะแต่เล่นบาสไม่เป็นอ่ะ""ฉันก็เหมือนกันอ่ะ""เฮ้อ"    "นี่มาอิเมื่อกี้ได้ยินมั้ย..."ฉันหันไปถามมาอิ"อ๋อ!...ที่ว่ามีหนุ่มหล่อมาสมัครชมรมบาสหน่ะเหรอ"โถ่มาอิเพื่อนฉัน"ใช่ที่ไหนเล่าที่เขาบอกว่ารับสมัครนักบาสหญิงไง"ฉันบอกเพื่อนรักไป"อืม...แล้วไงเหรอ อย่าบอกน่ะ อาซึนะที่เธอสมัครชมรมบาสเพราะมีหนุ่มหล่ออ่ะ"แงๆมาอิทามมายคิดอย่างน้านอ่า "ฉันไม่สนใจหรอกน่ะว่าจะมีหนุ่มหล่อรึเปล่าแต่ตอนนี้เราต้องรีบไปสมัครแล้วน่ะ" ฉันพูดเสร็จก็รีบจับมือมาอิแล้วออกวิ่ง(อย่างเร็ว)ทันที   
     "ขอโทษน่ะค่ะคือว่า..." พอพวกเราไปถึงฉันก็ถามอาจารย์ทันที"มีอะไรรึเปล่า"อาจารย์ถาม "พวกเราอยากจะสมัครชมรมบาสน่ะค่ะ"มาอิเป็นคนพูดต่อ "ขอโทษด้วยเราไม่รับคนเพิ่มแล้ว"ว่าไงน่ะไม่รับคนเพิ่มแล้ว ตอนนี้ฉันคิดอะไรไม่ถูกเลยทำไมล่ะ "ทำไมล่ะค่ะอาจารย์ เมื่อกี้หนูยังได้ยินอยู่เลยว่ารับสมัคร" มาอิถามขึ้น "ก็เพราะอย่างนี้หน่ะสิ ถึงมีนักเรียนหญิงมาสมัครกันเต็มไปหมด"พออาจารย์พูดจบก็ชี้ไปทางพวกผู้ชายทั้ง 5 เพราะงี้สิน่ะอาจารย์ถึงไม่รับสมัคร "เพราะมีนักเรียนชาย 5คนนั้นเข้ามานักเรียนหญิงก็มาสมัครกันเต็มไปหมด" "งั้นหนูขอตัวน่ะค่ะอาจารย์" ฉันพูดแล้วก็วิ่งออกไปทันที"อาซึนะ!!"ฉันได้ยินเสียงขอมาอิดังมาแต่ไกลแต่ตอนนี้ฉันไม่สนใจอะไรแล้ว ทำไม ทำไม ทำไม ทั้งที่ํฉันฝันว่าจะได้เล่นบาสมาตลอดแท้ๆ กลับต้องมาเป็นแบบนี้"ฮือๆฮึก..ฮือ" ในที่สุดน้ำตาที่ฉันพยายามไม่ให้มันไหลออกมาก็ต้องออกมาตามความเสียใจ
          อีกด้านมาอิ
      "อาซึนะ..."มาอิรู้สึกสงสารเพื่อนเป็นอย่างมาก เพราะอาซึนะหวังว่าจะได้เล่นบาสอีกครั้ง"ครูค่ะงั้นหนูขอตัวก่อนน่ะค่ะ" สาวน้อยกล่างลา"เดี๋ยวก่อน"อาจารย์เรียกมาอิไว้ "มีอะไรเหรอค่ะ" มาอิถามขึ้น"ดูถ้าเพื่อนเธอจะชอบเล่นบาสมากเลยสิน่ะ"สาวน้อยที่ไม่รู้จะพูดอะไรก็ทำได้เพียงพยักหน้าตอบกลับ"งั้นเอาอย่างนี้ ถ้าฉันคัดนักเรียนหญิงแล้วไม่ค่อยมีใครผ่านฉันจะลองให้พวกเธอมาทดสอบ" ตำพูดของอาจารย์ทำให้มาอิยิ้มขึ้นมาทันที"จริงเหรอค่ะอาจารย์...อะ...อาจารย์ไม่ได้ล้อเล่นใช่มั้ย"มาอิถามด้วยความดีใจ "จริงสิ พวกเธอชื่ออะไรกันหล่ะ"อาจารย์ตอบกลีบมาทำให้มาอิรู้สึกขอบคุณอาจารย์เป็นอย่างมาก "ค่ะ ฉันชื่อมาอิค่ะ ส่วนเพื่อนฉันอาซึนะค่ะ เราอยู่ม.1ห้องbค่ะ"สาวน้อยบอกเสร็จอาจารย์ก็พูดต่อว่า"พวกเธออยู่ห้องกีฬาเหรอ" "ใช่ค่ะ"มาอิตอบ "งั้นพวกเราคงอาจจะได้นักเรียนหญิงห้องกีฬามาเป็นนักกีฬาก็ได้น่ะ" "ขอบคุณมากค่ะ"มาอิตอบแล้วก็วิ่งออกไปตามหาอาซึนะทันที"เฮ้...ห้องกีฬาเหรอ...คนที่7แล้วสิน่ะ"
           ด้านอาซึนะ
        "อืม..." ฉันร้องขึ้นหลังจากที่หลับไปนาน "กี่โมงแล้วเนี่ย" จะว่าไปเท่าที่จำได้ก็คือตอนที่เราร้องให้ครั้งสุดท้าย "คิดแล้วมันเศร้าแฮะ......ฮะๆ ช่วยไม่ได้นี่หน่าก็เราไปช้าเองนี่" ตอนนี้ฉันกล่าวพึมพัมอยู่คนเดียว"นี่......"เสียงปริศนาดังขึ้น"ช่วยบอกทางไปม.1ห้องbหน่อยสิ....."ใครกันน่ะ "ได้ค่ะ...ฉันเองก็อยู่ห้องนั้นเหมือนกัน" หลังจากนั้นฉันก็พาเขาไปที่ห้องทันที"อาซึนะ!!!" "มาอิ!!..ขอโทษน่ะที่หายไป"ฉันพูดพร้อมกลับเสียงที่เศร้าลง"อือ...อือ ไม่เป็นอะไรหรอกน่ะ" "นี่!!...อาซึนะเรื่องชมรมบาสน่ะอาจารย์บอกว่าจะลงชื่อเราไว้ก่อนด้วยน่ะ"ว่าไงน่ะ"งั้นก็แปลว่า" "ใช่พวกเราอาจได้เล่นบาสอีกครั้งแล้ว" มาอิพูดขึ้นด้วยสีหน้ายิ้มแย้มมันเลยทำให้ฉันอดยิ้ม ไม่ได้เลย "ขอโทษ...คือว่าพวกเธอก็จะเข้าชมรมบาสเหมือนกันเหรอ" เอ๊ะ...จะว่าไปแล้ว"นี่..อาซนะเขาเป็นใครเหรอ??...." จะว่าไปฉันยังไม่รู้จักชื่อเขาเลยนี่หน่า "อ๋อ...เขาเรียนอยู่ห้องเดียวกับเราหน่ะ..ส่วนชื่อก็"ฉันหันไปมองเขาแล้วถามอย่างกล้าๆกลัวๆ "ขอโทษน่พนายชื่ออะไรเหรอ"พแฉันถามไปเข้าก็ตอบกลับมาว่า "คิริโตะ..."  คิริโตะ... ชื่อคุ้นๆแหะ "ยินดีที่ได้รู้จักน่ะคิริโตะคุง ฉันอาซึนะ ส่วนนี่ก็มาอิ เพื่อนฉันเอง"ฉันแนะนำตัวและมาอิก็พูดขึ้นว่า"ยินที่ที่ได้รู้จักค่ะ คิริโตะคุง ฉันมาอิค่ะ"  "เช่นกันครับ" พอทำความรู้จักกันเสร็จฉันก็เอ่ยขึ้นว่า "ขอโทษน่ะคิริโตะคุงพอจะรู้รึเปล่าว่ากี่โมงแล้ว" ฉันหันไปถามคิริโตะคุงที่ยืนอยู่ "ประมาณ....สามโมงครึ่งแล้วล่ะ" คิริโตะคุงพูดพร้อมมองดูนาฬิกาข้อมือ "ห๋า!!!.......สามโมงครึ่ง มาอิรีบไปกันนเถอะ" "อือ...อื้ม"หลังจากที่คุยกันเสร็จฉันก็ตะโกนบอกคิริโตะคุงว่า "คิริโตะคุงไว้เจอะกันพรุ่งนี้น่ะ" "เดินทางปลอดภัยน่ะค่ะ"     "ในที่สุดก็หาเจอ.....อาซึนะ"
ตอนแรกมีเพียงเท่านี้น่ะค่ะ ยังไงก็ฝากคอมเม้นด้วยน่ะค่ะอาจสั้นไปหน่อยน่ะค่ะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา