THE RomeO ที่รัก:)

9.1

เขียนโดย talerunnerearn

วันที่ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 22.19 น.

  23 ตอน
  7 วิจารณ์
  23.31K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 เมษายน พ.ศ. 2557 15.47 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

12) ความสำคัญของเพื่อน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ฉันได้มีเพื่อนในโรงเรียน 2 คน 2 คนนี้เป็นคนดีมากกก เราคุยกันเล่นกัน พอตอนเย็นก็กลับบ้านแยกย้ายกันกลับ พอชั้นกลับมาถึงบ้านชั้นก็ชอบเล่าเรื่อง รันกับกั้ดจังให้แม่กับทวดฟัง เป็นอย่างนี้มา 3 วันแล้ว พรุ้งนี้ก็วัน พฤหัส ตอนนี้ชั้นอยู่ที่ห้องมิฟฟี่ หลังจากเล่าเรื่องเพื่อนให้แม่กับทวดฟัง "นี่! แพนด้าเทอจะดีใจอะไรขนาดนี้ หะ แค่มีเพื่อนเองนะ"พอมิฟฟี่เห็นชัันมีความสุขก็บ่นขึ้น"ก็นายมีเพื่อนตั้งแต่เริ่มอยู่แล้ว ส่วนชั้นเพิ่งจะมีเพื่อน แค่ 2 คนเองนอกนั้นก็มีแต่คนเกียดชั้นทั้งนั้น""หรออออ"ตานั้นลากเสียงยาว"เอออออ"ฉันลากเสียงยาวกลับ"รีบๆไปอาบนํ้าได้และ ชั้นจะนอนแล้ว""รู้แล้วน่าไม่ต้องสั่ง"พอจบฉันก็เอาเสื้อผ้าเข้าห้องนํ้า พออาบเสร็จออกมาก็เห็นว่าตามิฟฟี่จะหลับไปแล้ว เห้ออออย่าบ่นเลยฉันนอนดีกว่า - -"แพนด้า""ยังไม่นอนหรอกหรอ""ระวังเทอจะโดนลูกหลงนะ ระวังตัวด้วย""ลูกหลง? ระวังตัวอะไรของนาย"ฉันหันหน้าไปคุยกับมิฟฟี่ซึ่งนอนหันหลังให้ชั้น ( '') ( - -)"พูห์กะโยกี้ชอบผู้หญิงคนเดียวกัน แต่โยกี้เผยใจคนรักคนแรกของเค้า คนนั้นคือ รัน โยกี้กะรันเป็นแฟนกัน สักพักพูห์รู้ก็ทะเลาะกันพอพวกแฟนคลับรู้รันก็ถูกทำร้ายเหมือนเทอแหละ ส่วนกั้ดจังกะเทดดี้ สองคนนั้นยังชอบกันอยู่แต่เลิกกันแล้วบางครั้งก็มีข่าวสองคนนั้นเดตกัน หรือมากกว่านั้น กั้ดจังกับรันน่ะ ถูกทำร้ายอยู่บ่อยๆ สองคนนั้นจึงไม่เข้าพวกแต่ชอบอยู่ในที่ลับตาคนล่ะมั้ง ถ้าที่ที่มีคนอยู่เยอะๆ สองคนนั้นไม่อยู่หรอก""ขอบใจที่บอกนะ น่าสงสารสองคนนั้นจัง""นอนได้แล้วยัยบื้อ ราตรีสวัสดิ์""ฝรรดี นอนล่ะ"พอคุยกันเส็จก็ต่างคนต่างนอน
Morning~ฉันรีบตื่นรีบอาบนํ้าแต่เช้ามาโรงเรียนแต่เช้าแล้วตรงไปที่ลานนํ้าพุ บางที่ สองคนนั้นอาจจะมาแล้วก็ได้แต่ก็ต้องตกใจเพราะฉันเห็นคนที่ฉันเห็นทุกๆวันในห้องโรมีโอ เทดดี้ กำลังเดินลับๆล่อๆไปที่ที่ฉันกำลังไป ลานนํ้าพุ
"เทดดี้""กั้ดจัง ว่าแล้วต้องมาแต่เช้า""ก็กั้ดคิดถึงเทดหนิ คิดถึงมากด้วยไม่ได้คุยกันแบบนี้นานแล้วเนอะ""เทดก็คิดถึงกัดเหมือนกานนน"เทดดี้สวมกอดกั้ดจังแน่นน"ดีใจจางง เทดคิดถึงกั้ด กั้ดก็คิดถึงเทดด"กั้ดจังก็กอดตอบ"ได้ข่าวจากรันว่ากั้ดโดนแกล้งหนิ เป็นไรมากม้ายย""ไม่ได้แกล้งนะ มีคนมาช่วยกั้ดทัน"กั้ดจังบอก"ใครหรอออ""เพื่อนใหม่""ว้าวว กั้ดมีเพื่อนใหม่ด้วยย""เค้าชื่อ แพนด้า น่ะ นริสา พันธะ"ชื่อคุ้นๆแหะ"คุ้นๆนะ แต่นึกไม่ออก คราวหลัง มาแนะนำให้รู้จักบ้างน๊าา""จร๊าา เมื่อไหร่จะจบ ม.6 นะ"จู่ๆกั้ดจังก็ทำหน้าเศร้า"อีกไม่นานหรอกกั้ด เราจะได้คุยกันแบบไม่ต้องซ่อนสักที"เทดพูดจบกั้ดจังก็ยิ้มขึ้นมาทันที"นี่ก็เริ่มมีคนมาแล้วล่ะ เทดไปเถอะเดี๋ยวจะมีคนมาเห็น""อื้อ อย่าลืมนะถ้ามีคนแกล้งก็บอก อย่าทนอยู่คนเดียว แล้วอย่าลืมแนะนำเพื่อนใหม่ด้วยนะ ดูแลตัวเองดีๆนะ เทดไปแล้วน๊าา""จร๊าา เทดก็ดูแลตัวเองดีๆน๊าา"แล้วเทดดี้ก็วิ่งออกจากลานนํ้าพุแล้วชั้นก็วิ่งออกมาเหมือนพึ่งมาถึง
"กั้ดจัง~~""อ้าววแพนด้า มาไวจัง กินข้าวรึยังหล่า~><""ยังเลย กั้ดจังล่ะ""กั้ดจังก็ยังไม่กิน ไปกินข้าวกันเถอะ""ดีเหมือนกานน กินที่ไหนดี""ร้าน D แถวๆนี้มั้ยอร่อยนะ กั้ดจังเลี้ยงเอง""ว้าวว มีคนเลี้ยงข้าวแล้วเรา ต้องมีเรื่องดีๆเกิดขึ้นแน่เลย""...".///."กั้ดจังเขินหรอ น่ารักจังเลย""อรุณสวัสดิ์ ทุกคน""รัน มาแล้วหรอ"ชั้นพูดพร้อมกั้ดจัง"ได้ยินว่ากั้ดจังจะเลี้ยงข้าวเลยรีบมาเดี๋ยวอดกิน"รันว่า"งั้นไปกินข้าวกันเถอะ ไปโล้ดดด"กั้ดจังบอก แล้วประมาณ 15 นาทีเราก็มาถึงร้านข้าว D สักที
"รับอะไรดีค่ะ"พนักงานในร้านเดินมาถาม"จะกินอะไรก็สั่งเลยนะ ไม่ต้องเกรงใจ"กั้ดจังบอกชั้นกับรัน"ไม่มีปัญหา กั้ดจังเลี้ยงทั้งที"ฉันบอก"รันเอา ข้าวผัดอเมริกัน 1 นะกั้ดจัง แพนด้ากินอะไรหรอ"รันสั่งแล้วหันมาถามชั้น"เราเอา พาสต้าแฮมอบชีส เอาเป็นเส้นสปาเก็ตตี้นะค่ะ"ฉันสั่ง เพราะฉันเคยกินอยู่ครั้งนึงเมื่อวันที่เจอกั้ดจังกับรัน เพราะตอนที่กั้ดจังบอกว่ารันไปหาซื้ออะไรมากิน รันซื้ออันนี้มา มันอร่อยมากเลยล่ะ"กั้ดเอาสปาเก็ตตี้ เก็ดนะค่ะ""รับนํ้าอะไรดีค่ะ""เอา นํ้าส้ม นํ้าแตงโม แล้วก็นํ้าลิ้นจี่ค่ะ ปั่นทุกอันเลยนะค่ะ"กั้ดจังสั่ง"ยังจำได้ด้วยหรอว่าชอบกินอะไรน่ะ"รันแซว"จำได้สิ เพื่อนของกั้ดจัง กั้ดจังจำได้หมดแหละ""ฉันดีใจจริงๆที่มีเพื่อนแบบกั้ดจังกับรันน่ะ"ฉันบอก"รันก็ดีใจที่ได้มีเพื่อนใหม่คือแพนด้าน่ะ""กั้ดจังด้วย กั้ดจังรักทั้งสองคนเลยย"สักพักอาหารก็มาพวกเรากินกันอย่างอร่อย แบ่งกันกินแบ่งกันชิม มีความสุขจริงๆ"นี่ๆพ่อกั้ดจังส่งข้อความมาบอกว่าจะ ส่งเงินมาให้ จากเดือน มาเป็นอาทิตย์น่ะ แต่จำนวนเงินเท่าเดิม พ่อกั้ดบอกว่ายิ่งโตยิ่งต้องใช่เงินน่ะ""ดีจีงเลยนะ คุณลุงน่ะ"รันบอก"ก็ดีน่ะสิกั้ดจัง"ฉันบอกแล้วพวกเราก็กินข้าวกันต่อ จน"ว่าไง เด็กกำพร้า เอ๊ะ นี่มันชมรมเด็กกำพร้ากันหรือไงเนี่ย ดูสิ เหมียว"ยัยนี่นี่เองที่มาราดอาหารใส่หัวฉันในโรงอาหาร"จริงด้วย นี่พวกเทอก็ฉลาดหาเพื่อนหนิ""ดีแล้วล่ะ พวกเด็กกำพร้าก็ิยู่ด้วยกัน คนรวยๆ อย่างเราก็อยู่ด้วยกัน เนอะ เหมียว หมิว""พวกเทอจะมากไปแล้วนะ"ฉันบอก"อ้าว ยัยนี่ มาเข้าร่วมด้วยหรอพึ่งเห็น หมิวเอามาหน่อยสิ เอ้านี่กินซะพวกกำพร้า"แล้วยัยนั้งก็ส่งถุงๆนึงมา มีกล่องห่อเรียบร้อย"ขอให้อร่อยนะ เออ คราวก่อน ยัยหลินปิงกินอาหารบ้านๆ แต่คราวนี้ฉันให้เทอกินนี่ก็แล้วกัน"แล้วยัยนั้นก็เอาถ้วยพาสต้าจากมือ คนข้างๆมาแล้วก็สาดใส่พวกเราทุกคน แต่ที่น่าตกใจคือฉันแทบจะไม่โดนทั้งๆที่ฉันไปบังให้เพื่อนๆ แต่คนที่โดนคือรันรันมาบังชั้นกับกั้ดจัง ตอนที่พวกเรารู้แล้วว่าเรื่องนี้ต้องเกิดขึ้น "อ้าว ยัยรันเทอหิวมากเลยสินะงั้นเอานี่ไปด้วยแล้วกันตอนนี้ฉันผลักรันกับกั้ดจังออกไปเพราะชั้นไม่อยากให้เพื่อนเป็นแพะรับบาปแทน แล้วยัยนั้นก็เดินออกไปพร้อมเพื่อนๆ"กั้ดจัง รัน พวกเทอไม่เป็นอะไรใช่มั้ย""แพนด้า ชั้นต่างหากที่เป็นฝ่ายต้องถามเทอน่ะสิ รันจังด้วย เปอะกันไปหมดมีชั้นไม่เปอะอยู่คนเดียว รู้แล้วๆ งั้นนี่แล้วกัน"แล้วกั้ดจังก็ไปหยิบนํ้าที่พวกเรายังกินไม่หมดมาราดตัวเอง"5555""กั้ดจัง ไม่ต้องทำขนาดนี้ก็ได้""เราจะได้เหมือนกันไง"
แล้ววันนี้เราก็ไม่ได้เข้าเรียนกัน ฉันเลยพาเพื่อนๆ ไปที่บ้านไปทำความรู้จักกับ ทวดแล้วก็แม่
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา