Andrejandro แดร็กคูล่าฟันน้ำนม!

10.0

เขียนโดย beeyakuzaa

วันที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 19.29 น.

  1 chapter
  3 วิจารณ์
  3,470 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 19 เมษายน พ.ศ. 2557 18.02 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) เรื่องย่อ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
อาณาจักรปาสเดอร์ไพร์ เป็นอาณาจักรของแวมไพร์ที่มีอายุนับพันปี ถูกปกครองด้วยท่านเคาท์แดร็กคูล่าที่ 99 ทั้งอาณาจักรถูกปกคลุมไปด้วยความมืด ไม่มีกลางวัน ในหนึ่งวันนั้นไม่รู้ว่ามีกี่ชั่วโมง                             พวกแวมไพร์ในอาณาจักรแห่งนี้จะออกหาเลือดตลอดเวลา ยกเว้นค่ำคืนที่พระจันทร์เต็มดวงเพราะแวมไพร์พวกนี้จะฉลองกันทั่วอาณาจักร และงดดื่มเลือดเพราะต้องการเสพพลังจันทรา มาเสริมความเป็นอมตะให้กับตนเอง อันนี้คือกฎของแวมไพร์ ต่อมาอาณาจักรปาสเดอร์ไพร์เริ่มมีสภาพอากาศแปรปรวนตั้งแต่ประมาณห้าร้อยปีที่ผ่านมา กลางวันกลางคืนเริ่มสลับกันเป็นเวลาที่ไม่แน่นอน เนื่องจากการทำผิดกฎของท่านเคาท์แดรกคูล่าที่ 95 ที่มีราชินีเป็นมนุษย์ที่กลายเป็นแวมไพร์ ส่งผลต่อประชากรแวมไพร์บางตัวนั้นไม่สามารถปรับตัวให้เข้ากับบรรยากาศที่เปลี่ยนแปลงก็ต้องแตกสลายไป แล้วในค่ำคืนนั้นเอง เป็นคืนที่พระจันทร์เต็มดวง เหล่าแวมไพร์ทั้งอาณาจักรออกมาจับมือกันใต้แสงจันทร์เพื่อรับพลัง แต่ท่านเคาท์แดร็กคูล่าที่ 99 ได้ออกเดินทางไปหาผู้โชคร้ายกลุ่มเป้าหมายก็คือ แม่มดที่อยู่ในแคว้นอันไกลโพ้น ที่ชื่อว่า "พาสเทลลีส" ใครก็ตามที่อยู่ที่นี่คือผู้ถูกล่า เป็นอันรู้กันดีว่าคืนนี้เป็นคืนพระจันทร์เต็มดวงจะไม่มีแวมไพร์ออกเพ่นพ่านเด็ดขาด เจ้าหญิงเอมิลลี่แม่มดแห่งพาสเทลลีสออกมาตรวจดูความเรียบร้อย ความเป็นอยู่ของประชาชนแถบหมู่บ้านในชนบทพร้อมกับองครักษ์เพียงไม่กี่คน กว่าจะทรงม้าออกที่หมู่บ้านชนบทก็ค่ำแล้ว ในระหว่างทางกลับที่พักนั้นเอง ทรงสังเกตเห็นวัตถุดำๆขวางทางอยู่ไม่แน่พระทัยว่าคืออะไรกันแน่ จึงสั่งให้องครักษ์หยุด แล้วเสด็จลงไปดูเอง ระหว่างที่เดินไปนั้นก็ทรงเห็นแสงสว่างประกายเพชรที่ถูกปกคลุมด้วยผ้าหรืออะไรสักอย่างสีดำ องค์หญิงค่อยๆเอื้อมมือไปช้าๆ ทันไดนั้นเองแวมไพร์หันหน้ามาแล้วจับมือเจ้าหญิงหายวับไปในความมืด
       10 ปีต่อมา เจ้าหญิงเอมิลลี่แห่งอาณาจักรปาสเดอร์ไพร์ได้ให้กำเนิดทารกเพศชาย หน้าตาน่าเกลียดน่าชัง ท่านเคาท์แดร็กคูล่าที่ 99 ให้นามว่า "อเดรฮันโตร" มีนัยต์ตาสีเหลืองเหมือนแมว ผมสีบลอนด์ ปากสีแดงแปร๊ด และแล้วเหตุการณ์ประหลาดก็เกิดขึ้นจากอาณาจักรที่มีกลางวันกลางคืนสลับกันไม่แน่นอน บัดนี้ก็เกิดกลางวันขึ้นแปดชั่วโมงต่อวัน และทำให้อาณาจักรปาสเดอร์ไพร์ค่อยๆสว่างๆขึ้นเรื่อยๆ จนเกิดโกลาหล จนท่านเคาท์แดร็กคูล่าที่ 99 ได้ให้ "โหรกัลโทเรีย" ทำนายว่าเกิดอะไรขึ้นกับอาณาจักรแห่งนี้ โหรแจ้งว่า
       "อันตัวอัศวินที่เกิดใหม่ ในอาณาจักรแห่งนี้ถูกสาปแช่งจากบรรพบุรุษ จะก่อเกิดภัยพิบัติแก่ชาวปาสเดอร์ไพร์ของเรา นั่นเพราะการทำผิดกฎของท่านและแม่มด ที่ถูกสาปมาตั้งแต่สมัยท่านเคาท์แดร็กคูล่าที่ 10 เพราะท่านทำนายอนาคตของอาณาจักรไว้นับพันปีว่า ว่าจะมีแวมไพร์สายเลือดแม่มดมาปะปนในอาณาจักร แล้วนั่นก็คือสัญญาณแห่งการสูญสลาย"
ท่านเคาท์แดร็กคูล่าที่ 99 ได้ฟังถึงกับสะดุ้งว่าเป็นเพราะมีพระโอรสหรือนี่ และนึกถึงการแก้ปัญหาไม่ได้ก็เลยถามแก่โหรอีกครั้งหนึ่งว่าจะแก้ไขได้อย่างไร และทางแก้ไขที่โหรบอกมายิ่งทำให้ท่านเคาท์ตกใจมากกว่าเดิมอีกนั้นคือ “เนรเทศเขาออกไปหรือไม่ก็ประหารชีวิตซะ!! หรืออีกวิธีหนึ่งคือ เจ้าชายต้องแก้คำสาปด้วยตัวเองก่อนที่จะมีอายุ 15 ปี”
ด้วยความรักที่มีให้แก่เจ้าชายน้อยอเดรฮันโตรและเจ้าหญิงเอมิลลี่ ท่านเคาท์จึงปรึกษากับเจ้าหญิงเอมิลลี่ว่าจะทำอย่างไรดี หากมีแวมไพร์ตัวไหนก็แล้วแต่รู้ว่าเจ้าชายเป็นลูกของแม่มดด้วยละก็ เขาอาจจะมีชีวิตอยู่ได้ไม่ถึง 15 ปี แน่ๆ เจ้าหญิงเอมิลลี่จึงร่ายมนต์พลางตาเหล่าแวมไพร์แก่เจ้าชายน้อยเพื่อไม่ให้ผิดสังเกตเหมือนกับที่ได้ร่ายมนต์ให้ตัวเองเพื่อพลางตาเช่นเดียวกัน นัยต์ตาของเจ้าชายน้อยเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงและจากผมสีบลอนด์กลายเป็นสีดำสนิท เเละตอนนี้ยังไม่มีใครได้เห็นเจ้าชายนอกจากท่านเคาท์ เจ้าหญิงเอมิลลี่ และโหรกัลโทเรีย
       ต่อมาเมื่ออาณาปาสเดอไพร์มีกลางวันเกิดขึ้นประมาณ 8 ชั่วโมงต่อวัน แวมไพร์เริ่มมีวิวัฒนาการที่สามารถจะต้านทานแสงแดดแรงๆ ได้ในระยะหนึ่งเริ่มมีการเห็นหน้าเห็นตาในตอนกลางวันมันก็เห็นแบบลางๆ แปลกๆ ดี บางตัวก็รู้สึกดีขึ้น แปลกใหม่เพราะอยู่มานับพันปีไม่เคยมีเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน เริ่มเห็นสีสันความงดงามของอาณาจักรปาสเดอไพร์
       วันเวลาผ่านมาจนเจ้าชายน้อยอายุ 5 ขวบแล้ว เจ้าชายวัยซนมุ่งมั่นที่จะเป็นเหมือนบิดานั่นคือ ท่านเคาท์แดร็กคูล่าที่ 99 เจ้าชายน้อยใฝ่ฝันที่จะเป็นแวมไพร์ที่เท่เหมือนบิดาซะด้วยซิ แต่แล้วความหวังของเจ้าชายก็เริ่มจะพังลงหรือป่าวนะ ในเมื่อเพื่อนเล่นรุ่นเดียวกันนั้นกลายร่างเป็นค้างคาวได้ หายตัวไปได้ ชอบกินเลือด แต่พอเจ้าชายจะกลายร่างกลับกลายเป็นงูบ้าง นกฮูกบ้าง เสือบ้าง พยายามจะเป็นค้างคาวก็ไม่ได้ แถมกลัวเลือดอีกต่างหาก แล้วก็ถูกเพื่อนๆล้อว่าแปลกประหลาดบ้าง แวมไพร์กลายพันธุ์บ้าง อันที่จริงมันเรื่องพื้นฐานของแวมไพร์ที่ไม่ต้องสอนก็เป็นได้ มันเป็นสันชาตญาณอยู่แล้ว ตอนแรกๆ ก็แอบเครียดก็เลยไปปรึกษามารดากับว่าอยากเป็นแวมไพร์ที่เท่เหมือนพ่อ แต่ทำไมทำไม่ได้สักที เจ้าหญิงเอมิลลี่ปลอบใจว่าแม่จะส่งลูกไปเรียนวิชาที่ "ปาสเดอไพร์ แวมไพร์ คอลเลจ สาขา1 (เฉพาะแวมไพร์พันธุ์แท้)" แต่มีข้อแม้ว่าห้ามบอกเรื่องลูกเป็นเจ้าชายอเดรฮันโตรแก่ใครทั้งสิ้นและห้ามกลัวจนเสียสติ ก่อนที่ลูกจะอายุครบ 8 ขวบ แม่จะสอนวิชาเวทย์เบื้องต้นให้ลูกนะ พ่อก็จะสอนการเป็นแวมไพร์เท่ๆให้นะ พร้อมกับเพื่อนสนิทของลูก อิซซาเบล กับ เทนไนดอน องค์รักษ์รุ่นราวคราวเดียวกับเจ้าชายน้อย บุตรสายเลือดแวมไพร์แท้ๆขององค์รักษ์ท่านเคาท์แดร็กคูล่าที่ 99
       มีเวลาอีกสามปีก่อนที่เจ้าชายน้อยจะเข้าโรงเรียนประจำแวมไพร์(พันธุ์แท้) ช่วงนี้เจ้าชายถูกฝึกฝนเพื่อให้เป็นแวมไพร์ที่ตัวเองยังไม่รู้เองว่าเป็นลูกครึ่งและถูกฝึกให้เป็นพ่อมดโดยไม่รู้ตัว พอถึงเวลาเข้าโรงเรียนใหม่เป็นฤดูกาลเปิดเรียนแล้วดูคึกคักเป็นพิเศษ บิดาและมารดาต้องกำชับเจ้าชายน้อย ถ้ามีใครถามชื่อให้บอกว่าชื่อ "อังเดร" มาจากแคว้นเดอร์ไพร์ เมื่อมาถึงโรงเรียน ผู้ปกครองไม่สามารถเข้าไปข้างในได้ ส่งได้เพียงด้านหน้าเท่านั้น อังเดร อิซซาเบลและเทนไนดอน เดินเข้าโรงเรียนอย่างมีความสุข              เท่าที่ท่านเคาท์สังเกตเห็นนักเรียนส่วนใหญ่เป็นแวมไพร์พันธุ์แท้ทั้งนั้น สถานที่ที่อันตรายที่สุดคือที่ที่ปลอดภัยที่สุด ก่อนที่เจ้าชายน้อยจะต้องเผชิญกับอาถรรพ์คำสาปจากบรรพบุรุษ
 
ตอนแรก...กำเนิดแวมไพร์กลายพันธุ์ จะอัพเร็วๆนี้ค่ะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา